ضرورت خلاقیت در آموزش
ضرورت خلاقیت در آموزش و مطالعه بر روی نتایج تحقیقات آن، نشان می‌دهد که تمام انسان‌ها دارای قوّه خلاقیت و نوآوری هستند; برخی در یک زمینه دارای خلاقیت و نوآوری بیشتر و برخی در زمینه‌ای دیگر.
خلاقیت و نوآوری به وسیله معلمان و از طریق خلاقیت در آموزش در دانش آموزان شکوفا گشته و یا از بین می‌رود. بنابراین، باید محیط و فضای مساعدی برای رشد و پرورش قوّه خلاقیت و نوآوری دانش آموزان فراهم کرد.
این مهم دست نمی‌یابد مگر از طریق ثأثیرپذیرترین گروه جامعه یعنی کودکان و نوجوانان.
برخی از راه‌کارهای برانگیختن خلاقیت از طریق آموزش
روشن است که هر کسی در زمینه‌ای خاص خلاقیت و نوآوری دارد. از هر کسی در هر زمینه نمی‌توان انتظار خلاقیت و ابتکار داشت. باید این بسترها و علایق و زمینه ها را شناسایی کرد و زمینه رشد آن ها را فراهم نمود.
بنابراین برانگیختن حس و انگیزه کنجکاوی گروه سنی کودکان و نوجوانان قوی‌تر از سایر گروه‌های سنی است.
هر اندازه که محیط آموزشی و آموزش آنان، بیشتر همراه با خلاقیت و پرسشگری و برانگیختن کنجکاوی باشد، رشد خلاقیت بیشتر خواهد شد.
همچنین امنیت روانی و آزادی، احتمال ظهور خلاقیت و نوآوری سازنده را افزایش می‌دهد.
آموزش و پرورش آمیخته با روش‌های آموزشی عجین شده با خلاقیت؛ باعث طرح دیدگاه‌های تازه و خلاقیت در مورد مسائل مختلف می‌شود.
مدارس و مربیان باید به نظرات متفاوت و غیرعادی احترام بگذارند و آنرا ارج بنهند و اجازه دهند تا کودکان و نوجوانان مطابق با ذوق و سلیقه خودشان امور را کشف کنند.
همچنین باید به کلاس‌های نوشتن و بیان داستان‌های تخیلی، نقاشی آزاد، کاردستی سازی از طریق ترکیب اجزای مختلف اشیا و … بیشتر اهمیت دهند.
