1.  دشمن خلاقیت‌های بزرگ،  باورهای خودمان است ، نمی‌شود ، امکان ندارد ، نه.
2.  طرف مقابل هم به‌اندازه من هوشمند است.
3.  سخنان یک کشیش در بستر مرگ:« وقتی بچه بودم دلم می‌خواست دنیا را عوض کنم ، بزرگ‌تر که شدم گفتم دنیا خیلی بزرگ است ، کشورم را تغییر می‌دهم . در نوجوانی گفتم کشور خیلی بزرگ است و بهتر است شهرم را دگرگون کنم . جوان که شدم گفتم شهر خیلی بزرگ است محله‌ام را تغییر می‌دهم . به میان‌سالی که رسیدم گفتم از خانواده‌ام شروع می‌کنم ، اما در این لحظه‌های آخر می‌بینم که باید از خودم شروع می‌کردم و اگر تغییر را از خودم شروع کرده بودم ، خانواده‌ام ، محله‌ام ، شهرم ، کشورم و دنیا را به‌قدر توان تغییر می‌دادم. »این جملات بیانگر این است که ابتدا خلاقیت را از خود و نگرشتان شروع و در زندگی شخصیتان پیاده کنید و سپس به دنبال خلاقیت‌های بزرگ برای کشورتان و جهان باشید.
4. دو ایده ، بهتر از یک ایده است.
5.  ری برد بری Ray bradbury : خلاقیت یعنی خاموش کردن تفکر عقلانی ، چون باعث می‌شود بجای آنکه خود واقعیتان باشید ، برای هر چیز به دنبال دلیل باشید پس همیشه بگویید فکر نکن.
6.  بیل مویزر Bill Moyres : خلاقیت یعنی نفوذ در چیزهای عادی برای پیدا کردن شگفتی‌ها
7.  موریس سنداک Maurice Sendak : دانش و معلومات است که باعث می‌شود خلاقیت و اشتیاق خلاقانه ، به کار بیفتد.
8.  دنیس شکرجیان Dennis Shkrjyan در تألیف کتاب مشهورش به نام نابغه که مجموعه مصاحبه‌های  مک آرتور Mac Arthur است ، می‌گوید اگر بخواهیم یک جمله درست درباره خلاقیت بگوییم آن است که برای رسیدن به خلاقیت ، باید استعداد خاص را بشناسید و به‌اندازه کافی روی آن کارکنید.
9.  استفان جی گولد Stephen jay Gould بهترین نویسنده علمی تمام دوران می‌گوید برای خلاقیت ، ارتباط بین چیزهای به‌ظاهر بی‌ربط را ببینید و به ذات موضوع توجه کنید . پی بردن به این ارتباط ، باعث می‌شود که شگفت‌زده شویم و لحظه‌ای درنگ کنیم و لا خود بگوییم ، این همان خلاقیت است.
10.  فیل بیدل Phil Beadle در کتاب فوق‌العاده نایاب و بی‌نظیر خود به نام آناتومی الهام می‌گوید ابتکار و خلاقیت ، بستگی به ترکیب جدید و مؤثر ایده‌ها دارد . هر چه بیشتر بدانید ، ترکیبات مؤثرتری می‌سازید . این بیشتر دانستن فقط در حوزه‌ای که می‌خواهید روی آن کارکنید نیست بلکه هر چه درباره موضوعات دیگر نیز آگاهی داشته باشید ، به نتایج بهتری می‌رسید . کسانی که برجسته می‌شوند در حوزه‌های خارج از فعالیت خود ، دانش قابل‌توجهی داشته‌اند. توانایی ایجاد ارتباط بین چیزهایی که در حالت عادی ، باهم همخوانی ندارند تعیین می‌کنند که چه کسی واقعاً خلاق است.

قرطبي

(379 ق- 472 ق)

ابو عبد الله محمد بن معاذ جياني قرطبي ریاضیدان و اختر­شناس اندلسي افزون بر آثار رياضي و اختر­شناسي، رساله­اي در حيل صنعتي دارد كه تأثير بسياري بر نوشته­هاي ديگران داشته است و نخستين بار، پانزده سال پيش دونالد هيل آن را شناساند. نام كتاب وي (الاسرار في نتايج الافكار) است كه نسخه خطي آن (644 ق) در كتابخانه فلورانس موجود است. رساله ياد شده، 31 طرح دستگاه دارد، پنج تاي نخستين، ساعت­هاي خودكار است كه چرخ و دنده­هاي دستگاه آنها كامل است. طرح­هاي 21 تا 24، جنگ افزارهاي برجدار و شماره­هاي 25 و 26، ابزارهاي آبكشي و شماره 31، ساعت آفتابي همگاني است. روش ابن معاذ در اين رشته به سبب رياضي و اختر­شناسي بودن آن، بيشتر هندسي است تا مهندسي. پس در شرح چرخ­ها و محور­هاي دستگاه­ها كه در ساختمان آن­ها به طور معمول صندوقي است – اصطلاحات او هندسي است. دولاب ذوالعوارض (دندانه­دار) براي دو چرخ به كار رفته كه دندانه­هاي آنها را به شكل زواياي متساوي الاضلاع فرا نموده است. نيرو­ي جنباننده دستگاه ساعات، آب است كه از بالاي صندوقه فرو مي­ريزد و يك فلكه – محور را مي­چرخاند. اين دستگاه در واقع يك افلاك نماست. تمام طرح­هاي 6 تا 20 و 27 تا 30، ساعت­هاي آبي هستند. به هر حال رساله ابن معاذ در پيشرفت علم، نشانگر تمايز سنتي شرقي و غربي فنون مكانيكي در قرون وسطاي اروپا و آسياي غربي است. اين دو سنت با هم تفاوت آشكاري نداشته، هيچ يك از ديگري اثر نپذيرفته، ولي تحول فنون دستگاه­هاي سنگين به طور عمده يك پديده اروپايي بوده است. نكته جالب اينكه برخي از واژگان ابن معاذ اندلسي همان فارسي الاصل است كه در بخش خاوري جهان اسلام به كار مي­رفته است.

خازني

ابوالفتح عبدالرحمان منصور خازني مكانيك­دان، فيزيك­دان، رياضي­دان و اختر­شناس مشهور كه در شهر مرو رشد يافت و در دستگاه سلجوقيان به امور علمي می­پرداخت. مشهورترين اثر وي كتاب ميزان الحكمه (نوشته شده در حدود سال 515 ق) از مهم­ترين كتب در فن حيل است. مكانيك آبگونه ها (هيدروليك)، ايستا شناسي (هيدرو استاتيك)، به ويژه ديدگاه­هاي وي درباره مراكز ثقل، تعادل اجسام، وزن مخصوص، چگالي سنجي، و بالا برها، ترازوها، زمان­سنج­ها و فنون ساختن و به كار بستن آنها و مانند اين­ها، در كتاب مذكور با تبيين رياضي- هندسي بحث شده كه متضمن طرح­ها و تصاوير آلات و ابزارها هم است. همچنين نشانگر پيشرفتي بيشتر در اين رشته به نظر مي­رسد.

خازني با پيروي از ابن هيثم و بيروني در پژوهش­هاي ايستاب­شناسي به پيشرفت بيشتري دست يافت. وي ايستاب­شناسي را همراه با مكانيك مورد مطالعه قرار داد و به ويژه به مفهوم مركز ثقل و كاربرد آن در ترازو توجه فراوان كرد. كوششش­هاي وي پس از يك سده توسط ابوالعز الجزري دنبال شد. خازني استاد مسلم علم ترازو يا ميزان بود. كتاب ميزان الحكمه وي، اثر برجسته در اين علم است كه در آن، او نظر دانشمندان مقدم بر خود همچون رازي و بيروني و خيام را نيز آورده است. به ويژه اين نكته جالب توجه است كه خازني اسبابي را وصف كرده كه بنا به گفته او، بيروني آن را در اندازه­گيري­هاي معروف خود از وزن مخصوص اجسام گوناگون به كار مي­برده است، چه خود بيروني هرگز در آثار خود به روشي كه براي اين منظور داشته انكار نكرده است. آلدوميه لي، مورخ ايتاليايي، وزن مخصوص­هاي اندازه­گيري شده توسط بيروني و خازني را در جدولي آورده و آنها را با اندازه­هاي جديد مقايسه كرده است (جدول 1). خازني شرح مفصلي درباره نظريه ترازو و مركز ثقل و راه كلي بكار بردن ترازو براي اندازه­گيري وزن مخصوص اجسامي كه از يك يا دو ماده ساخته شده­اند، آورده است.

خازني را پيشگام تعيين وزن مخصوص مايعات و مواد مركب به شمار مي­آورند. او گرانش روي سيالات را مطرح مي­كند و مي­گويد حركت اجسام در مايعات وابسته به مقاومت مايع است. همين گفته را فخر رازي تأييد مي­كند و مي­گويد مقدار مقاومت در برابر حركت، وابسته به جنس سيال حرکت کننده در محيط است.

خازني به تأثير مقدار فشار هوا بر وزن اجسام اشاره­اي دقيق دارد و بر توريچلي و پاسكال و بويل، چند سده­ای پيشي گرفته است، او قانون ارشميدس درباره مايعات را به گازها تسري داده است.

خازني در علم سكون (استاتيك) ضمن تأكيد و تأييد ديدگاه بيروني درباره اصل جاذبه، مي­افزايد كه اختلاف قوه جذب وابسته به مسافت بين جسم و مركز كره زمين است.