ماده 2
ثبت اختراع مستلزم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است.
ماده 3
اظهارنامه ثبت اختراع باید در سه نسخه و در فرم مخصوص (الف – 1) و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضاء شود.
تبصره- در صورتی که اسناد ضمیمه اظهارنامه و سایر اسناد مربوط، به زبان دیگری غیر از فارسی باشد، ارائه اصل مدارک مورد نیاز همراه با ترجمه عادی کامل آنها الزامی است. معذلک اگر ترجمه کامل این مدارک برای متقاضی میسر نباشد، میتواند خلاصه آنها را به فارسی ضمیمه نماید. مرجع ثبت در صورت لزوم میتواند در جریان بررسی اظهارنامه، ترجمه رسمی مدارک مذکور را مطالبه کند. چنانچه اصطلاحات فناوری و علمی به کار رفته در اسناد مذکور، معادل فارسی نداشته باشند، ذکر همان اصطلاحات کفایت میکند.
ماده 4
متقاضی باید اظهارنامه ثبت اختراع را به صورت حضوری یا با پست سفارشی و یا در چارچوب ماده 167 این آییننامه به مرجع ثبت تسلیم نماید. تاریخ وصول اظهارنامه یا تاریخ داده پیام، تاریخ اظهارنامه تلقی میگردد.
ماده 5
اظهارنامه ثبت اختراع باید حاوی نکات زیر باشد:
1- اسم، شماره ملی، نشانی، کدپستی، تابعیت و سمت متقاضی و در صورتی که متقاضی شخص حقوقی است ذکر نام، نوع فعالیت، اقامتگاه، محل و شماره ثبت، تابعیت، مرکز اصلی و عنداللزوم هرگونه شناسه دیگر آن الزامی است؛
2- اسم، شماره ملی، نشانی و کدپستی نماینده قانونی متقاضی، در صورت وجود؛
3- اسم، اقامتگاه و کدپستی شخص یا اشخاصی که صلاحیت دریافت ابلاغها در ایران را دارند، در صورتی که متقاضی مقیم ایران نباشد؛
4- اسم، نشانی و شغل مخترع، در صورتی که متقاضی شخص مخترع نباشد؛
5- عنوان اختراع به نحوی که اختراع ادعایی را مشخص سازد و مشتمل بر کلماتی مثل «بهتر» و غیره نبوده و ترجیحاً بین سه تا 10 کلمه باشد؛
6- تاریخ، محل و شماره اظهارنامه یا گواهینامه اختراع در خارج، در صورت درخواست حق تقدم؛
7- اطلاعات مربوط به اظهارنامه اصلی در صورت تکمیلی بودن اختراع؛
8- تعداد صفحات توصیف، ادعاها، خلاصه توصیف اختراع و نقشهها؛
9- تعیین طبقه اختراع براساس طبقهبندی بینالمللی اختراعات؛
10- تعیین ضمائم.
تبصره 1- در صورت تسلیم اظهارنامه و سایر اسناد مربوط توسط اشخاص حقوقی، امضاء آنها از طرف اشخاص مجاز، ضروری است.
تبصره 2- اسم و نشانی متقاضی مقیم خارج از کشور، علاوه بر فارسی باید به حروف لاتین باشد و با همان حروف نیز ثبت و آگهی شود.