دپارتمان مهندسی کفش

[toc]

تاریخچه تولید کفش

نزدیک به پنج هزار سال پیش، مصری‌ها چیزهایی شبیه کفش ساخته بودند. البته بهتر است به آن‌ها بگوییم پوشینه پا، نه کفش. از کفش‌های مصری‌های قدیم می‌شود طرز زندگی و طبقات اجتماعی در آن زمان را فهمید. تمدن ایران، یونان و رم پوشینه‌های دیگری درست کردند که نشان‌دهنده طبقه اجتماعی فرد و میزان قدرت او بود. نام بسیاری از این پوشینه‌ها هنوز هم استفاده می‌شود، مثل سندلیوم که الآن به آن صندل می‌گویند در قرن چهارم و پنجم میلادی کم‌کم تفکرات مسیحی روی کفش‌ها تأثیر گذاشت چون مسیحی‌ها اعتقاد داشتند کفش باید کاملاً پوشاننده باشد به همین دلیل کفش‌ها در مغرب زمین از حالت صندل به شکل رو بسته درآمد. در قرن چهاردهم، با پیشرفت صنایع، آرام‌آرام پارچه و چرم دباغی‌شده نازک وارد کفش سازی شد. بسیاری قرن چهاردهم را قرن آغاز مد می‌نامند. اواخر قرن چهاردهم هم کفش‌های نوک‌تیز مد شد شروع این مدازهلند بود. جامعه خیلی طبقاتی شده بود و همه می‌خواستند به هم فخر بفروشند و بهترین راهی که به ذهن مردم رسید، پوشیدن لباس‌های خاص بود. مردمی که اهل پز دادن بودند. کفش‌های پاشنه‌بلند می‌پوشیدند هر چه پاشنه‌بلند‌تر بود، موقعیت آن فرد بالا‌تر می‌رفت مثل‌اینکه در آن زمان کسانی که از بالا به همه‌چیزهای اطراف نگاه می‌کردند، احساس قدرت زیادی می‌کردند. در قرن هجدهم مردم بر ضد جامعه طبقاتی فرانسه قیام کردند مردم که دیگر به دنبال تساوی و برابری بودند پاشنه‌های بلند را حذف کردند و همه کفش‌ها ازنظر ارتفاع یک‌شکل شد. قرن نوزدهم، قرن همه‌گیر شدن مد بود و بازار مد داغ شده بود. از نمونه‌های مد آن سال‌ها، مد کفش پنجه مربعی است که نزدیک به پنجاه سال عمر کرد. سال ۱۸۵۰ پوتین خیلی رواج پیدا کرد. گویا همه متوجه شدند که برای کار و فعالیت باید کفش‌های راحتی به پا داشته باشند. سال ۱۹۱۴، هم‌زمان با آغاز جنگ جهانی اول، کفش‌های راحتی اختراع شد. از سال ۱۹۱۰ هم که تجارت جهانی شکل گرفت و کشتی‌ها و هواپیما‌ها محموله‌ها را از این سر دنیا به آن‌طرف می‌بردند، فرهنگ کفش دنیا نیز درهم‌وبرهم شد و کفش‌ها شکل بین‌المللی به خود گرفتند. از آن به بعد کفش هم داخل صنعت‌های دیگر شد.

 تاريخچه كفش در ایران

مادها نخستين قوم ايراني بودند كه از كفش پوشيدن آن‌ها تصاويري در کتیبه‌ها موجود است. با توجه به نقش برجسته‌های باقيمانده از مادها در تخت جمشيد. کفش‌های مادها مانند جوراب. است اما معلوم است كه جنس آن‌ها از چرم بوده و پابندهايي كه از شلوارها آویزان است اين کفش‌ها روي پاها محكم می‌شود. پس‌ازآن‌ها هخامنشیان به كفش همچون ديگر اجزاي لباس اهميت می‌دادند و آن را همچون تکه‌های ديگر لباس به دو بخش اشرافي و معمولي تقسیم‌بندی كردند.

در کاوش‌های باستان‌شناسی دو لنگه‌کفش بچگانه در قلعه (شاه دژ) اصفهان پيدا شد كه درواقع دومين و سومين کفش‌هایی هستند كه در تاريخ باستان‌شناسی ايران پیداشده‌اند اما اين تعداد بيانگر استفاده نكردن ایرانیان از پاپوش نیست و نقش برجسته‌ها و نقاشی‌های ایرانی و اشاره‌های تاریخ نویسان بيانگر استفاده تاريخي ايرانيان از كفش است.لباس و پس‌ازآن كفش يكي از نادرترین اشيايي است كه در تحقيقات باستان‌شناسی به دست می‌آید در مقاله لباس دوره مادها و هخامنشیان در” دايره المعارف ايرانيكا “چنين آمده است:

کفش‌های شاهان  هخامنشي در تخت جمشيد قرمزرنگ بوده درحالی‌که كمانداراني كه در معماری‌های خشتي لعابي شوش ديده می‌شود کفش‌هایی زردرنگ به پادارند. چکمه‌های جلوبسته كه لبه‌ای ممتاز با لبه‌های ديگر داشته‌اند و گاه رو به‌زانو برگشته‌اند براي استفاده ماهيگيران و ساكنان نواحي آبخیز بوده است. موبداني كه در لوحه‌های گنجينه جيحون و آتشکده “كاپادوكيه”تصوير كشيده شده‌اند چکمه‌هایي بلند با زيره اي ضخيم و پاشنه‌ای به نسبت بلند پوشیده‌اند. پاشنه كفش در زمان مادها گاه از داخل كفش كار گذاشته می‌شد در نقش برجسته‌ها قوس پاها بيشتر از آن چيزي است  كه بايد باشد كه اين امر نشان‌دهنده داشتن پاشنه داخلي در كفش است. اين ويژگي کم‌وبیش براي کفش‌های هخامنشیان نيز هست. برش اضافه‌ای كه هخامنشیان در دوخت کفش‌های خود ايجاد کرده‌اند نه‌تنها براي زيبايي كفش كه براي ايستايي بيشتر كفش روي پا بود.

“ترنرويل كاكس”نويسنده كتاب “تاريخ لباس” درباره شیوه‌های تزييني كفش در دوره هخامنشیان می‌نویسد: با شکل‌گیری كفش تزیین‌هایی از مرواريد و سنگ‌های گران‌بها همراه با رودوزی‌های زيبا به كفش افزوده شد. در مقاله لباس دوران صفويه و قاجار در ايرانيكا آمده است :”در زمستان روستائيان قباهاي نمدي كلفت و بالاپوش‌هایی از پوست بره می‌پوشیدند آن‌ها پابرهنه راه می‌افتادند و پاهايشان را با نوارهاي كتان می‌پیچیدند و کفش‌های تخت و با زيره هاي چرمي سبزرنگ به نام “چاروت”كه به آن‌ها بندهايي متصل بود به پا می‌کردند. استفاده نخ و كنف براي دوختن گيوه در كردستان نيز يكي از اين مواد محلی در دوخت كفش بوده است. نوعي كفش متداول در جنوب ايران وجود دارد كه با برگ نخل دوخته می‌شود اين كفش در مناطق گرمسيري جنوب براي مردم راحت‌تر از کفش‌های چرمي هست. با ورود سفيراني خارجي به ايران در زمان صفويان شكل و شمایل لباس‌های خارجي نيز ميان ايرانيان رواج يافت و در زمان پهلوي شكل لباس ايرانيان به شكل لباس و كفش جهاني بدل شد.

تاریخچه کفش ملی

رحیم ایروانی  مؤسس و بنیان‌گذار گروه کارخانه‌های ملی بود. وی دریکی از سال‌های دهه 30  به چکسلواکی سفر کرد که حاصل این سفر آوردن دو کارشناس و یک دستگاه اتوکلاف به ایران بود. تولید این نوع کفش در مقایسه با نمونه خارجی 10تومانی‌اش 3 یا 4 تومان هزینه داشت.

وی بعدها زمینی در مهرآباد خرید. وسعت این زمین 700 متر بود که 400 متر بنای ساختمانی داشت. ایروانی کارش را تنها با35 نفر کارگر آغاز کرد. ایروانی بعد از آغاز به کار کارخانه ، با خرید ماشین دوخت از پارچه‌های ایرانی استفاده کرد و کارخانه‌ای به نام ولکو نیز حاضر به سرمایه‌گذاری و آوردن فناوری به ایران شد.این کارخانه در ابتدا 150 زوج محصول داشت. کارخانه، کفش ملی نام گرفت که ملی شدن نفت را در ذهن مردم و مشتریان تداعی می‌کرد. رحیم ایروانی با خرید تعداد زیادی از خانه‌های مهرآباد کارخانه خود را گسترش داد. او دریکی از زمین‌هایی که خریده بود مسجدی را نیز احداث کرد. تا سال 1337 در ایران کفش‌های چرمی تولید نمی‌شد اما بعدازاین سال،به دنبال تأسیس کارخانه‌های چرم ، تولید کفش چرم نیز در کفش ملی آغاز شد. در این زمان رقبای عمده کفش ملی کفش‌های وارداتی بودند که از چکسلواکی وارد می‌شدند.از سال 47 به بعد در کنار تولید کفش محصولاتی مثل جوراب ، توید آستر و بند کفش و مواردی دیگر اقدام نمود.در سال 47 بعد از موفقیت تولید کفش در مهرآباد جنوبی مرحله سوم توسعه صنعت کفش ایران در کیلومتر 18 جاده قدیم کرج در اسماعیل‌آباد شروع شد. وی زمینی به مساحت 400هزار متر خرید و پارک صنعتی کفش ملی فعالیت خود را رسماً در اوایل سال‌های دهه 50 آغاز کرد. در این زمین نقشه احداث 400 خانه سازمانی برای کارگران در نظر گرفته‌شده بود. او با احداث این خانه‌ها به دنبال کاهش هزینه رفت‌وآمد کارگران و هزینه نقل‌وانتقال آنان بود.

در کارخانه کفش ملی تا سال 1350 انواع مختلفی از کفش مثل کفش ورزشی ، کفش برای روزهای بارانی،چکمه،پوتین،دمپایی،کفش کتانی،کفش‌های بچه‌گانه و کفش ایمنی تولید می‌شد.به‌تدریج گنجایش کارخانه مهرآباد زیاد شد به‌طوری‌که روزانه 12هزار و 500 جفت کفش در کارخانه کفش ملی توسط 2هزار و 500 کارگر استخدام‌شده تولید می‌شد.

ایروانی طی سال‌های 1335 تا 1357 بیش از 50 شرکت صنعتی و تجاری تأسیس و درزمینهٔ تولید انواع کفش در بیش از 25 شرکت صنعتی با شرکای داخلی و خارجی مشارکت داشت.جالب است بدانید که رحیم ایروانی در سال 1343 شرکتی به نام شرکت کانون مشاوره اقتصادی را به‌منظور تربیت و پرورش 22 کودک دوماهه تا 2ساله تأسیس کرد تا در آینده این کودکان از مدیران بنگاه‌های صنعتی او بشنود.قرار بر این شد قسمت عمده بودجه کانون به مصارف تحصیلی این اطفال برسد و لوازم خوراک پوشاک و وسایل زندگی ساده و کم‌خرج باشد. همچنین هیچ‌کدام از این اطفال نیز پس از رسیدن به سن 18 سالگی هیچ تعهدی نسبت به کانون ندارند و مختارند که هر جور که خواستند در اجتماع زندگی کنند.فقط انتظار موسسه این است که نسبت به تحصیل جدی باشند و تمسک به دین اسلام و حسن اخلاق را پیشه خود سازند.با وقوع انقلاب اسلامی ایروانی این کودکان را که آن زمان 14 تا 16 ساله بودند با خود به خارج از کشور برد .
در سال 57 سرمایه‌گذاری شرکت در مقایسه با سال 1355 به میزان 741 میلیون ریال افزایش یافت . ایروانی علاوه بر تأسیس فروشگاه کفش کلی در سراسر کشور و یکسان‌سازی قیمت‌ها در فروشگاه‌های کفش ملی توانست به کشورهای اروپای شرقی و شوروی نیز کفش صادر کند. در کارخانه کفش ملی  طی 30 سال بیش از 10 هزار نفر در کارخانه مشغول به کار بودند.شرکت کفش ملی با وقوع انقلاب مصادره و ملی شد و متأسفانه به دلایلی مثل ضعف مدیریت و واگذار نکردن آن به بخش خصوصی متحمل 4 میلیارد زیان خالص و 800میلیون تومان زیان انباشته شد.ایروانی بعد از 25 سال مصادره کارخانه باروی کار آمدن هر مدیر جدیدی به وی تلفن می‌زد و انتصابش را به مدیریت تبریک می‌گفت و او را به حفظ شرکت تشویق می‌کرد زیرا معتقد بود که چند هزار نفر از این طریق زندگی می‌کنند.ایروانی تا سال 57 در ایران زندگی می‌کرد و بعدازآن با مهاجرت اجباری به آمریکا رفت.

وی ابتدا کارخانه کفش و چرم‌سازی را در بوستون آمریکا تأسیس کرد و سپس در قاهره کارخانه کفش استاندارد را تاسیس کرد.رحیم ایروانی سرانجام در 12 بهمن 84 بعد از یک روز کامل کاری درگذشت.اکنون فروشگاه‌های کفش ملی به عرضه تولیدات صنایع کوچک و دیگر کارخانه‌ها تبدیل‌شده‌اند.پارک صنعتی کفش ملی نیز انبار  شرکت‌های خودروسازی است.هم‌اکنون  بعد از 32 سال،از پرسنل 10 هزارنفری گروه کفش ملی تنها 700 نفر باقی‌مانده‌اند که در کفش گنجه و بخش‌های بازرگانی مشغول به کار هستند.

 تاریخچه کفش‌های اسکیت 

اولین کفش اسکیت توسط یک فرد بلژیکی به اسم ژوزف مرلین در دهه‌ی ۱۷۰۰ میلادی اختراع شد.مرلین روی یخ خیلی خوب اسکیت می‌کرد و دنبال راهی بود که در ماه‌های گرم تابستان هم بتواند اسکیت کند.فکرش برای بستن چرخ‌های چوبی زیر کفش‌هایش عالی بود.اما او با این اسکیت بارها و بارها زمین خورد…چون نه می‌شد ترمز گرفت و نه چرخید و ایستاد.بعدازآن سال ۱۸۱۹ در فرانسه یک نمونه دیگر کفش اسکیت اختراع شد و بعد از آن‌هم سال ۱۸۲۳ یک فرد انگلیسی به اسم رابرت جان تایرز کفش اسکیت ۵ چرخه رو اختراع کرد.ولی بازهم مشکل چرخیدن و ایستادن بود.چون چرخه‌اش از آهن ساخته‌شده بودند.تا اینکه بالاخره سال ۱۹۸۰ دو تا بازیکن هاکی به اسم‌های اسکات و برنان اولسن از شهر مینیاپلیس از ایالت مینه سوتا  اولین کفش اسکیت‌های امروزی را ساختند.آن‌ها برای آن کفش‌ها اسم رولربلید rollerbalde  رو انتخاب کردند.طرح کفش اسکیت آن‌ها مثل کفش اسکیت هاکی بود.بالاخره زمان گذشت و انواع کفش‌های حرفه‌ای اختراع شدند و اسکیت آن‌قدر پیشرفت کرد و به‌جایی رسید که این روزها یکی از  مهیج‌ترین ورزش‌های دنیاست.

بررسی گذشته پرفرازونشیب شرکت آدیداس معتبرترین برند ورزشی جهان که خاستگاه آن آلمان است، بالاخره به‌عنوان اسپانسر تیم ملی فوتبال کشورمان با فدراسیون فوتبال قرارداد بست و شاگردان کی روش بالباس جدید خود در اولین دیدار به مصاف قطر رفتند.

شرکت بزرگ آلمانی که توانست طی سالیان گذشته خود را به‌عنوان معتبرترین برند ورزشی جهان معرفی نماید، در اصل در سال 1924 توسط یک آلمانی به نام «آدولف داسلر» بانام «گبرودر داسلر شوفابریک » تأسیس شد و بعدها در سال 1948 نام «آدیداس» به خود گرفت. شرکت آدیداس درزمینهٔ طراحی، تولید و توزیع انواع لباس، کفش، پاافزار و کفش ورزشی، تجهیزات ورزشی، ساعت، عینک آفتابی، محصولات مراقبت‌های شخصی و لوازم لوکس فعالیت می‌کند. این هلدینگ بزرگ، شرکت تولید پوشاک ورزشی «ریباک»، شرکت لوازم گلف «تیلورمِید»، و شرکت «راک پورت» را تحت مدیریت دارد.

تاریخچه‌ کمپانی پوما

در بحث خرید کتانی به‌خصوص کتانی‌های برندهای مطرح جخانی داشتن دیدی خوب نسبت به برند کتانی خریداری‌شده یکی از مهم‌ترین نکات یک خرید اینترنتی موفق به‌حساب می‌آید که ما در این پست قصد معرفی یکی از محبوب‌ترین برندهای تولید کفش و کتانی را به شما عزیزان داریم . کمپانی پوما “به آلمانی PUMA AG” یک کمپانی چندملیتی آلمانی که درزمینهٔ تولید و توزیع محصولات ورزشی و تجهیزات دیگر در بازار و فروشگاه‌ها به چشم می‌خورد، این کمپانی که در سطح جهانی فعالیت می‌کند و بسیار پرطرفدار است از اولین رقیبان آدیداس محسوب می‌شود و دفتر تجاری این کمپانی در “هرتسوگن آوراخ – المان” قرار دارد.

هم‌اکنون پوما محصولات ورزشی‌اش را در بیش از  80کشور جهان صادر می‌کند و دارای بیش از 3000 کارمند هست  هم‌اکنون پوما شهرت خاصی در بین تیم‌های فوتبالی جهان کسب کرده است و حامی باشگاه‌های ورزشی زیادی در سراسر جهان هست و همچنین به حمایت مالی از ورزشکاران مشهوری مانند “ماریو بالوتلی” “سرخیو اگرو” “مارکو رویس” “سسک فابرگاس” ” جانلوییجی بوفون” “زلاتان ابراهیموویچ” “یدیه دشان” “لوتار ماتیوس” “پله” “اوزبیو” “دیگو مارادونا” “یوهان کرایف” و … هست، این کمپانی همچنین حامی مالی “اوسین بولت” از پرسرعت‌ترین دوندگان جهان که هم‌اکنون لقب سریع‌ترین مرد جهان را نیز دارد،هست.

پوما همچنین اسپانسر و حامی “فردیک لیونبرگ” یکی از بازیکنان باشگاه فوتبال سلتیک شهر گلاسکو هست.در جام جهانی 1998  در فرانسه کمپانی پوما حامی تیم ملی ایران شد و تجهیزات ورزشی این تیم را بر عهده گرفت.

نام پوما برگرفته‌شده از یک گربه سان بومی قاره امریکا است که رودلف این نام را احتمالاً به خاطر سرعت‌بالای این ببر آمریکایی به‌عنوان نام تجاری کمپانی خود برگزیده که این نشان سرعت را بر روی کفش‌ها  و دیگر محصولاتش درج‌شده.

از دلایل باور نکردی جدایی “ادولف” و “رودلف” که برمی‌گردد به جنگ جهانی دوم زمانی که همه‌جا بمب باران می‌شد ادولف به همراه خانواده‌اش به زیرزمینی پناه می‌برند که رودلف و خانواده‌اش نیز بعد از ادولف به آنجا می‌آیند ادولف که فریاد میزند “حرامزاده‌ها آمدند” که البته منظورش متفقین بود ولی رولف این حرف را به خودش می‌گیرد و این کینه را در قلب خود می‌پروراند تا 8سال پس از گذشت این اتفاق،که هنوز کینه در قلب رودلف مانده بود این دو برادر از هم جدا می‌شوند و هیچ‌وقت باهم آشتی نمی‌کنند.

در راستای آشتی دادن  دو برند پوما و آدیداس درحالی‌که برادران داسلر در قید حیات نبودند در سال 2009 یک بازی فوتبال در شهر “هرتزوگن آوراخ” برگزار شد برای پایان دادن به هرگونه ناراحتی و کینه.

در شهر “هرتزوگن آوراخ” تمامی مردم یا آدیداسی هستند یا پوما یعنی یکسری افراد فقط از محصولات برند آدیداس استفاده می‌کردند و یکسری از افراد نیز فقط از محصولات پوما و زمانی که یک توریست یا یک خارجی وارد این شهر می‌شد همه مردم توجه می‌کردند تا ببینند کدام برند را انتخاب می‌کند.

در سال 1948 اولین کفش ورزشی پوما بانام “ATOM” را تولید کرد که تیم فوتبال  الملن غربی در برابر سوئیس از این کفش مردانه استفاده کردند و در سال بعد پوما این کفش را باقابلیت‌های بیشتر وارد بازار کرد و نام آن را “سوپر اتم” نهاد که پوما را وارد مسیری جدید از موفقیت کرد.

با پیشرفت روزافزون پوما و خرید محصولاتش توسط کمپانی‌های ورزشی به‌جایگاه بالایی دست‌یافت و در چند سال بعد لوگوی اصلی تجاری خود را ترسیم کرد که تنها کمپانی المانی تولیدکننده محصولت ورزشی در جام جهانی فوتبال شد.

در سال 1960 پوما محصولات خود جهت بهبود عملکرد ورزشکاران با تکنولوژی حرارت بالا بهبود بخشید،به‌طوری‌که “پله” بازیکن برتر جام جهانی در سال 1962 کفش پوما به پا داشت و به یکی از چهره‌های برتر مصرف‌کننده محصول این کمپانی شد و با قهرمانی در جام برزیل باره دیگر پوما درخشید.

در سال1967 پوما شروع به تولید کیف و لباس ورزشی کرد ولی در چند سال بعد بیشتر تمرکز پوما برای تولید کفش‌های ورزشی سبک‌تر و مقاوم‌تر نمود. که این پیشرفت باعث شد ورزشکارانی مثل “مری پیترز” “رندی ویلیامز” در جام‌های جهانی شد و همچنین ” یوهان کرایف” یکی از فوتبالیست‌های اروپایی که تا پایان درخششش در عرصه فوتبال از این برند استفاده می‌کرد و در سال‌های بعدی با حمایت تنیسورهای معروف بازهم پوما درخشید.

“دیه‌گو مارادونا”در اولین حضورش در بازی‌های فوتبال با کفش پوما در زمین درخشید و این بازیکن به چهره‌های محبوب پوما تبدیل شد و همچنین دو تنیسور “بوریس بکر” و ” مارتینا ناوراتیلووا” را موردحمایت خود قرارداد.

در سال 1993 “یوخن زایتس” به‌عنوان مدیرعامل پوما در سن سی‌سالگی برگزیده شد و باسن و تجربه کمی که داشت توانست طی مدت کوتاهی پوما را به برندهای معروف جهان بیفزاید و مشکلات مالی آن را برطرف کند.

پوما برای تبلیغات برند خود از ایده‌های شگفت‌انگیزی استفاده می‌کرد مثلاً در المپیک آتلانتا شرکت تبلیغاتی پوما از لنز های پوما که چشم هارا به خود جذب کرد استفاده کرد  و در سال‌ها بعد به کمک “جیل سندر” طراح لباس در پی تلفیق مد با ورزش برآمد و دو کفش ” کینگ” و ” ایزی رایدر” را وارد بازار کرد و باره دیگر پوما در مسابقات جام جهانی حضورش را اثبات کرد و تبلیغات وسیعی برای پوما محسوب شد.

پوما که درصدد بود تا محصولاتش را در زندگی روزمره مردم جای دهد با تولید کفش‌های “موسترو” به خواسته‌اش رسید و بسیار مورد استقبال مردم و اشخاص مشهوری مثل “مادونا” قرار گرفت.

خرید کتانی زنانه پوما

قراردادی که پوما با شرکت بزرگ فراری بست باعث شد پوما حامی رسمی تیم “اسکودریا فراری ” شود. و همچنین حمایت از 12 تیم فوتبال از میان 32 تیم حاضر در جام جهانی را بر عهده گرفت و برگ‌ترین حامی تیم‌های فوتبال شد و در همین سال محصول جدیدش بانام “SPEED BOOT V 106” به بازار معرفی شد که در زمان خود از برترین کفش‌های سبک مناسب فوتبال و موردتوجه بسیاری از باشگاه‌های ورزشی قرار گرفت.

کمپانی پوما در سال 2010 شروع به تولید محصولات گلف کرد و توانست طی مدت کمی به یکی از برترین تولیدکنندگان محصولات گلف تبدیل شود.

در سال 2004 پوما با معرفی محصول “evo POWER” که مجهز به آخرین تکنولوژی کفش در دنیل بود و با ظاهری شیک بسیار سبک  و راحت بود قراردادی با باشگاه آرسنال بست که از بزرگ‌ترین قراردادهای پوما محسوب می‌شود

خرید کتانی زنانه پوما فنتی مشکی

در سال 2015 ستاره خوش استیل آمریکایی “ریحانا” به‌عنوان سفیر جهانی پوما در بخش ورزش زنان انتخاب شد همچنین وی به‌عنوان مدیر خلاق این کمپانی و طراح و اجرای محصولات این برند انتخاب شد و بر راه‌اندازی خط تولید این برند نظارت مستقیم داشت و قراردادی با کمپانی “کرینگ آیور” شرکت سازنده عینک به امضا رساند.

ریحانا برای تولید این محصولات از سه چیز الهام می‌گرفت: اولین منابع از الهامات ریحانا از یک افسانه ژاپنی بود دومین منابع از الهامات ریحانا ملکه سنگدل و بی‌رحم فرانسه بانام “ماری انتونتی” بود.

که مربوط به ایده امسال وی می‌شود الهام گرفته از کارهایی بود که نمی‌توانسته در کودکی انجام دهد.

در سال اخیر پوما تولید کفش و لباس اعضای ردبول را عهده‌دار شد و مسابقات جام ملت‌های اروپا فرصتی برای درخشیدن به پوما اهدا کرد تا بتواند بهترین محصولات خود را  به بهترین شکل به نمایش بگذارد.

ما پنج‌تا از اولویت‌های استراتژیک پوما برای پیشرفت در عرصه تولیدات را فاش می‌کنیم :

√  بهبود تولید محصولات در اولین اولویت‌های این کمپانی قرار داشت.

√  بازگشت پوما به سریع‌ترین برند ورزشی در جهان.

√ بهبود بخشیدن به زیرساخت‌ها و فناوری‌ها و دستگاه‌های تولیدی.

√ دقت در نوع و کیفیت توزیع محصولات در بازار.

√ تأکید پوما بر استقرارش به‌عنوان یک برند ورزشی معروف در دنیا.

رقیبان سرسختی که پوما در حال حاضر با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کند باعث ایجاد تنوع بسیار در تولید این محصولات شده زیرا که برای رقابت با رقیبانی مثل آدیداس و نایک و ریباک که هر سه در تولید کفش و دیگر محصولات ابرقدرت هستند نیاز به تلاش و طراحی ایده آل نیز دارد.

البته پوما در پی تولید محصولات مخصوص زنان است زیرا که در آینده حضور زنان در فعالیت‌های ورزشی بیشتر و بیشتر می‌شود به عبارتی آینده پوما از آن زنان است.

تاریخچه کفش آل استار (کفشی برای تاریخ)

کفش کتانی “آل استار” با بیش از یک میلیارد جفت به فروش رفته، موفق‌ترین مدل کفش در تاریخ است. کمتر کسی است که اصل یا کپی آن را نپوشیده باشد. کفشی که به نماد جوانی و “جوان ماندگان” تبدیل‌شده است.کفش کتانی “آل استار” در همه دنیا شناخته‌شده است.اولین کفش کتانی در سال ۱۸۶۰ تولید شد و از سال ۱۸۹۲ یکی از بخش‌های کارخانه آمریکایی “United States Rubber Company” تولید آن را بانام‌های گوناگون آغاز کرد.

مارکز کونورز ” Marquis Converse” کارخانه “Converse Rubber Shoe Company” را در سال ۱۹۰۸ تأسیس کرد که در آغاز تولید آن فقط کفش‌های زمستانی بود و بعداً به تولید کفش‌های ورزشی (بسکتبال، کشتی، تنیس، ماهیگیری و غیره) نیز روی آورد.اولین کفش بسکتبال مارک “آل استار” بارنگ مشکی در سال ۱۹۱۷ تولید و روانه بازار شد. ورزش بسکتبال که تازه در سال ۱۸۹۱ ابداع‌شده بود از امکانات خاصی برخوردار نبود و تا آن زمان ورزشکاران در سالن‌های رقص که دارای کف‌پوش چوبی بودند با کفش‌های معمولی به تمرین می‌پرداختند.
چاک تیلور “Chuck Taylor” که در کارخانه “Convers کار می‌کرد و خودش بسکتبالیست بود از سال ۱۹۲۱ شروع به تبلیغ برای استفاده از این کفش در بین بسکتبالیست‌ها کرد. بر روی کفش کتانی آل استار در سال ۱۹۲۳ یک برچسب گرد چسبانده شد و این کفش از آن سال بانام “Converse All Star Chuck Taylor” شهرت یافته است.
شهرت واقعی کفش کتانی آل استار زمانی آغاز شد که به کفش رسمی تیم ملی بسکتبال آمریکا تبدیل شد. بسکتبال برای نخستین بار در سال ۱۹۳۶ به المپیک راه یافت و تیم ملی آمریکا در فینال این رقابت‌ها در برلین در مقابل کانادا به پیروزی رسید و مدال طلا را تصاحب کرد.
به‌زودی مدل “ساق کوتاه” کفش کتانی آل استار هم روانه بازار شد و در جنگ جهانی دوم از این کفش نیز هنگام آموزش بدنی سربازان استفاده شد.

در پایان دهه ۵۰ و آغاز دهه ۶۰ میلادی و نوجوانان نیز تولید شدند. تا سال ۱۹۶۶ کفش کتانی آل استار فقط به دورنگ کفش‌های آل‌استار برای کودکان سیاه‌وسفید تولید می‌شد که از این سال به بعد رسماً به هفت‌رنگ افزایش یافت.
تا ۷۵ سالگی تولید آل‌استار در سال ۱۹۹۲ بیش از نیم میلیارد جفت کفش به فروش رفته بود که بخش اعظم آن در بازارهای خارج از آمریکا بود. فروش کفش آل‌استار در سال ۲۰۰۸ از مرز یک میلیارد جفت عبور کرد که بدین ترتیب موفق‌ترین مدل کفش در تاریخ است.9  با ورود تولیدکنندگان چینی و رقبایی چون پوما، آدیداس، نایک و ریبوک عرصه بازار بر آل‌استار تنگ شد تا این‌که درنهایت این شرکت در سال ۲۰۰۱ اعلام ورشکستگی کرد، همه کارخانه‌های آن در آمریکا بسته شدند. خبر عدم ادامه تولید کفش آل‌استار باعث تشکیل صف‌های طولانی جوانان در مقابل مغازه‌ها شد.  در سال ۲۰۰۳ شرکت نایکی که زمانی رقیب آل‌استار بود، این مارک را به قیمت ۳۰۵ میلیون دلار خریداری و تولید آن را از سر گرفت.

کپی غیرمجاز از کفش کتانی آل‌استار همواره یکی از مشکلات این کارخانه بوده است. در حال حاضر ۳۱ پرونده شکایت از سایر تولیدکنندگان در جریان است که ۴ تولیدکننده چینی و تولیدکنندگانی از استرالیا، کانادا، ایتالیا و ژاپن نیز در بین آن‌ها دیده می‌شوند.استفاده از کفش کتانی آل استار در سال‌های دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی از محدوده سالن‌های بسکتبال خارج شد و به کفش روزمره نسل جوان و ستاره‌های سرکش دنیای موزیک و سینما تبدیل شد.
در همه این سال‌ها ستاره‌هایی که می‌خواهند “استیل شکنی” خود را به نمایش بگذارند با شیک‌ترین لباس‌ها از یک‌سو و با کفش آل‌استار بر پا از سوی دیگر در مجامع عمومی و بر روی فرش‌های قرمز ظاهر می‌شوند.

در سال‌های اخیر آل‌استار با طرح‌ها و رنگ‌های جدید دوباره به خیابان‌ها بازگشته است. این بار اما دیگر تنها بر پای جوانان نیست که دیده می‌شود. آل استار اکنون از مرز سنی خاص عبور کرده و بر پای پدران و مادران به همراه فرزندانشان نیز دیده می‌شود.
آل‌استار را حالا می‌توان بر پای مدیران هنری که بالای ۴۰ سال سن دارند نیز دید. این کفش اکنون نمادهای گوناگونی را با خود حمل می‌کند. نمادهای مثل: “ورزشکاری”، “جوانی”، “خاکی بودن”، “تحرک”، “راحتی” و موارد دیگر.  تحلیل‌گران دنیای مد کفش آل‌استار را کفشی می‌دانند که برای همه مناسبت‌ها مناسب است. این کفش را که نه زیاد گران است و نه ارزان می‌توان در محل کار پوشید، در خیابان، در “After- Work” پارتی و ده‌ها مناسبت دیگر.

تاریخچه برند نایک

نایک که امروزه به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان پوشاک و تجهیزات ورزشی در جهان شناخته می‌شود، اصلاً در سال 1962 توسط Bill Bowerman و Philip Knight تحت نام Blue Ribbon Sport در ایالات‌متحده آمریکا تأسیس شد.

هدف از راه‌اندازی این شرکت توسط باورمن و نایت، واردکردن کفش‌های ورزشی ارزان‌قیمت از ژاپن به آمریکا بود. در آن زمان کفش‌های آلمانی به‌خصوص آدیداس صنعت کفش سازی آمریکا را تسخیر کرده بود. یک سال بعد از تأسیس شرکت و واردکردن کفش از ژاپن به آمریکا، Blue Ribbon Sport توانست تا کفش‌های ژاپنی Onitsuka Tiger که امروزه بنام ASICS شناخته می‌شوند را در آمریکا شناسانده و بازار خوبی برایش فراهم سازد.

پس از فروش خوب محصولات Tiger، باورمن به این فکر افتاد تا طراحی کفش‌های Tig را بهبودسازی کند و آن را با سلایق آمریکایی منطبق سازد. پس او شروع به طراحی مجدد شکل کفش‌های Tiger کرد و اتفاقاً از طراحی جدید نیز استقبال نیز شد. در موازات این عمل، نایت نیز به بازاریابی بیشتر و گسترده‌تر پرداخت و در مناطق و کشورهای دیگر سعی کرد تا کفش‌های خود را بفروشد که او نیز در این امر موفق بود. او از جف جانسون (Jeff Johnson) که مدیر فروش بود کمک گرفت. جانسون در امر فروش و بازاریابی بسیار فعال بود و توانست مقدار زیادی از کفش‌های این شرکت را به دبیرستانی‌ها و جوانان آمریکایی بفروشد.

Bill Bowerman مؤسس Nike در سال 1971 آن‌ها به ابن فکر افتادند تا نام شرکت را عوض کنند. آن‌ها نام نایکی (Nike) را انتخاب کردند. این نام نامی یونانی است که به معنی خدای “پیروزی” در یونان شناخته می‌شود. نام جدید، علامت جدید نیز لازم داشت. برای طراحی علامت آن‌ها از کارولین دیویدسون (Carolyn Davidson) که آن زمان دانشجوی رشته گرافیک دانشگاه هنر پورتلند (Portland) کمک گرفتند. علامت نایکی را خانم دیویدسون فقط با دریافت 35 دلار آمریکا برای آن‌ها طراحی کرد.پس از تغییر نام شرکت، خود شرکت نیز با تغییرات بزرگی مواجه شد. ایجاد خط تولید جدید و تولید مستقیم از این تغییرات بود. باگذشت سال‌ها به محصولات و گستره تولید آن نیز اضافه می‌شد. اما محصولات جدید فقط شکل و روی جدید نداشتند، بلکه کارایی‌های آن‌ها نیز به‌روز می‌شد. برای مثال در سال 1978 نایکی، تکنولوژی Air خود را معرفی کرد. این تکنولوژی از یک پلاستیک پر از گاز در کفه کفش استفاده می‌کرد که این پلاستیک باشتی شکل باعث می‌شد تا کف کفش نرم تر شود.

در سال 1986 سود شرکت نایکی از یک میلیارد دلار هم بیشتر محاسبه شد. با پیشرفت این شرکت، مسئولان آن به فکر گسترده کردن محصولات و شعب آن در سراسر جهان افتادند و سعی کردند تا تقریباً تمام وسایل و پوشاک وزرشی مربوط به ورزش‌های پرطرفدار نظیر بسکتبال و فوتبال را تولید کنند.

مدلی ازAirnike در اواخر دهه 80 نایکی شعار “Just Do It!” را برای خود برگزید و آن را به‌عنوان شعار تجاری در انحصار خود درآورد.در سال 1999، بیل باورمن در سن 88 سالگی درگذشت. در سال 2004 نیز مدیر اجرایی این شرکت عوض شد. نایت که 66 سال سن داشت خود را از پست مدیریت اجرایی بازنشسته کرد و جایش را به ویلیام پرز (William Perez) داد.

امروزه نام نایکی و محصولات ورزشی آن تقریباً برای هیچ ورزشکار و ورزش دوستی ناآشنا نیست. فروشگاه‌های نایکی که به نام نایکی تاون Niketown شناخته می‌شوند، در اکثر شهرهای مطرح دنیا آماده فروش آخرین محصولات این شرکت هستند

چند نکته در مورد برند آدیداس

1. «استان اسمیت» همیشه استان اسمیت خوانده نمی‌شد. طراح کتانی مخصوص بازی تنیس، استان اسمیت نام داشت و قرار بود که این کتانی به نام او خوانده شود اما هیچ‌گاه این اتفاق نیفتاد و همه این کتانی را «آیلت» به نام ستاره فرانسوی تنیس «رابرت آیلت» می‌خواندند.
2. «میکرو پیسر» اولین کتانی آدیداس بود که دارای فن‌آوری کامپیوتری بود. این فن‌آوری ساخت 1984 به ورزشکار اجازه می‌داد که از مقدار سرعت خود و کالری که سوزانده باخبر باشد. البته نایک پیش از آدیداس به این فن‌آوری دست پیداکرده بود.
3. آدیداس اقدام به ایجاد محلی به نام «پارک آدیداس» در بوستون آمریکا کرد که هیچ‌کس حق نداشت پوشاکی به‌غیراز برند آدیداس به تن داشته باشد. در پارک آدیداس، هیچ‌کس حق نداشت که پوششی به‌غیراز برند آدیداس داشته باشد وگرنه لباس یا کتانی‌اش به‌عنوان تنبیه به درخت‌های همان محل آویزان می‌شد.
4. آدیداس، نام اولیه برند نبود. نام اولیه آدیداس برخلاف تصویر مردم که تولد آن را در سال 1948 می‌دانند، به سال 1924 برمی‌گردد. وقتی‌که داسلر این نام را برگزید:«گبرودر داسلر شوفابریک»
5. آدیداس کفش دوومیدانی هم تولید می‌کرد. داسلر هم مانند همتای آمریکایی خود «بیل باورمن» -مؤسس شرکت نایک- در دوره‌های مختلف زمانی روی به تولید کفش دوومیدانی آورد.
6. سه خط داشتن آدیداس نشان آن است اما در اصل، این سه خط دارای فواید پزشکی است و کمتر کسی این را می‌داند. آدیداس، اعلام کرده که این سه خط ازلحاظ علمی و پزشکی موجب توازن و تعادل شخص می‌شوند.
7. لوگوی آدیداس دارای عمر بیش از 40 سال است. اما این فقط یک لوگو نیست بلکه یک نشان معنادار است. لوگوی سه پره که در جریان المپیک 1972 مونیخ برای گسترش بیشتر در بازار ایجاد شد، اشاره به تنوع محصولات آدیداس دارد.
8. «سوپر استار» پرفروش‌ترین کتانی تاریخ آدیداس نیست. این «استان اسمیت» بود که بیش از 40 میلیون جفت در دنیا فروخت
9. نایک، نهایت تلاش خود را کرد که مانع از فروش کتانی تولیدی سال 2010 آدیداس به نام «پرایم نیت» شود. کفش‌های ورزشی روبافت، چند سالی است که به بازار محصولات ورزشی راه‌یافته‌اند. نایک هم یک محصول همتای پرایم نیت به نام «فلای نیت» تولید کرده بود اما حس رقابت و حسادت مجبورش کرد که از آدیداس بابت تولید کتانی مشابه شکایت کند و آن را به دادگاه بکشاند تا بدین‌وسیله مانع از فروش این محصول شود.
10. آدولف داسلر، پیش از اینکه به سمت تولید کفش برود، نانوایی را فراگرفت اما ترجیح داد که راه پدر را که همانا تولید کفش بود ادامه دهد.
11. در سال 1948 برادران داسلر رسماً از یکدیگر جدا شدند. رادولف اقدام به تأسیس شرکت «پوما» کرد و آدولف هم نام شرکت را به آدیداس تغییر داد و رسماً آن را ثبت کرد.
12. آدیداس در دوره‌هایی با فراز و نشیب مدیریت تبلیغات و تصمیمات روبرو بود و یک‌بار دچار ورشکستگی شده است.
13. «مایکل جوردن» بسکتبالیست اسطوره‌ای از دوران دبیرستان پیوسته آدیداس می‌پوشید و نهایتاً هم در دوران شهرت با آدیداس قرارداد بست.
14. «جسی اُوِنز» کلید شهرت و موفقیت آدیداس شد. او در المپیک 1936 برلین آلمان، کفش‌های تولیدشده کارخانه آدولف داسلر را پوشید و برخلاف برنامه‌های هیتلر، 4 مدال طلا کسب کرد. داسلر، در ابتدا می‌خواست محصول خود را به‌پای همه ورزشکاران کند اما به دلیل شناخته نبودن، کسی او را تحویل نگرفت و فقط اونز سیاه‌پوست که قهرمان شناخته‌شده‌ای بود قبول کرد. این‌گونه بود که داسلر جهانی شد و پا در مسیر رشد گذاشت.
15. کتانی موفق و مشهور «توبولار اسنیک» ساخته آدیداس بر اساس ایده گیری جذاب از لاستیک خودرو ساخته شد.
16. محتمل‌ترین قصه بر جدایی برادران داسلر از یکدیگر به جنگ جهانی دوم برمی‌گردد. در سال 1943 و در طی بمباران برخی مناطق آلمان، وقتی‌که آدولف به همراه همسر و فرزندانش به یک پناهگاه زیرزمینی پناه می‌برد، رادولف هم به همراه خانواده‌اش به آنجا می‌آید. آدولف که منظورش به متفقین بود، فریاد می‌زند:حرامزاده‌ها پیدایشان شد» اما رادولف این جمله را به خود می‌گیرد و در ذهنش می‌ماند. 8 سال بعد، آن‌ها به خاطر پررنگ ماندن این سوءتفاهم در ذهن رادولف از هم جدا می‌شوند.
17. در حال حاضر، آدیداس برند پیشتاز دنیای فوتبال است. جام جهانی 2014 برزیل، صحنه رقابت آدیداس آلمانی و نایک آمریکایی بود. آدیداس پیروز شد چراکه آرژانتین و آلمان به‌عنوان فینالیست‌ها برند آدیداس را بر پیراهن خود داشتند. توپ‌بازی فینال هم آدیداس بود. سال گذشته، نایک از دنیای فوتبال 2 میلیارد و 300 میلیون دلار کسب کرد و آدیداس 2 میلیارد و 700 میلیون دلار.
18. آدیداس صندل‌هایی ساخت که ورزشکاران آلمانی و سایر نقاط جهان در حین حمام گرفتن پس از بازی برای جلوگیری از ابتلای بیماری‌ها از آن استفاده کنند. کف حمام مجموعه‌های ورزشی دارای باکتری‌ها و ویروس‌هایی است که موجب بیماری ورزشکاران می‌شود. این صندل‌ها مانع از انتقال باکتری‌ها و ویروس‌ها از طریق پوست و پا می‌شوند.
19. آدیداس و پوما که بنیان‌گذار آن‌ها همان دو برادر معروف داسلر هستند، بالاخره پسر از سال‌ها رقابت و دشمنی درحالی‌که دو برادر دیگر در قید حیات نبودند، در سال 2009 یک بازی دوستانه فوتبال در شهر «هرتزوگن آوراخ» آلمان که شرکت آدیداس در آنجا مستقر است برگزار کردند. این بازی به‌منظور پایان دادن به هرگونه خصومت و ناراحتی برگزار شد.
20. در شهر هرتزوگن آوراخ، همه مردم یا آدیداسی هستند و یا پومایی چراکه هر دو شرکت در این شهر قرار دارند. تا سال‌ها، هر کس که پوما پوش بود، آدیداسی‌ها با او صحبت نمی‌کردند و همین‌طور بالعکس. همین‌طور، وقتی یک خارجی وارد شهر می‌شد، مردم همه توجه می‌کردند که او کدام برند را در پایش دارد. به همین دلیل، لقب «شهر گردن خم‌ها» به هرتزوگن آوراخ داده شد.

تاریخچه صندل

با توجه به آسیب‌پذیر بودن پای انسان درگذشته‌های بسیار دور انسان‌ها از قابل‌دسترس‌ترین مواد مانند پوست درختان علف‌های بافته‌شده برگ‌ها یا پوست حیوانات که با تسمه به پا بسته می‌شدند برای محافظت از پای خود استفاده می‌کردند .ویژگی صندل طبی در مناطق گرمسیری;  به صندل‌هایی گفته می‌شد که از برگ‌های بافته‌شده نخل  علف یا فیبرهای گیاهان ساخته‌شده بود و به انگشتان پا پیچیده می‌شد.

ویژگی صندل طبی در مناطق سردسیر کفش‌ها به‌منظور گرم نگه‌داشتن و محافظت بهتر از پاها از پوست حیوانات ساخته می‌شدند.در مصر; یونان و روم انواع صندل مورداستفاده قرار می‌گرفته است و در ایران باستان در سال ۰۷۷ قبل از میلاد صندل تهیه‌شده از چرم نرم مورداستفاده قرار می‌گرفته است که تا حد زیادی شبیه صندل‌های رومی‌ها است نخستین قدم برای تکامل صندل‌ها برگرداندن آن‌ها به سمت قسمت جلوی آن بود تا پا در برخورد با اشیاء صدمه‌ای نبیند اما پس از مدتی رومیان صندل‌های پیشرفته‌تری ساختند که به آن کالسیوس می‌گفتند و این صندل‌ها در دو طرف خود درز داشت و بندها در جلو گره می‌خورد.کفش رایج قرون‌وسطا نوعی چارق نرم چسبان بوده که تا قوزک پا می‌رسیده است که این کفش‌ها را با مخمل  زری و چرم می‌ساختند.قدیمی‌ترین صندل کشف‌شده مربوط می‌شود به غار راکفورت در ایالت اورگون کشور آمریکا که قدمت آن ده هزار سال تخمین زده‌شده است.در یونان باستان صندل را با استفاده از شاخ و برگ گیاهان می‌ساختند که بازیگران کمدی و فیلسوفان از آن استفاده می‌کردند. گاهی برای ضخامت بیشتر صندل از چوب‌پنبه نیز استفاده می‌کردند.از سوی دیگر برخی معتقدند پنج هزار سال پیش مصری‌ها چیزی به دور پاهایشان می‌پیچیده‌اند که گرچه نمی‌توان به آن کفش گفت;  اما به‌هرحال پوششی برای محافظت از پاهایشان بوده است.باستان شناسان همین یکی دو سال قبل با بررسی تصاویر رایانه‌های از کفش‌های موجود در مقبره فرعون جوان مصر یعنی توتان خامون و بازبینی عکس‌های رادیولوژی از مومیایی وی متوجه شده‌اند که این فرعون کفش‌هایش را برای غلبه بر معلولیت پاهای خود به پا می‌کرده است. بنابراین می‌توان با توجه به این کفش‌ها به سرنخی از اولین کفش‌های طبی جهان نیز رسید. .این باستان شناسان با دقت بر کوتاه‌تر بودن انگشت دوم پای راست مومیایی عضو خاندان فراعنه و نبود استخوان میانی در پای او تأکید کرده‌اند که پای چپ وی نیز متمایل به داخل بوده و از همین رو کفش‌های یادشده حکم صندل طبی بنددار را برای او داشته است. البته برخلاف مقبره فراعنه دیگر در مقبره فرعون جوان، ده‌ها جفت کفش دیگر اعم از صندل و بنددار نیز پیداشده است.دست‌های دیگر از علاقه‌مندان مباحث تاریخی هم هستند که تغییر شکل صندل‌های بی‌بند یا بنددار را به کفش‌هایی کاملاً پوشیده و دارای رویه به قرون چهارم و پنجم میلادی و هم‌زمان با انتقال امپراتوری روم به بیزانس نسبت می‌دهند. بر این اساس گفته می‌شود تفکرات و اعتقادات مذهبی که مبتنی بر لزوم پوشیدگی پا بوده سبب تغییر شکل کفش‌ها در سرزمین‌های غربی و پدید آمدن و استفاده از قالب‌ها و کفش‌های رو بسته به‌جای کفش‌های شبیه صندل شده است.

 ویژگی‌های یک صندل خوب 

برای تحقق کارکردهای محافظتی اول‌ازهمه صندل باید به‌اندازه و مناسب پا باشد. این بدان معناست که بخش اطراف پاشنه باید به‌خوبی چسبیده باشد. تا پا را در هنگام راه رفتن و ایستادن در وضعیت صحیحی نگه دارد به‌خصوص پاشنه را بخش اطراف جلوی پا و پنج‌انگشت باید در عرض طول و ارتفاع باید به‌اندازه کافی جادار باشد .

پشت پا باید دستکم با یک‌بند بسته شود برای این‌که مانع عقب و جلو پا در کفش شود. افراد مختلف پاهایی با شکل متفاوت و گاهی غیر نرمال دارند.بنابراین بخشی از صندل‌هایی که تولید می‌شوند صندل‌هایی هستند که غیرعادی بودن شکل پا و بیماری‌های آن‌ها را در نظر گرفته و در طراحی و ساخت آن تمهیداتی برای این مسئله می‌اندیشند.

ویژگی صندل طبی یا ارتوپدی هستند که برای اصلاح و درمان آسیب‌ها و بیماری‌های مربوط به پا تولید می‌شوند و با کمک علم پزشکی درصدد رفع و کاهش مسائل ارتوپدی و پاتولوژی پا هستند.

صندل‌های لژدار پارچه‌ای و چوبی

«امکان ندارد بتوانم چنین کفش بپوشم!» احتمالاً این نخستین جمله‌ای است که با دیدن این کفش‌ها به ذهن بسیاری از شما می‌رسد. اما کاملاً در اشتباه هستید؛ چون این کفش‌ها با راحتی‌شان شمارا سورپرایز خواهند کرد! لژ این صندل‌ها با هر کفش پاشنه‌بلند دیگری که تاکنون شمارا آزرده است، متفاوت است.اگر همیشه کفش‌های تخت به پا کرده‌اید و اسپرت‌پوش بوده‌اید، این بهار صندل‌های لژدار را تجربه کنید. با این کفش‌ها افزون بر اینکه ظاهری لطیف‌تر و دخترانه‌تر پیدا می‌کنید؛ به قول فرنگی‌ها بسیار cool نیز به نظرخواهید رسید!نکته‌ای که در پوشیدن این صندل‌ها باید به خاطر بسپارید این است که دامن، شلوار و یا مانتوی شما نباید تمام و یا بخشی از آن‌ها را بپوشاند. اگر اهل پوشیدن لباس‌هایی کمی کوتاه‌تر از حد معمول هستید، انتخاب این کفش‌ها را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

 صندل طبی

پنجه پهن و با ارتفاع پنجه صندل از مهم‌ترین ویژگی صندل طبی استاندارد است. وقتی عرض یا ارتفاع پنجه آن کم باشد بیماری‌های زیادی مانند انگشت چکشی میخچه وهالوکس والگوس را ایجاد می‌کند.انگشتان پا باید در پنجه صندل فضای کافی داشته باشند تا از هم بازشوند و کمی به بالا و پایین بروند. به‌جای استفاده از صندل‌های با نوک تنگ از صندل‌های با پنجه گرد استفاده کنید. صندل‌های یحیی این ویژگی را کاملاً در محصولات خود رعایت کرده است کفی قابل تعویض; سعی کنید صندلی بخرید که کفی (Insole) قابل عوض کردن داشته باشد. با این کار می‌توان با عوض کردن کفی اندازه و حجم صندل را کم‌وزیاد کرد تا وقتی پا ورم کرد بتوان جا برای آن باز کرد و یا کفی ساده را با کفی‌های درمانی جایگزین کرد. صندل‌ها از کفی‌های مرغوب و دارای فوم مموری می‌باشد.

کف داخلی با شکل مناسب کف صندل از داخل (Foot bed) باید قوس‌هایی داشته باشد که هماهنگ با قوس‌های کف پا باشد. وزن بدن در داخل چنین صندلی به‌صورت متناسب بر روی تمام سطح کف آن توزیع‌شده و پا در چنین کفی احساس راحتی می‌کند. مهم‌ترین ویژگی صندل طبی قوس کف پا قوس طولی آن است، که این موارد به‌طور کامل در محصولات خود رعایت کرده است.  کف داخلی صندل یحیی در قسمت میانی و داخلی کمی برجسته تراست .

پاشنه مناسب پاشنه (Heel) صندل از قسمت‌های مهم آن است. صندل بدون پاشنه و یا با پاشنه‌بلند هر دو مضر هستند. اندازه پاشنه به‌طور متعادل باید حدود 1.1 تا 4 سانتیمتر باشد.کف قوسی شکل صندل;  کف بیرونی صندل (Outsole) باید قدری کوژ باشد تا وسط کفش پایین‌تر از دو انتهای آن قرار گیرد. راه رفتن با کفش طبی  بسیار راحت بوده و در هنگام راه رفتن موقع اصابت پاشنه به زمین و موقع بلند شدن پنجه از زمین فشار زیادی به کف پا و مچ پا وارد نمی‌شود.سطح داخلی یکنواخت با دست کشیدن به تمام سطح داخلی صندل‌ها باید متوجه شویم سطوح یکنواخت و قوس‌های نرمی در درون آن وجود دارد این‌چنین صندل‌هایی در موقع راه رفتن فشار کمتری را به پوست وارد می‌کنند.

مواد لازم برای ساخت صندل طبی مناسب

رویه داخلی و بیرونی یک صندل مناسب ترجیحاً باید از چرم و یا ماده‌ای ساخته شوند که رطوبت را در خود نگه نمی‌دارد. چرم میزان زیادی از رطوبت را جذب کرده و هنگامی‌که صندل را از پا درمی‌آوریم آن را به بیرون تراوش می‌کند.صندل‌های طبی از جنس چرم اصل می‌باشد. کفش یا صندل مرطوب می‌تواند موجب ابتلای پا به بیماری‌های قارچی باشد. موادی که تخت صندل از آن ساخته می‌شود، تعیین‌کننده میزان جذب ضربه توسط آن هستند.

یک‌تخت چرمی تا حدود زیادی ضربه وارده در هر قدم برداشتن را دفع می‌کند و یا به عبارت بهتر; آن را جذب نمی‌کند، درحالی‌که انواع متفاوت لاستیک قابلیت ارتجاعی دارد. تخت صندل حتی در جذب نیروهایی که هنگام دویدن یا روی نوک پا راه رفتن به پا وارد می‌شوند نقش دارد. تخت بیرونی صندل با سطح زمین تماس می‌یابد. جنس این قسمت تعیین‌کننده این است که آیا صندل روی سطوح کم اصطکاک‌تر سر خواهد خورد و خواهد لغزید یا خیر.

چگونه یک کفش طبی مناسب بخریم؟

بسیاری از افرادی که به‌نوعی مشکلاتی در پای خوددارند، به دنبال کفش‌های طبی هستند. بعضی‌ها هم هستند که هیچ ناراحتی در پای خود ندارند، ولی می‌خواهند کفش مناسبی داشته باشند تا در آینده مشکلی در پای خود نداشته باشند. لذا در انتخاب کفش طبی باید دقت لازم را داشته باشید تا از حفظ سلامت پاهایتان مطمئن شوید.

بیماری‌های مختلفی در پا وجود دارند که مشکلات ناشی از بعضی را می‌توان با استفاده از کفش مناسب برطرف کرد. در هر بیماری پا، ممکن است نیاز به استفاده از کفشی با خصوصیات خاص باشد که با بیماری دیگر متفاوت است، ولی خصوصیات مشترکی وجود دارند که تمام کفش‌های طبی باید واجد آن‌ها باشند.

افرادی که مشکلی در پای خود داشته و به دنبال کفش طبی هستند باید بدانند که انواع مختلفی از کفش‌هایی که پسوند طبی هم دارند در بازار وجود دارند. صرف اینکه نام کفشی طبی است، یا از داروخانه تهیه‌شده و یا از فروشگاهی تهیه‌شده که ادعای فروش کفش طبی دارد، به معنای آن نیست که کفش موردنظر واقعاً خصوصیاتی را که می‌خواهیم داشته باشد، یعنی بتواند مشکل پای ما را کمتر کند.

برخی از افراد به دلیل دارا بودن مشکلاتی مانند قطع عضو در ناحیه پا یا قسمتی از پنجه و درد در ناحیه پا، دچار بدشکلی و ناهنجاری در پا هستند. این افراد مستلزم استفاده از کفش‌ها و کفی‌های مخصوص هستند. کفی‌ها و کفش‌های طبی وظیفه اصلاح کردن انواع ناهنجاری‌های بدن و الگوهای غلط راه رفتن را دارند و هدف از ساخت آن‌ها فراهم کردن شرایط مطلوب برای ایستادن و راه رفتن و دویدن است.

استفاده از کفش‌ها و کفی‌های طبی برای افرادی با مشکلات زیر بسیار مناسب است:

1) کسانی که دارای ناهنجاری‌های متحرک مانند صافی کف پا هستند.
2) کسانی که دارای ناهنجاری‌های ثابت و درد پای همیشگی و مشکلاتی همچون خار پاشنه و التهاب کیسه زلالی زیر پاشنه هستند.
3) در بعضی از مواقع و شرایط همچون بارداری، بعضی از خانم‌ها به دلیل اضافه‌وزن ناگهانی باید ازاین‌گونه کفش‌ها و کفی‌ها استفاده کنند.
استفاده از کفی‌های طبی برای کودکان 7 تا 12 سال که کف پای آن‌ها در حال شکل‌گیری است بسیار مناسب است زیرا از تغییر شکل پا جلوگیری و نیز سبب برخورداری از کف‌پایی استاندارد تا آخر عمر می‌شود.

در ادامه مطلب به ویژگی‌های یک کفش طبی خوب و مناسب اشاره می‌کنیم:

کفی کفش طبی باید از استحکام کافی برخوردار باشد و بتواند شوک وارده به کف پا را جذب کند.
به‌طورکلی، نیرویی که در حال راه رفتن از زمین و کف پا به بدن منتقل می‌شود، معمولاً حدود دو برابر وزن بدن است. این نیرو در حالت دویدن حتی تا 10 برابر وزن بدن هم به اندام‌ها منتقل خواهد شد. بنابراین کفی کفش می‌تواند نقش مهمی در انتقال و پخش نیرو از زمین به کف پا و درنهایت به بدن داشته باشد.

کفش طبی مناسب باید کاملاً اندازه پا باشد، نه تنگ‌تر و نه گشادتر

اگر کفش شما بیش‌ازحد تنگ باشد یا پاهایتان را فشار دهد، خون‌رسانی در ناحیه پا مختل خواهد شد. ایجاد نقاط فشاری و زخم ناشی از آن‌هم می‌تواند از دیگر عوارض پوشیدن کفش‌های طبی یا غیر طبی تنگ باشد. گشاد بودن کفش طبی و بازی کردن پا درون آن‌هم باعث ساییدگی و ایجاد اختلال در انتقال نیرو می‌شود. پس حواستان باشد فروشنده کفش بزرگ‌تر یا کوچک‌تری را به شما تحمیل نکند و قول بهبود سایز با قالب زدن یا کفی گذاشتن را به شما ندهد.

ویژگی‌های کفش طبی مناسب

کفی کفش طبی باید کاملاً متناسب با ویژگی‌های کف و قوس کف پا باشد.

ضمن اینکه باید سبک، ضخیم و جاذب ضربه (دارای خاصیت الاستیکی) به‌خصوص در ناحیه پاشنه هم باشد.پوشیدن کفش‌هایی با پاشنه یا کفی از جنس چوب یا MDF، به‌هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود؛ حتی اگر چنین کفش‌هایی با ادعای طبی بودن به فروش برسند

جنس چوب و MDF (ام دی اف) می‌تواند به‌سرعت پاشنه پا را آزار دهد و باعث ایجاد درد در این ناحیه شود. درحالی‌که پوشیدن کفش‌هایی با پاشنه و کفی‌هایی با خاصیت الاستیکی، به‌هیچ‌وجه پاشنه و کف پا را آزار نمی‌دهد.کف داخلی کفش طبی‌تان باید شکل مناسبی داشته باشد

کف کفش از داخل Foot bed باید قوس‌هایی داشته باشد که هماهنگ با قوس‌های کف پا باشد. وزن بدن در داخل چنین کفشی به‌صورت متناسب بر روی تمام سطح کف آن توزیع‌شده و پا در چنین کفی احساس راحتی می‌کند. مهم‌ترین قوس کف پا، قوس طولی آن است. پس کف داخلی کفش باید در قسمت میانی و داخلی کمی برجسته‌تر باشد.معمولاً قسمت جلویی کفش طبی مناسب باید فضای مناسب برای انگشتان پا را داشته باشد.

یعنی انگشتان پای شما باید در فضایی قرار بگیرند که نه آن‌قدر تنگ باشد که روی‌هم بیفتند و فشرده شوند و نه آن‌قدر فضای قرار گرفتنشان در پنجه کفش گشاد و باز باشد که محافظت خوبی از آن‌ها در برابر ضربه‌های احتمالی انجام نشود. ضمن اینکه باید حدود یک سانتی‌متر بین نوک انگشت شست و نوک کفش طبی فضای خالی وجود داشته باشد تا فشاری به انگشت‌ها هنگام راه رفتن وارد نشود.
رویه کفش طبی باید انعطاف‌پذیر و از جنس چرم باشد تا بتواند سرما و گرما را به‌خوبی به پا منتقل کند. البته در حال حاضر، جنس‌های ترکیبی مختلف و باقیمت مناسب‌تری برای رویه کفش‌های طبی طراحی‌شده‌اند که چنین خاصیت‌هایی هم دارند.پنجه کفش یا Toe box از مهم‌ترین قسمت‌های کفش طبی است.

وقتی عرض یا ارتفاع پنجه کفش کم باشد بیماری‌های زیادی مانند انگشت چکشی، میخچه و هالوکس والگوس را ایجاد می‌کند. انگشتان پا باید در پنجه کفش فضای کافی داشته باشند تا از هم بازشوند و کمی به بالا و پایین بروند. بجای استفاده از کفش‌های نوک‌تیز از کفش‌های با پنجه گرد استفاده کنید.سعی کنید کفش طبی بخرید که کفی Insole قابل عوض کردن داشته باشد با این کار می‌توان با عوض کردن کفی، اندازه و حجم کفش را کم‌وزیاد کرد تا وقتی پا ورم کرد، بتوان جا برای آن باز کرد و یا کفی ساده را با کفی‌های درمانی جایگزین کرد. وقتی پا عرق کرده و کفش را نمناک می‌کند، کفی قابل تعویض در کم کردن رطوبت کفش می‌تواند مؤثر باشد. کفش مرطوب می‌تواند موجب ابتلا پا به بیماری‌های قارچی باشد.

پشتی کفش طبی باید سفت و محکم باشد

پشتی کفش Heel counter قسمتی از کفش است که در پشت پاشنه پا قرار می‌گیرد. این پشتی باید سفت و محکم باشد. برای امتحان کردن پشتی کفش، با شست خود بر روی آن فشار دهید. اگر فرونرفت، پشتی محکمی دارد.

پاشنه کفش طبی باید مناسب باشد

پاشنه Heel کفش از قسمت‌های مهم آن است. کفش بدون پاشنه و کفش با پاشنه‌بلند هر دو مضر هستند. اندازه پاشنه به‌طور متعادل باید حدود 1.5 تا 4 سانتیمتر باشد.

کف قوسی شکل کفش طبی

کف بیرونی کفش Outsole باید قدری کوژ باشد تا وسط کفش پایین‌تر از دو انتهای آن قرار گیرد. راه رفتن در چنین کفشی بسیار راحت بوده و در هنگام راه رفتن، موقع اصابت پاشنه به زمین و موقع بلند شدن پنجه از زمین، فشار زیادی به کف پا و مچ پا وارد نمی‌شود.

سطح داخلی یکنواخت کفش طبی

با دست کشیدن به تمام سطح داخلی کفش باید متوجه شویم سطوح یکنواخت و قوس‌های نرمی در درون کفش وجود دارد. این‌چنین کفش‌هایی در موقع راه رفتن فشار کمتری را به پوست وارد می‌کنند.

کفش نفس‌کش

جنس رویی کفش باید طوری باشد که تهویه داخل کفش برقرار باشد. این تهویه برای عرق نکردن پا ضروری است.

یقه و زبانی نرم

یقه کفش Shoe collae جایی است که اطراف مچ پا را می‌گیرد و زبانی کفش Shoe tongue برگه‌ای است که در زیر بندهای کفش قرار می‌گیرد. این قسمت‌های کفش باید حاوی پدها و بالشتک‌های نرمی‌باشد تا فشار کمتری به پوست وارد کند.

مراقبت از پا باید برای همه ما مهم و ضروری است چون همان‌طور که می‌دانیم پا قلب دوم انسان محسوب می‌شود.

مراقبت از پا  را با توجه به نکات زیر مدنظر قرار دهید:

مواظبت و سالم نگاه‌داشتن استخوان و مفاصل پا.

دقت در پوشیدن کفش و دمپایی و جوراب مناسب.

در تمام اعضای بدن غدد چربی وجود دارد ولی در پا غدد چربی کمتری وجود دارد بنابراین مستعد به خشک شدن است به همین دلیل همیشه پا را مرطوب نگه‌دارید.

پوشیدن جوراب در فصل سرد و استفاده از دمپایی و صندل بر روی فرش و فرشینه به بهداشت پا کمک کرده و از ترک خوردن پوست پا تا حد زیادی جلوگیری می‌کند.

ایستادن به مدت طولانی جریان خون را در پاها کند می‌کند و باعث تورم پاها و ماهیچه‌های ساق پا می‌گردد آویزان کردن پا به مدت طولانی باعث تورم در پاها می‌گردد برای مراقبت از پا باید آن‌ها را جابه‌جا کنید.فشارخون بالا، جمع شدن  آب در رگ‌ها و حبس آب در بافت باعث تورم پا و مچ پا می‌گردد البته این عوامل و مصرف نمک در خانم‌های باردار آشکارتر بروز می‌کند.برای مراقبت از پا در مقابل واریس از فندق و آب‌لیمو در برنامه‌های غذایی بهره گیرید. یا دو قطره از اسانس نعناع فلفلی را در یک استکان حل کنید و میل نمایید.یکی دیگر از عوامل ورم دست‌وپا کمبود ویتامینB6 می‌باشد. تخم‌مرغ، آجیل، موز، سیب‌زمینی، گوشت سفید، ماهی و مرغ حاوی ویتامین B6 می‌باشند.گاهی تورم قوزک پا براثر کمبود پتاسیم در بدن می‌باشد. پتاسیم موجود در خرما این کمبود را جبران می‌کند. مواد غذایی دیگری که حاوی پتاسیم می‌باشد کیوی، خیار،کرفس و پرتقال است.

تاریخچه کفش پاشنه‌بلند

کفش پاشنه‌بلند در اول بین مردان مد بوده و سپس به‌عنوان تیپ و مد اختصاصی زنان شناخته‌شده است.کمانداران و سوارکاران ایرانی اولین پاشنه‌بلند پوشان دنیا هستند.

الیزابت سمل‌هک، پژوهشگری که کتابی درباره تاریخچه کفش‌های پاشنه‌بلند نوشته و هم‌اکنون به‌عنوان کارشناس در موزه کفش باتا در تورنتو کار می‌کند، می‌گوید که در ایران یک جنگاور خوب باید در سوارکاری مهارت خوبی می‌داشت؛ وقتی یک سرباز روی رکاب اسبش می‌ایستاد، پاشنه‌های کفشش کمک می‌کرد حالتش را حفظ کند و بتواند با تیرکمان هدف‌گیری بهتری داشته باشد. یک جفت کفش مردانه ایرانی در قرن ۱۷ میلادی در سال ۱۵۹۹ میلادی، شاه‌عباس (صفوی) که بزرگ‌ترین سواره‌نظام جهان را داشت، اولین هیئت دیپلماتیک ایران را به اروپا فرستاد، موجی از علاقه به آنچه ایرانی‌ها با خود داشتند، اروپای غربی را فراگرفت. اشراف باذوق و شوق به کفش‌های طرح ایرانی روی آوردند تا به‌ظاهر خود جلوه‌هایی از مردانگی بدهند و به نظر می‌رسید که فقط کفش‌های پاشنه‌بلند می‌توانند چنین جلوه‌ای را فراهم کنند و همین‌که طبقات پایین‌دست به پوشیدن کفش‌های پاشنه‌دار روی آوردند، اشراف پاشنه‌های کفش‌هایشان را بلندتر کردند.

در دهه ۱۶۷۰ میلادی، لویی چهاردهم دستوری صادر کرد که بر اساس آن‌ها تنها اعضای دربارش اجازه داشتند کفش‌های پاشنه‌بلند قرمزرنگ بپوشند.

اروپایی‌ها در ابتدا به کفش‌های پاشنه‌دار روی آوردند تا مردانگی خود را پررنگ‌تر کنند، اما بعدها، گرایش و شوق‌وذوق زنان درروی آوردن به طرح‌های لباس مردانه باعث شد به‌تدریج استفاده از کفش‌های پاشنه‌دار بین زنان و کودکان هم مرسوم شود. درنهایت، لباس‌هایی که مردان به تن داشتند، نقش چندانی در نشان دادن جایگاه و طبقه اجتماعی آن‌ها نداشت و هم‌زمان، با کمرنگ شدن ارتباط لباس و طبقه اجتماعی هر فرد، تأکید بر تفاوت‌های جنسیتی بین زنان و مردان پررنگ‌تر شد.به‌این‌ترتیب بود که کفش‌های پاشنه‌بلندی که برای تیراندازی در حین سوارکاری طراحی‌شده بودند، به نشانه‌ای از زنانگی تبدیل شدند و در حدود دهه ۱۷۴۰ میلادی، مردان دیگر کفش پاشنه‌بلند نپوشیدند. هرچند تقریباً ۵۰ سال بعد و با انقلاب فرانسه، این کفش‌ها از کمد لباس بسیاری از زنان اروپایی هم جمع شدند، اما در طول زمان، کفش‌های پاشنه‌دار دوباره وارد دنیای مد شدند.

کفش پاشنه‌بلند

پوشیدن کفش پاشنه‌بلند این روزها بیش از گذشته متداول شده است، به‌ویژه نزدیک شدن به فصل بهار، تعداد خریداران آن را بالاتر برده است.اگر شما نیز یکی از همین خریداران هستید احتمالاً سؤالات زیادی درباره‌ی کفش پاشنه‌بلند دارید؛ اینکه چه پاشنه‌ای با چه ارتفاعی و برای چه محیطی مناسب است.

واقعیت این است که تمام مطالعات علمی نشان می‌دهند که استفاده‌ی مداوم از کفش‌های پاشنه‌بلند می‌تواند فشار بر روی پا را چند برابر کند و مشکلاتی در مچ پا، زانو و کمر پدید بیاورد. این کفش‌ها می‌توانند توازن پای شمارا به هم بریزند و کشش عضلانی و بندهای پای شمارا با مشکل مواجه کنند. پس چاره چیست؟برای برخی موقعیت‌ها و لباس‌ها پوشیدن این کفش‌ها اجتناب‌ناپذیر است اما می‌توان با انتخاب درست و شناخت ویژگی‌های انواع آن‌ها، ضمن افزودن بر زیبایی و کاربرد، از مضرات آن‌ها نیز کاست.بامیلو در این مقاله به شما کمک می‌کند تا اطلاعات بیشتری درباره‌ی پاشنه و کفی کفش‌های پاشنه‌بلند، کاربرد سایزهای مختلف آن‌ها و نیز تناسب شکل و پاشنه کفش بافرم پای خودتان به دست بیاورید. این تصور که هر چه پاشنه‌ی کفش بلندتر باشد، زیباتر است، تصور غلطی است. مهم این است که پاشنه‌ی هماهنگ با لباس، موقعیت و متناسب با پای خود را بیابید. پاشنه‌ی خوب ویژگی‌هایی دارد که قبل از خرید کفش باید آن‌ها را بدانید.هرچه فاصله‌ی پاشنه تا کفی پنجه کفش بیشتر باشد، کنترل تعادل سخت‌تر و تحمل وزن شما بر روی پاشنه غیرممکن‌تر می‌شود. محور پاشنه‌‌ی کفش شما دقیقاً باید در مرکز پاشنه پا قرار بگیرد. پاشنه‌های باریک به‌طورمعمول این ویژگی رادارند اما برای آنکه از این موضوع به‌ویژه در خریدهای اینترنتی مطمئن شوید به بالای پاشنه‌ی کفش نگاه کنید. اگر پاشنه در این قسمت یک خمیدگی به سمت داخل داشته باشد، یعنی محور آن به مرکز پاشنه‌ی شما نزدیک‌تر است.این نکته را نیز در نظر بگیرید که هر چه سطح مقطع پاشنه‌ی شما وسیع‌تر باشد، ثبات بیشتری دارد و قدم برداشتن با آن راحت‌تر است. همچنین کفش‌های پاشنه‌ پهن، برای قدم برداشتن بر روی سنگفرش‌های ناهموار و کف‌پوشی ناصاف مناسب‌تر هستند. اگر برای یک میهمانی در یک باغ خرید می‌کنید، فکر پاشنه‌های باریک را از سر بیرون کنید.

نکته‌هایی برای خرید کفش‌های پاشنه‌بلند

هنگام خرید به اتصال پاشنه به بدنه‌ی کفش دقت کنید، این بخش، مهم‌ترین بخش این کفش‌ها برای تحمل وزن شماست.اگر بخش رویه‌ی پنجه کوچک و یا باریک باشد، کنترل پا در کفش سخت می‌شود، اگر در پوشیدن پاشنه‌بلند حرفه‌ای نیستید به این موضوع دقت کنید.

اگر در هنگام راه رفتن بدنه و کناره‌ی کفش شما به سمت بیرون باز می‌شود یعنی کفش خود را به‌درستی انتخاب نکرده‌اید.ممکن است به دلیل کفی خاص کفش‌های پاشنه‌دار، اندازه‌ی پای شما در آن‌ها متفاوت باشد، پس از فروشگاهی خرید کنید که امکان تغییر سایز کفش را داشته باشید.

قبل از آنکه نوع کفش‌هایی که همیشه می‌پوشید را تغییر دهید و یا یک کفش جدید بخرید، کمی با کفشی شبیه آن راه بروید، شاید به این نتیجه برسید که انتخاب درستی نداشته‌اید.

پاشنه‌بلند رسمی

باوجود مضراتی که برای پا و ستون فقرات شما دارد، زنانه‌ترین کفشی است که می‌توانید در بازار بیابید؛ کفشی باپاشنه‌ی بلند و ظریف که یک مدل کلاسیک است و در دنیای مدرن نیز ماهیت سنگین و زیبای خود را حفظ کرده است.انتخاب این کفش‌ها برای مهمانی‌ها و شب‌نشینی‌های دوستانه و خانوادگی که معمولاً در بهار بیشتر از فصل‌های دیگر اتفاق می‌افتند، بدون شک مناسب است؛ یک انتخاب به‌یادماندنی که با انواع دامن‌های کوتاه و بلند، پیراهن و شلوار پارچه‌ای هماهنگ می‌شود و شمارا در انتخاب لباس‌ مناسب محدود نمی‌کند.

کفش عروسی

نکاتی که هنگام خرید کفش عروس باید به آن توجه کرد:

معمولاً بعد از خرید لباس عروس، عروس خانم‌ها به فکر خرید کفش عروس می‌افتند و به دنبال کفشی زیبا که مناسب با قد خود و همسرشان باشد هستند. در هنگام خرید کفش عروس باید نکاتی را که در ادامه گفته می‌شود مدنظر قرار دهید تا علاوه بر انتخاب کفشی زیبا کفشی راحت و مناسب تهیه کنید.

•  راحتی کفش عروس: یکی از مهم‌ترین نکاتی که در انتخاب کفش عروس می‌بایست به آن توجه داشته باشید راحتی کفش است. چراکه شما قرار است این کفش را تمام طول شب به پا کنید و با آن راه بروید و برقصید. اگر پاشنه آن خیلی بلند باشد یا پاهایتان را بزند، اعصابتان به هم می‌ریزد. بنابراین به سراغ کفش‌هایی نروید که پاشنه خیلی بلند و ظریفی داشته باشند یا شیب کف کفش خیلی زیاد باشد. کفش‌هایی با بندهای ظریف و محکم روی انگشتان پا نیز باعث رد انداختن روی انگشتان پای شما می‌شوند.
•  جنس کفش عروس: به این فکر نکنید که کفشتان را فقط یک‌شب می‌خواهید استفاده کنید. جنس کفش عروسی شما هم خیلی مهم است. ابریشم و ساتن دو جنس پارچه مناسب برای طراحی رویه کفش لباس عروس هستند. بااین‌حال جنس پارچه‌ لباس عروس شما هم می‌تواند راهنمای خوبی برای انتخاب جنس رویه کفش لباس عروسی‌تان باشد. شما حتی می‌توانید تکه‌ای از پارچه لباس عروس‌تان را به کفاش بدهید تا با آن رویه کفش لباس عروس‌تان را بدوزد و روی کفشتان آن را به کار ببرد. اگر روی لباس بالاتنه‌تان کارشده، می‌توانید بخشی از این پارچه کارشده را روی کفشتان به کار ببرید.
• زمان خرید کفش عروس: بهترین زمان برای خرید کفش لباس عروسی‌تان، ساعات پایانی روز و غروب است چون در تمام روز براثر راه رفتن و ایستادن روی پاها، پاها کمی‌ ورم می‌کنند و بزرگ‌تر می‌شوند ولی اگر شما صبح به خرید کفش عروسی‌تان رفته باشید، ممکن است این کفش، عصر (روز) مراسم پای شمارا بزند.
•  توجه به کف تالار عروسی یا باغ تالار: عروسی شما قرار است در باغ برگزار شود یا در یک سالن که با قالی فرش شده؟ کفش‌های عروسی با پاشنه تیز برای مراسم جشن ازدواج در باغ تالار مناسب نیست چون پاشنه آن درون گل و خاک زمین چمن فرو می‌رود. برای این مکان‌ها از کفش‌های تخت یا با پاشنه پهن استفاده کنید. اگر قرار است مراسم شما در سالن، با کف‌پوش فرش یا پارچه‌های ابریشمی و براق و سفید برگزار شود، شاید لازم باشد کف کفش‌تان را کفی‌های عاج دار که با کف اصطکاک ایجاد می‌کنند، بچسبانید.

انتخاب کفش عروس زیبا

•  همراه کفش اصلی یک جفت کفش راحتی همراه داشته باشید! بهتر است بیشتر به فکر خودتان باشید و یک جفت کفش راحت‌تر برای ساعات پایانی جشن ازدواجتان تهیه کنید. شما می‌توانید این جفت کفش کمکی را از انواع تخت یا با پاشنه 3 سانتی‌متر انتخاب کنید و وقتی حسابی از کفش‌هایتان کلافه شدید، آن‌ها را تعویض کنید.
•  قبل از عروسی کفشتان را مدتی استفاده کنید: اگر شما روزی چند ساعت کفش لباس عروسی‌تان را در منزل بپوشید و با آن راه بروید، هم به راه رفتن با آن عادت می‌کنید و هم می‌توانید با آن بایستید. مطمئن باشید راه رفتن و رقصیدن با یک کفش پاشنه‌بلند سفید در یک لباس بزرگ و حجیم و سنگین کار بسیار دشواری است.
•  هنگام خرید تکه‌ای لباس عروس همراه داشته باشید: وقتی برای خرید کفش عروسی‌تان می‌روید، بهتر است تکه‌ای از پارچه لباس عروستان را همراه ببرید. درست است که رنگ لباس عروسی شما سفید است ولی رنگ‌های سفید هم ته رنگ‌های یاسی، صورتی، طلایی… متفاوتی دارند. ممکن است شما رنگ لباس و کفش عروسی‌تان را در یک زمینه انتخاب نکنید و رنگ کفش‌تان هماهنگ بارنگ لباستان نشود.
•  کفشی را انتخاب کنید که بتوانید بپوشید : اگر شما در حالت عادی به کفش پاشنه 3 سانتی‌متر عادت دارید، سعی کنید در جشن ازدواجتان هم پاشنه کفش‌تان را در این مایه انتخاب کنید ولی اگر به دنبال پوشیدن کفش‌هایی با پاشنه‌های بلندتر هستید، اول باید ببینید که به پوشیدن این کفش‌ها عادت دارید یا نه. در همین رابطه مطلب “مدل کفش پاشنه‌بلند عروس برند شارلوت المپیا” را بخوانید
• رنگ مناسب برای کفش عروس: کفش لباس عروسی‌تان که رنگ آن کاملاً سفید باشد، شاید بعدها دیگر به درد شما نخورد چون کفش سفید با لباس‌های دیگر معمولاً جور درنمی‌آید. به‌جای آن اگر لباس عروسی‌تان بلند است و کفش‌های شما اصلاً به چشم نمی‌آید، می‌توانید سراغ خرید کفش‌های کرم و نباتی یا رنگ‌های روشنی در همین طیف بروید که در بعد از جشن ازدواجتان هم بتوانید آن‌ها را با لباس‌های دیگر ست کنید.
•  نوع کفش عروس : اگر لباس عروس شما عروسکی یا دنباله‌دار است (طوری که کفش شما زیر دامن آن پنهان می‌شود) می‌توانید کفش‌های با پاشنه حصیری یک‌تکه را برای لباس عروسی‌تان انتخاب کنید. این کفش‌ها کمک می‌کنند که شما باوجوداینکه قد‌بلندتر به نظر می‌رسید، سطح اتکای وسیع‌تری روی زمین داشته باشید و بتوانید راحت‌تر راه بروید و تعادلتان را حفظ کنید.
• کفشی مناسب لباس عروسی: ‌گاهی لباس عروس به شکل یک پیراهن سفید است که قد آن تا زانو یا زیر زانو می‌رسد. اگر لباس عروس شما هم خیلی بلند نیست، باید زیبایی کفش لباس عروسی‌تان را در درجه اول اهمیت قرار دهید.معمولاً کفش‌های پاشنه‌بلند با بندهایی که روی ساق پا بسته می‌شوند، می‌توانند برای چنین لباس‌های عروسی ایده‌آل باشند.
•   مقداری پای شما در کفش اذیت می‌شود ؟  اگر با تمام این تدابیر احساس می‌کنید که کفش شما پایتان را می‌زند، باید از چند صفحه روزنامه و آب‌لیمو استفاده کنید. روزنامه‌ها را با آب‌لیمو خیس کنید و درون کفش‌تان بچپانید و بگذارید یک‌شب بماند. کفش شما اندکی جا بازخواهد کرد.

4 نکته برای انتخاب کفش عروس

4.  راحتی مهم‌ترین نکته در انتخاب کفش عروس: انتخاب یک کفش راحت که تنگ نباشد و به انگشت‌ها یا پشت پاشنه فشار وارد نکند یکی از مهم‌ترین ویژگی‌ها برای خرید کفش عروس هست. عروس باید کفشی را انتخاب کند تا بتواند به‌راحتی با آن راه برود، برقصد، فعالیت کند و تمام زمان مراسم رو با آن بگذراند بدون اینکه پاهایش خسته شود و درد بگیرد. همه‌ی این‌ها بیشتر به جنس، نوع پاشنه و بلندی و کوتاهی آن مربوط می‌شود.
5.  کیفیت کفش عروس مهم است: برای خرید کفش مناسب که بتواند راحت و انعطاف‌پذیر باشد باید یک کفش باکیفیت مناسب مثل کفشی با جنس چرم بخرید. کفش‌های باکیفیت مناسب از مواد طبیعی و باکیفیت ساخته می‌شوند و در صورت استفاده از آن می‌توانید مدت طولانی‌تری بایستید و راه بروید.
6. به ارتفاع پاشنه توجه کنید: معمولاً زمانی که قصد خرید کفش مجلسی یا کفش عروس را دارید به این نکته دقت کنید که معمولاً با چه نوع کفشی راحت‌تر هستید و عموماً پاشنه‌کوتاه و اسپرت می‌پوشید یا پاشنه‌بلند و مجلسی. برای خرید کفش‌های پاشنه‌بلند از انواع لژدار که راحت‌تر هستند استفاده کنید تا فشار کمتری به پا و کمرتان وارد شود. همچنین بهترِ است برای لباس عروس بلند و دنباله‌دار از کفش‌های تخت و پاشنه‌کوتاه استفاده کنید.
7. توجه به سبک و رنگ: معمولاً برای خرید کفش عروس از رنگ‌های روشن‌تر مثل سفید، کرم و نباتی استفاده می‌کنند اما انواع کفش‌های رنگی مخملی که بارنگ لباس عروس تضاد و کنتراست داشته باشد جذابیت و زیبایی بیشتری دارِد.

کفش پنجه باریک

کفش‌های چشم‌گیر‌ی هستند و توجه اطرافیان را به سمت شما جلب می‌کنند؛ شمارا بااقتدارتر نشان می‌دهند و این‌طور وانمود می‌کنند که ارزش خاصی برای کفش‌های خود قائل هستید! انتخاب این کفش در فصل بهار برای دیدارهای محترمانه و کمتر دوستانه، انتخاب هوشمندانه‌ای است. حتی اگر این نوع کفش‌ها با سبک شما هماهنگ نیست نیز یک جفت از آن‌ها را در جاکفشی خود داشته باشید، خواهید دید که در برخی قرارهای شما، تنها انتخابِ ممکن هستند. این کفش‌ها به‌ویژه اگر از چرم ساخته‌شده باشند، رسمی‌تر به نظر خواهند رسید.

اندازه‌های مختلف پاشنه‌ی کفش

کفش‌های تخت

شاید شما هم از آن دسته افرادی هستید که برای کفش‌های تخت و ساده ساخته‌شده‌اید. احتمالاً هر وقت خواسته‌اید کفش پاشنه‌بلند بپوشید کمی تلوتلو خورده‌اید و بعد با پادرد آن را کنار گذاشته‌اید. پیشنهاد ما این است که تمرین پاشنه‌بلند پوشیدن را با پاشنه‌های پهن آغاز کنید. قرار نیست همه کفش‌هایی با پاشنه‌های باریک به پا کنند.

البته کفش‌های تخت نیز کفش‌های  ایده‌آلی برای سلامت پاهای شما نیستند اما حداقل این توان را به شما می‌دهند که در روز چند کیلومتر راه بروید و یا سرعت انجام کارهای خود را حفظ کنید.اگر نمی‌توانید کفش پاشنه‌دار بپوشید نگران نباشید کفش‌های تخت با بسیاری از لباس‌های شما هماهنگ هستند اما اگر می‌خواهید به پوشیدن کفش‌های پاشنه‌بلند و باریک حتی برای یک مهمانی یک‌ساعته عادت کنید، با پاشنه‌های سه یا پنج سانتیمتری آغاز کنید.

پاشنه پنج سانتیمتری

در میان پاشنه‌های بلند، این مورد شرایط خوبی را فراهم می‌کند که بتوانید مانند زمانی که کفش‌های تخت می‌پوشید، گام‌های بلند بردارید؛ پاشنه‌هایی که درعین‌حال به‌پای شما نیز فشار زیادی وارد نمی‌کند.این پاشنه برای کفش‌های پشت‌باز، کفش‌هایی که با بند در پشت مچ پا بسته می‌شوند، مناسب است. اما اگر بازهم ترجیح می‌دهید که باپاشنه‌ی کوتاه‌تر راه بروید، یک پاشنه‌ی سه سانتی‌متری را انتخاب کنید. هردوی این پاشنه‌ها برای کسانی که هنوز به کفش پاشنه‌بلند عادت ندارند، می‌خواهند در محیط‌های رسمی کفش پاشنه‌دار داشته باشند و نیز افرادی که به دلیل مشکلات پادرد و یا ستون فقرات، توان پوشیدن پاشنه‌های بلندتر را ندارند، مناسب است.

پاشنه هفت سانتیمتری

کلاسیک‌ترین اندازه‌ی پاشنه‌ی کفش است. پاشنه‌ای مناسب و متداول در مراسم رسمی و مهمانی‌ها؛ درعین‌حال بهترین گزینه‌ی ممکن برای لباس‌های شب، پیراهن‌ها و دامن‌ها. اگر طرفدار پاشنه‌های هفت سانتیمتری باریک نیستید، پاشنه‌های پهن این اندازه نیز به همان اندازه مرسوم هستند.اگر به پاشنه‌های بلند عادت دارید و نمی‌خواهید پاشنه‌ی کفش‌تان خیلی اغراق داشته باشد، مناسب‌ترین اندازه را انتخاب کرده‌اید.

پاشنه 10 سانتیمتری

برای مهمانی‌ها و مراسم غیر کاری مناسب است. پا با این پاشنه زیباترین حالت خود را خواهد داشت به‌شرط آنکه آرام و با طمأنینه راه بروید. بیشتر خانم‌ها ترجیح می‌دهند کفش‌های باپاشنه‌ی 10 سانتیمتری و بلندتر از آن، یک پلتفرم حداقل دو سانتیمتری نیز داشته باشند؛ منظور از پلتفرم، کفی زیر پنجه‌ی کفش است. با این پلتفرم پا حالت طبیعی خود را بیشتر حفظ می‌کند و حفظ تعادل در هنگام قدم برداشتن راحت‌تر می‌شود.

پاشنه 12 سانتیمتری

شمارا بسیار مجلل و پرزرق‌وبرق نشان می‌دهند اما انتظار نداشته باشید که بتوانید با آن‌ها به‌راحتی راه بروید. همچنین فکر پاشنه‌هایی با این ارتفاع و بدون پلتفرم را ازسرتان بیرون کنید.

پاشنه 15 سانتیمتری

این پاشنه‌ها بیش ازآنچه فکر کنید مجلل‌اند! پاشنه‌هایی که غیرقابل پوشیدن هستند مگر آنکه یک حرفه‌ای تمام‌عیار و یا یک سوپر مدل باشید!

کفش‌های رسمی

اکثر کفش‌های رسمی یا کاری در دودسته اصلی قرار می‌گیرد: کفش‌های آکسفورد (کفش بنددار) و کفش‌های رویه کوتاه بدون بند.

کفش‌های بندی اسپرت

به‌طورکلی هر کفش مردانه بندداری که از قوزک پا بالا‌تر نباشد، کفش آکسفورد نامیده می‌شود.

• کفش‌های آکسفورد بندباز:

در این مدل قسمت‌های پهلویی کفش به بالای بخش جلویی کفش دوخته‌شده است. وقتی‌که بندهای کفش بسته می‌شود به نظر می‌رسد که کفش از چند قطعه جداگانه ساخته‌شده است.

• کفش‌های آکسفورد بند بسته:

بندهای این مدل کفش در زیر بخش جلویی آن دوخته‌شده است که کشیده می‌شود و در بالای زبانه کفش بسته می‌شود. درنهایت به نظر می‌رسد که کفش از یک‌تکه چرم درست‌شده است.وقتی‌که می‌خواهید یک کفش رسمی و آکسفورد انتخاب کنید، سعی کنید از چرم طبیعی و اصل باشد. مهم نیست که طرح و مدل کفش چرم هنوز هم مد است یا نه؛ هر نوع کفش آکسفورد مشکی‌رنگ را می‌توانید با کت‌شلوار رسمی به‌خوبی ست کنید و همیشه مد است. رسمی‌ترین مدل کفش‌ آکسفورد، کفش بنددار بسته چرم مشکی‌رنگ است. این مدل کفش خصوصاً با کت‌شلوار راه‌دار باریک و کت‌های دو طرف دگمه‌دار بسیار عالی است. اگر کفشتان قهوه‌ای‌رنگ است، می‌توانید آن را با کت‌شلوارهای فاستونی و کت‌های اسپرت بپوشید.

نکاتی در مورد کفش‌های رسمی

کفش‌های رسمی خود را با پوشیدن رو کفشی (حافظ‌های پلاستیکی) از باران، برف و گل‌ولای محافظت کنید کفش‌های مشکی‌رنگ را با لباس‌های مشکی، خاکستری و آبی سیر بپوشید کفش‌های قهوه‌ای را بالباس‌هایی که رنگ مایه‌های خاکی دارند بپوشید. کفش‌هایی که به رنگ قرمز تند و تیره هستند، تقریباً با هر رنگ لباس مردانه ست می‌شود.

اطلاعاتی جالب در مورد کفش

کفش‌های چرمی مناسب‌ترین جنس کفش است، زیرا انتقال هوا بین پوست و خارج از کفش برقرار می‌شود. اما کفش‌هایی که جنس آن‌ها صد درصد پلاستیک است باعث ایجاد عرق در پا شده و با جلوگیری از جریان هوا زمینه بروز اختلالات و ناهنجاری‌های پوستی فراهم می‌شود.کفش راحت، کفشی است که دارای ارتفاع مناسب بوده و پا در کفش احساس راحتی کند. معمولاً نباید کفی کفش سفت بوده و فشار را فقط به یک نقطه منتقل کند توزیع یکسان وزن بدن به جلو و عقب پا بهترین شکل کفش هست البته کفش‌های پاشنه‌بلند باعث انتقال بیشتر وزن به جلوی پا ‌شده و توصیه می‌شود که به مدت طولانی در طول روز استفاده نشود.برخلاف تصور مردم به‌خصوص زنان که صندل و دمپایی را راحت‌ترین کفش می‌دانند، کفش مناسب کفشی است که کاملاً پا را در برگیرد، توصیه کرد که خرید کفش حتی‌الامکان در ساعات بعدازظهر که پا به بزرگ‌ترین حجم خود رسیده انجام شود. زیرا تورم و افزایش حجم عضلات پا در بعدازظهر در بزرگ‌ترین حالت آن است.بیشترین درد‌ها و ناراحتی‌های کمر و پا به خاطر کفش نامناسب است،درمجموع تنها درصد بسیار کمی از کفش‌ها استاندارد هستند و معمولاً ازنظر جنس، مدل، قرارگیری پاشنه و نحوه توزیع وزن مناسب نیستند اما متأسفانه بیشتر مردم از کفش‌های روتین استفاده می‌کنند.

چند نکته مهم

– هنگام خرید کفش تحت تأثیر صحبت‌های فروشنده قرار نگیرید آن‌ها شمارا ترغیب می‌کنند تا هر کفش تنگ و نامناسبی را خریداری کنید. اما شما با صبر و حوصله کفش راحت و اندازه پاهای خود را انتخاب کنید.
-چرم بهترین رویه کفش محسوب می‌گردد چراکه مانند پوست تنفس کرده و تهویه دارد.
-کفشی بخرید که بتوانید سایز آن را اندکی تغییر دهید یعنی کفش‌های بنددار و یا سگک‌دار.
– آستر و پوشش درون کفش می‌بایست نرم، فاقد درز و هرگونه برآمدگی باشد.
– شما قادر هستید طبق فرمول زیر سایز کفش خود را به دست آورید. ابتدا می‌بایست طول پای خود را اندازه‌گیری کنید (از نوک بلند‌ترین انگشت پا (معمولاً شست پا) تا پشت پاشنه پا):
سایز کفش=طول پا(سانتی‌متر)+2سانتی‌متر
ایـن فـرمـول سـایـز کـفـش اروپایی را مشخص می‌کند که با سایز کفش‌های کشورمان هماهنگی دارد.

نگهداری

کفش‌های نو را که برای اولین بار می‌خواهید استفاده کنید فقط به مدت ده دقیقه در روز (و به مدت پنج روز) بپوشید تا حالت اصلی و زیبایی اولیه کفش برای مدت زیادی حفظ شود. این‌یکی از مهم‌ترین عوامل حفظ زیبایی ظاهر کفش و نیز بالا رفتن مدت‌زمان عمر کفش هست که متأسفانه در کشورهای جهان سوم به دلیل پایین بودن سطح درآمد جامعه چنین کارهایی عملاً غیرممکن هست. چون افراد توانایی خرید دو یا چند جفت کفش را در یک‌زمان ندارند. توضیح: مورد فوق یک مورد پزشکی نیز هست و افراد مبتلابه دیابت حتماً باید این مورد را رعایت کنند و اجازه ندهند تا خشکی و یا به‌اصطلاح تازگی اولیه کفش به‌پای آن‌ها صدمه بزند. از قالب‌های مخصوص برای کفش (فنری یا معمولی) نیز می‌توانید برای حفظ حالت اولیه کفش استفاده کنید واکس زدن باعث می‌شود تا کفش شما همیشه نرم و انعطاف‌پذیر باشد پس، به‌طور مرتب کفش‌هایتان را واکس‌زده و تمیز نگهدارید در ضمن:
«کفش تمیز و مرتب نشانه شخصیت و انضباط شماست»

کفشی را که تازه خریداری کرده‌اید به مدت ده دقیقه درروی فرش بپوشید و قدم بزنید و کاملاً مطمئن شوید که کفش ازلحاظ اندازه و قالب متناسب با پای شما است در غیر این صورت به فروشگاه موردنظر مراجعه کنید و کفش خود را تعویض کنید.
حتماً لزومی ندارد که شما همیشه شماره مثلاً ۴۰ بپوشید، ممکن است با مرور زمان و تحت مواردی مثل افزایش سن، افزایش وزن، کاهش وزن و… شماره پای شما کمی بزرگ‌تر و یا کوچک‌تر شده باشد،، دقت کنید!!!. از پوشیدن کفش‌های تنگ جدا خودداری فرمایید زیرا زمانی که «پا» تحت‌فشار بوده و ناراحت باشد سیستم عصبی مختل شده و قدرت تفکر و تصمیم‌گیری در حد بسیار پایینی کاهش می‌یابد. در بسیاری از موارد پاهای چپ و راست به‌اندازه دو یا سه میلی‌متر از همدیگر اختلاف دارند پس در هنگام خرید، انتخاب خود را بر اساس اندازه پای بزرگ‌تر انجام دهید.

واکسبه‌صورت عمومی به ماده‌ای گفته می‌شود که بر روی جسمی مالیده شود به‌طور مثال واکس کفش ماده‌ای است که روی کفش برای ایجاد لایه‌ای شفاف و محافظت از نخ‌های آن مالیده می‌شود. انواع مختلفی از واکس برای مصارف مختلف وجود دارد:
واکس چرم برای براق کردن سطوح چرمی، واکس بدنه خودرو برای براق کردن بدنه خودرو، واکس مو برای حالت دادن و براق کردن موی سر و غیره…
معمولاً واکس ماده‌ای کرم مانند است که برای براق کردن سطح مواد مختلف استفاده می‌شود. امروزه جهت ایجاد رفاه دستگاه‌هایی جهت واکس کفش ایجادشده است که به آن دستگاه براق‌کننده کفش می‌گویند که به‌وسیله یک یا دو برس که به‌صورت افق قرار دارند رویه و کناره‌های کفش را تمیز می‌نماید. برای تهیه واکس کفش ابتدا باید حلال مناسب انتخاب شود. سابقاً از حلال نیتروبنزن برای این منظور استفاده می‌شد اما به علت تأثیر نامطلوبی که بر روی چرم به‌جا می‌گذارد استعمال آن بعد‌ها متروک گردید. امروزه از روغن تربانتین به‌عنوان حلال استفاده می‌شود، اما در بعضی موارد به علت گرانی این روغن به‌جای آن پارافین مایع یا نفت به کار می‌برند که البته از مرغوبیت واکس خواهد کاست. در انتخاب ماده حلال باید شرایط زیر رعایت شود: درجه جوش آن باید نزدیک به درجه جوش تربانتین باشد.قابلیت تبخیر آن چنانچه زیاد باشد با چند بار باز و بسته شدن سرپوش قوطی واکس، محتوای آن خشک و غیرقابل استفاده می‌شود و چنانچه قابلیت تبخیر آن کم باشد به هنگام واکس زدن موجب تأخیر عمل شده و از براق شدن چرم جلوگیری می‌کند. بنابراین قابلیت تبخیر این ماده باید متناسب بازمان لازم باشد به‌طوری‌که عیب‌های فوق ظاهر نشود.  قابلیت حل آن برای سایر مواد لازم در ساخت واکس و حفظ این مواد در درجات حرارت مختلف علاوه بر مواد فوق باید روغن مناسبی در واکس‌ها به کار رود که جایگزین چربی طبیعی چرم باشد و در حفظ آن عمل نماید. برای این منظور معمولاً از استآرین، اولئین، لانولین و پاره‌ای روغن‌های نباتی به مقدار مناسب استفاده می‌کنند.

واکس‌ها محافظین کفش

واکس‌ها انواع مختلف فوری، روغنی، اسپری و … دارند. متناسب با جنس کفش یا دل‌ودماغتان می‌توانید یکی از آن‌ها را انتخاب کنید و به کار ببرید. فروشنده‌ها معتقدند اگر خریداری بخواهد کفشش دوام بیشتری داشته باشد و فرم و ظاهرش را در طولانی‌مدت حفظ کند، خوب است بعد از هر بار استفاده از کفش، از محافظینش استفاده کند.

نعلین(دمپایی آخوندی)

نعلین به کفشی گفته می‌شود که کف آن از جنس چوب و رویه آن از چرم بود. برای اینکه براثر راه رفتن چوب کف نعلین ساییده نشود و مدت بیشتری دوام داشته باشد نعلی به‌اندازه پاشنه کفش به زیر آن میخ می‌کردند.

درگذشته بانوان شرق خراسان از نوعی لعین استفاده می‌کردند که پاشنه آن دقیقاً زیر پاشنه پا یعنی روی تخت کفش قرار می‌گرفت. روی این پاشنه صفحه‌ای از استخوان به شکل پاشنه میخکوب می‌کردند و در زیر تخت کفش در همان قسمت پاشنه‌ی نعل می‌کوبیدند این نعلین‌ها از چرم‌های الوان بود که روی آن تزییناتی از چرم‌های رنگین اضافه می‌شد.

همچنین نعلین یکی از اجزا و جوارح پوشش روحانیت شیعه هست. امروزه نیز در پا کردن نعلین درمیان طلاب رایج است اما پوشیدن کفش معمولی به‌خصوص در ایام بارندگی درمیان حوزویان معمول است.

گیوه و انواع آن

گیوه نوعی پاپوش تابستانی، سبک، بادوام و مناسب برای راهپیمایی‌های طولانی، ویژه مردان روستایی و ازجمله صنایع‌دستی مناطقی از ایران است. در استان فارس، اصفهان، چهارمحال و بختیاری، کرمانشاه و زنجان تولید گیوه رواج دارد همچنین تولید گیوه در شهر سنجان استان مرکزی نیز رواج دارد. همه مراحل تولید این پاپوش، دستی است و عموماً از نخ قالی، نخ ابریشم و کف آن از پارچه، چرم یا لاستیک است.

جنس گیوه

مواد تشکیل داده گیوه نخ قالی و نخ ابریشم (در شهرستان آباده استان فارس اصطلاحاً تنه نامیده می‌شود) و ضایعات چرم است. رویه گیوه به دست‌زنان و توسط انواع سوزن‌ها (به‌جز سوزن خیاطی) و جوالدوز بافته می‌شود و قسمت کف گیوه (زیره) نام دارد که از جنس پارچه، چرم یا لاستیک هست. کف گیوه (زیره) ازنظر جنس سه نوع هست:

یکی از انواع آن پارچه است که جنس پارچه باید از پنبه باشد و به‌غیراز پنبه، نمی‌توان آن را درست کرد. (تختی که از پارچه تهیه می‌شود، هر چه پارچه کهنه باشد تخت آن مرغوب‌تر است)تختی که پارچه در ساختمان آن بکار رفته در فرهنگ آباده به آن شیوه می‌گویند. این نوع تخت ازنظر کیفیت در سطح بالایی قرارگرفته.

دومین نوع آن چرم است که کیفیت آن کمتر از پارچه است.

سوم لاستیک است که از کیفیت خیلی کمی برخوردار است ولی طول عمر آن از بقیه زیادتر است.

انواع گیوه

• کلاش کردی کرمانشاه

در استان کرمانشاه بافت پنج نوع گیوه معمول است که شامل: گیوه زیر پارچه‌ای، گیوه تخت آجیده، گیوه تخت چرمی، گیوه تخت لاستیکی و گیوه رویه ابریشمی است.

گیوه زیر پارچه‌ای؛ در پاوه و در بخش اورامانات گیوه‌کشی و تولید گیوه زیره پارچه‌ای مرسوم است و در روستاهای حجیج و نودشه که از مراکز قدیمی و مهم تولید این نوع گیوه هست تولید می‌شود. کار گیوه‌کشی در دو مرحله کارگاهی و خانگی انجام می‌شود اعمال کارگاهی آن در مغازه‌ها و با ابزارهای گوناگون و همیشه به دست مردان انجام می‌گیرد و کلاً مربوط به تخت گیوه است و به علت اینکه ساختن زیر گیوه مستلزم نیروی زیاد و مهارت کافی هست و یک کار فنی و تخصصی و سنگین است فقط توسط مردان انجام می‌گیرد. عملیات خانگی بر روی رویه توسط زنان و مردان انجام می‌گیرد و ابزار آن فقط یک سوزن است. همچنین نوعی گیوه به نام کلاشهورامی در اورامانات کرمانشاه توسط گیوه بافان هورامان با تکه‌های پارچه به هم دوخته‌شده با روده دام به‌هم‌بافته می‌شود.

گیوه تخت آجیده (ملکی)؛ گیوه‌ای است کف تخت آن با نخ پرک آج خورده است و از استحکام زیادی برخوردار است در زمستان و تابستان و روی یخ و سنگ محکم به زمین می‌چسبد و در شرایط طبیعی منطقه و نوع فعالیت کوهستانی کارایی دارد. زیره این تولید توسط سه کارگر زن تولید می‌گردد. یک نفر دور گیوه را می‌بافد کارگر دوم رویه گیوه را می‌بافد و کارگر سوم دم‌گیر یا شیرازه که از قسمت تکمیلی گیوه هست را می‌بافد. پس از تکمیل زیره، رویه آن توسط زنان و با سوزن چیده می‌شود این گیوه در قدیم در شهرهای تویسرکان و نهاوند که جز استان کرمانشاه بودند متداول‌تر بود، و مهم‌ترین منطقه تولید این گیوه در قدیم شهر کرمانشاه بوده که این پایه افزار به گیوه کرمانشاهی ملکی معروف است.

گیوه تخت چرمی؛ این گیوه به‌تدریج جایگزین گیوه تخت آجیده شده و کف آن‌یک تکه از چرم گاومیش است که به‌اندازه پا در سایزهای مختلف بریده می‌شود و رویه آن همچون گیوه‌های دیگر سوزنی است.

گیوه تخت لاستیکی؛ از حدود نزدیک به ۱۵۰ سال قبل به دلیل ارزانی و تخت محکم لاستیک از لاستیک‌های فرسوده ماشین که برش داده می‌شد برای استفاده عشایر رونق پیدا کرد ولی به علت گرم بودن کف آن بافت این گیوه با این زیره کم‌کم از رونق افتاد و بیشترین استفاده آن در فصل زمستان و در مناطق روستایی است.

گیوه رویه ابریشمی؛ بیش از ۵۰ سال است که در شهر کرمانشاه معمول شده و در کنار نان برنجی جزء سوغاتی‌های کرمانشاه محسوب می‌شود، رویه آن از نخ ابریشمی الوان تهیه می‌شود و در حال حاضر به علت عدم ورود نخ ابریشم از خارج از کشور و هزینه بالای تهیه آن ویسکوز، پرلون و نخ پلاستیکی جایگزین شده، این نوع گیوه به‌عنوان کفش خانگی و بیشتر زنانه است. نقش‌های معروف آن ترمه، برگ بیدی، زربافت، توت‌فرنگی، پرچمی، نوری، پروانه، کوزه‌ای هست، رویه آن توسط قلاب بر روی کفه بافته می‌شود.

• گیوه ملکی و اجزای آن

از انواع گیوه‌ها گیوه ملکی است که هنوز در شهر زرقان تولید می‌شود و نیز گفته می‌شود تا همین سال‌های اخیر در روستای زفره تولید می‌شده است. گیوه ملکی از سه قسمت تشکیل‌شده است:

1. رویه گیوه: بافتنی‌ای که از پنبه تهیه می‌شود که بسیار مستحکم و زیباست چون مواد اولیه بافت آن پنبه هست لذا دارای طبیعتی خنک و نرم است رنگ این بافتنی همیشه سفید بوده است.
2. کناره یا حاشیه گیوه: این قسمت که بین رویه و کف گیوه قرار دارد و این دو را به هم محکم پیوند می‌دهد از جنس چرم ضخیم ساخته می‌شود. چرم گیوه از پوست حیوانات گوناگونی مانند گاو، گاومیش، و شتر و دیگر حیواناتی که دارای پوست ضخیم و محکم هست تهیه می‌شود.
3. تخت یا کف گیوه: تخت گیوه به قسمت زیرین آن‌که با زمین تماس دارد اطلاق می‌شود. تخت گیوه که همان کف گیوه محسوب می‌شود از پارچه‌های محکم و به هم تنیده شده ساخته می‌شوند و از استقامت بالایی برخوردار است. رنگ تخت یا کف گیوه عمدتاً سیاه یا بنفش است گیوه‌های با این مشخصات به گیوه‌های ملکی شهرت دارند. به علت گرانی گیوه‌های ملکی، گیوه‌های دیگری با کف لاستیکی هم ساخته می‌شوند که ارزش و اصالت تاریخی ندارند. نکته جالب در خلق گیوه ملکی این است که این نوع کفش شبیه هم ساخته‌شده و چپ و راست ندارد.

اهمیت گیوه و مواد و ابزار تولید آن

در منطقه کوهستانی کردستان کرمانشاه و ایلام، گذرگاه‌های صعب‌العبور آن، کم بودن راه‌های ارتباطی ماشین‌رو، نوع معیشت مبتنی بر دامداری و کشاورزی و ضرورت تحرک فراوان در فصول سه‌گانه بهار و تابستان و پائیز (که فصل‌های کار هستند) پا افزاری را می‌طلبد که سبک، راحت، مقاوم، خنک و درعین‌حال ارزان باشد. خود منطقه عشایری، روستایی و جوامع نیمه‌شهری با امکانات موجود منطقه قادر به تولید آن باشند، و تا حدی خودکفا بوده و تا حد خودمصرفی بتوانند به تولید آن اقدام کنند. پا افزاری چون گیوه بهترین پاسخگو برای تمامی این نیازها بوده و هنوز هم می‌تواند باشد زیرا:

1. مواد اولیه کف آن تماماً در منطقه موجود است.
2. ابزار کار ساده است و به‌راحتی می‌توان آن را تهیه کرد.
3. بخش عظیمی از زنان منطقه را که درزمینهٔ کارهای تولیدی مسلط منطقه قادر به فعالیت نیستند فعال می‌کند.
4. در صورت تولید بیشتر می‌تواند حوزه آن به خارج از محدوده خود نیز کشیده شود و به‌جای اینکه با خروج مواد اولیه غذائی، نیازهای دیگر تأمین گردد، مواد غذائی برای اهالی باقی بماند، نوع تغذیه کامل گردد، از مقدار بیماری‌های ناشی از سوءتغذیه کاسته شود، نیروی بیشتری صرف تولیدهای مسلط منطقه گردد، راه سیاست خودکفائی بازتر شود، و نیازهای مصرفی منطقه از این راه تأمین گردد.

تولید گیوه در روستاهای منطقه بیشتر به نوع خاصی از گیوه مربوط می‌شود که تخت آن کهنه‌ای است و به نام گیوه «زیره ای» یا «کلاش» شهرت دارد. شهر «نودشه» و روستای «حجیج» در هورامان لهون از مراکز قدیمی و مهم تولید این نوع گیوه بوده است. امروزه روستای دل با جمعیتی حدود ۱۵۰۰ نفر نزدیک به ۲۰۰ کارگاه گیوه‌بافی دارد. امروزه صدها نفر از زنان منطقه هورامان در شهرهای پاوه ونودشه ونوسود و حتی مریوان و تمام روستاهای هورامان به کار گیوه‌بافی و گیوه چنی مشغول می‌باشند. آن‌طور که از قرائن پیداست، گیوه برای اولین بار در شهر نودشه درست‌شده است و ازآنجا به طویلهٔ عراق و روستای هجیج رفته است. به‌طوری‌که می‌توان شهر نودشه را زادگاه کلاش دانست.

مواد اولیه

مواد محلی (هورمان)

بخشی از مواد اولیه مورد مصرف در گیوه‌کشی در محل تهیه می‌شود و بخشی نیز از نقاط دیگر آورده می‌شود. موادی که در محل تهیه می‌شوند:

• پوست گاو که به‌صورت نوارهای باریک در کف گیوه به کار می‌رود و از روستاهای اطراف و بخصوص «اسپریس» می‌آورند.
• پیه برای اینکه به درفش‌ها یا نوارهای باریک پوست مالیده شود و ضمن کار اصطکاک را از بین ببرد.
• نری گاو برای نصب در نوک و انتهای گیوه که بعد خشک شدن حالت شاخی پیدا می‌کند و استحکام گیوه را افزایش می‌دهد.
• نخ تابیده‌شده از موی بز برای بخیه کاری دور تخت گیوه که رویه گیوه به آن بافته می‌شود؛ ولی چون مواد تولیدشده در محل بخصوص در روستای نودشه که تولید زیاد است کفاف مصرف کار را نمی‌دهد، کمبود آن را از نقاط دیگر بخصوص از روستاهای اطراف و شهرهای کرمانشاه، سنندج، همدان و … تهیه می‌کنند.

موادی که از خارج محل (هورمان) تهیه می‌شود

• رنگ، برای رنگ کردن پارچه‌های کف گیوه، که معمولاً از کرمانشاه، سنندج، تهران و اصفهان آورده می‌شود.
• پارچه نازک نخی، برای درست کردن فیته‌های کف گیوه، که از ملافه‌های کهنه بیمارستان‌های شهرهای دور و نزدیک آورده می‌شود.
• کتیرا، برای آهار دادن و منسجم کردن فیتله‌های کف گیوه که بیشتر از سنندج می‌آورند.
• نخ تابیده‌شده (نخ قرقره) برای بافتن رویه گیوه که از کرمانشاه و اصفهان آورده می‌شود.
• میخ سیاه بنفش برای کف گیوه، که از شهرهای نزدیک تهیه می‌شود.

مواد آماده

پاره‌ای از این مواد را گیوه کشان بدون اینکه کاری روی آن انجام دهند به کار می‌برند مثل پیه، نخ قرقره، چرم دباغی‌شده گاومیش (که فقط دوربری می‌شود)، رنگ (رنگ شیمیائی آماده‌شده در کارخانه) کف‌های پلاستیکی که در کارخانه‌های تهران تهیه می‌شود، میخ سیاه بنفش، کتیرا (که فقط در آب می‌خیسانند)، چسب و نخ قرقره. روی پاره‌ای دیگر از مواد استادکاران و کنندگان کار فعالیت‌های اولیه‌ای انجام می‌دهند تا در گیوه‌کشی قابل‌استفاده باشد که عبارت‌اند از:

• پوست، که باید ابتدا خشک و سپس رشته‌رشته و در پایان موزدائی و سپس پیه مالی شود.
• نری گاو، که باید ابتدا پوست‌کنی، سپس خشک، دوباره اندکی نمدار و سپس قطعه‌قطعه شود.
• پارچه نخی که باید ابتدا رنگ و سپس رشته‌رشته و بعدازآن تبدیل به فیتله شود.
• موی بز، که در پاره‌ای موارد توسط زنان تابیده‌شده و تبدیل به ریسمان‌های نازکی می‌شود یا اینکه به‌طورکلی از روستاهای اطراف تهیه می‌گردد.

همه‌چیز درباره کفش‌های کوهنوردی

کفش مهم‌ترین وسیله یک کوهنورد است. درصورتی‌که قصد کوهنوردی داشته باشید، تهیه‌ی یک کفش کوهنوردی مناسب برای شما ضروری است. بنابراین کفش که محافظ پا است از مهم‌ترین وسایل و پوشاک کوهنوردی به شمار می‌رود . کفش‌های قدیم از چرم ساخته می‌شد که بنا به شرایط مورداستفاده ضخامت و تعداد لایه‌های چرم متفاوت بود . یکی از اشکالات کفش‌های چرمی زمستانی وزن بالای آن‌ها بود که با اختراع لایه‌ها و پارچه‌های جدید با عناوین گورتکس – سیمپاتکس و تینسولیت تا حدی این نقیصه جبران گردیده است . لایه گورتکس که در انواع پوشاک زمستانی کوهنوردی نیز بکار می رود دارای خاصیت یک‌طرفه بودن است ؛ یعنی تنها ازیک‌طرف کاملاً ضد آب و باد است و درنتیجه از داخل بخار و گرمای ناشی از تعرق و فعالیت را به خارج می‌فرستد و از خیس شدن پوشاک زیر و سرمازدگی جلوگیری می‌کند . لایه سیمپاتکس نیز مانند گورتکس ضد آب و ضد باد و دارای قابلیت تنفسی است . لایه تینسولیت نیز عایق بوده و در کفش‌های زمستانی و سنگین بکار می‌رود . زیره کفش کوهنوردی نیز از لایه‌های مخصوصی ساخته می‌شود که معروف‌ترین آن ویبرام ایتالیا است . همچنین اخیراً لایه‌ای شوک گیر نیز ساخته‌شده که فشار ضربه‌های وارده به کف پا را کاسته و پا دیرتر خسته می‌شود و در سرازیری زانوها کمتر آسیب می‌بیند .

مشخصات کفش‌های کوهنوردی 

• رویه و داخل کفش :
  درگذشته کفش‌ها از دوختن چرم‌های درست می‌شدند، کفش‌های چرمی امروزه کمتر متداول هستند و جای خود را به کفش‌هایی با طرح‌های جدید و رویه‌هایی از الیاف مصنوعی و سایر مواد نو ترکیب داده‌اند. هرچند کفش‌ها درحال تغییر هستند ولی وظایف و کارهایی که باید انجام دهند، تغییر پیدا نکرده است. پیشرفت ساخت کفش‌ها راحتی و ایمنی بیشتر را برای کوهنوردان حاصل کرده است.
  انواع آن:
  1-    چرم (مصنوعی یا طبیعی)
  2- پارچه‌های گورتکس (Gore-tex)، سیمپاتکس (Sympatex )عایق باد، رطوبت و قابل‌تنفس
  3- مواد نو ترکیب مانند کولار (پارچه ضربه‌گیر)
  4- تین‌سولیت (Thinsulate) خاصیت حفظ گرمای پا، برای ساخت کفش‌های زمستانی
  5- فایبرگلاس (در میان کوهنوردان ایرانی به پلاستیکی معروف است، برای کوهنوردی اصلاً مناسب نیستند)
• خصوصیات لازم رویه کفش:
  ۱- ضد آب باشد.
  ۲- قابلیت تعریق داشته باشد.
  ۳- تا حدی برای راحتی پا، نرم و قابل‌انعطاف باشد.
  ۴- محکم باشد.
  ۵- قابل ارتجاع باشد.
  ۶- مقاوم به سرما، گرما و عوامل محیطی باشد.
  ۷- بندها تا نزدیکی پنجه‌ی پا ادامه داشته باشد. (راحت‌تر است، بهتر کیپ می‌شود و درآوردن آن راحت‌تر است)
  ۸- تا روی پا و قوزک‌ها را بپوشاند.
• کفی کفش (تخت کفش):
  لایه‌ای ویژه از کربن و لاستیک، که معروف‌ترین آن نام تجاری “ویبرام” Vibram ایتالیا بوده، ماده‌ای سخت، ضد لغزش و پراستحکام است.
• خصوصیات لازم برای کفی کفش باید شامل موارد ذیل باشد:
  1    ضربه‌گیر باشد.
  2- وضعیت استقرار کف پا را در داخل کفش حفظ کند.
  3- عاج‌های عمیق داشته باشد.
  4- اصطکاک خوبی داشته باشد.
  5- مقاومت مناسبی داشته باشد.
  6- انعطاف‌پذیری (بستگی به نوع کفش دارد)

ویژگی‌های مهم کفش‌های کوهنوردی

• ضد آب بودن:
  شاید تاکنون از افراد زیادی شنیده باشید که در ابتدای بیان ویژگی‌های یک کفش‌ کوهنوردی، به Gore-Tex بودن آن اشاره می‌کنند.   Gore-Tex  درواقع نام یک تکنولوژی پیشرفته در ساخت پارچه است که مزیت‌هایی برای آن ایجاد می‌کند. هنگام استفاده از کفش‌های کوهنوردی، فرقی نمی‌کند که صعود زمستانه دارید یا کفش خود را در سایر فصول سال استفاده می‌کنید؛ قابلیت ضدآب بودن در کفش شما از میزان اهمیت زیادی برخوردار است تا تحت هر شرایط آب‌وهوایی و با بارش‌های فصلی، بخش داخلی کفش همچنان خشک باقی بماند. وجود فنّاوری‌هایی نظیر Gore-Tex در ساخت انواع کفش علاوه بر ایجاد هواخوری، تضمین‌کننده‌ی مقاومت آن‌ها در برابر نفوذ آب خواهد بود.
• استحکام کفش کوهنوردی:
  هرلحظه ممکن است در مسیر صعود، تکه سنگی کوچک از بالا بلغزد و روی پای شما فرود آید؛ چه‌بسا به بروز آسیب‌هایی نیز منجر شود. با توجه به وجود خطرات این‌چنینی، برای ساخت کفش‌های کوهنوردی از موادی استفاده می‌شود که مقاومت زیادی در برابر ضربه و فشار داشته باشد تا در صورت بروز چنین حوادثی، از جهت حفظ ایمنی پاهایتان آسوده‌خاطر باشید. طراحی برخی کفش‌های کوهنوردی به‌گونه‌ای است که در قسمت پنجه، لایه‌ای محافظ قرار داده شده. این لایه‌ی محافظ ایمنی کفش را در برابر فشار و ضربه بیشتر می‌کند. درواقع سازندگان کفش‌های کوهنوردی برای تقویت ساختار کفش در قسمت پنجه از موادی مستحکم نظیر چرم طبیعی، چرم مصنوعی یا کامپوزیت استفاده می‌کنند که به رویه‌ی کفش استحکام بیشتری می‌بخشد.
• زیره:
  یکی از مواردی که در طراحی و ساخت کفش‌های کوهنوردی اهمیت زیادی دارد، جنس زیره و نوع آج‌هایی است که در آن استفاده می‌شود. زیره ی کفش‌های کوهنوردی با توجه به موارد استفاده‌ای که دارند، با یکدیگر متفاوت‌اند. درواقع برای کفش‌هایی که در سنگ‌نوردی، یخ‌نوردی یا کوهنوردی در ارتفاعات زیاد استفاده می‌شوند، طراحی زیره باید به شکلی باشد که قابلیت نصب کرامپون را داشته باشد؛ اما برای کفش‌هایی که در ارتفاعات پایین‌تر استفاده می‌شوند، صرفاً وجود زیره‌ای آج‌دار و تهیه‌شده از لاستیکی مقاوم کافی است تا با ایجاد اصطکاک با سطح زمین بتواند به شما کمک کند که به‌راحتی به مسیر خود ادامه دهید. یکی از انواع زیره‌هایی که در بیشتر کفش‌های کوهنوردی استفاده می‌شود، تیره‌ی تولیدی شرکت ویبرام است که از لاستیکی بسیار با‌کیفیت تهیه می‌شود. طراحی این زیره به گونه‌ای است که به‌واسطه‌ی برآمدگی‌های تیره‌ی کفش، به شما در پیمایش مسیرهای ناهموار کمک خواهد کرد.
• قابلیت حفظ دما و هواخوری:
  این دو قابلیت کاملاً با یکدیگر متفاوت هستند؛ اما برای انتخاب کفش مناسب کوهنوردی باید به این دو قابلیت به‌طور یکسان توجه داشت. آن دسته از کفش‌های کوهنوردی که برای صعود سه‌فصله استفاده می‌شوند، باید دارای قابلیت هواخوری باشند تا علاوه بر جلوگیری از تعریق زیاد سطح پوست، به خنک نگه‌داشتن پای شما کمک کنند. اما برای کفش‌های مورداستفاده در صعودهای زمستانه یا در محیط‌های سرد، قابلیت هواخوری اهمیت چندانی ندارد و مهم این است که کفش بتواند پایتان را گرم نگه دارد. برای ساخت این کفش‌ها بیشتر از فنّاوری‌هایی بهره می‌گیرند که از هدر رفتن دمای بخش داخلی کفش جلوگیری کند و مانع از سرمازدگی پاهایتان شود. برای انتخاب چنین کفش‌هایی باید به دمایی که کفشتان در آن قابل‌استفاده است، توجه زیادی داشته باشید تا درنهایت بتوانید بهتر انتخاب کنید.

همه‌چیز درباره گتر

در طول فعالیت‌های روزانه آب برف و شن و ماسه می‌تواند از بالای کفش وارد آن شوند. گتر می‌تواند حدفاصل بین کفش و شلوار را بپوشاند و اجازه ورود چیزی را به درون کفش ندهد کوهنوردان در زمستان و تابستان گتر را همراه خود دارند چراکه باران شبنم گل و برف در تمام طول سال باعث خیس شدن شلوار جوراب و کفش می‌شوند. پاهای نمناک، انگشتان سرد، شلوار پاره یا حتی یک سوراخ در شلوار گرتکس شما می‌تواند فاجعه به بار آورد. برای اجتناب از سرمازدگی پاها انتخاب درست گتر اهمیت بسزایی دارد. پس چه وقت و کجا باید گتر پوشید و چگونه باید آن را به کار برد؟

یقیناً متداول‌ترین کاربرد گتر جلوگیری از خیس شدن پاها و کفش‌ها است. گتر باید مانع ورود آب و برف آبکی به درون کفش شود. درواقع گتر باید خشکی پا در طول برنامه صعود را تضمین کند. گتر باید گرم هم باشد. پاهای سرد لذت صعود را از بین می‌برد و در موارد بی‌شماری به سرمازدگی منجر می‌شود. گتر باید ضدآب باشد. یک پای خشک از یک پای خیس گرم‌تر است. لایه اضافی گتر به نگهداری گرمای بدن کمک می‌کند و خطر سرد شدن پاها را تا حد زیادی کاهش می‌دهد. اگر پاها خیس شوند، خون از حد معمول سردتر خواهد شد و انگشتان را گرم نمی‌کند. همچنین گتر باید لباس‌ها را از فرسایش محافظت کند. تجارب بسیاری داریم که سخمه کرامپون به یک شلوار کوه خوب گیر کرده و آن را پاره کرده است. گتری که محکم و خوب ساخته‌شده باشد مقاوم است و پاره نمی‌شود و اگر پاره شود،بهای یک گتر کمتر از شلوار کوه یا یک روکش کفش است. از طرفی تقریباً در هر صعود خراشی روی کفش ایجاد می‌شود که وجود گتر مانع از این پیشامد می‌شود. درواقع ارزش گتر به‌اندازه کاهش قیمت کفش به علت خراشیدگی از رویه یک جفت کفش است.

انواع گتر بر اساس نوع فعالیت

• گُلگشت و کوه‌پیمایی سبک:
  گتر های مناسب این نوع فعالیت، سبک و قابل‌تنفس هستند و از شما در مقابل صخره‌ها، شن، باران کم و محیط مرطوب فعالیت‌های گلگشت حفاظت می‌کنند.
• فعالیت‌های آلپاین:
  این نوع گترها مناسب فعالیت‌های کوه‌پیمایی، پیاده‌روی در برف، اسکی صحرایی و میدانی هستند و در مقابل سایش صخره‌ها و نفوذ آب حمایت و حفاظت مضاعف دارند.
• اکسپدیشن:
  این گترها برای فعالیت‌های اکسپدیشن و طولانی و چندروزه کوهنوردی طراحی‌شده‌اند و ضد آب، قابل‌تنفس و فوق‌العاده راحت می‌باشند.

اندازه گتر

• گترهای کوتاه:
  اندازه این گترها مابین ۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متر است و معمولاً تا بالای مچ پا را پوشش می‌دهند، این نوع گترها برای پیمایش‌های سبک و جلوگیری از نفوذ گردوخاک و شن و ماسه و باران طراحی‌شده‌اند.
• گترهای نرمال:
  این دسته از گترها اندازه‌ای مابین ۳۸ تا ۴۶ سانتی‌متر دارند  و برای شرایط سخت آب و هوایی، برف عمیق و علفزارهای مرطوب طراحی‌شده‌اند.

جنس گترها

• گترهای Gore-Tex
• این پارچه چندلایه و مشهور قابل‌تنفس، ضد آب و ضد باد هست که برای استفاده در برف و محیط‌های مرطوب مناسب است. (متأسفانه بیشتر اجناسی که در ایران تحت عنوان گورتکس فروخته می‌شوند فقط از جنس نایلون می‌باشند.)
• گترهای Cordura nylon
  این پارچه که بافت فوق‌العاده زمخت و محکمی دارد مقاوم در برابر سایش یخ، صخره و دندانه‌های کرامپون هست.
• گترهای Coated nylon
  تهیه‌شده از پارچه نایلون پوشش‌دار و سبک هستند، جنس گترهای ساده و غیرحرفه‌ای معمولاً از این پارچه است که مناسب برای کوه‌پیمایی‌های سبک، سرعتی و در شرایط سنگ‌ریزها و یا علفزارهای مرطوب می‌باشند.
• گترهای Schoeller fabrics
  این نوع بافت انعطاف‌پذیری و قابلیت کشسانی بالایی دارد و برای استفاده در شرایط آب و هوایی نرمال مناسب است.

تنظیم گتر با کفش

غالب گترهای استاندارد دارای سایزبندی متناسب با کفش مورداستفاده می‌باشند. بنابراین موقع آزمایش پیش از خرید حتماً تسمه‌های گتر را ببندید تا از تناسب آن با سایز کفش خود اطمینان حاصل کنید.

گتر ها اغلب توسط نوار چسبانکی، زیپ و گیره های سریع بسته می‌شوند اما نوار چسبانکی آسان‌ترین شکل در هوای سرد است. اگر از گتر های زیپ‌دار استفاده می کنید حتماً به خاطر داشته باشید که دندانه‌های زیپ قوی باشند. بند بالای گتر باعث می‌شود تا با کشیدن آن گتر به پا بچسبد و به پایین لیز نخورد. یک کش در قسمت ساق نیز باعث می‌شود تا گتر جمع شده و تیغه های کرامپون به آن برخورد نکند.

گتر باید کاملاً به دور کفش ثابت‌شده باشد تا از ورود برف و شن به درون کفش جلوگیری کند. خصوصاً در هنگام فرود آمدن، یک ریسمان یا بند که از زیر کفش رد می‌شود، گتر را کاملاً به کفش فیکس می‌کند. این قسمت می‌تواند به‌مرورزمان از بین رود، بنابراین هنگام خرید دقت کنید که می‌توانید در آینده آن را تعمیر کنید یا نه.

دمپایی

دَمپایی نوعی پای‌افزارنرم و سبک است که برای پوشیدن در محیط خانه و گاهی خارج از خانه بکار می‌رود و پا را هم کامل نمی‌پوشاند.

دمپایی‌ها را معمولاً از جنس پلاستیکیا نمد یا چرم نرم درست می‌کنند و گاه لایه‌ای از پارچه نیز بر روی آن‌ها دوخته می‌شود. این پای‌افزار در انواع: جلوبسته – لا انگشتی – معمولی موجود است دمپایی‌های پلاستیکی بیشتر برای استفاده در حمام یا کنار استخر کاربر دارد. منظور از واژه دمپایی این است که این پای‌افزار در کفش‌کن قرار ندارد و در درون خانه نزدیک به‌پای صاحب آن (دمِ پای او) قرار دارد.

عوارض استفاده روزانه از دمپایی لا انگشتی

دمپایی‌های لا انگشتی، می‌توانند بیومکانیک پای شمارا تغییر دهند. وقتی آن‌ها را به پا می‌کنید، باید انگشتان پاهایتان را به هم بفشارید و پایتان را با حرکتی پهلوبه‌پهلو که از پاشنه‌ی پا شروع‌شده و بعد به سمت خارجی پایتان و در آخر به سمت شصت پا منتقل می‌شود، حرکت کنید.

این مدل حرکت به قوزک، ساق، زانو، و عضلات باسنتان استرس وارد می‌کند. اولین علائمی که شاهدش خواهید بود درد وسط ساق پا یا پشت پاشنه‌ی پایتان خواهد بود.
به اعتقاد دکتر درک اوچای، متخصص پزشکی ورزشی و جراح ارتوپد در آرلینگتون، دمپایی‌های لا انگشتی باید برای استفاده در استخر و یا ساحل محدود شوند. مشکل زمانی ایجاد می‌شود که مردم این نوع دمپایی را روزانه استفاده می‌کنند یا حتی با آن ورزش می‌کنند!
دکتر اوچای که قوزک‌های شکسته‌ی بسیاری را به دلیل استفاده از دمپایی لا انگشتی درمان کرده است، می‌گوید فوتبال بازی کردن یا دویدن به دنبال اتوبوس با دمپایی لا انگشتی کاری است که به‌هیچ‌وجه نباید انجام دهید!

دیوید مورفی، یک پزشک ماساژ درمانی در نیویورک، می‌گوید وقتی راه می‌روید، کفشتان باید پاهایتان را ریلکس نگاه دارد.

او می‌گوید، وجود تنها یک‌بند بر روی پای شما برای نگه‌داشتن دمپایی، انگشتان پاهایتان را در هنگام راه رفتن، بجای اینکه به هم چسبیده نگاه دارد، مستعد بلند شدن و حرکت خواهد ساخت.
این شکلی راه بروید.هنگامی‌که می‌خواهید راه بروید، ابتدا با ایستادن بر روی وسط پاهایتان شروع کنید و وزنتان را به‌طور مساوی بر روی چهارگوشه‌ی پایتان، یعنی شصت، انگشت کوچک و دو طرف پاشنه‌تان بیندازید. وقتی قدم برمی‌دارید، بجای اینکه پایتان را به‌شدت با پاشنه فرود بیاورید، باید پایتان نزدیک به وسط پا فرود بیاید. گام‌های شما بر روی یک کف‌پوش چوبی نباید با سروصدا باشد.

به این دلایل هرگز دمپایی لا انگشتی نپوشید!

مدتی است طرفداران دمپایی لا انگشتی افزایش‌یافته است و این نوع دمپایی بیشتر از دمپایی‌های دیگر استفاده می‌شود، اما لازم است بدانید که دمپایی لا انگشتی هم بدون عوارض نیست و در صورت استفاده مکرر می‌تواند عوارض بدون بازگشتی را برای بدن شما داشته باشد. پس به شما توصیه می‌کنیم به این دلایل هرگز دمپایی لا انگشتی نپوشید!

1. دمپایی لا انگشتی باعث ایجاد برخی مسائل در قسمت تاندون آشیل و قسمت پشتی می‌شوند.
2. دمپایی‌های لا انگشتی باعث تغییر راه رفتن می‌شوند که این به‌خودی‌خود باعث مشکل می‌شود.
3. ازآنجایی‌که در دمپایی لا انگشتی هیچ حمایتی در نظر گرفته نشده است، باعث می‌شود تا پای شما به‌طور غیرطبیعی حرکت کند. که باعث ایجاد درد در مچ پا و ران شما می‌شود. اگر شما همیشه دمپایی لا انگشتی به پا می‌کنید، حتی احتمالش هست که درد کمر را نیز تجربه کنید.
4. اکثر افراد در اثر استفاده بیش‌ازحد از این نوع دمپایی‌ها باعث ایجاد وضعیت ناخوشایندی می‌شوند که فشار و درد در قسمت رباط پا را باید تحمل‌کنید.که هنوز درمانی برای آن وجود ندارد.
5. دمپایی لا انگشتی خطر ابتلا به عفونت‌های قارچی را در پوست پا افزایش می‌دهد .در مطالعات اخیر به اثبات رسیده است هنگامی‌که دمپایی لا انگشتی به پادارید، حدود 15000 باکتری مختلف را جذب پای خودخواهید کرد.

مهم این است که دیگر از این نوع دمپایی‌ها استفاده نکنید چراکه منجر به مشکلات جبران‌ناپذیری می‌شوند.
استفاده از دمپایی‌انگشتی‌ها مضراتی دارند . آن‌ها هنگام راه رفتن تأثیری بر راه رفتن ندارند و باعث ایجاد درد در پاها می‌شود. علاوه بر این ، پاها در برابر آسیب و گاز آسیب‌پذیر هستند دمپایی انگشتی ها می‌توانند نام‌های متفاوتی در سراسر جهان داشته باشند ، اما مشکلاتی که می‌توانند ایجاد کنند، در همه‌جا یکسان هستند.
از آن زمان تاکنون این سبک کفش‌ها به خاطر راحتی ، نرمی ، خنکی مورداستفاده قرارگرفته‌اند. این سبک کفش حتی در فرهنگ‌های شرقی و غربی، در ژاپن، مصر، یونان و رم مورد هشدار قرار گرفت در حال حاضر یکی از معروف‌ترین کفش‌ها در جهان شرکت برزیلی هاوایانس یک شرکت کفش لاستیکی است که در سطح بین‌المللی به خاطر تنوع مدل‌ها و رنگ‌ها موفق بوده است. مهم نیست از کجا می‌آیند یا چه کسانی آن‌ها را می‌پوشد، امادمپایی لا انگشتی، ممکن است سالم‌ترین نوع کفش نباشد.

دمپایی ایربلویینگ

‎دمپایی و صندل پلاستیکی که امروزه در ایران به نام های دمپایی ژله ای یا ایربولینگ شناخته میشود در واقع از همان پی وی سی (پلی وینیل کلراید)تشکیل میشود که با تکنیک ایربلویینگ (دمیدن هوا در داخل مواد)تولید شده است .پروسه تولید با این تکنیک از چهار مرحله تشکیل شده است:

‎ترکیب مواد،

‎عملیات مخلوط کردن و عمل اوردن،

‎عملیات تزریق مذاب و عملیات دمش هوا درون مواد.

‎دمپایی های پی وی سی تولید شده به روش ایربلویینگ ویژگی های خاصی نسبت به جنس های دیگر دارند.ویژگی هایی همچون دوام بالاتر در مقابل پوشیدن ،عمر بیشتر،سازگاری با محیط زیست،نرمی بسیار لذت بخش و وزن تقریبا پایین آنها.‎البته وزن این نوع از دمپایی در مقایسه با دمپایی های ای وی ا کمی بیشتر است .

‎مهمترین ویژگی این دمپایی نرمی بسیار لذت بخش آن نسبت به سایر مواد ها و روش های تولید (ای وی ا و پی وی سی )میباشد ،طوری که امروزه در ایران همه آن ها را با نام ژله ای میشناسند.

‎ویژگی منحصر به فرد دیگر این نوع دمپایی ضریب اصطکاک فوق العاده عالی این دمپایی با سطوح مختلف حتی در حضور آب میباشد،به طوری که برای محل های خیس همچون حمام و استخر بسیار مناسب است و با خیال راحت و بدون هیچ نگرانی از لیزخوردگی  میتوان با پوشیدن این نوع از دمپایی پلاستیک در این محل ها قدم برداشت. از دیگر ویژگی های این نوع از دمپایی میتوان به تنوع رنگ خوب و نوع رنگ استفاده شده در آنها اشاره کرد. ‎به طوری که نسبت به مدلهای مشابه ای وی ا براق تر و حالت شیشه ای تری دارد.

قیمت این نوع دمپایی از دمپایی های ای وی آ بیشتر و از دمپایی های طبی با زیره پی یو کمتر است.

شخصیت شناسی از روی کفش

تابه‌حال شنیده‌‌اید كه بتوان از روی كفش شخصیت یك نفر را روانشناسی كرد؟ شاید كمی عجیب به نظر برسد یا حتی بعضی‌ها بگویند كه این موضوع مثل طالع‌بینی چندان قابل‌اطمینان نیست اما باور كنید تحقیقات علمی نشان‌داده‌اند كه می‌توان از روی كفش افراد را روانشناسی كرد. كریستین كراندال، استاد روانشناسی اجتماعی در دانشگاه كانزاس، می‌گوید: «هیچ‌کسی شك ندارد كه حالت چهره، سر و مدل موها می‌تواند خیلی چیزها درباره شخصیت فرد بگوید ولی درباره بعضی از انواع پوشاك مثل کفش‌ها نیز می‌توان چنین چیزی گفت.» او می‌گوید، تحقیقات نشان می‌دهد كفش‌های شما هر طور كه باشند، می‌توان با نگاه كردن به آن‌ها راجع به شخصیت‌تان تا حدی قضاوت كرد. روانشناسان دانشگاه كانزاس می​گویند كه مدل، قیمت، رنگ و شكل ظاهری کفش‌ها می‌تواند ویژگی‌های احساسی و شخصیتی افراد را نشان بدهد، پس همین الآن به كفش‌های خود نگاه كنید. چه كفشی به پادارید؟ كفش‌های تمیز واکس‌خورده؟ كفش‌های پاشنه‌بلند؟ كفش‌های قشنگ ولی كمی فرسوده؟

کفش شما نشان‌دهنده روحیه شماست

در جریان تحقیقات در کانزاس، 63 دانشجو به 208 جفت كفش نگاه كردند و خصوصیات صاحب آن‌ها را حدس زدند. این افراد كه کفش‌ها را مشاهده می‌كردند حدود 90درصد خصوصیات شخصی صاحبان کفش‌ها  را به‌درستی حدس زدند. صاحبان کفش‌ها كه به‌طور داوطلبانه در این تحقیق شركت كرده بودند، قبلاً پرسشنامه تست شخصیت را پر كرده و از آن‌ها خواسته‌شده بود كفش‌هایی را كه بیشتر مورداستفاده قرار می‌دهند به محققان تحویل بدهند از شركت‌كنندگان خواسته شد به کفش‌ها نگاه كنند و جنسیت، سن و موقعیت اجتماعی صاحب آن‌ها را حدس بزنند. خصوصیات شخصیتی موردنظر عبارت بود از برون‌گرایی یا درون‌گرایی، محافظه‌كاری یا آزادی‌خواهی، ثبات احساسی، سازگاری و وجدان.ازآنجایی‌که کفش‌ها مدل‌ها، برندها، ظاهر و كاربرد های متفاوتی دارند، می‌توانند حامل اطلاعاتی راجع به تفاوت‌های شخصی باشند. بعضی از این تفاوت‌ها بارز و مشخص هستند.
كراندال، استاد روانشناسی اجتماعی در دانشگاه كانزاس، می‌گوید اینكه فردی كفش فانتزی بپوشد یا راحتی یا رسمی همه می‌توانند وجهی از شخصیت او را نشان دهند، او در تحقیقات خود گروهی را مأمور كرد كه با آزمون‌های شخصیت‌شناسی بررسی كنند هر مدل كفش چه ویژگی‌های شخصیتی​ای را نشان می‌دهد و بعد یافته‌ها را مورد آزمایش قرارداد، بعضی از آن‌ها کاملاً دقیق بودند و بعضی چندان دقیق نبودند.

• آن‌هایی که سرد  و بی‌احساس هستند 

افرادی كه علاقه زیادی به پوشیدن كفش ساق دار دارند معمولاً روحیه سردی دارند و بیشتر درون‌گرا هستند و تمایل دارند از جامعه كناره‌گیری كنند و بیشتر منزوی باشند و حتی هیچ تلاشی نمی‌كنند كه موردقبول دیگران باشند یا حتی روحیه وظیفه‌شناسی از خود بروز دهند. ثبات عاطفی آن‌ها كمتر است و روحیه‌ای تهاجمی دارند. دكتر كراندال می‌گوید: اگر فردی چنین كفشی بپوشد، یعنی دوست دارد بعضی از قوانین معمول را بشكند.

• كار گروهی دوست ندارند

کاملاً مشخص است افرادی كه از كفش مد روز استفاده می‌كنند، درآمد نسبتاً بالایی دارند، به ظاهر خود بسیار اهمیت می‌دهند و تا حدودی مغرور هستند. به‌طورکلی افراد این گروه در جمع كمتر پذیرفته می‌شوند و خودشان هم خیلی دوست ندارند در فعالیت‌های گروهی شركت كنند ولی نباید از حق گذشت كه احساس وظیفه‌شناسی بالایی دارند.

• آرام و ساده

افرادی كه از كفش‌های معمولی و نه‌چندان شیك استفاده می‌كنند، ویژگی شخصیتی متمایز یا دیدگاه سیاسی خاصی ندارند، معمولاً از گروه سیاسی خاصی طرفداری نمی‌كنند و اصولاً ویژگی‌ شخصیتی متمایز و خاصی ندارند. آن‌ها مانند پوشش خود، شخصیتی آرام و ساده دارند و سعی می‌كنند همه‌جا از خود شخصیت قابل‌قبولی ارائه دهند، بعید است افراد این گروه را با صندل‌های پاشنه‌دار ببینید.

• آدم‌های فعال 

افرادی كه از كفش‌های رنگارنگ استفاده می‌كنند یعنی كفش‌هایی بارنگ‌های روشن و متفاوت كه معمولاً به‌عنوان اسنیكر شناخته می‌شوند، می‌پوشند معمولاً ثبات احساسی بیشتری دارند و كمتر از دیگران خودشان را گرفتار استرس و اضطراب می‌كنند.  این رنگارنگ پوش‌ها برون‌گرا و بسیار فعال‌اند و تمایل دارند با مدل و رنگ كفش‌هایشان پیامی را به دیگران منتقل كنند، البته لزوماً این پیام حقیقت ندارد. محققان تأکید می‌كنند كه كفش شاد و رنگارنگ الزاماً باعث شادی افراد نمی‌شود

• از همه خونسردترند

كفش‌هایی كه خیلی ناراحت به نظر می‌رسند مثل كفش‌هایی با پاشنه خیلی ‌بلند و… معمولاً توسط شخصیت‌های خیلی آرام و خونسرد پوشیده‌می‌شوند.

• وظیفه‌شناس اما سرد 

افرادی كه معمولاً كفش‌های کهنه و قدیمی می‌پوشند، بسیار برون‌گرا هستند و از ثبات شخصیتی بالایی برخوردارند. این افراد تا زمانی كه کفششان نیاز به تعمیر پیدا نكند آن را از پا بیرون نمی‌آورند. به وظیفه‌شناسی این افراد می‌توانید اطمینان كنید اما كمی سردمزاج‌ هستند. البته ویژگی‌های شخصیتی این گروه كمی متغیرتر از دیگر گروه‌هاست.
افرادی كه روحیه‌ای نسبتاً خشن دارند و خشونت‌ورزی را چیزی منفی نمی‌دانند:  آن‌هایی که چكمه‌های كوتاه می‌پوشند.
آدم‌های سازگار كه خود را با هر موقعیتی تطبیق می‌دهند: كفشی می‌پوشند كه بتوان درجاهای مختلف از آن استفاده كرد. درواقع کفش‌های چندمنظوره می‌پوشند.
افراد آزاداندیش كه چندان خود را درگیر مقررات و چارچوب‌ها نمی‌كنند: كفش ارزان‌قیمت می‌پوشند و خیلی از آن مراقبت و نگهداری نمی‌كنند.
كسانی كه نگران قضاوت دیگران‌ و روابط انسانی خود هستند: كفش نو می‌پوشند و مدام مراقب آن هستند.

چه مدل کفشی مناسب پای شماست؟

بسته به اینکه پای شما چه فرمی دارد و یا می‌خواهید چگونه به نظر برسد، کفش‌ها و پاشنه‌های مختلفی قابل انتخاب هستند.

• اگر مچ پای شما بزرگ است فکر کفش‌هایی که بند آن‌ها به دور مچ پا می‌پیچد را از سر بیرون کنید چون تمام توجه اطرافیان را به‌پای شما جلب می‌کند. هرچند که این کفش‌ها بسیار دوست‌داشتنی به نظر می‌رسند اما سعی کنید بیشتر به سراغ کفش‌های پشت‌باز، با یک‌بند کوچک در قسمت عقب مچ بروید که کف پا و روی پای شمارا کشیده‌تر نشان می‌دهد.
• پای شما کوتاه است کفش با بند T شکل نخرید، چون پاهای شمارا کوتاه‌تر و عرض آن را بیشتر نشان می‌دهد. همچنین کفش‌هایی که بند مچی دارند، کفش‌های ایده آل شما نخواهند بود. به دنبال کفش‌های انگشتی روباز و یا پاشنه‌های بلند باشید که پای شمارا بلندتر نشان دهند.
• می‌خواهید پای شما بلندتر به نظر برسد به دنبال کفش‌های نوک تیز باشید که تصور پای بلند را به وجود می‌آورند. هرچند باید به خاطر داشته باشید که کفش‌های پنجه باریک ممکن است پای شمارا بیازارند و انگشت‌های پا را از فرم عادی خارج کنند بنابراین تنها در مواقع اضطراری و کوتاه از این کفش‌ها استفاده کنید.
• اگر پنجه و انگشت‌های پهن دارید کفش پنجه گرد مناسب‌ترین مورد برای شماست اگر این نوع کفش‌ها را دوست ندارید به خاطر داشته باشید که به بهترین شکل ممکن پایتان را کوچک‌تر از حد معمول نشان می‌دهند.

کفی کفش

• کفش‌های پاشنه‌بلند راحت، دارای یک پلتفرم پهن در زیر پنجه هستند. بسیاری از خانم‌ها اگر کفش این‌چنینی پیدا نکنند، با کمک کفاش خود به قطر پلتفرم کفش اضافه می‌کنند. این پلتفرم باعث می‌شود که کفش انحنای طبیعی پا را کمتر تحت تأثیر قرار دهد و گام برداشتن با کنترل بیشتری انجام شود.
• جنس کفی در کفش‌های پاشنه‌بلند بسیار مهم است. چون کنترل این کفش‌ها سخت‌تر از کفش‌های تخت است، کفی آن‌ها باید منعطف‌تر باشد. کفی منعطف کمک می‌کند که شما بر روی سطوح ناصاف ناراحت نباشید و تعادل خود را از دست ندهید. همچنین این کفی‌ها سرعت گام برداشتن شمارا نیز بیشتر می‌کنند.
• اگر به دنبال کفی مناسب برای این نوع کفش‌ها هستید، کفی‌های چرمی و لاستیکی، به کفی‌های پلاستیک فشرده و چوبی ترجیح داده می‌شوند.

راهنمای ست کردن کیف و کفش

این‌یکی از قوانین مد مربوط به چندین سال پیش است که ظاهراً هنوز هم خانم‌ها از هر سن و فرهنگی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. هنگامی‌که بحث از اکسسوری در مد پیش می‌آید، بهتر است که به‌جای یکسان ست کردن، به دنبال هماهنگی باشیم. ست کردن کیف و کفش ازنظر جذابیت، چندان چشم‌نواز نیست و حتی ممکن است باعث مسن به نظر رسیدن شود. داشتن سبک منحصربه‌فرد یکی از ارکان اساسی خوش‌لباس بودن است، و ازآنجایی‌که انتخاب کیف و کفش از مواردی هستند که بیشتر جلب‌توجه می‌کنند، ست کردنشان باعث از دست دادن موقعیت متجلی کردن شخصیت فوق‌العاده‌تان از طریق ظاهری است. ست نکنید، ترکیب کنید!

اگر در انتخاب کیف و کفش، همیشه ترجیحتان بارنگ مشکی است، می‌توانید از طرح‌های مختلف استفاده کنید. این کار مانع یکنواخت به نظر رسیدن ظاهرتان می‌شود. می‌توانید یک کیف ورنی با طرح ماری یا کروکدیلی را با کفش عروسکی جیر (یا پرزدار) و یا کیف چرم دانه درشت را با بوت نوبوک و یا جیر بپوشید (مراقب طرح‌ها باشید، نمی‌خواهید شبیه به دشت‌های آفریقا شوید!! اگر از طرح کروکدیلی استفاده کردید، دیگر کفش پلنگی نپوشید، وگرنه ممکن است که به خودتان بیایید و ببیند که کفش و کیفتان درگیر نزاع خونینی شده‌اند!! از من گفتن بود.).

اگر کیف مشکی دارید، کفش با هر رنگ خنثی تیره زیباست. تمام! کفش لوفر طوسی، کفش عروسکی آبی ملوانی و یا بوت‌های بلند کاراملی، از مثال‌های در اولویت هستند. عین این قضیه نیز برای کیف‌دستی قهوه‌ای هم صادق است.

کفش‌ و کیف‌های طرح دار را نیز می‌توان بارنگ‌های ساده و براق ترکیب کرد. به‌عنوان‌مثال طرح پلنگی بارنگ قرمز، ترکیب فوق‌العاده شیکی است.

در بعضی مواقع، دو طرح مختلف را نیز می‌توان هماهنگ کرد، به شرطی که از یک خانواده نبوده و در یک گروه رنگی باشند. مثلاً کیف پستچی کوچک با طرح ماری را می‌توان با کفش گل‌دار پوشید، بازهم تکرار می‌کنم، به شرطی در یک گروه رنگی باشند. به خاطر داشته باشید که اگر می‌خواهید طرح‌ها را باهم بپوشید، حتماً باید “یکی” از طرح‌ها توجه را جلب کنند و به صورتی نباشد که برای جلب‌توجه رقابت کنند.

اکسسوری‌های شب ازنظر اندازه کوچک‌تر (مانند کیف‌های دستی کوچک به‌جای کیف‌های رو دوشی بزرگی که به‌اندازه‌ی یک کهکشان از ملزوماتتان را در خود جای می‌دهد) و ظریف‌ترند (پاشنه‌های باریک‌تر و کفش نوک باز به‌جای پاشنه‌های ضخیم و کفش‌های اسپرت ورزشی). به همین دلیل در ترکیب کردن عناصر پوششی فراق بال بیشتری خواهید داشت، چراکه چشم را خسته نمی‌کنند. بدانید که گروه رنگی متالیک با هر چیزی هماهنگ است، حتی با متالیک. کیف‌دستی نقره‌ای با کفش طلایی می‌تواند زیبا باشد.

تنها مراقب طرح‌ها باشید تا ظاهری متشخص داشته باشید. کیف‌دستی ساتن با کفش لمه یا پولک‌دوزی شده، بهتر از این است که هم کیف و هم کفش‌تان پولک‌دوزی شده باشند.

رنگ‌های متالیک بارنگ‌های براق هم خیلی زیباهماهنگ می‌شوند. به‌عنوان‌مثال، کفش نقره‌ای و کیف‌دستی صورتی.

۵ نکته برای خرید کفش تابستانی

هوا با نشان دادن روی گرم خود در آخرین ماه بهار همه را وادار به تجهیز برای روزهای داغ تابستان کرده است. این تجهیز طبق معمول هرسال از خرید لباس‌های نازک‌تر و روشن آغاز می‌شود و تا کفش‌ و صندل‌های خنک و رنگی ادامه پیدا می‌کند.

در این میان انتخاب یک کفش تابستانی راحت و کارا کمی سخت‌تر از سایر پوشاک است؛ کفشی که سبک، نرم، راحت و خنک باشد و کفی آن هم‌زمان با سبکی و نازکی، سلامت پا را نیز حفظ کند.

به کیفیت کفش فکر کنید

مهم است که کفش تابستانی خود را با چه کیفیتی می‌خرید. این تصور که با پیش‌فرض خرید یک کفش ارزان به سراغ هر نوع فلت و یا صندل بروید، اشتباه است. درست است که کفش‌های تابستانی به‌ظاهر کوچک، سبک و ارزان می‌آیند اما اشتباه در انتخاب کیفیت مناسب به سلامت پای شما به‌شدت آسیب می‌زند. این کفش‌ها به دلیل برش‌های خاص و کفی‌های نازک به‌صورت عادی امکان آسیب رساندن به پا رادارند پس بیش از اهمیت به شکل و شمایل و رنگ و قیمت آن‌ها به کیفیتشان فکر کنید.

سبک و راحت انتخاب کنید

تابستان مترادف است با پیاده‌روی زیاد. این یعنی شما باید کفشی را انتخاب کنید که وزن زیادی نداشته باشد و شمارا در پیاده‌روی‌های طولانی‌مدت آزار ندهد. به این موضوع خاصیت ارتجاعی و کششی رویه و کفی را نیز اضافه کنید. به‌عنوان‌مثال در این مورد کفش‌هایی با کفی چرم مصنوعی و یا رویه‌ی پارچه‌ای می‌تواند انتخابی مناسب باشد. همچنین به این موضوع توجه کنید که باید کفش خود را با نیم تا یک شماره بزرگ‌تر از سایز عادی خود انتخاب کنید تا ورم عادی پا در فصل تابستان و نیز ورم آن بعد از یک پیاده‌روی در گرما را تاب بیاورد

به تنفس پای خود اهمیت بدهید

تنها موضوع مهم در انتخاب کفش تابستانی این نیست که بخشی از رویه‌ی آن باز باشد و یا بند داشته باشد، هرچند که رویه‌ی کفشی که انتخاب می‌کنید، بسیار کم‌حجم و کوچک باشد اما بازهم جنس پارچه‌ی به‌کاررفته در آن اهمیت دارد. یک‌بند پلاستیکی که به‌پای شما می‌چسبد و یا رویه‌ی کوچکی که باعث می‌شود پای شما در همان نقطه مقدار بسیار زیادی عرق کند، انتخاب خوبی نیست. این انتخاب شماست که می‌خواهید با کفش تابستانی جوراب به پا داشته باشید و یا خیر اما به این موضوع توجه کنید که رویه‌ی کفش باید در همان قسمت‌های محدود نیز به پا اجازه‌ی تنفس بدهد.

در انتخاب رنگ دقت کنید

مهم است که کفش تابستانی خود را با چه لباسی هماهنگ می‌کنید. ممکن است زیبایی و یا زرق‌وبرق یک کفش تابستانی شمارا مجذوب خود کند اما بعدازآنکه آن را تحویل گرفتید به این موضوع فکر کنید که چگونه آن را با لباس‌های تابستانی همیشگی‌تان ست کنید. اگر عادت دارید در تابستان لباس‌های سفید و یا بسیار کم‌رنگ بپوشید می‌توانید در انتخاب رنگ کفش خود آزادانه‌تر عمل کنید. اما اگر به یک طیف رنگ مانند آبی و یا سبز تمایل دارید، کمی بیشتر تأمل کنید. همچنین می‌توانید از رنگ‌های خنثی برای همراهی با انواع لباس‌ها استفاده کنید.

جسورانه انتخاب کنید

در انتخاب کفش تابستانی هراس نداشته باشید. ممکن است اهل پوشیدن کفش‌های باز نباشید و برای تابستان به یک جفت فلت آن‌هم با اکراه بسنده کنید. اما پیشنهاد می‌کنیم تابستان امسال کمی جسورانه از انتخاب‌های سنتی و همیشگی خود فاصله بگیرید و یک صندل زیبا بخرید. چنین انتخابی تیپ ظاهری شمارا تا اندازه‌ی زیادی تغییر خواهد داد. در هر حال کفش‌های تابستانی بیش از کفش‌های فصل زمستان که در گل‌ولای فرو می‌روند خود را نشان می‌دهند.

۷ کفش مناسب مهمانی برای قدبلندها

کفش پاشنه‌بلند برای تمامی افراد مناسب نیست؛ البته نه به خاطر آسیب‌زدن به استخوان بندی آن‌ها، بلکه به دلیل جلوگیری از بیشتر شدن ارتفاعشان!

شاید شما هم از گروه افراد بلندقد هستید که فقط کمی پاشنه‌ی کفش، آن‌ها را یک سر و گردن از اطرافیانشان بالاتر می‌برد؛ افرادی که مدام برای مهمانی‌ها به دنبال یک کفش شیک بدون پاشنه هستند. قبول داریم که گزینه‌های شما برای انتخاب کفش مهمانی کم است اما با چشم‌پوشی از برخی ویژگی‌های کفش‌های پاشنه‌بلند، مانند لاغرتر نشان دادن پاها، می‌توانید از میان کفش‌های تخت و پاشنه کوتاه نیز موارد خوبی را بیابید.

 ورنی قرمز

این کفش قرمز جذاب مناسب شلوارها، دامن‌ها و پیراهن‌های کوتاه شما در مهمانی‌هاست. تفاوتی ندارد که آن را با لباسی به همین رنگ به تن می‌کنید یا دامنی طرح‌دار و یا شلواری بارنگ خنثی؛ درهرحال رویه‌ی براق آن و نیز طرح چشمگیرش، بیش از سایر اجزای پوشاک شما توجه اطرافیان را به سمت خود جلب می‌کند. این پاپوش زیبای ورنی از چرم ایتالیایی و دست‌دوز است و باوجود پاشنه‌ی یک سانتی، قد شمارا چندان تغییر نخواهد داد.

عروسکی صورتی

کفشی دست‌دوز بارویه‌ای پارچه‌ای که انتخاب مناسبی برای مهمانی‌های فصل بهار و تابستان به شمار می‌آید. به خاطر طرح بلند و چند پَر روی کفش، پیشنهاد ما این است که آن را با دامن‌ها و پیراهن‌های بلند و یا شلوارهایی که روی کفش شمارا می‌گیرند، نپوشید. این پیشنهاد 1.37 سانتیمتر پاشنه دارد و شمارا بابت بلند شدن بیش از اندازه‌ی قد نگران نخواهد کرد.

کفش طلایی تخت

رویه‌ی این کفش از چرم است و چون طرحی ساده و رنگی خنثی دارد، می‌توانید آن را با تمام‌رنگ‌ها و طرح‌ها، ست کنید. البته پیشنهاد بامیلو این است که ترجیحاً برای همراهی با آن به سراغ لباس‌هایی با پارچه‌های کاملاً مات نروید

ساتن تخت

تیره‌ی این کفش از یک لاستیک باکیفیت است بنابراین ناراحت دردهای کف پا، به دلیل کاملاً تخت بودن کف آن نباشید. مانند مورد عروسکی صورتی NineWest که به شما پیشنهاد کردیم، این کفش نیز طرح شلوغی در بخش جلویی دارد، اما چون طرح آن افقی روی رویه قرارگرفته است می‌توانید در پوشیدن آن بالباس‌ها و دامن‌های بلند، راحت باشید.

کفش چرم ارغوانی

اگر پاهای حساسی دارید و یا کفش‌های کاملاً تخت و پاشنه‌بلند کمردرد شمارا بیشتر می‌کند، این مورد را به شما پیشنهاد می‌کنیم. کفی آن طبی است و تیره‌ی آن با یک ماده‌ی ارتجاعی مانع از فشار بر پاشنه و پنجه در هنگام راه رفتن می‌شود. رویه‌ی داخلی کفش آنتی باکتریال است و لایه‌ی داخلی آن نیز به‌صورت گیاهی رنگ‌شده است. ظاهر این کفش کمی رسمی است، به همین دلیل پیشنهاد می‌کنیم آن را با کت‌ودامن و کت‌وشلوار و به‌طورکلی با لباس‌های مهمانی رسمی‌تر بپوشید.

کفش عروسکی چرم

کفش ساده و شیکی است که به خاطر رنگ تقریباً خنثی با بیشتر لباس‌ها قابل سِت کردن است. رویه، لایه‌ی داخلی و کف آن همگی از چرم مصنوعی است و بالشتک‌های داخل آن، امکان خوبی را برای راه رفتن با آن به وجود آورده است.

ورنی فیروزه‌ای

یک انتخاب خوش‌رنگ با ظاهری شکیل که برای انواع شلوارها مناسب است. این کفش چرم دست‌دوز، پاشنه‌ی یک سانتیمتری دارد و مانند کفش پیشنهادی Bonetti برای لباس‌های رسمی‌تر استفاده می‌شود.

۱۵ مدل کفش که هر خانمی باید داشته باشد

اصلاً وقتی‌که صحبت از کفش به وسط می‌آید، توجه همه‌ی خانم‌ها به‌طور خودکار جلب می‌شود. تقریباًهمه‌ی خانم‌ها یک جفت کفش دارند که لای پر قو از آن نگه‌داری می‌کنند و فقط در مواقع خاص آن را می‌پوشند. اما هر کفش موقعیت مخصوص به خود را دارد که بهتر است در هر شرایطی از کفش مناسب باهمان موقعیت استفاده کرد. مثلاً بهتر است که از کفش‌های اکلیلی و نگین‌دار تنها برای مهمانی‌های شب و رسمی و برای سرکار رفتن از کفش‌های پاشنه‌بلند ساده‌تر به‌جای آن‌ها استفاده کرد. در این قسمت قصد داریم که 15 مدل کفش و کاربرد هرکدام را معرفی کنیم.

1-کفش تخت ساده

این کفش را با خیال راحت می‌توانید همه‌جا بپوشید، از رفتن به سرکار گرفته تا خرید و مهمانی. این کفش هم اسپرت است و درعین‌حال خانمانه. پس لازم نیست نگران باشید که حتماً باید این کفش را با لباس‌های رسمی زنانه بپوشید، با شلوار جین، تاپ اسپرت، شومیز، مانتوی رسمی، مانتوی راحتی، سارافون و حتی پیراهن نیز می‌توانید این کفش را بپوشید.

2- کتانی ساده

این کفش حکم مرخصی برای پاها را دارد، بعد از چند روز پوشیدن کفش‌های پاشنه‌دار و رسمی، این کفش را به پا کنید و بگذارید پاهایتان استراحت کنند. علاوه بر این، می‌توانید هنگام پیاده‌روی، گردش، رفتن به پیک‌نیک و پارک و خصوصاً زمان خرید این کفش‌ها را به پا کنید و ساعت‌ها راه بروید، بدون اینکه پاهایتان خسته شود.

3- کتانی باشگاه

دیگر نیازی نیست که در مدح ورزش کردن و باشگاه رفتن بگوییم. اما این نکته را گوشزد می‌کنیم که استفاده از کفش مناسب برای باشگاه به‌غایت مهم است و رعایت نکردن این موضوع باعث وارد شدن صدمات جدی و بعضاً دائمی به ستون فقرات، پاها و بدن می‌شود. کفش مناسب برای باشگاه همان کتانی‌های به‌اصطلاح رانینگ است که لژ نرم و بلند دارند تا به ستون فقرات فشاری وارد نشود.

4- نیم بوت

اگر به تصاویر افراد مشهور نگاهی کرده باشید، دیده‌اید که این مدل کفش در میان آنان بسیار پرطرفدار است. کفشی که با دامن، هم شلوار جین، هم شلوار کتان و هم پیراهن بپوشید و زیبا و خوش‌تیپ باشید. به خودتان سخت نگیرید، این کفش را می‌توانید در همه‌ی فصل‌ها بپوشید.

5- کفش وِج تابستانی (پاشنه یکسره)

با شروع فصل گرما، همه دوست داریم که صندل بپوشیم و پاهایمان از کفش‌هایی که در فصل‌های قبلی پوشیده‌ایم استراحتی بکنند و نفس بکشند. یکی از گزینه‌های خوب برای این کار، صندل وِج است. با مدل پاشنه‌ای که دارد، می‌توانید کفش پاشنه‌بلندی به پا کنید که خیلی هم رسمی نیستند.

6- کفش پاشنه‌بلند معمولی

این کفش را هم می‌توان خیلی جاها پوشید، مثلاً با دوستان به شام رفتن، مصاحبه‌ی شغلی، جلسات کاری و غیره.. این کفش حالت بسیار باوقار و رسمی‌ای دارد که می‌توانید هرجایی قصد خوش‌تیپ شدن دارید، آن را بپوشید.

7- صندل‌های معمولی

اگر دوست دارید کفش باز بپوشید که پاشنه هم نداشته باشد، این صندل‌ها جایگزین خوبی برای وِج هستند. هنگام انتخاب این صندل‌ها مدلی را انتخاب کنید که بتوانید به‌راحتی و با هر لباسی بپوشید.

8- کفش پاشنه‌بلند متفاوت

هر خانمی به یک جفت کفش خاص و تک نیاز دارد. یادتان است که گفتیم یک جفت کفشی که اکثر خانم‌ها دارند و آن را درون پر قو نگه می‌دارند؟ این همان کفش است. کفشی که در شرایط خاص به پا کنید و پز آن را به دوستانتان بدهید و حساسیت دیگر خانم‌ها را برانگیزانید.

9- بوت کلاسیک زیر زانو

این بوت‌ها نه‌تنها زیبا هستند و باعث خوش‌تیپ‌تر شدن می‌شوند، بلکه در فصل زمستان و پاییز بهترین محافظ  در برابر باران و برف هستند. هم پاهایتان را گرم نگه می‌دارند و هم نمی‌گذارند خیس شوند. رنگ‌های مختلف این بوت را با شلوارهای مختلف ترکیب کنید و لذت ببرید. یکی از پرطرفدارترین این ترکیب‌ها شلوار جین آبی تیره با بوت قهوه‌ای سیر، شکلاتی و حتی عسلی است!

 10- کفش پاشنه‌بلند کرم و یا صورتی روشن (رنگ بدن)

کفش با این رنگ هم بالباس‌هایی که برای عصر می‌پوشید هماهنگ است و هم با لباس‌های طول روز. این کفش‌ها فصل ندارند، به همه رنگ لباسی می‌آیند و بسیار زیبا هستند.

11- بوت خزدار (برای استفاده در برف)

این بوت بیشتر برای کسانی است که در مناطق سرد و برفی زندگی می‌کنند. پاها را گرم نگه می‌دارند و با جوراب‌های بلند و لگینگ و یا حتی شلوار جین لوله‌تفنگی بسیار زیباهماهنگ می‌شوند.

12- کفش کوه‌نوردی

حالا نه به این شدت که ما گفتیم، حرفه‌ای! البته اگر کفش مخصوص کوه‌نوردی داشته باشید که نورعلی نور است، اما در کل داشتن کفشی باپاشنه‌ی محکم که بتوانید با آن به‌راحتی کوه‌نوردی و طبیعت‌گردی کنید ضروری است. چراکه انجام این کارها با کفش کتانی ساده‌ی باشگاه و یا کتانی رانینگ کار چندان صحیحی نیست و باعث آسیب رسیدن به ستون فقرات، سر خوردن و حتی پیچیدن پا می‌شود. کفش کوه‌نوردی و طبیعت‌گردی باید یک مقدار مچ دار باشد چون با آن از جاهای صعب‌العبور و ناهموار عبور می‌کنید.

13- کفش تخت رنگی

داشتن یک جفت کفش تخت بارنگ شاد و براق به ظاهرتان تنوع و هیجان می‌بخشد و همان‌طور که قبلاً گفتیم می‌توانید این کفش را تقریباً در اکثر موقعیت‌ها بپوشید.

14- صندل لاانگشتی

چه بخواهید لب دریا بروید و چه به سفر، این کفش بسیار راحت و زیبا است. پاهایتان در آن عرق نمی‌کند و می‌توانید به‌راحتی آن‌ها را از پا دربیاورید و دوباره بپوشید.

15- کفش آکسفورد/ لوفر

این کفش‌ها که به‌تازگی به کمد لباس اکثر خانم‌ها اضافه‌شده است، نیز از آن دسته کفش‌هایی هستند که می‌توان هم بالباس‌ها و در شرایط رسمی مانند مهمانی و کار و هم در موقعیت‌های عادی مانند خرید و گشت‌وگذار به پا کرد. بسته به سلیقه و انتخاب خودتان می‌توانید آن‌ها را با شلوار جین، پارچه‌ای، دامن، شلوارک و غیره به پا کنید.

پنج کفش چرمی مناسب برای خانم‌ها

کفش‌ چرمی به هر تیپ و شخصیتی می‌آید. صرف‌نظر از اینکه شما چه نوع لباسی را می‌پسندید و برای چه موقعیت‌هایی به دنبال کفش هستید، همیشه می‌توانید یک جفت کفش چرمی مناسب برای خود پیدا کنید. این کفش‌ها این قدرت رادارند که شخصیت شمارا باثبات، مصمم و منطقی نشان دهند.

افزون بر این اثرات ظاهری، کفش‌های چرمی کفی‌های مناسب و راحتی نیز دارند، چون اگر پا درون آن‌ها راحت نباشد، فشاری که از داخل کفش به رویه وارد می‌شود آن را از قالب استاندارد خود خارج کرده و بدشکل می‌کند. جنس چرم به دلیل ارزشمند بودن آن و سختی دوخت، توسط هر سازنده‌ای روانه‌ بازار نمی‌شود. بنابراین برندهای چرم همگی شناخته‌شده هستند و شما به‌عنوان خریدار می‌توانید مطمئن باشید که کفش خوبی می‌خرید. اما مهم‌تر از اینکه از چه برندی خرید می‌کنید باید به این موضوع توجه کنید که پای شما در هر شرایطی در کفش راحت باشد.

برای خرید کفش چرمی ممکن است با یک محدودیت روبه‌رو شوید؛ اینکه برند موردنظر شما در محل زندگی‌تان و یا فروشگاه‌های نزدیک در دسترس نباشد. ما ضمن معرفی 5 کفش پرکاربرد و خوش قیمت چرمی، به شما پیشنهاد می‌کنیم که این محصولات را از فروشگاه‌های آنلاین خریداری کنید.

کفش چرمی راحتی

اگر آخر هفته‌ها دوستان خود را در پارک یا کافه ملاقات می‌کنید، به سفرهای کوتاه و بلند می‌روید، اهل خرید و بیرون رفتن هستید و برای محل کار خود به دنبال یک کفش راحت می‌گردید، کفش راحتی چرمی انتخاب مناسبی است. این کفش در عین راحتی شمارا خوش‌تیپ نشان می‌دهد.

کفش‌های راحتی چرمی حتی اگر رنگ‌های متفاوت هم داشته باشند با هر رنگ شلوار و لباسی هماهنگ هستند و این ویژگی منحصربه‌فردی برای یک کفش به شمار می‌آید.

اسنیکر چرمی

اسنیکرها در هر نوعی بهترین محافظان پای شما هستند. اگر در طول روز مدت زیادی را در حال راه رفتن هستید، به دویدن علاقه دارید، قوزک و مچ آسیب‌دیده و پای حساسی دارید، به سلامت پای خود علاقه‌مند هستید و می‌خواهید اسپرت به نظر برسید،اسنیکر چرم به کار شما می‌آید. این کفش‌های اسپرت نیز با هر نوع  شلواری پوشیده می‌شوند و ویژگی‌ خاص آن‌ها نسبت به سایر کفش‌ها، مقاومت زیاد و عمر طولانی آن‌هاست.

کفش چرمی مجلسی

این کفش‌ها عضو اصلی تمام مهمانی‌ها هستند! چه اهل پوشیدن کفش پاشنه‌بلند باشید و چه نباشید، کفش‌های پاشنه‌بلند چرم، به‌عنوان بهترین انتخاب‌های مهمانی رسمی و غیررسمی شناخته‌شده‌اند. اگر پاشنه‌های بلند و باریک شمارا آزار می‌دهند یک انتخاب شیک با پاشنه‌ کوتاه‌تر و پهن‌تر داشته باشید.

کفش چرمی ساده‌

بهتر است برای کفش‌های رسمی و مناسب فضای کار، یک انتخاب محافظه‌کارانه داشته باشید. به رنگ، پاشنه و مدل دوخت کفش‌های رسمی خود بیشتر دقت کنید. ممکن است کفش پاشنه‌بلند شمارا کشیده، خوش‌فرم و خوش‌اندام نشان دهد، اما نباید در یک روز کاری که حجم فعالیت‌های شما زیاد است، با انتخاب چنین کفشی به ستون فقرات خود آسیب بزنید. اگر هم از کفش‌های تکراری تیره‌رنگ خسته شده‌اید، کفش‌های تخت بارنگ‌های متالیک اگر بیشتر از کفش مشکی رسمی نباشند، کمتر هم نیستند.

نیم‌بوت چرمی

اگر نیم بوت مناسب برای خود پیدا کردید، به خرید یک جفت اکتفا نکنید! معمولاً نیم بوتی که راحتی کفی آن با زیبایی پاشنه، رنگ، ساق و جنس رویه‌ خوب همراه باشد، به‌راحتی پیدا نمی‌شود. پیشنهادی که بامیلو به شما ارائه کرده است، یک ترکیب ناب و زیبا از این موارد است که به خاطر خز بالای ساق آن به‌راحتی با لباس‌های بیرون و لباس‌های مهمانی شما هماهنگ می‌شود.

بهترین کفش‌های زنانه فصل بهار

 اگر جنس کفش برای شما مهم است

شروع فصل گرما، زمان خوبی برای پوشیدن کفش‌های سنگین و رویه بسته نیست. برای تحمل گرما و تناسب کفش با لباس‌های تقریباً خنک بهاری، معمولاً کفش‌هایی با کفی سبک یا نازک، رویه‌ی باز و پارچه‌های خنک انتخاب می‌شوند. افزون بر اینکه این کفش‌ها در زمان استفاده به کنترل درجه‌ی حرارت بدن کمک می‌کنند، دیدن آن‌ها نیز احساس خنکی و سبکی در شما به وجود می‌آورد. عموماً کفش‌هایی که از چرم نازک ساخته‌شده‌اند، پارچه‌های کتانی و یا مواد مصنوعی متخلخل، انتخاب‌های خوبی برای ساخت کفش‌های بهاره و تابستانه هستند.

اگر به مدل کفش برای بهار فکر می‌کنید

تاکنون کدام فصل گرم را در زندگی بدون کفش‌های تخت گذرانده‌اید؟ این کفش‌های راحت و شیک ملکه‌ی روزهای آفتابی هستند و با کاربردهای فراوان و قابلیت بالای هماهنگی با انواع لباس‌ها و سَبک‌ها، جزو نخستین انتخاب‌ها برای فصل‌های گرم به شمار می‌آیند.

اگر در فصل بهار قرارهای دوستانه و کاری شما زیاد می‌شود، بیشتر از فصل‌های سرد سال بیرون از خانه هستید، قد بلندی دارید و به سلامتی پا و ستون فقرات خود اهمیت می‌دهید، یک کفش تخت خوش‌رنگ و مناسب انتخاب کنید.

کفش‌هایی که به باله‌ای و یا عروسکی معروف هستند معمولاً هم برای استفاده‌ی روزمره مناسب هستند و هم برای مهمانی‌ها از انتخاب‌های شیک به شمار می‌آیند.

رنگ و طرح کفش اهمیت بالایی دارد

• کفش گل‌دار و رنگی

طرح‌های شادی برای دختران جوان به نظر می‌آیند اما ما پیشنهاد می‌کنیم اگر از سنین جوانی نیز گذر کرده‌اید به فکر یک جفت از این کفش‌ها باشید چون رنگ و طرح آن‌ها توجه را از سن شما به زیبایی پوششتان منحرف خواهد کرد.

چون رنگ‌های مختلفی در این کفش‌ها به‌کاررفته است به‌راحتی با لباس‌های تک‌رنگ و نیز کیف‌های تک‌رنگ شما هماهنگ می‌شوند و این شمارا در داشتن سبک منحصربه‌فرد، آزاد می‌گذارد.

• کفش با طرح‌های درشت

طرح‌های درشت را به‌راحتی می‌توان با کیف‌های تابستانی و حصیری هماهنگ کرد. ما فکر می‌کنیم این انتخاب‌ها کمی توریستی هستند و اگر آن‌ها را در سفر به پا کنید بیشتر شبیه گردشگران به نظرخواهید رسید! احتمالاً شما نیز با دیدن چنین طرح‌هایی یاد قدم زدن در ساحل و گپ زدن در کافه می‌افتید که فضای تعطیلات را برای شما تداعی می‌کنند. خوب اگر قصد سفر در تعطیلات نوروز و یا اردیبهشت‌ماه رادارید، این کفش‌ها انتخاب‌های بسیار خوبی هستند.

•  رویه‌ی براق

کفش‌های براق بسیار جلب‌توجه می‌کنند و برخلاف روزهای فصل سال که رنگ‌های مات بیشتر هوادار دارند، در فصل‌های بهار و تابستان مورد اقبال خریداران کفش هستند. انتخاب‌هایی فوق‌العاده برای لباس‌های باز و مهمانی‌های شبانه‌ی بهاره که جلوه‌ی ترکیب لباس شمارا چند برابر می‌کنند.

نکات مهم درباره‌ی خرید کفش برای کودکان

سلامت کودکتان برای شما بسیار بااهمیت است. اینکه بتواند به‌خوبی راه برود، بازی کند و در هنگام دویدن آسیب نبیند، موضوعی است که همه‌ی پدر و مادرها مانند شما به آن توجه می‌کنند. روشن است که یکی از بهترین انتخا‌ب‌های پیشگیرانه برای اینکه کودک خود را ازاین‌گونه آسیب‌ها دورنگه دارید، خرید کفش مناسب است.

کودکان پاهای ظریفی دارند و چون کمتر می‌نشینند و مدام در حال دویدن و راه رفتن هستند خرید کفش برای آن‌ها جزو مهم‌ترین خریدهاست. تنوع کفش‌های کودکان در بازار بسیار بالاست اما مهم این است که کفشی را برای او انتخاب کنید که نخست او را از شیطنت‌های کودکی به‌خوبی حفظ کند و دوم به استخوان‌بندی در حال رشد او آسیب نرساند.

برای این خرید مهم باید به نکته‌های خاصی توجه کنید و خود را جای کودکی بگذارید که شاید توان درک مشکل واقعی کفش خود را نداشته باشد تا با شما درمیان بگذارد. ما شش نکته‌ی مهم را برای شما گردآوری کرده‌ایم.

رویه‌ی سبک و مناسب داشته باشد

رویه‌ی کفش نقش بزرگی در وزن، مقاومت و راحتی کفش کودک دارد. معمولاً این رویه‌ها را از پارچه‌هایی با جنس کتان، پنبه، مواد مصنوعی مجاز و چرم سبک می‌سازند؛ جنس‌هایی که سبک و راحت هستند. دقت کنید تا کفش‌هایی که رویه‌ی آن‌ها کیفیت نامناسبی دارد و یا کفش را سنگین و غیرقابل انعطاف می‌کند، در میان انتخاب‌های شما نباشد.

 در عین مقاومت، کشش و خمش داشته باشد

کودکان را کمتر در حالت نشسته می‌بینیم! به‌ویژه اگر تازه راه رفتن را یاد گرفته باشند دوست دارند به همه‌جا سرک بکشند و بازی کنند. کفشی که رویه و کفی آن قابلیت خمش و کشش مناسب را نداشته باشد، بر روی سبک راه رفتن و راحتی آن‌ها تأثیر خواهد گذاشت. کفی کفش باید به‌راحتی خم شود و درعین‌حال مقاومت خوبی در برابر این خمش داشته باشد. همچنین رویه‌ی کفش نیز باید به‌راحتی خم شود و در مورد کفش‌های پارچه‌ای، کشش داشته باشد. این ویژگی‌ها علاوه بر راحتی، کمک می‌کند که پای کودک شما در حال رشد، شکل طبیعی خود را حفظ کند.

به‌عنوان‌مثال در این مورد، نیم‌بوت‌ها و چکمه‌های کابویی به دلیل انعطاف‌پذیری کمی که دارند، برای کودک مناسب نیستند.

هوا در آن نفوذ کند

نباید بگذارید که پای کودک شما در کفش بیش‌ازاندازه عرق کند. نوع پارچه‌ی این کفش‌ها و یا برش و دوخت آن‌ها باید به‌گونه‌ای باشد که هوا به‌راحتی درون آن نفوذ پیدا کند. اگر کودک شما از عرق کردن پای خود در کفش آزرده شود، دیگر به‌راحتی تن به پوشیدن کفش نمی‌دهد! موضوع دیگری که این مورد را مهم می‌کند این است که انواع قارچ‌ها سلامت پوست و ناخن کودک شمارا تهدید می‌کنند و چون کودکان پوست‌های نازک و حساسی دارند، اگزمای پوستی نیز در کمین آن‌هاست.

کفی آن مناسب و ارگونومیک باشد

استخوان در حال رشد به یک الگوی مناسب احتیاج دارد. البته شاید این جمله چندان برای شما آشنا و مفهوم نباشد اما کف پا، قوزک، ساق، زانو، لگن و کمر کودک شما، در حین رشد از کفی کفش تأثیر می‌گیرند. مشکلات زانو، بیرون‌زدگی شست پا و قوز کردن، مشکلات شایعی است که احتمالاً در بچه‌های بزرگ‌تر از کودک خود دیده‌اید و باید سعی کنید با خرید کفش مناسب، از فرزند خود محافظت کنید.

البته کودکان نیز مانند بزرگ‌ترها به کفش‌هایی با کفی ساده‌تر و صاف‌تر نیاز دارند که می‌توانید این کفش‌ها را برای استفاده‌ی گاه‌گاه و مهمانی‌ها در نظر بگیرید

 به سایز دقیق پا خریداری شود

خیلی رایج است که در هنگام خرید سایز اصلی کفش و لباس را فراموش کنید، حتی اگر پدر و مادر باشید! معمولاً افراد درباره‌ی سایز خود نیز این اشتباه را مرتکب می‌شوند. همچنین ممکن است کفش‌هایی با استانداردهای مختلف سایز، بخرید وندانید که چطور باید اندازه‌ی آن را تبدیل کنید.

بتوانید آن را پس بدهید و یا تعویض کنید

احتمال اشتباه در خرید پوشاک برای کودکان بسیار بیشتر از بزرگ‌سالان است. به همین دلیل ممکن است نیاز بیشتری برای بازگرداندن و یا تعویض کالا داشته باشید. برای این کار فروشگاهی را انتخاب کنید که این امکان را برای شما گذاشته باشد. بامیلو به خریداران خود اجازه می‌دهد که کالای خود را برای سایز، رنگ و مدل دلخواه تغییر دهند و تا هفت روز در صورت استفاده نکردن، آسیب نرساندن و حفظ بسته‌بندی آن، آن را به فروشگاه بازگردانند.

برای انتخاب کفش بچه به چه چیزهایی توجه کنیم؟

اکثر بچه‌ها تقریباً نزدیک به اولین تولدشان شروع به راه رفتن می‌کنند. البته بیشتر پدر و مادرها از قبل و موقع خرید سیسمونی چند مدل کفش و پاپوش برای فرزندشان تهیه می‌کنند. اما وقتی کودک شروع به راه رفتن می‌کند، واقعاً وقتش می‌شود که به‌طورجدی درباره خصوصیات مطلوب یک جفت کفش خوب برای کودک فکر کنیم.

بچه‌ها مرتب در حال رشد هستند و خیلی زودبه‌زود به کفش نیاز پیدا می‌کنند. وقتی می‌خواهیم برایشان کفش انتخاب کنیم، خوب است به دو سؤال پاسخ دهیم:

1. آیا سایز کفش برای بچه مناسب است؟

پای بچه را صاف روی کاغذ  روی زمین بگذارید. دور آن را خط بکشید یا خطی پشت پاشنه و خطی جلوی انگشت شست بچه روی کاغذ بکشید. فاصله انگشت بزرگ تا پاشنه را اندازه بگیرید. این کاغذ را موقع انتخاب کفش همراهتان ببرید و کفش را طوری انتخاب کنید که طول آن یک تا یک و نیم سانت بلندتر از پای کودک باشد.

پای کودکان در چند مقطع به‌طور ناگهانی رشد می‌کند و معمولاً هر ۲ تا ۴ ماه به کفش جدید نیاز پیدا می‌کنند. در سنین زیر ۱۶ ماه پای کودک سرعت رشد بالایی دارد و در هر دوره دوماهه نیم سایز رشد می‌کند. هرچه سن کودک بالا می‌رود، این رشد کندتر می‌شود، تا جایی که در کودکان بالای سه سال رشد پاها در هر چهار تا شش ماه حدود نیم سایز است. اینجا می‌رسیم به همان توصیه قدیمی مادربزرگ‌ها که موقع خرید سیسمونی مرتب تکرار می‌کنند که این‌همه کفش نوزاد نخرید، فرصت نمی‌شود پایشان کنید!

نکته مهمی که هنگام انتخاب سایز و جنس کفش کودک باید موردتوجه باشد این است که کفش باید از همان ابتدا در پای بچه راحت باشد. اگر کفشی نیاز داشته باشد که «جا باز کند» یا «نرم شود» باعث آزار کودک شما و ایجاد انواع مشکلات در پاهای او خواهد شد. این مشکلات را دست‌کم نگیرید. بچه‌ها مثل بزرگ‌سالان شناخت دقیق و کاملی از اعضای بدنشان و حالات آن‌ها ندارند و به‌سادگی ممکن است ساعت‌ها با پادرد به این‌طرف و آن‌طرف بدوند. از زدن تاول و میخچه ممکن است با کفش نامناسب اتفاق بیفتد تا انحراف در رشد انگشتان پا که به‌جز نازیبایی منجر به کمردرد مزمن هم خواهد شد.

2. آیا کفش برای سن کودک مناسب است؟

نوزادان و بچه‌هایی که چهاردست‌وپا راه می‌روند کفش نیاز ندارند. برای این کودکان پاپوش‌های نرم تهیه کنید که پاهایشان  را گرم و راحت نگه‌دارد. پاپوش‌ها باید نرم و منعطف باشند و شکل آن‌ها با شکل پای بچه هماهنگ باشد.

کفش کودکان نوپای ۹ ماهه تا ۳ ساله باید شکاف‌های مناسبی برای تهویه داشته باشد. پای کودکان در این سن زیاد عرق می‌کند. برای کودکان در این سن به دنبال کفش‌های پارچه‌ای و کتانی باشید و از جنس‌های مصنوعی و نایلونی دوری‌کنید. علاوه براین بهتر است قسمت پنجه کفش در این سنین پهن، مرتفع و جادار باشد. در این سن بهتر است کفش‌ها مچ پاها را برای امنیت بیشتر موقع راه رفتن بپوشانند. در همین سنین کودکان باهوش دوست دارند کفش خود را بپوشند یا دربیاورند. کفش‌های چسب‌دار از انتخاب‌های مناسب برای این دوره سنی هستند چون پوشیدن و درآوردن آن‌ها راحت است. کودک شما در این سن قرار نیست روی سطوح لیز و لغزنده بدون کمک راه برود، بنابراین کف کفش را نرم، صاف و بدون عاج انتخاب کنید تا باعث ایجاد اصطکاک با سطوح مختلف و زمین خوردن فرزندتان نشود. کفش فرزندتان را در این سن تا جایی که می‌توانید سبک انتخاب کنید. بچه‌ها در این سن با تلاش و صرف انرژی زیادی راه می‌روند.

توصیه‌های نهایی:

• پاهای بچه‌ها در طول روز ورم می‌کند و اندازه‌های مختلفی دارد. برای همین بهتر است بعدازظهر برای خرید کفش بروید.
• بعضی وقت‌ها دو پا سایزهای متفاوتی دارند. در این صورت حتماً پای بزرگ‌تر را ملاک قرار دهید.
• انگشت شست و انگشت کوچک پای بچه را جداجدا از روی کفش لمس کنید. هر انگشت باید نیم تا یک سانتی‌متر با دیواره کنارش فاصله داشته باشد. انگشت کوچکتان را از پشت پاشنه وارد کفش کنید تا فضای اضافه پشت پاشنه را اندازه بگیرید. این کار را هرماه تکرار کنید تا اگر کفش برای بچه کوچک شد، متوجه شوید.

بهترین مدل‌های کفش برای پیاده‌روی و طبیعت‌گردی

کفش‌ها و کتانی‌های مخصوص پیاده‌روی در طبیعت، کوهنوردی و دویدن جزء بهترین انتخاب‌ها هنگام خرید کفش هستند. اگرچه صفت مخصوص پیاده‌روی و دویدن به پیشانی این کفش‌ها خورده اما برای راه رفتن در مسیرهای سخت و سنگی و روزهای ابری و بارانی هم جز بهترین گزینه‌ها هستند چراکه زیره آن‌ها معمولاً به‌گونه‌ای طراحی می‌شود که گل‌ولای به آن نمی‌چسبد. نوع بدون ساق این کفش‌ها آن‌قدر نرم و راحت است که ساعت‌ها پیاده‌روی در طبیعت و کوهستان و دویدن با آن‌ها مثل چند دقیقه می‌گذرد. اگر هم مدل ساق دار این کفش‌ها را انتخاب می‌کنید خیالتان از بابت راحتی، گرما و محافظت پاهایتان در برابر باد و باران راحت باشد. در این نوشتار چند مدل از بهترین کفش‌ها و کتانی‌های مخصوص پیاده‌روی در طبیعت، کوهنوردی و دویدن را به شما معرفی می‌کنیم.

کفش مخصوص دویدن و پیاده‌روی کوهستان مدل Adidas Terrex Solo؛ کفش عاشقان طبیعت

یک کتانی منحصربه‌فرد برای پیاده‌روی در کوهستان و طبیعت محصول ابر کمپانی تولید محصولات ورزشی در دنیا یعنی آدیداس. زیره لاستیکی و فوق‌العاده راحت این کفش ™TRAXION است که باعث خاصیت چسبندگی بالای آن و محافظت از پا می‌شود و همین امر سبب شده تا این کفش برای پیاده‌روی در مسیرهای طولانی در تمام سطوح مناسب باشد. اما بهترین کارکرد این کفش راحت پیاده‌روی با آن در سطوح خشک است. در قسمت رویه کفش از الیاف سبک و بسیار مقاوم در برابر سایش استفاده‌شده است. زبانه نرم کفش از جنس پلیمر Eva است و در قسمت پنجه از لاستیک استفاده‌شده که سبب محافظت انگشتان پا می‌شود. به‌طور خلاصه این کفش تلفیقی از مقاومت بسیار بالا و چسبندگی است یعنی همه آنچه یک طبیعت گرد به آن نیاز دارد.

کفش مخصوص دویدن در طبیعت، پیاده‌روی و کوهنوردی مدل Merrell Capra؛ کفش برای مانور در کوهستان

یک طراحی شیک برای یک پیاده‌روی سبک و سریع در کوهستان. کفش مدل Merrell Capra با زیره‌ای محکم و ساخته‌شده از چرم جیر، یکی از بهترین انتخاب‌ها برای یک پیاده‌روی طولانی در طبیعت و محیط‌های کوهستانی است و با توجه به قیمت نه‌چندان بالای آن انتخاب مناسبی در مقابل سایر کفش‌های طراحی‌شده با این کیفیت است.  Merrell Capra قابلیت مانور بالا و راحتی فوق‌العاده‌ای برای طبیعت شهری و پیاده‌روی در دشت دارد و در دو مدل ساده و ساق دار طراحی‌شده است. قسمت رویه کفش از چرم و الیاف مرکبی ساخته‌شده که دوام بالایی به کفش داده‌اند. در قسمت جلوی کفش از پلیمر استفاده‌شده که درنتیجه محافظت کافی از انگشتان پا در برابر ضربه فراهم می‌شود.

در قسمت میانی کفش، فوم «™UniFly» به کار گرفته‌شده است که استحکام و انعطاف فوق‌العاده‌ای دارد و برای کوهنوردی آن را به کفشی ایده‌آل بدل کرده است. ™UniFly نوعی فوم پلیمری EVA است که وزنش 30 درصد از فوم‌های دیگر سبک‌تر است و خاصیت ارتجاعی دارد.

بد نیست بدانید که کمپانی «مرل» 26 سال پیش کارش را با تولید محصولات باکیفیت ورزشی آغاز کرد. در سال 1981 شرکت تولیدکننده لوازم اسکی «Rossignol» با «رندی مرل» که به خاطر ساخت کفش‌های 500 دلاری مشهور بود وارد مذاکره شدند و او را برای طراحی کفش‌های کمپانی به خدمت گرفتند.

کفش مخصوص پیاده‌روی در طبیعت و کوهنوردی مدل Scarpa Proton؛ یک ایتالیایی آرام

کفش مدل «Scarpa Proton» تمام انتظارات شمارا از یک کفش پیاده‌روی برآورده می‌کند. در ساخت این کفش از جدیدترین تکنولوژی الیاف و پلیمر استفاده‌شده که شرایط پوشیده کفش را در تمام فصول و شرایط جوّی به شما می‌دهد. رویه خارجی این کفش ضدآب و نفوذناپذیر است و تلفیق چرم و پلی‌استر انعطاف فوق‌العاده‌ای به آن می‌بخشد. زیره مخصوص کفش Scarpa Proton از ترموپلاستیک ساخته‌شده و همین امر راحتی و ایمنی پاشنه و پنجه پاها را دوچندان و آن را برای دویدن و پیاده‌روی در کوهستان بدل به کفشی ایده‌آل کرده است.

کفش مخصوص پیاده‌روی در کوهستان و دویدن مدل Under Armour Verge Low GTX؛ حرفه کوهنورد

حتی اگر قصد دارید در یک مسابقه دو شرکت کنید یک جفت کفش Under Armour Verge Low GTX تهیه کنید. شرکت آمریکایی «آندر آرمور» در سال 1996 میلادی، توسط «کوین پلانک» (Kevin Plank) تأسیس و با عرضه محصولات ورزشی متنوع و البته باکیفیت مثال‌زدنی خیلی زود به شهرتی جهانی دست پیدا کرد. محصولات این شرکت در قالب کفش، پوشاک و لوازم جانبی ورزشی در سرتاسر جهان عرضه می‌شود. کفش مدل «Verge Low GTX» یکی از بهترین کفش‌های مخصوص دویدن کمپانی «آندر آرمور» است که با طراحی مبتکرانه زیره کفش و رویه سبک پارچه‌ای با منافذ ریز تمام ویژگی‌های یک کفش کوهنوردی و پیاده‌روی و دویدن را دارد. بد نیست بدانید جنس زیره این کفش از جنس لاستیکی تهیه‌شده که برای ساخت لاستیک موتورهای مخصوص کوهستان به‌کاربرده می‌شود.

کفش مخصوص پیاده‌روی در طبیعت، دویدن و کوه‌پیمایی مدل Five Ten Camp Four؛ تعادلت را حفظ کن

برای اینکه بدانید می‌خواهیم در مورد چه کفشی صحبت کنیم بد نیست کمی در مورد برند «Five Ten» بیشتر بدانید. این برند نه‌چندان قدیمی که در سال 1985 تأسیس‌شده یکی از صاحب‌نام‌ترین برندها در تولید کفش و پوشاک برای خطرناک‌ترین رشته‌های ورزشی جهان از قایقرانی تا کوهنوردی و صخره‌نوردی است. تقریباً 30 سال است که این شرکت در ایالت کالیفرنیا تولیدات خود را مبتنی بر طراحی اختصاصی برش، لبه و کف لاستیکی اختصاصی کفش‌های ورزشی به بازار عرضه می‌کند. کفش‌های این برند عمدتاً برای کوهنوردی مناسب هستند و مدل «Five Ten Camp Four» هم به‌گونه‌ای طراحی‌شده که علاوه بر پیاده‌روی در طبیعت شهری برای پیاده‌روی در کوهستان هم گزینه‌ای منحصربه‌فرد است. زیره این کفش همانند سایر محصولات این برند به‌گونه‌ای تخصصی طراحی‌شده و تعادل شمارا به نحو مطلوبی حتی در سطوح فوق‌العاده شیب‌دار حفظ می‌کند.

کفش مخصوص پیاده‌روی در طبیعت و کوه‌پیمایی مدل La Sportiva Primer Low GTX؛ سرباز طبیعت

برند ایتالیایی «La Sportiva» در سال 1928 توسط «نارسیسو دلادیلو» تأسیس شد و از همان ابتدا کارش را با تولید پوتین‌های مخصوص کوهنوردی سفارش ارتش برای سربازان حاضر در جنگ جهانی دوم آغاز کرد و خیلی زود به‌عنوان یکی از برندهای صاحب سبک درزمینهٔ تولید کفش‌های پیاده‌روی، اسکی و کوهنوردی نامش را در میان غول‌های صاحب‌نام این صنعت بر سر زبان‌ها انداخت. این شرکت جمع‌وجور با تنها 150 کارگر حامی بسیاری از قهرمانان صاحب‌نام در رشته‌های اسکی، کوهنوردی، دوومیدانی و سنگ‌نوردی است. از کفشی که توسط یک کمپانی تخصصی تولید کفش‌های کوهنوردی به بازار آمده چه انتظاری می‌توان داشت؟ کفش مدل «Primer Low GTX» یک کار کاملاً تخصصی برای کوهنوردان و پیاده‌روی در کوهستان است. برای ساخت رویه‌ این کار از تکنولوژی نانو استفاده‌شده که سبب محافظت مطلوب از پاها در مسیرهای سخت و طولانی، نفوذناپذیری و تهویه و گرمای مناسب پاها در کفش می‌شود.

کفش پیاده‌روی در طبیعت، دویدن و کوهنوردی مدل Keen Targhee II؛ شیک و کلاسیک بپوشید

یک مدل کلاسیک از کفش‌های پیاده‌روی در کوهستان. کفشی سبک و درعین‌حال ستبر، ضد آب و با خاصیت تهویه مناسب هوا رویه کفش. اگر از آن دسته افرادی هستید که پنجه پای پهن دارند و معمولاً انگشتان پایتان به‌جای بیشتری در کفش نیاز دارند این کفش برای شما ساخته‌شده است.

انواع کتانی ها

در ادبیات برندبازها کفش اسپورت و کتانی دو ژانر کاملاً مختلف و متفاوت‌اند که طراحی متفاوت و مواد مختلفی در ساخت هرکدام از این دو ژانر به‌کاررفته ولی ما آدم‌های معمولی اغلب هردوی آن‌ها را در یک دسته قرار می‌دهیم و به همه‌شان می‌گوییم کتانی و خیلی که زحمت بکشیم، یک ورزشی هم به ته کتانی اضافه می‌کنیم اما درواقع همان برندبازها درست می‌گویند و اگر سراغ خرید از یک فروشگاه درست‌وحسابی بروید و بگویید کتانی می‌خواهم به شما ویترین کفش‌های کژوال یا روزمره را نشان می‌دهند. بااین‌وجود، اینجا همه را یک کاسه کرده‌ایم و همه‌شان را در دسته کتانی‌ها گذاشته‌ایم. شما خودتان حواستان باشد که با توجه به ویژگی‌های پا یا جسمتان پی کتانی مناسب خودتان بروید؛ مثلاً کسی که دیابت دارد و پایش متورم است. کتانی بارویه پای بلندتر یا کفش بنددار باید بپوشد، یا افرادی که تنبل‌ترند کفش‌های کژوال بی‌بند.

اسپورت کلاسیک‌ها

کفش‌های کژوال همان روزمره‌ها هستند و برای ورزش و نرمش خاصی استفاده نمی‌شوند. چیزی هستند میان کفش‌های فرمال یا رسمی و کفش‌های اسپورت. اغلب افرادی سراغشان می روندکه هم نمی‌خواهند به جدیت رسمی پوش ها باشند و هم خیلی دنبال تیپ راحت و ورزشی نیستند اما می‌خواهند پا، در طول روز راحت باشد.

این کفش‌های روزانه، خودشان دسته‌بندی دارند که شامل بندی‌ها، چسبی‌ها و ساق دارها می‌شود و با عناوین، ترین (مناسب تمرینات ورزشی سبک)، مدرن، کلاسیک و بیسیک در ویترین‌ها نشسته‌اند.

بیسیک ها و کلاسیک‌ها: راحتی پا بیشتر از طراحی در آن‌ها مطرح است. درست عکس کفش‌های رسمی که افرادی آن را انتخاب می‌کنند که بیشتر به شکل و قیافه اهمیت می‌دهند. کفش‌های «ترین» یا تمرین طراحی متفاوت‌تری دارند و بیشتر به ورزشی‌ها نزدیک می‌شوند.

چسب‌دارها و ساق دارها: برای کسانی خوب است که حال و حوصله بستن بند را ندارند اما اگر تنبل هستید و به حضور بند در کفش هم علاقه ویژه دارید، می‌توانید از کفش‌هایی که ظاهرشان بندی است اما عملاً نیازی به باز و بسته شدن ندارند استفاده کنید. ساق دارها هم نوع کلاسیک دارند و هم نوع «ترین». ساق دارها معمولاً برای فصول سرد سال انتخاب می‌شوند. هم مچ پا را گرم نگه می‌دارند و هم آن را حمایت می‌کنند و سفت در برش می‌گیرند تا از پیچ‌خوردگی پا جلوگیری کنند.

ورزشی‌ها

اگر می‌خواهید بیشتر از آنکه از کفشتان را برای استفاده روزمره استفاده کنید، در ورزش به کار بگیریدش، بهتر است سراغ یکی از مدل‌های این ژانر بروید. دسته‌بندی گوناگونی دارند و رنگ‌های متنوع. از همیشه جوان‌ها تا موقرها می‌توانند در ویترین این بخش کتانی موردعلاقه‌شان را پیدا کنند.
در این دسته کفش بی‌بند یا چسبی پیدا نمی‌کنید. همه بنددارند چون فرض بر این است که برای ورزش خریداری می‌شوند و باید پا را سفت بچسبند. نوع پرفورمنس شان ازنظر موادی که در آن استفاده می‌شود کاملاً با دیگر کفش‌ها متفاوت‌اند و در بین خودشان هم هرکدام زیره شان با دیگری فرق می‌کند.
برای طراحی این کفش‌ها از پای تعداد زیادی ورزشکار و افراد عادی اسکن شده تا به طراحی‌ای برسند که به کار همه می‌آید. این زیره ها، نچرال موشن است؛ یعنی متناسب با حرکت طبیعی پا طراحی و ساخته می‌شوند و با کفش معمولی فرق دارند.
برندهای معروف غیر از خاص بودن زیره شان، رویه چرم طبیعی دارند تا از خاصیت تنفس پذیری این چرم ها در راستای سالم‌تر بودن محیط پا استفاده کنند. جنس این چرم‌ها در برندهای مختلف فرق می‌کند؛ مثلاً یک نوع مارک از چرم بوفالو برای رویه‌ها استفاده می‌کند که خاصیت تنفس پذیری و دوام بالایی دارد، سه برابر قوی‌تر از چرم گاوهای دیگر است و در مقابل سایش مقاوم می‌ماند. طبیعی است که این‌ها ویژگی‌های خوبی است برای کفشی که قرار است ورزشکار از آن به مدت طولانی استفاده کند.
بیرون شهری: مناسب خارج از شهرند. کفش‌های سخت‌تری هستند؛ طوری که می‌توانید با خیال راحت آن‌ها را در سطوح سخت بپوشید. در کوهنوردی، دشت و صحرا پیمایی و …؛ زیره های این کفش‌ها سخت‌ترند و دوامشان بیشتر.

واکینگ یا مناسب برای پیاده‌روی: برای استفاده طولانی‌مدت در طول روز به کار می‌آیند. می‌توانید کل روز را با آن این‌طرف و آن‌طرف بروید و حتی اگر دلتان خواست نرمش کنید، بدون اینکه پا آخ بگوید.

رانینگ: مناسب دونده‌ها است. از مبتدی‌ها تا دونده‌های حرفه‌ای. کلاس‌های مختلف دارد. گروه یک برای ورزشکاران حرفه‌ای است؛ یعنی آن‌هایی که یک کیلومتر را در کمتر از چهار دقیقه می‌دوند. گروه دو، برای افرادی که یک کیلومتر را کمتر از هشت دقیقه می‌دوند و بعدی، برای آن‌هایی است که بالای این زمان را برای طی کردن یک کیلومتر احتیاج دارند.

ترین: برای تمرین‌های ورزشی انتخاب می‌شوند. بسته به نوع ورزش که سبک یا سنگین باشد، طیف مختلفی دارد و زیره ها و رویه‌های متفاوتی.

افتراسپورت: کفشی است که بعد از ورزش استفاده می‌شود و اغلب ورزشکاران حرفه‌ای از آن استفاده می‌کنند. بعد از ورزش‌های سبک و سنگین، کفش ورزشی از پا درمی‌آید و این کفش پوشیده می‌شود چون خاصیت ریلکسیشن برای پا دارد و خستگی را بیرون می‌کند.

کفش‌ ورزشی روباز:ورزش، پیاده‌روی و فعالیت روزمره‌ی زیاد در فصل بهار که هوا رو به گرمی‌ست کمی سخت است. هرچند که هوای این فصل مطلوب‌تر از فصل‌های دیگر برای فعالیت‌های بدنی است اما باید لباس‌ها و کفش‌ها را طوری انتخاب کنید که تعرق کمتری داشته باشید.قاعدتاً به‌جز کفش‌های مناسب ورزش و پیاده‌روی که کفی مناسب فعالیت‌های بدنی شدید دارند، کفش دیگری را نمی‌توانیم به شما پیشنهاد کنیم. به دنبال کفش‌های اسپرت با رویه‌ی پارچه‌ای متخلخل و یا روباز باشید و تمام‌روز را بدون نگرانی از خستگی، پادرد و یا تلوتلو خوردن، این‌طرف و آن‌طرف بروید.

 لوازم جانبی

معمولاً در کنار کفش‌های کتانی درست‌ودرمان لوازم جانبی هم بهتان پیشنهاد می‌کنند که استفاده از آن به دوام کفش و یا به‌راحتی و سلامت پا کمک بیشتری می‌کند.

کفی‌ها:وقتی پا مدت طولانی در کفش است عرق می‌کند. بخشی از این تعرق جذب آستری‌های داخل کفش می‌شود که جنس این آسترها در کفش‌های مختلف فرق می‌کند. بخشی از این جذب از طریق رویه انجام می‌شود  و بخشی از طریق کفی تا فضای مطلوبی برای پا ایجاد شود و بو نگیرد. حتی ساختار بعضی کفی‌ها به‌گونه‌ای است که باعث می‌شود پا کمتر عرق کند.

این کفی‌ها با کفی‌هایی که کنار خیابان و اغلب واکسی‌ها می‌فروشند فرق دارد طبعاً. این‌ها خاصیت آنتی باکتریال دارند و در دولایه طراحی‌شده‌اند. لایه رویی معمولاً از چرم است (به‌خصوص برای کژوال ها). چرم مورداستفاده برای این کفی‌ها از حیوانات کوچک‌تر مثل گوسفند، بز و بزغاله تهیه می‌شود که دوام خوبی دارد و تراکم بافتشان ظریف و نرم است و تنفس پذیری شان بالا.
بنابراین گردش هوا راحت‌تر انجام می‌شود. قسمت زیری کفی، یک لایه فیبرهای کلاژن گیاهی است که باعث می‌شود رطوبت یا تعریق پا از قسمت رویه کفی به قسمت زیره کفی انتقال پیدا کند و جذب این‌ها شود. این کار باعث می‌شود پوست حفاظت شود و آسیب نبیند. این کفی‌ها معمولاً عمرشان شش ماه است و بعد باید عوض شوند.

قالب‌های نگهدارنده: برای حفظ فرم و ظاهر کفش قالب‌های مخصوصی هست که بسته به مدل‌های مختلف طراحی‌های مختلفی دارند. این قالب‌ها بعد از استفاده از کفش داخل آن قرار می‌گیرد تا کفش فرم اصلی‌اش را حفظ کند. ضمناً اغلبشان خواص دیگری هم دارند؛ مثلاً یک نوع آن از چوب سدر است که خود سدر خاصیت آنتی باکتریال دارد. ضمناً رایحه دلپذیری دارد که باعث می‌شود هوای داخل کفش مطبوع شود!

چه بر سر برندهای کفش ایرانی آمد؟

جله تجارت فردا: اگر بچه‌های دهه 50 و 60 بخواهند از خاطرات کفش نودارشدن خودشان بگویند، احتمالاً لابه‌لای خاطراتشان به تصویر فیل زردی اشاره می‌کنند که مقاومت و کیفیت طولانی‌مدت را به یادشان می‌آورد. البته مردی که سوار بر اسب مسابقه است یا دو شیر که یک آرم بلا را در برگرفته‌اند، نیز برای آن‌ها نشانی کفش نو را دارد.
کفش ملی یا برند فیل سربه‌زیر در دایره زرد، در سال 1336، به همت رحیم متقی ایروانی، در کارخانه‌ای با 35 کارگر متولد شد.
داستان این تولد ازآنجا آغاز شد که رحیم ایروانی که خود در یک خانواده بازرگان پیشه در شیراز به دنیا آمده بود، پس از سفر به چک اسلواکی، دو کارشناس و یک دستگاه اتوکلاو با خود به ایران آورد و تولید کفش را با 35 کارگر آغاز کرد. قیمت این کفش در ایران، 50درصد کمتر از محصول مشابه وارداتی آن بود.
پس‌ازآن در مسیر توسعه کارخانه کفش ملی که به گفته فعالان قدیمی بازار کفش تهران، قوی‌ترین برند کفش ایرانی در تاریخ تجارت ایران است، زمینی به وسعت 700 متر در منطقه مهرآباد برای گسترش کارخانه خریده شد.

بلا، یادگار مهاجران کاشی

دومین برند بزرگ کفش ایرانی در آن دوران، بلا بود. کفش بلا، تولدش را وامدار خانواده عمیدحضور است. عمیدحضورها با پیشه دوره‌گردی از کاشان به تهران کوچ کردند، اما پس از مدتی مانند تمام کوچ گران، یکجانشین شدند و با خرید یک زیر پله در بازار، فروش کیف و کفش را آغاز کردند. همین موضوع مقدمه‌ای شد که نسل دوم عمیدحضوری های مهاجر، خشت اول بنای بلا را بگذارند. در دهه 40 آنان آرام‌آرام بخشی از فضای تولید را به شبکه نوینی از توزیع هدایت کردند که به منزله شناخت نسبی از سطوح مختلف صنعت، خدمات و تولید در کشور بود.
سیستم توزیع به‌تدریج آنان را از تولید و تجارت ملی مبدل به یک کمپانی بزرگ در جهت برندسازی و مارکتینگ صنعتی در ابعاد ملی کرد. تولیدات بلا کفش‌های مختلفی مثل پوتین، کفش زنانه، دمپایی و انواع کفش تولیدی را دربر می‌گرفت. در فرآیند صنعتی شدن این برند، دو برادر امیر و منصور عمیدحضور نقش اصلی را ایفا می‌کنند. بنابراین آن‌ها در یک فرآیند کوتاه پنج‌ساله به صنعتگران حرفه‌ای درزمینهٔ کفش تبدیل شدند.

کفش وین، برنده دوی ماراتن

سومین برند بزرگ کفش آن روزها، کفش وین بود. وین، در سال 1340 توسط مصطفی حسین زاده وارد چرخه تولید شد و با 800 کارگر، چرخ تولید کارخانه خود را که در کیلومتر 13 جاده مخصوص کرج قرار داشت، باهدف تولید کفش باکیفیت ایرانی و اشتغال‌زایی برای جوانان می‌چرخاند. در تیزرهای تبلیغاتی این برند، برنده شدن دونده‌ای نشان داده می‌شد که با اختلاف فاحشی از رقیبان خود، در مسابقه دو ماراتن اول می‌شود و کفش بلا به پا دارد. البته نکته قابل‌تأملی که از همان سال‌های آغازین در این برند و البته دو برند ملی و بلا هم دیده می‌شد، این بود که کفش‌ها باقیمت مصوب کارخانه در تمامی فروشگاه‌ها به فروش می‌رسید و این موضوع به‌منزله گامی بزرگ در جهت جهش از بازار سنتی آن زمان بود. بازاری که هنوز هم سهم بزرگی از نظام خریدوفروش را در ایران دارد.

گام‌به‌گام، با کفش گام؛ نهرین، کفش بچه‌های خوب

تا همین چند سال پیش و قبل از آنکه کفش‌های خارجی در ارائه انواع کفش در بازار ایران، گوی سبقت را از تولیدکننده‌های داخلی بربایند، ملی و بلا و وین اولین اولویت خرید برای خیل عظیمی از خانواده‌های ایرانی بودند و پس‌ازآن کفش نهرین و گام قرار داشتند که با تبلیغات گسترده و البته کیفیتی که بسیاری از بازاریان قدیمی راسته کفش‌فروش‌ها به آن اعتراف می‌کنند، جای خود را در جاکفشی خانوارها محکم کرده بودند.
کفش نهرین، نتیجه فعالیت خانوادگی محسن طالقانی است و در اصفهان تولید می‌شود. البته هنوز بقایایی از دوران اوج آن زیر گردوخاک رکود، نفس می‌کشد و در بازارهای صادراتی مشغول به فعالیت است.

غول‌های کفش ایرانی از پا درآمدند

پس از انقلاب سه غول بزرگ کفش ایران، به دلیل خروج مالکان آن‌ها از کشور، دچار ازهم‌گسیختگی شد. شرکت کفش ملی با وقوع انقلاب مصادره و به سازمان صنایع ملی منتقل شد، اما چندی بعد بابت رفع بدهی دولت به سازمان بازنشستگی کشوری واگذار شد. تا به امروز همه ماشین‌آلات این کارخانه فروخته‌شده است و محل کارخانه‌ها (پارک صنعتی کفش ملی) به انباری تبدیل‌شده که بخشی از آن در اختیار شرکت خودروسازی سایپاست و بخش دیگر آن تبدیل به انبار کفش شده است.
هرچند هنوز هم برخی از تولیدکنندگان کفش در کشور محصولات خود را با نشان کفش ملی از طریق فروشگاه‌های کفش ملی به فروش می‌رسانند، اما امروزه فروشگاه‌های کفش ملی به عرضه تولیدات صنایع کوچک و دیگر کارخانه‌ها تبدیل‌شده‌اند. هم‌اکنون بعد از 32 سال، از کارکنان 10 هزارنفری گروه کفش ملی فقط 700 نفر باقی‌مانده‌اند که در کفش گنجه و بخش‌های بازرگانی مشغول به کار هستند.
سوله‌های این شرکت که روزگاری صادرکننده و تأمین‌کننده بزرگ کفش در دنیا بود، این  به مکانی تبدیل‌شده که چشم طمع برخی از کارخانه‌های اطراف برای تصرف آن به انتظار نشسته است. از کفش ملی دیروز و به عبارتی از آن کارخانه‌های بزرگ تنها نام و نشان فیل مغرور به‌جامانده است.
بلا نیز تجربه‌ای مشابه ملی داشت. این کارخانه، پس‌ از انقلاب به دلیل وابستگی مدیران و بنیان‌گذاران آن به خاندان پهلوی و نظام شاهنشاهی مصادره شد تا پس از متواری شدن آن‌ها این دو کارخانه نیز به مصادره شورای انقلاب درآید و زیرمجموعه‌ای از سازمان صنایع ملی کشور شود. از کفش بلا نیز همچون کفش ملی تنها نام و نشانی باقی‌مانده است. خط تولید این کارخانه قطعه‌قطعه شد و به بخش خصوصی واگذار شد. مدیریت این برند اکنون در دست بانک ملی ایران است به‌طوری‌که تنها با استفاده از فروشگاه‌های بلا در سطح کشور کفش‌هایی را از سایر تولیدکنندگان در فروشگاه‌های بلا عرضه می‌کند.
اما وین در طول این مدت، تجربه متفاوتی داشته است. پس از واگذاری این شرکت از بخش خصوصی به بخش دولتی، دچار افت‌وخیزهای بسیار بود تا اینکه نهایتاً در اسفندماه سال 1388 طی مزایده و انجام تشریفات قانونی، به بخش خصوصی واگذار شد. در حال حاضر این گروه دارای 12 فروشگاه فعال در سراسر کشور است که به عرضه مستقیم کیف و کفش مشغول‌اند.

یک نامه قبل از مرگ برای زنده ماندن فیل مغرور

بنیان‌گذار کفش ملی، هرچند از ایران رفت و در لندن کسب‌وکار دیگری راه‌اندازی کرد اما تا هفت ماه پیش از مرگ نیز درصدد آن بود که دوباره فیل مغرور سربه‌زیرش را زنده کند.
«سرور بزرگوارم، جناب آقای علی سعیدلو، با تقدیم مراتب ارادت و اخلاص، بنده رحیم ایروانی مؤسس گروه صنعتی کفش ملی در اسماعیل‌آباد جاده قدیم کرج که در آنجا بیش از 34 کارخانه و در ایران 430 فروشگاه کفش ملی تأسیس کرده‌ام که حتماً جنابعالی مسبوق هستید، اینک آواره در انگلیس هستم.
اکنون‌که برنامه مهم جناب آقای رئیس‌جمهور ایجاد کار است، پیشنهاد می‌کنم طی تصویب‌نامه‌ای کارخانه‌های بنده را مرجوع دارند، در این صورت حداقل طی سه سال 10 هزار کارگر و کارمند استخدام خواهم کرد. از حضور جنابعالی که همیشه اهل حساب‌وکتاب بوده و هستید، استدعا دارم در این مورد با جناب آقای وزیر صنایع مذاکره فرمایید و اطلاع دهید که فوراً برای ادای توضیحات بیشتر به حضورتان شرفیاب شوم. بنده فعلاً در لندن انگلیس هستم و چنانچه اوامری باشد باکمال افتخار در اختیار جنابعالی خواهم بود. به حضور مبارک پیشنهاد می‌کنم که اگر شغل دولتی میل ندارید، ریاست گروه صنعتی ملی را قبول بفرمایید، خود بنده معاون سرکار خواهم شد.»

ایروانی این نامه را برای علی سعیدلو ارسال کرد اما هیچ‌گاه جوابی دریافت نکرد و هفت ماه پس‌ازآن، در روز دوازدهم اسفند سال 1384، در حسرت روشن کردن دوباره چراغ زرد تولید و کارآفرینی برای فیل مغرورش درگذشت.

ورق دهه 40 و 50 کفش ایرانی در بازار نیست

علیرضا شمیرانی، کسب‌وکار خانوادگی تولید کفش در راسته کفش‌فروشان بازار تهران را دنبال می‌کند. شمیرانی می‌گوید: بیش از 10 سال است که این برندها در حوزه کارهای خوب بازار شمرده نمی‌شوند. آنچه امروز به نام این برندهای قدیمی در بازار عرضه می‌شود، اصلاً تولید این کارخانه‌ها نیست. بلکه سایر تولیدکنندگان، به دلایل مختلفی که می‌تواند یکی از آن‌ها عرق به این برندها یا ساده بودن طراحی‌شان باشد، اقدام به تولید بانام آن‌ها می‌کنند. البته ملی و بلا از تولیدکنندگان دیگر هم کفش می‌خرند و فروشگاه‌هایشان را پر می‌کنند.
شمیرانی می‌گوید: این روزها تولیدکنندگان کفش ایرانی به فکر ساخت برند نیستند، بلکه کپی‌های بسیار خوب و تمیز از برندهای خارجی را به اسم کار خارجی روانه بازار می‌کنند. حتی کفش‌های برند «اکو» را باکیفیتی که حتی بهتر از خود اکو است، باقیمت پایین‌تر به بازار عرضه می‌کنند.
به گفته این بازاری، اکنون برندهایی مشابه ملی و بلا و وین، دیگر در بازار نیست. البته کارهای صنعتی هستند که قسمت رویی کفش را می‌سازند و به دستگاه می‌دهند که قسمت زیرین کفش توسط دستگاه تزریق شود. به این نوع کفش‌ها در بازار کفش ماشینی می گیوند. عمده این کفش‌ها مثل کفش «آفاق» و کفش «فرزین» در تبریز تولید می‌شوند که تولیدکننده‌های بسیار موفقی هستند.

بریز، آخرین سنگر زنده ماندن کفش‌های ایرانی

در حال حاضر تولیدات کفش ایران مانند بسیاری از کالاهای دیگر، دوران اوج خود را پشت سر گذاشته است. هرچند کیفیت بعضی از این تولیدات در حد صادرات به کشورهای اروپایی است و به‌عنوان کفش درجه‌یک در دنیا شناخته می‌شود، اما این کیفیت درازای کمیتی که انتظار می‌رفت پس از دوران طلایی بلا و ملی در صنعت کفش ایران به وجود بیاید، کورسویی بیش نیست. البته همین کورسوی اندک نیز توسط کفاشان تبریزی که از قدیم‌الایام در صنعت کفش دستی بر آتش داشتند، روشن نگه‌داشته می‌شود. همان‌طور که شمیرانی اشاره کرد، کفش آفاق و کفش فرزین، دو نمونه موافق از برندهای تبریز هستند.
گروه صنعتی کفش آفاق در سال 1371 تأسیس شد و در سال 1377 به بهره‌برداری و تولید انبوه رسید. این گروه از ابتدا با توجه به شرایط بازار درزمینهٔ تولید انواع کفش‌های چرمی اسپورت، راحتی و مجلسی با استفاده از جدیدترین مدل‌های روز و همچنین با به‌کارگیری ماشین‌آلات و کادر مجرب و همکاری متخصصان شرکت‌های ایتالیایی و ترکیه فعالیت و توان کیفی واحد را به سطح برون‌مرزی رسانیده و به جهت پیشبرد اهداف کیفی و کمی خود موفق به اخذ گواهینامه بین‌المللی ISO 9001 از شرکت توف نورد آلمان شد. گفتنی است کفش آفاق برای محصولات خود حداقل شش ماه ضمانت تعویض در نظر گرفته است دیگر برند مطرح تبریز، کفش فرزین است. کفش فرزین در سال 1359 به همت علی شکری فرزین، آغاز به کارکرد و تولید انبوه آن از سال 1367 باهدف تأمین خوراک بازار داخلی و صادرات آغاز شد. محصولات این برند ایرانی دایره گسترده کفش‌های زنانه و مردانه در انواع مدل‌های اسپورت، مجلسی، کلاسیک، صندل و زمستانی را شامل می‌شود. برند ایرانی دیگری که امروزه بیشتر در بازارهای صادراتی جولان می‌دهد، کفش آداک است. گروه صنعتی کفش آداک در سال 68 به همت احمد خادم، فعالیت خود را درزمینهٔ تولید انواع کفش به‌خصوص کفش‌های زنانه آغاز کرد. البته امروزه این برند که چندین بار به‌عنوان تولیدکننده ملی کشور انتخاب‌شده است، انواع مدل‌های زنانه و مردانه را روانه بازار می‌کند. برند دیگری که در تبریز نفس می‌کشد، برندی به نام کفش گام (شوگام) است. شعار یا بهتر است بگوییم هدف این گروه این است که: «از طبیعت الهام گرفته‌ایم. ما برای رسیدن به طرحی زیبا و درعین‌حال ساده و داشتن سبک همیشگی و نامحدود تلاش می‌کنیم. به نظر ما زیبایی کفش ناشی از آرایش ظاهری آن نیست بلکه بستگی به استفاده از عناصر هدفمند، جنس مرغوب، شکل، رنگ و تجربه‌ای دارد که در ساخت آن به کار می‌رود.»

چرا امپراتوری‌های کفش ایران افول کردند؟

شهرام صوفی، طراح کفش و فعال حوزه برندینگ صنعت کفش درباره علت فرازوفرودهای صنعت کفش ایران می‌گوید: ابتدای تولید کفش در ایران با تأکید بر کاربردهای فیزیکی بوده است و نه فکری. اما امروز بعد از چندین سال، بخش سخت‌افزاری صنعت کفش نیاز به ارتقا پیداکرده است.
صوفی خاطرنشان کرد: در ایران به‌ندرت برند شناخته‌شده کفشی را می‌شناسیم که مثل «کفش ملی» در سا

لیان دور با مدیریت مرحوم ایروانی توانسته باشد، مورد اعتماد مصرف‌کننده قرار بگیرد. اعتمادی که در کسب‌وکار امروزی به‌سادگی به دست نمی‌آید.
طراح در یک شرکت تولیدکننده  کفش مثل یک‌دیده بان بازتاب‌دهنده آن چیزی است که در جامعه اتفاق می‌افتد و مردم بر اساس آن رفتار می‌کنند و طبیعتاً طراحی خوب کفش، مطابق با نیازهای جامعه می‌تواند محصول را زودتر به مرز مصرف شدن برساند. به‌رغم آنکه پدیده مد در لایه‌های مختلف زندگی ریشه دوانده، اما شاید دانستن این مطلب جالب باشد که امروز خانم‌ها براثر نوع مصرف خود کفش می‌خرند، یکی از دلایل این موضوع هم نوع زندگی و شاغل بودن اکثریت خانم‌هاست. شخص طراح می‌تواند با تخصص و نیازسنجی جامعه، نوع مصرف را نقش بزند و کفش را به سمت‌وسوی برندشدن حرکت دهد. در علم برندینگ باید توجه کرد که اگر مصرف‌کننده بر اساس نیاز و سلیقه شخصی خود، یک برند را برای مصرف دائمی انتخاب کند، در درجه اول طراح برند، شخصیت مصرف‌کننده را در نظر گرفته و سپس کیفیت را موردتوجه قرار داده است. صوفی درباره ضعیف بودن قدرت برندهای ایرانی در بازارهای داخلی و صادراتی منطقه گفت: این امر به دلیل ضعف در بازارشناسی و نبودن طراح حرفه‌ای در صنعت کفش است. این موضوع را نباید ازنظر دور داشت که طراحان در هر کشوری برمبنای آب‌وهوا، شکل و آناتومی پای مردم کشور خودشان تصمیم به طراحی قالب فرضی که شکل پا را دربر دارد، می‌گیرند و با قلب شبیه‌سازی‌شده اقدام به طراحی مدل و ظاهر یک کفش می‌کنند که این موضوع باسلیقه، پوشش رایج و مذهب همان کشور مطابقت دارد. باید به یاد داشته باشیم که طراحی آمیخته‌ای از تفکر، تخصص و هنر است.
او افزود: کپی کردن طولانی‌مدت باعث شده مغز تولیدی ما از فکر کردن ناتوان و دچار سکته شود غافل از اینکه مصرف‌کننده ما با کفش‌های چینی و آگاه شدن از رنگ‌ها، فصل‌ها و سبک‌ها حال خود صاحب‌سلیقه خاصی شده است. باید باور کنیم که کشور چین خدمت بزرگی به بازارسازی صنعت کفش ایران کرده است و ما می‌توانیم از این فرصت استفاده کنیم. اما در صنعت کفش ایران هیچ تولیدی کفشی مجهز به بخش طراحی مستقل نیست و دانشی راجع به این موضوع ندارد. هرچند چرخه تولید کفش زمانی به طراحی مستقل نیاز پیدا می‌کند که محصول از تقاضای جامعه شکل بگیرد نه با کپی‌برداری و از روی دست هم و از روی کالای خارجی تقلب کردن.
البته شمیرانی درباره مرگ برندهای مطرح کفش ایرانی می‌گوید: پس از افول صنعت کفش ایران، دیگر هیچ سرمایه‌گذاری، با آن حجم سرمایه و واردکردن تکنولوژی، به حوزه تولید کفش در ایران ورود نکرد، اما اگر یک‌بار دیگر سرمایه‌گذاری در این صنعت انجام شود یا تولیدکنندگان فعلی بازار، با یکدیگر متحد شوند و سعی در احیای یکی از این برندها یا تولید یک برند واحد کنند، در عرض سه تا پنج سال می‌توانیم بازارهای منطقه را به دست آوریم و به شکوه دوران کفش ملی برگردیم.

کفش ملی ایران پیش پس از انقلاب اسلامی

بر اساس آمار گمرک چین، ایران در 5 ماه نخست سال جاری میلادی 110 میلیون دلار کفش از چین وارد کرده است. این خبر برخی را به این فکر واداشته که چرا ایران پیش از انقلاب کفش صادر می‌کرد اما اکنون نیازمند واردات این کالا شده است.

هفته گذشته خبرگزاری تسنیم گزارشی درباره واردات ایران از چین در ماه‌های ژانویه تا مه سال جاری منتشر کرد. بر اساس این گزارش و به نقل از گمرک چین، دولت ایران در این پنج ماه معادل 110 میلیون دلار کفش چینی وارد کرده است.

تسنیم در گزارش خود می‌نویسد: «به گفته کارشناسان، صنعت کفش ایران از ظرفیت کافی برای تأمین نیاز بازار داخلی برخوردار است و این صنعت به دلیل واردات بی‌رویه تولیدات کشورهای دیگر در تنگنا قرارگرفته است.» در گزارش یادشده همچنین آمده است که واردات کفش از چین نسبت به مدت مشابه سال قبل کاهشی 42 درصدی داشته، یعنی در پنج ماه نخست 2014 میزان صادرات کفش چینی به ایران بیش از ۱۹۰ میلیون دلار بوده است.

پای ایرانی در کفش چینی

در رابطه با این گزارش وب‌سایت عصر ایران، با انتشار یادداشتی، این پرسش را مطرح کرده است: «کدام بهتر بود؟ کارخانه‌ای به ارزش 110 میلیون دلار و با 8 هزار کارگر و کارمند و تولید در حد 25 میلیون جفت و صادرات به شوروی یا همان 110 میلیون دلار را بدهیم و ۱۱ میلیون جفت کفش از چین وارد کنیم؟!»

به اعتقاد مهرداد خدیر، نویسنده مطلب عصر ایران، آمار گمرک چین بیانگر «اضمحلال صنعت کفش ایران است.» او می‌نویسد: «درواقع هم ایرانیان پا در کفش چینی می‌کنند و هم‌چین پای خود را در صنعت کفش ایران کرده است. اگر صنعت کفشی باقی‌مانده باشد.»

عمق فاجعه

مهرداد خدیر در ادامه می‌نویسد: «برای این‌که عمق این فاجعه را دریابیم به 40 سال قبل بازمی‌گردیم. در سال 1355 خورشیدی که کفش ایران با برند جهانی شده “کفش ملی” شناخته می‌شد و کودکان ایرانی دبستان را با شعار «ما می‌ریم به مدرسه / با الفانتن شوهه» آغاز می‌کردند و “الفانتن شوهه” همان “فیل” کفش ملی بود و شک ندارم همین جملات برای خوانندگانی که کودکی خود را در آن دوران گذرانده‌اند خاطره‌انگیز است.»

نویسنده مطلب عصر ایران ضمن یاد‌آوری این‌که مالک کفش ملی محمد رحیم متقی ایروانی بود، به “یکی از مجلدات تحقیقی” اشاره می‌کند که درباره موقعیت تجار و صاحبان صنایع در سال‌های پیش از انقلاب انجام‌شده بود. او از این تحقیق نقل می‌کند: «در دهه 50 شمسی با رشد بهای نفت و افزایش حجم سرمایه‌گذاری در صنایع ایران، ازجمله گروه صنعتی ملی، توجه جهانیان به ایران بیش‌ازپیش جلب شده بود. مجله معروف بیزینس ویک در شماره 29 ژوئن 1976 خود نوشت: گروه صنعتی ملی به ارزش 110 دلار با بیش از 8 هزار کارگر و کارمند و با تولید تقریبی 25 میلیون جفت کفش نه‌تنها برای ایرانیان بلکه برای کشورهای عربی و اتحاد جماهیر شوروی نیز کفش تولید می‌کرد.»

خدیر در ادامه به صنایع بخش خصوصی که دولت انقلابی مصادره کرده بود می‌پردازد و می‌نویسد: «‌آیا هیچ راه دیگری جز مصادره همه آن نبود؟ آیا هیچ راهی وجود نداشت که به‌نوعی خود کفش ملی را به مفهوم ملی و نه مصادره‌ای و دولتی نگاه می‌داشتند تا کفش چینی جای آن را نگیرد؟ ممکن است بگویند نگاه داشتیم اما چگونه؟ کجایند کارگران قدیمی؟ کو آن اعتبار و اشتهار؟ آیا یک صندوق بازنشستگی و مدیران دولتی می‌توانند مانند بخش خصوصی مدیریت و نوسازی و نوآفرینی کنند؟ در کشوری با نزدیک به 80 میلیون جمعیت سالانه به چند جفت کفش نیاز است؟ کدام تولید از این مطمئن‌تر و قابل پیش‌بینی‌تر؟»

به گفته مهرداد خدیر،سهامدار اصلی کنونی کفش ملی (صندوق بازنشستگی کشوری) مدعی است که تولید کفش در این مجموعه ادامه دارد و به‌جای تولید در کارخانه‌ای واحد با کارگاه‌های متعدد قرارداد دارند و سوددهی هم داشته‌اند. خدیر در پایان مطلب خود می‌نویسد: «این ادعا می‌تواند درست باشد اما کدام‌یک از ما کفش ملی به معنی واقعی کفش ملی به پا داریم؟»

البته کشورمان نه‌تنها درزمینهٔ کفش، بلکه به گفته‌ بهمن نامور‌مطلق، معاون صنایع‌دستی سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری، حتی درزمینهٔ تولید و عرضه تسبیح و سجاده هم به چین وابسته است.

خبرگزاری مهر روز پنجم تیر ( 26 ژوئن) از قول نامور نوشت: «متأسفانه سهم ایران از بازار زیارتی در حوزه صنایع‌دستی تنها پنج درصد است و هم‌اکنون این بازار در اختیار سایر کشورها نظیر چین قرار دارد.»

یک اعتراض واقعی به مرگ برند کفش ملی، بی‌نتیجه ماند

به دنبال انتشار نامه علی‌اکبر محرابیان، وزیر صنایع و معادن دولت نهم به رئیس‌جمهور وقت، به‌منظور جلوگیری از تغییر کاربری و واگذاری فروشگاه‌های کفش ملی از سوی سازمان بازنشستگی، خبرهای آن روزها حکایت از آن دارند که تعداد فروشگاه‌های کفش ملی از سال‌های اوج خود از 400 واحد به حدود 275 واحد رسیده است و شماری از این واحدها با تغییر کاربری به شبکه بانکی جهت ایجاد شعب واگذارشده است.
در همایشی که در سال 87، با عنوان احیای نام‌ها و نشان‌های تجاری ایرانی برگزار شد، فعالان صنعت کفش به بی‌توجهی به مرگ برندهای باارزش در صنعت کفش نظیر کفش ملی و کفش گام و همچنین بی‌برنامگی دولت در سطح کلان که هیچ برنامه‌ای برای حفظ ارزش «برند»های ملی نداشت، اعتراض کردند این اعتراضات با این محور بیان می‌شد که کفش ملی نشان‌دهنده هویت صنعت کفش در ایران است و نباید با واگذاری فروشگاه‌های آن به سایر ارگان‌ها و درنهایت تغییر کاربری آن‌ها، سعی در کمک به مردن این هویت بکنیم. اما این اعتراض بی‌نتیجه ماند و تعداد زیادی از فروشگاه‌های کفش ملی در آن سال به شبکه بانکی واگذار شد.

کفش کالج

کالج از آن کفش‌هایی است که  همیشه و همه‌جا به کار‌مان می‌آید؛ در محل کار، در گشت‌وگذارهای روزانه، در دانشگاه و مدرسه و خلاصه هر جا که دلمان کفشی بخواهد که هم زیبا باشد هم راحت. این گزارش نگاهی است ریزبینانه به دنیای کالج‌ها  و یک راهنمای کامل برای همه شمایی که خیال کفش خریدن در سردارید.

اینکه چرا و چگونه اسمشان شد کالج از آن معماهای  هزارتوست. یکی می‌گوید نسبشان ‌می‌رسد به برندی قدیمی به همین نام که برای اولین بار، حدود سال‌های 67 و 68 کفش‌های رنگی را وارد ایران کرد؛ دیگری می‌گوید وقتی کفشی انتخاب اول دانشجوها باشد نامش هم می‌شود کالج و آن ديگري… اما از هر جا که آمده باشد مهم این است  که آمده و ماندگار شده و امسال هم مثل سال‌های گذشته خیال دارد نقش تأثیرگذاری در پوشش‌های بهاری و تابستانی‌مان بازی کند. اگر شما هم سری به بازار کفش این روزها زده باشید این ادعای ما را تصدیق می‌کنید! این گزارش نگاهی است به چندوچون کالج‌هاي زنانه و مردانه در بازار این روزها.

200 تا 500 هزار تومان!

طراحی کلاسیک و ماندگار کالج باعث شده تا در طراحی‌های بهاری و تابستانی‌ همه برندها ردی از کالج به‌جا بماند.  هر کدام‌شان هم‌بسته به سلیقه طراح، دستی به سروگوش این کفش زده‌اند و تغییرات ظریفی ایجاد كرده و نشان خودشان را هم در آن ثبت کرده‌اند. اما همین ثبت‌نام و نشان کلی خرج روي دست کالج دوستان گذاشته است! (البته آن گروه از کالج دوستانی که خیال دارند از برندها خرید کنند).  اگر هوس خرید از برندهایی مثل کلارکس، جئوکس و اکو که برندهای تخصصی کفش هستند یا حتی برندهایی مثل بنتون، زارا و مانگو که دستی در طراحی کیف و کفش هم دارند به سرتان زد باید خودتان را برای روبه‌رو شدن باقیمت‌هایی به‌طور میانگین بین  200 تا 500 هزار تومان آماده کنید! البته خیلی هم نگران نباشد چون فروشندگان این کالج‌های برند مدعی هستند که شما این قیمت را درازای کیفيت بالای جنس، دوخت و تنوع در طرح  و رنگ  می‌پردازید. منظور از کیفيت بالا هم بدنه تمام چرم، کفی‌های طبی، زیره‌های استاندارد، طراحی متفاوت و…  است.

از بهار تا پاییز‍‍!

کالج‌هایی که بهار امسال می‌خرید نه‌تنها در طول تابستان بلکه تا نیمه‌های پاییز هم به کارتان می‌آید بنابراین باید بگوییم کالج اگرنه 4 فصل اما در 3 فصل از سال می‌تواند همراه پای شما باشد. نگران بازی‌های مد هم نباشید چون این کلاسیک‌های ماندگار به این زودی‌ها خیال ندارند از دنیای مد کناره بگیرند!

حکمرانی کالج‌ها

نقطه عطف دوران حکمرانی کالج‌ها تابستان 2 سال پیش بود. درست زمانی که رنگ‌های شاد و متنوع تابستانی درپوششی از جنس نوبوک به دنیای این کفش‌ها راه پیدا کرد حالا از همان زمان تا امروز انتخاب کالج یعنی انتخاب دنیایی از رنگ، آن‌هم رنگ‌های شاد از قرمز و زرد گرفته تا حتی صورتی و آبی آسمانی. اصلاً به همین دلیل است که ما هم  کالج را به‌عنوان  یک همراه خوب تابستانه به شما معرفی می‌کنیم! اما سؤال اینجاست که این کالج‌ها را کی و کجا بپوشیم. کالج‌های نوبوک رنگی بهترین انتخاب برای زمان‌هایی است که شما خیال دارید اسپرت بپوشید. این کالج‌ها با شلوار جین ترکیب خوبی می‌سازند. فقط می‌ماند کمی سلیقه در هماهنگی رنگ لباس و حتی کیفتان با کالجی که می‌پوشید! کالج‌های نوبوک رنگی را در رنج قیمت 40 تا 120 هزار تومان هم  می‌توانید پیدا کنید البته مشروط بر اینکه سراغ برندها نروید!

سگک‌دار بپوشید!

کالج کمی پیش‌ازاین تنها یک کفش کاربردی و راحت بود اما حالا به لطف خلاقیتی که طراحان کفش، در کارهایشان به خرج می‌دهند حتی در مهمانی‌های رسمی هم می‌توانید روی این کفش کلاسیک حساب کنید. اما یادتان باشد بر اساس قوانین  نانوشته خوش‌پوشی در مهمانی‌های رسمی باید سراغ کالج‌های ورنی، مدل‌هایی که ترکیبی از چرم و جیر هستند و بالاخره هماهنگ با رنگ و طرح لباستان سراغ نمونه‌های پارچه‌ای طرح‌دار  بروید  تا در ظاهر رسمی شما خللی وارد نشود! اما به یاد داشته باشید علاوه بر دقتی که در انتخاب جنس کالج به خرج می‌دهید باید به طراحی آن‌هم دقت کنید. بهتر است برای مراسم رسمی انواع سگک‌دار کالج‌ها را انتخاب کنید، سگک‌های طلایی و نقره‌ای که روی کالج‌ها کارشده جلوه رسمی‌تری به  آن‌ها می‌دهد.

ایرانی‌ها پیشتازند؟

پیشنهاد می‌کنیم برای انتخاب کالج امسالتان سراغ برندهای ایرانی مثل، خانه چرم، چرم مشهد، نوین چرم، چرم‌میش و… هم بروید. اولین امتیاز این برندها قیمت نسبتاً  مناسبشان است.  قیمت کالج‌های چرم  ایرانی  به‌طور میانگین بین 100 تا 200 هزار تومان متغیر است؛ برندهاي ایرانی‌ البته غیر از قیمت نسبتاً مناسبشان ویژگی‌های دیگری هم دارند؛ اول اینکه چرم به‌کاررفته در آن‌ها طی سال‌ها امتحانش را پس داده و در حد و اندازه‌هاي خودش قابل‌اعتماد است. ویژگی دیگر، دوخت آن‌هاست که اگرنه تمام و کمال اما تا حدودی می‌تواند با نمونه‌های خارجی رقابت کند. زیره ‌آن‌ها هم اغلب از جنس «pvc» و درنتیجه سبک و راحت است. شاید تفاوت کلی برندهاي ایرانی‌ با نمونه‌های خارجی ظرافت کلی قالب کفش به‌خصوص در مورد دوخت و قسمت کفی آن باشد که البته  از آن‌هم می‌توان باکمی تا قسمتی   اغماض، چشم‌پوشی کرد. البته در مورد راحتی آن‌ها هم نظرات متفاوتی وجود دارد. بنابراین توصیه ما به شما این است که خودتان امتحانشان کنید و بعد نتیجه بگیرید!

تخت یا پاشنه‌دار، انتخاب با شماست

طراحی زیره کالج‌ها هم درست مثل طرح و رنگ و نقش آن‌ها بسیار متنوع است. اغلب آن‌ها درست مثل نمونه‌های کلاسیک‌تخت هستند و ساده اما گروهی دیگر علاوه بر زیره تخت، یک پاشنه 2 یا 3 سانتی هم دارند که همین پاشنه باعث می‌شود تا کالج‌ ظاهري رسمی‌تر به خود بگیرد. این سبک کالج‌ها را می‌توانید با جوراب‌شلواری‌ و دامن هم بپوشید اما یادتان باشد کالج‌های تخت و اسپرت فقط با شلوارهای جین و کتان اسپرت جور درمی‌آیند. البته اگر جزو آن دسته از خانم‌هایی هستید که در محل کار، دانشگاه و… هم لباس‌های رسمی می‌پوشند، می‌توانید روی این پاشنه‌دارها حساب کنید، به‌خصوص اگر شلوار پارچه‌ای می‌پوشید!

جوراب، مسئله این است!

پوشیدن کالج با همه سادگی و راحتی‌اش آدابی دارد. مهم‌ترین آن‌هم این است که  هر کالجی را با هر جورابی نمی‌شود پوشید. بهتر است کالج‌های اسپرت را بدون جوراب بپوشید یا اگر هم جوراب پوشیدن را ترجیح می‌دهید سراغ جوراب‌های ساده و تک‌رنگ، دقیقاً همرنگ با کالجتان بروید. البته خانم‌ها یک جایگزین مناسب‌تر برای جوراب‌های همرنگ هم دارند. جایگزین آن‌ها «جوراب‌های کفی» است. این جوراب‌ها که مخصوص کفش‌های رویه باز طراحی‌شده‌ است، درست مثل یک جوراب نخی روباز دورتادور پای شما (دقیقاً همان قسمتی که درون کالج قرار می‌گیرد) را می‌پوشاند بنابراین با انتخاب آن‌ها هم جوراب به پادارید هم نه! اما نکته مهم اینجاست که در انتخاب رنگ جوراب کفی‌تان دقت کنید. اصلاً جالب نیست که حاشیه‌های قرمزرنگ جوراب کفی شما هنگام راه رفتن از کالج مشکی‌تان بیرون بزند!
قیمت کالج‌های مردانه هم درست مثل کالج‌های زنانه بسته به جنس، برند آن‌ها و اینکه تولید داخلی هستند یا خارجی متفاوت است. میانگین قیمت تولیدات داخلی 50 تا 100 هزار تومان است البته این قیمت در مورد انواع چرمی تا 180 هزار تومان هم می‌رسد اما خارجی‌ها درست مثل  کالج‌های زنانه،  در رنج قیمتی بین  200 تا  500 هزار تومان متغیرند؛ چرم و غیر چرم هم نمی‌شناسند!

تشخیص کتانی اصل

شناسایی اصل‌وفرع یک کفش مثل شناسایی هر اصل‌وفرع دیگری کار مشکلی است و درنهایت هم فقط کار متخصص است. به‌خصوص که تولیدکنندگان تقلبی (به‌جز آن‌ها که بهره هوشی چندانی ندارند و سوتی‌های عجیبی می‌دهند) به‌اندازه کافی وقت و دقت برای شبیه‌سازی می‌کنند تا راحت‌تر مشتری را گول‌زده و پول بیشتری به جیب بزنند. بااین‌حال برای اینکه خیلی فله‌ای هم خرید نکرده باشید، می‌توانید چند اقدام پیشگیرانه و پسگیرانه بکنید.

1- قبل از رفتن به خرید در مورد مدل کفش و برندی که می‌خواهید بخرید تحقیق کنید. مدل‌های مختلفش را ببینید. لااقل از این نظر سرتان کلاه نمی‌رود که کتانی را به‌عنوان یک مارک معروف بخرید که اصلاً چنین مدل و طرحی از آن در این برند وجود ندارد!

2- بعضی از برندها هرسال نشانه‌گذاری متفاوتی روی کفش‌هایشان دارند که این باعث می‌شود متقلبین عقب بیفتند یا متوجه این تغییر نشوند؛ مثلاً اگر کف کفش یا در حاشیه‌اش سال گذشته حرف سی حک یا دوخته می‌شد، امسال همین حرف تبدیل‌شده به حرف دی. این تغییر را احتمالاً با سرچ و مقایسه می‌توانید متوجه شوید.

3- کفش‌های اصل معمولاً یک سریال نامبر در کفشان هست که اگر بروید در سایت آن‌ها و سریال نامبر کفشی که خریده‌اید را بزنید، باید عکس آن را بیاورد. اگر چنین شماره‌ای در سایت وجود نداشت، یعنی که سرتان کلاه رفته و بروید پسش بدهید.

4- قیمت‌ها خودشان بیانگر تقلبی یا اصل بودن جنس هستند. کفش‌هایی که تحت عنوان برند با قیمت‌های پایین فروخته می‌شوند واضح است که تقلبی‌اند. قیمت برندهای معتبر و شناخته‌شده معمولاً بالاست (جز مواقعی که در تخفیف باشند) و باقیمت جهانی آن منطبق است.

5- خرید از نمایندگی‌ها ریسک خرید را کاهش می‌دهد. نمایندگی‌ها زیر نظر شرکت اصلی اداره می‌شوند و اجناس و قیمت‌ها معمولاً منطبق با شرکت اصلی است. ضمن اینکه مدیریت جدی‌تر هم برای آن‌ها وجود دارد. خدمات پس از فروش دارند و اگر کفش زود و به شکلی مرموز! زهوارش در رفت، پس می‌گیرند یا تعمیرش می‌کنند.

دم را با پوشش اش قضاوت نمی‌کنند که بخواهد دائم طوری راه برود که مارک کفشش به رهگذران چشمک بزند. به این فکر کنید که پایتان با کفش‌هایی که خریده‌اید یا جیبتان بابت پولی که بابتش داده‌اید، ناراحت باشند. برای یک پای جوان، مهم‌تر از سلیقه و خواست دل، موجودی جیب هم هست. بروید و سری به همین فروشگاه‌های خودمان مثل کفش ملی، بلا، نهرین، لندرور و … بزنید.

نمونه‌های خوب و نسبتاً ارزانی دارند که اتفاقاً خیلی‌هایشان را به روش مهندسی معکوس، از روی نمونه‌های خوب برندهای بین‌المللی درست کرده‌اند. اگر هم‌فکر می‌کنید داریم بی‌خودی مجابتان می‌کنیم که ایرانی بخرید، بدانید که نتایج تازه‌ترین نظرسنجی انجام‌شده از سوی مرکز افکار سنجی دانشجویان ایران (ایسپا)، نشان می‌دهد انتخاب بیش از 75 درصد از تهرانی‌ها در هنگام خرید کفش، یکی از محصولات تولید داخل است و هم‌زمان، خبرها حاکی است که ما در 6 ماهه نخست سال جاری بیش از 50 میلیون دلار کیف و کفش صادر کرده‌ایم.

بااین‌وجود، بازار کتانی حسابی با برندهای خارجی اشغال‌شده، برندهایی که قیمت‌هایشان حسابی بالاست. برای اینکه با آخرین تکنولوژی‌های دنیا در امر پاپوش‌سازی آشنا شوید، بیایید تا معروف‌ترین‌هایشان را در این صفحه یک پایی بزنیم.

برند های کتانی

دیزل:

دیزل که قبلاً یک برچسب روی شلوارهای جین بود! حالا تبدیل به یکی از برندهای معروف و موفق در دنیا شده. این مارک ایتالیایی ادعای پیش‌بینی پسند روز را دارد و به نظر می‌رسد که به نظرش پسند روز الآن در کتانی، رنگ‌های خوشحال است و مدل‌های هنجارشکن. بنابراین برای کسانی خوب است که می‌خواهند کاملاً به‌روز باشند و اعتمادبه‌نفس پوشیدن رنگ‌های شادوشنگول و خوشحال را داشته باشند.

این برند هم هنوز قیمت‌های پایین‌تری نسبت به باقی برندها دارد و برخلاف ادعایش، مدل کتانی‌های کلاسیک یا لااقل از همان‌ها که ما در ذهن داریم (همین ساده‌های بندی) در بین مدل‌هایش کم نیست. در بین رنگ‌هایش اما انصافاً رنگ‌های چشمگیری می‌توان پیدا کرد که بسیار وسوسه کننده اند.

پوما:

پوما یعنی یوزپلنگ آمریکایی، حیوانی که سرعت دویدن زیادی دارد. این کفش هم سبک و جمع جور است و به درد کسانی می‌خورد که پاهای جمع و جوری دارند و اصلاً مدل قیافه‌شان هم از آن تروفرزهاست! پوشندگان برند بر این عقیده‌اند که این مارک برای کسانی که پنجه‌های پهن دارند، کمی تنگ و ناراحت است چون ناحیه جلویی کفش یا همان پنجه‌هایش جمع و حالتی تیز دارد.

بااین‌حال این برند تنها برندی است که افراد طبقه متوسط هم می‌توانند از آن خرید کنند. قیمت‌هایش به نسبت باقی برندها ارزان‌تر است و آدم از دیدن قیمت‌هایش سکته نمی‌کند. بااین‌حال کفش جانداری است. تولیدکننده اصلی کفش‌ها و لباس‌های مسابقات رانندگی و فرمول یک است و همچنین اسپانسر جام جهانی 2006 و تیم ملی فوتبال ایتالیا هم بوده. بنابراین فکر نکنید که چون ارزان‌تر است پس لابد الکی است! یکی از شعبه‌هایش در مرکز خرید اسکان است. می‌توانید خودتان سری به آنجا بزنید.

اکو:

اکو مارک معتبری است که در حالت معمول، قیمت‌هایش این‌قدر سرسام‌آور نبود (که البته دیگر برندها هم در این ماه‌ها همین‌طورند) و تنوع رنگ و مدلش زیاد است. مدل‌های ظریف‌ترش کمتر و مدل‌های ورزشی‌تر و کت‌وکلفت ترش بیشتر است اما در آن رنگ‌های زرد و بنفش و زرشکی و آبی خوبی پیدا می‌کنید.

معمولاً فروشنده‌هایش خوش‌اخلاق‌اند (برعکس اکثر نمایندگی‌های مارک) و خدمات پس از فروش خوبی هم دارد. ضمناً در اوضاع نابسامان اقتصادی سعی می‌کنند هوای مشتری را هم داشته باشند و قیمت‌ها را عین برق و باد بالا نبرند. دیگر راست و دروغش پای خودشان.

تیم برلند:

اگر اهل این هستید که در این هوای باحال پاییزی بساطتان را بریزید توی کوله و بروید گشت‌وگذار خارج از شهر، مدل کفش تاشویی تیم برلندرا ببینید. کفشی دارد تاشو. چون هوا اعتباری ندارد، می‌توانید کفش گرم‌تری بپوشید و این کفش را که سبک و جمع‌وجور است تا کنید بگذارید توی کوله که اگر لازم شد استفاده‌اش کنید.

کفش سوسولی نیست و با آن کوه می می‌توانید بروید اما جوری طراحی شده که سبک است و کمترین حجم ممکن را دارد. از وسط تا کنید و زیپش را بکشید. عمراً کسی بفهمد اینکه گوشه کوله شماست کفش است. فوقش به یک کوچک خرت‌وپرت شبیه است. رنگ‌های مختلفی هم دارد. ضمناً قابل‌توجه شما که مدافع حقوق محیط زیستید هم‌عرض شود که تیم برلندادعا کرده این کفش تا حدودی با محیط‌زیست سازگار است و با 42 درصد مواد قابل بازیافت ساخته‌شده است.

آدیداس:

آدیداس مناسب دوستداران تیم بارسلوناست. چراکه جناب مسی بازیکن این تیم کفش‌هایش را از این شرکت خریده. مدل Micoach Adizero F50. رنگ کفشش هم شباهت زیادی به پیراهن آبی و اناری پوش ها دارد. اگر به دلیل بهتری برای خرید ازاینجا احتیاج دارید، پس گوش کنید. خوب است بدانید که برند معروف ریبوک (و تیلور مید و مکس فلی) هم درواقع متعلق به آدیداس است منتها چون آدیداس وقتی این شرکت را خرید که برای خودش اسم‌ورسمی درکرده بود، اسم ریبوک را عوض نکرد تا مشتری‌اش را از دست ندهد.

بااین‌حال سروته‌شان یک کرباس است. فروشگاه‌های این برند در خیابان شریعتی، آپادانا، جردن، ونک و فروشگاه‌هایی همچون هایپر استار، میلاد نور و الماس ایران می‌توانید پیدا کنید. راستی حالا که حرف سروته کرباس پیش آمد باید به اطلاعتان برسانیم که شرکت پوما هم درواقع برادر این شرکت است که از یک‌زمانی به بعد راهشان را از هم جدا کردند.

می‌توانید مشاهده کنید که پول همیشه هم چیز خوبی نیست و خانواده‌ها را از هم می‌پاشد. پس اگر از آن‌ها هستید که در راستای حفظ خانواده این چرک را از کف دست‌شسته‌اید، بروید سراغ برندهایی که در پایین‌تر می‌آید…

نایک:

نایک از آن کفش‌هاست که دقیقاً در قسمت جلو، فرم پهن پنجه رادارند و از این بابت هیچ فشاری متوجه پنجه‌تان نیست، به‌خصوص پنجه پهن‌ها لذتی می‌برند از این کفش وصف‌نشدنی. ضمناً ایده‌های خلاقانه زیاد و ژانگولرهای عجیب این برند هم قابل‌توجه است. مثلاً کفی ساخته که برای افراد دارای لرزش یا پارکینسون است اما مطمئناً عده زیادی تنبل پیدا می‌شوند که دلشان از این کفش‌ها بخواهد چون این کفشی است که بندش خودش بسته می‌شود.
یک کتانی ساق دار که قیمتش خیلی بالاست و همین باعث می‌شود جز مشکل دارهای واقعی سراغش نروند. ضمناً طرفداران محیط‌زیست هم به این برند مدیون‌اند! چون نایک، به‌اتفاق شرکت تیم برلند بعدازاینکه گزارش شد دامداری در آمازون باعث تخریب جنگل‌های آمازون می‌شود، دیگر خرید چرم تولیدشده از این جنگل‌ها را متوقف کردند. به شرکتی که فقط به فکر منفعت خودش نیست، احتمالاً بیشتر می‌شود اعتماد کرد!
ضمناً بدانید و آگاه باشید که کانورس (تولیدکننده کفش‌های آل استار) و آمبرووکول هن و هارلی اینترنشنال زیرمجموعه‌های این برند هستند. یکی از شعبه‌های نایک، در خیابان دکتر شریعتی، پایین‌تر از پل رومی است.

کاترپیلار:

مناسب نوستول بازهاست که می‌گویند هر چیزی همان مدل قدیمی‌اش خوب است! البته منظور از قدیم‌ها متولدین دهه شصت است که تقریباًهمه‌شان این کفش را می‌شناسند. سفت‌وسخت و محکم، ساق دار و اغلب به رنگ قهوه‌ای روشن و کرمی. چیزی شبیه کفش کوه که تقریباًهمه‌یک‌بار به خریدش تن داده‌ایم یا لااقل به خریدش فکر کرده‌ایم.

این برند از زیره هایش و عاجی که دارند، خیال آدم را از راه رفتن روی برف راحت می‌کند. مدل‌های سبک‌تر و امروزی‌ترش هم هست. نیم ساق و بدون ساقش هم هست! این‌ها را در مجتمع تجاری میلاد نور می‌توانید پیدا کنید؛ در چهارراه استانبول و زیرزمینی کویتی‌ها هم هست.

دی سی:

دی سی (DC) برند جوان و تازه‌کاری است اما کارش خوب گرفته. برای کسانی خوب است که سادگی موردنظرشان نیست چون طراحی‌های شلوغ و چندرنگ زیاد دارد. مدل‌های ساده‌تر هم درشان پیدا می‌شود اما نه به‌اندازه شلوغ‌ها.

علت این شلوغ‌پلوغی هم شاید در این باشد که تخصص این برند در کفش‌های اسکیت و اسنوبرد است که ظاهر شادتر و ژانگولرتری دارند. به‌هرحال قیمتشان مناسب‌تر از دیگر برندهای قدیمی است و اگر جیبتان خیلی پر نیست ولی کفش به‌دردبخوری می‌خواهید که دوام خوبی هم داشته باشد حتماً سری به یکی از نمایندگی‌های آن بزنید. می‌توانید نمایندگی این کفش‌ها را در منیریه پاساژ پایتخت، یا ونک خیابان ملاصدرا، خیابان شیراز شمالی پیدا کنید.

معتبرها را رصد کنید

اگر صرفاً هدفتان خرید یک جفت کتانی است و خیلی هم به کیفیتش اهمیت نمی‌دهید که هیچ، اما اگر دنبال استفاده ویژه‌ای از کفش هستید و می‌خواهید پایتان بهترین حالت و فرم و راحتی را داشته باشد بهتر است از فروشگاه‌ها و نمایندگی‌های معتبر خرید کنید که به فرم پا و آناتومی آن اهمیت بیشتری می‌دهند و بر اساس آنالیز حرکت پا کفش‌هایشان را طراحی می‌کنند.

این کفش‌های با مارک معتبر تقلبی‌هایشان زیاد است و باقیمت‌های بسیار ارزان‌تر از اصلشان، که شاید گول زننده باشند. برای اینکه اصلاً در موقعیت وسوسه شدن و گول خوردن قرار نگیرید، از همان اول بروید سراغ نمایندگی‌های معتبر.

نهرین

یادتان هست این تبلیغ را «این چیه این چی چیه؟ کفش نهرین بچه‌ها! شما هم می خواین؟ بله!» کفش نهرین که البته متولدین دهه 60 باید خاطرشان باشد. مدتی بود و دیگر نبود. ولی این نوید را به شما می‌دهیم که هنوز هم هست و فقط مثل دیگر برندهای ایرانی تبلیغات را گذاشته‌اند کنار. من‌باب نوستول بازی هم که شده می‌توانید بروید یکی از این کتانی‌ها را بخرید و توی ذهنتان گمان کنید که غول چراغ بهتان داده. کیفیتش هم بد نیست. غیرازاین کتانی ایرانی، کتانی‌های «گام» هم برند معتبر ایرانی است که تنوع مدل و رنگ خوبی دارد و اگر می‌خواهید ایرانی بخرید، حتماً به نمایندگی‌هایش سر بزنید.

لندرور

جان می‌دهد برای کوهنوردی. ایرانی است و در آذربایجان شرقی تولید می‌شود. قیمت‌هایش به نسبت خارجی‌ها بسیارت پایین‌تر است. این کفش یکی از تخصصی‌ترین کفش‌های ایمنی اکولوژیک است که در ایران ساخته می‌شود و نگاهش که بکنید می‌فهمید کفش جانداری است؛ از بهترین چرم گاوی و زیره مقاوم ساخته‌شده که البته وارداتی از ایتالیاست. کاملاً ضدآب و با دوخت ظریف دو ردیفه.

گام

شعار تبلیغاتی‌اش این‌جور بود که، گام‌به‌گام با کفش گام. بعد یک کتانی اغلب سفیدرنگ را می‌دیدی که دارد صاحبش را روی آسمان راه می‌برد. وقتی هم می‌خریدی، حالا نه روی آسمان که روی زمین واقعاً راحت راه می‌رفتی. کفش گام، از نمونه‌های خوش پای برندهای ایرانی است که خیلی وقت است بی‌خیال تبلیغ و برندسازی شده. شما ولی توی بازار دنبالش بگردید. بیشتر به کفی نرم و انعطاف پذیرش می‌نازد.

تشخیص کفش اصل از تقلبی

ین امری طبیعی است که داشتن یک جفت کفش اصل با تمام ویژگی‌هایی که شرکت سازنده در آن لحاظ کرده خواسته هر بازیکنی است ، ولی متأسفانه هنگامی‌که سری به بازار می‌زنیم قضیه کمی متفاوت می‌شود و با مواردی مواجه می‌شوید که انتخاب را برای شما مشکل می‌کند به یک فروشگاه می‌روید یک مدل کفش را به قیمت مثلاً 800هزار تومان می‌فروشد و در مغازه‌ای دیگر همان مدل کفش را 300 هزار تومان می‌فروشد و وقتی از فروشنده علت را جویا می‌شوید انصاف و عدل خود و …  را علت قیمت مناسب خود می‌داند و فروشنده اولی نیز اصل بودن کفش را علت قیمت بالای خود می‌داند در آن لحظه  دچار نوعی سردرگمی می‌شوید که کدام فروشنده با شما صداقت دارد ، چیزی که دراین‌بین مهم است خواسته شماست ، شما دنبال کفش اصل هستید یا دنبال قیمت مناسب؟ یا هردو ؟ باید بگویم که در اکثر مواقع جمع هر دو خواسته ممکن نیست و شما نمی‌توانید کفش اصل را باقیمت یک کفش معمول بازار پیدا کنید.

علت :

خواسته بازار علت خیلی از دورویی‌ها در بازار است زیرا ما دنبال محصول ارزان‌قیمت و اصل هستیم و فروشنده نیز برای فروش بهتر بنا به نسبت سلایق مشتری کفش‌های ارزان‌قیمت با طرحی یکسان نسبت به کفش اصل  البته بدون هیچ‌گونه فناوری و مواد اولیه کفش اصل به بازار عرضه می‌کند،  تا حدودی حق با مشتری است،زیرا قیمت کفش‌های برند با جیب هر فردی سازگار نیست و  معمولاً قیمت آن‌ها چندین برابر یک کفش معمولی است ،علت دوم را منفعت‌طلبی غیرمعمول فروشنده  باید دانست  زیرا فروش یک جفت کفش معمولی و کپی کفش اصل باقیمتی کمتر از کفش اصل که خود فروشنده این کفش را به یک‌سوم قیمت کفش اصل خریده است منفعتی دوچندان برای فروشنده دارد، و کفش‌های اصل به دلیل خاص بودن آن و مشتریان خاصش سودی کمتر دارد.

راه‌حل :

تشخیص کفش اصل از یک کفش تقلبی گاه مانند آب خوردن و گاه به یک امر کاملاً تخصصی مبدل می‌شود که فقط افراد باتجربه می‌توانند قادر به تشخیص آن شوند.

برای سهولت کار این مبحث را به دو بخش تخصصی و غیرتخصصی تقسیم می‌کنیم :

بخش  غیرتخصصی :

بخش غیرتخصصی  به مواردی چون قیمت ، فروشگاه و … اشاره دارد.

قیمت :

اولین مورد در این بخش اختلاف قیمت بین کفش اصل و تقلبی است، که البته مستلزم این است که شما قیمت یک کفش اصل و یا حدود آن را بدانید تا قادر به مقایسه باشید،البته در بعضی مواقع قیمت یک کفش تقلبی آن‌قدر باقیمت کفش اصل اختلاف فاحشی دارد که به‌راحتی قابل‌تشخیص است(جهت اطلاع از قیمت یک کفش اصل می‌توانید به وب‌سایت‌های ترجیحاً خارجی سری بزنید و قیمت مدل کفش موردنظر خود را به یورو یا دلار دانسته و آن را به ریال ایران تبدیل و به‌علاوه یک بازه سود کنید حدود قیمت را به دست آورید،  در این رابطه وب‌سایت‌های داخلی نیز هستند که البته تضمینی در مورد اصل بودن محصولاتشان نمی‌توان داد) مثلاً قیمت کفش نایک مرکوریال سوپرفلای cr7 حدود 700 هزار تومان است و پرواضح است که یک کفش نایک مرکوریال سوپرفلای با قیمت 250 هزار تومان تقلبی یا به‌اصطلاح “های کپی” است.

فروشگاه :

در انتخاب فروشگاه جهت خرید کفش یا محصول موردنظر خود سعی کنید از تجربه دوستان و اطرافیان خود استفاده کنید تا بتوانید فروشگاه‌های معتبر را شناسایی نمایید ، شما می‌توانید تجربه دیگران را که به قیمت خرید یک محصول اصل یا تقلبی تمام‌شده به‌رایگان به دست آورید.

ولی بعضی فروشگاه‌ها همانند فروشگاه اسپرت برند بر روی محصولات اورجینال ، گارانتی اورجینال بودن با قید در فاکتور قرار میدهند.

هنگامی‌که در فروشگاه نیز وارد می‌شوید ، فروشگاه‌هایی که محصولات برند را می‌فروشند مطمئناً دکوراسیون و فضای داخلی خیلی شیک‌تری دارند و مانند یک بقالی کفش و لباس‌ها روی‌هم نریخته که شما هر لنگ کفش را یکجا پیدا کنید، در این فروشگاه‌ها معمولاً قسمتی از مغازه را به معرفی محصولات جدید اختصاص می‌دهند.

بخش تخصصی

اصل تشخیص یک کفش کپی از کفش اصل در این بخش می‌گنجد که خود این بخش نیز شامل چندین بخش می‌شود.

زمانی که شما تصمیم به خرید یک کفش برند دارید توجه داشته باشید که مشخصات کامل کفش بر روی جعبه کفش نیز قیدشده باشد، مواردی همچون مدل دقیق کفش ، نوع کاربرد کفش( چمن طبیعی،مصنوعی،سالنی،پیاده‌روی،والیبال و …)سایز کفش ، شماره انبار اختصاصی کفش  و … و نکته مهم اینکه همان مشخصات باید در قسمت داخلی زبانه نیز قیدشده باشد ، مشخصات داخلی زبانه چک نمایید، این جزو ابتدایی‌ترین نشانه‌های یک کفش برند است و پس از مشاهده اختلاف بین این دو قسمت بدانید که آن کفش کپی است، البته باید بدانید که محصولات کپی که ماهرانه انجام‌شده‌اند که به‌اصطلاح “های کپی” هستند در این قسمت نیز تمام نکات را رعایت کرده‌اند و اگر در این قسمت نیز اختلافی مشاهده نکردید به سراغ مرحله بعد تشخیص می‌روید.

پس از  عدم مشاهده اختلاف در قسمت قبل به سراغ قسمت اصلی کار یعنی ویژگی‌های فنی می‌رویم، این قسمت مستلزم این است که شما از قبل بدانید که کفش موردنظر شما چه ویژگی‌هایی دارد و از چه فناوری‌هایی بهره می‌برد، منظور اینکه همان‌طور که برای خرید یک گوشی همراه از قبل مدل خود را انتخاب کرده و به دنبال قیمت مناسب یا اصل آن در بازار هستید برای کفش نیز دقیقاً همین کار را انجام دهید و از قبل بدانید که چه کفش یا کفش‌هایی را می‌خواهید و سوار موج بازار و چرب‌زبانی‌های فروشندگان نشوید، پس از اطلاع کامل ازآنچه که می‌خواهید کار برای شما خیلی راحت‌تر می‌شود و انتخابتان نیز محدودتر شده و دچار سردرگمی در حجم انبوه مدل‌های مختلف کفش‌ها نمی‌شوید.

سعی کنید قبل از رفتن به فروشگاه‌ها حداقل یک‌بار ظاهر کفش موردنظرتان را در اینترنت یا پای دوستانتان ببینید و ظاهر آن در ذهنتان مجسم شده باشد یا اگر می‌توانید عکس کفش موردنظر را درگوشی خود داشته باشید و در فروشگاه با آن مقایسه نمایید، میدانم جلوی فروشنده شاید نتوانید راحت باشید ولی سعی کنید فضای امن و راحتی را فراهم و این کار را انجام دهید به انجامش می‌ارزد.

این را به یاد داشته باشید که کفش‌های برند ویژگی‌های ظاهری‌شان در رنگ‌های مختلف تغییری نخواهند کرد و فقط رنگشان تغییر می‌کند، مثلاً اگر نوشته‌ای بر روی کفش قسمت سمت چپ و انتهای کفش قرار دارد در یکرنگ دیگر نیز همین امر صادق است ، پس گام اول پس از دیدن کفش برند در اینترنت یا هرجایی که به آن اعتماد دارید، مقایسه جزییات گرافیکی است که نوشته‌ها ، عبارات مربوط به فناوری‌های منحصربه‌فرد مثلاً acc و nike skin و … همه در سر جایشان باشد و اگر تغییر یا جابجایی مشاهده نمودید بدانید که کفش تقلبی است.

در جزییات گرافیکی نیز توجه داشته باشید که رویه کفش به چه شکل است و تراکم طرح موردنظر میزان کیفیت و دقت اجرای آن رو کفش همگی نکات ریز فنی هستند که کفش‌های کپی به‌دقت آن را اجرا نمی‌کنند و هرچقدر هم کارشان ماهرانه باشد مطمئن باشید که یکجا کار از دستشان درخواهد رفت.

کیفیت دوخت قسمت‌های مختلف کفش ، جنس الیاف بکار رفته در قسمت‌های نخی مانند یقه کفش که به‌تازگی در کفش‌ها قرار می‌گیرد ، طرح گرافیکی زیره کفش و دقت اجرای آن ، تطابق میخ کفش با زیره کفش و …. همگی جزو جزییات بسیار ریزی هستند که باید به آن‌ها توجه بسیار زیادی داشت چراکه اوج کار کفش اصل و تقلبی در این نقطه خودش را نشان می‌دهد، توجه داشته باشید که کفش‌های برند جزییات بسیار به‌دقت انجام می‌شود و دارای کیفیت بسیار بالایی هستند چیزی که در کفش‌های کپی به‌خوبی اجرا نمی‌شوند.

زیره کفش‌های برند در نوک دارای انعطاف خوبی هستند ولی در میانه کفش بسیار محکم هستند که قادر به خم کردن آن نخواهید بود ولی در کفش کپی زیره کفش انعطاف و استحکام در قسمت مذکور به یک اندازه هستند.

چگونه کفش نایک اصل بخریم ؟!

انواع تقلبی کفش‌های نایک در بازار فراوان هستند. اگر دقت نکنید، ممکن است کفشی تقلبی خریداری کرده ولی هزینه‌ی کفش اصلی را پرداخت نمایید. در این مطلب از لوکس تهران ، نحوه‌ی شناسایی کفش نایک اصل از تقلبی را به شما آموزش خواهیم داد.

خلاصه‌ی مطلبِ راه‌های تشخیص کفش نایک اصل  در ۱۰ ثانیه:

1. از خرید اینترنتی از سایتی که زیر عکس‌ها از برچسب « سفارشی » استفاده کرده است، خودداری نمایید.
2. از خرید کفش‌های نایک که خیلی ارزان‌تر از حد معمول هستند، پرهیز کنید.
3. به جعبه‌اش دقت کنید. بیشتر کفش‌های تقلبی جعبه‌ی اصل ندارند.
4. شرایط و کیفیت کفش را با کفش نایک اصلی که قبلاً داشته‌اید، مقایسه کنید.
5. از یکی بودن شماره‌ی کالا درروی جعبه و برچسب روی کفش اطمینان حاصل نمایید.

روش اول تشخیص کفش نایک اصل 

خرید اینترنتی کفش نایک :

1. در مورد فروشگاه‌های اینترنتی کفش‌های این برند تحقیق کنید. هنگام خرید اینترنتی کفش نایک دقت داشته باشید. ازآنجاکه محصول از نزدیک قابل‌بررسی نیست، می‌توانید به‌راحتی با خرید یک کتانی تقلبی پول خود را دور بریزید. برای پرهیز از خرید کتانی تقلبی؛

• قبل از خرید، امتیاز سایت و نظراتی که در مورد آن داده‌شده را بررسی کنید. نظرات بد، نشانه‌ی واضحی از قابل‌اطمینان نبودن فروشگاه است. بااین‌وجود، بازهم مراقب باشید، چون بعضی از سایت‌ها فقط نظرات خوب را برای شما به نمایش می گذارند. پس بهتر است نظرات اشخاص در مورد سایت موردنظر را از طریق پرس‌وجو در سایت‌های دیگر جویا شوید و به نظراتی که در همان سایت داده‌شده اطمینان نکنید.
• اطمینان حاصل کنید که در مقابل خرید جنس تقلبی ، ایمن هستید. بعضی از سایت‌های فروش اینترنتی، به خریداران این امتیاز را می‌دهند که بتوانند اجناس خریداری‌شده‌ی خود را بازگردانند، حتی اگر فروشنده نفر سومی باشد که فقط از آن سایت برای فروش جنسش استفاده کرده باشد. در این صورت، حتی اگر اتفاقی یک کفش نایک تقلبی خریدید، می‌توانید با خیال راحت آن را پس دهید.

2. از خرید از فروشندگانی که از عکس تبلیغاتی کفش نایک  استفاده می‌کنند پرهیز کنید. درست است که عکس‌های تبلیغاتی جذابیت بیشتری دارند، ولی در هنگام خرید اینترنتی نباید به دنبال این عکس‌ها باشید. عکسی که در منزل گرفته‌شده این اطمینان را به شما  می‌دهد که کتانی واقعاً وجود دارد و می‌توان از روی عکس به شرایط و کیفیت آن پی برد.

• می‌توانید با فروشنده تماس بگیرید و از وی بخواهید عکس دیگری از کتانی بگیرد، طوری که مشخص شود عکس امروز گرفته‌شده. با این روش از اصل بودن عکس مطمئن خواهید شد. به‌عنوان‌مثال، از او بخواهید عکسی از کفش در کنار روزنامه‌ی امروز گرفته و برای شما بفرستد.

3. از خرید کفش نایک که به گفته‌ی فروشنده، سفارشی و یا مدل نمونه با سایزهای گوناگون هستند، خودداری کنید. نمونه‌های کفش برای آقایان فقط در سایزهای ۴۱، ۴۲، ۴۳، برای خانم‌ها در سایز ۳۸ و کودکان در سایز ۳۴ وجود دارند. علاوه بر این، « نایک » هیچ کفشی با عنوان سفارشی ندارد.

• فهرست موجودی فروشنده را نگاه کنید. به دلایل نامشخص، فروشندگان « نایک » های تقلبی، سایزهای ۴۲ یا بالای ۴۷ ندارند.
• برای مدل‌های قدیمی این برند که تولید آن‌ها متوقف‌شده، تمام سایزها موجود نیست. برای مثال، اگر به دنبال یک جفت مدل قدیمی کفش نایک هستید و سایتی پیدا می‌کنید که ۲۰۰ جفت از آن موجود دارد، بدانید که آن کتانی‌ها تقلبی هستند.

4. از خرید کفش نایک باقیمتی بسیار کمتر از قیمت معمول خودداری کنید. این کتانی‌ها یا تقلبی و یا شدیداً آسیب‌دیده هستند.

• یک کفش از این برند که نصف قیمت فروخته می‌شود، به‌احتمال‌زیاد تقلبی است. البته یک تخفیف منطقی قابل‌قبول است؛ مخصوصاً اگر مدل کتانی قدیمی بوده و یا به تعداد محدود تولیدشده باشد.
• ممکن است فروشنده‌ای قیمت بالایی برای کفش در نظر گرفته باشد، ولی این شانس را به شما بدهد که با چانه زدن قیمت را بسیار پایین بیاورید. مراقب باشید، مخصوصاً که به خود کتانی دسترسی ندارید و از موجودی و کیفیت آن مطمئن نیستید.
• مدت‌زمان تحویل کتانی را جویا شوید. اگر بین ۷ تا ۱۴ روز طول می‌کشید تا کفش به دست شما برسد، به‌احتمال‌زیاد از « چین » (منبع کتانی‌های تقلبی ) و یا کشور دور دیگری می‌آیند.
• اگر می‌خواهید از طریق اینترنت کفش نایک اصل را خریداری نمایید، بهتر است مستقیماً از سایت خود شرکت و یا سایت‌های مورد تائید خرید کنید.

5. از خرید کفش‌هایی که قبل از تاریخ پخش رسمی موجود می‌شوند، پرهیز کنید. هر کفشی که قبل از تاریخ رسمی پخش قابل‌خرید باشد، بدون شک تقلبی است.

• این کفش‌ها ممکن است به کتانی‌های جدید شبیه باشند، ولی به‌احتمال‌زیاد از روی طرح آن‌ها و به‌صورت تقلبی ساخته‌شده‌اند. پخش عکس کفش‌ها قبل از تاریخ به بازار آمدن خود آن‌ها، به قالب‌سازان این امکان را می‌دهد تا کتانی‌های تقلبی را تولید کنند و ازآنجاکه هنوز کفش‌های اصلی به بازار نیامده‌اند، هیچ کفشی برای مقایسه با آن‌ها وجود ندارد. افراد زیادی با این وسوسه که قبل از سایرین این کتانی‌ها را داشته باشند، به دام فروشندگان اجناس تقلبی می‌افتند.

6. در مورد کفش نایک اصل تحقیق کنید. بعدازاینکه کفش موردنظر خود را یافتید، دست‌به‌کار شده و در مورد اصل بودن آن تحقیق نمایید.

• در سایت شرکت این برند و یا سایت یک نمایندگی قابل‌اطمینان این برند جستجو کنید تا مطمئن شوید که کفشتان با عکس کفش اصل تطابق داشته باشد.
• از فروشنده بخواهید اصل بودن کتانی را تائید نماید. همچنین می‌توانید برای اطلاعات بیشتر شماره‌ی تماس توزیع‌کننده‌ی آن را نیز بگیرید.

روش دوم تشخیص کفش نایک اصل

تشخیص کفش نایک اصل از تقلبی از روی ظاهر آن‌ها :

1. جعبه‌ی کتانی را بررسی کنید. بیشتر کفش‌های « نایک » تقلبی، جعبه‌ی اصل ندارند. در عوض، توی پلاستیکی پیچیده شده‌اند و یا اصلاً جعبه‌ای ندارند.

• بیشتر جعبه‌های تقلبی این برند شتاب‌زده و با بی‌دقت ساخته‌شده‌اند. به همین دلیل مثل   اصل نایک خوش‌ساخت نیستند.

چگونه کتانی آدیداس اصل را از تقلبی آن تشخیص دهیم ؟

در هنگام خرید کفش و پوشاک یکی از مسائلی که همیشه ذهن افراد را به خود مشغول می‌کند تشخیص دادن فرق بین جنس اصل و تقلبی است. امروزه در بازار پوشاک از برندهای معروف و مطرح در دنیا جنس‌های تقلبی زیادی با ظاهر و کیفیت‌های متفاوت موجود می‌باشد و شاید تشخیص یک کفش یا لباس تقلبی برای هرکسی به‌راحتی امکان‌پذیر نیست.

معمولاً جنس تقلبی در بین مارک‌های ناشناخته کمتر دیده می‌شود اما در میان مارک‌های معروف همواره انواع و اقسام جنس‌های تقلبی در بازار موجود است. ازجمله برندهایی که بسیار در مغازه‌ها نوع تقلبی آن یافت می‌شود برند معروف آدیداس است. به همین علت در ادامه نکاتی را برای شما ارائه می‌دهیم تا بتوانید در حد امکان کتانی آدیداس خود را اصل بخرید.

۱. مدل پاشنه کتانی آدیداس اصل

از سال ۲۰۰۴ میلادی برند آدیداس مدل برچسب‌های پشت کفش‌های ورزشی خود را تغییر داده و آن را از طراحی‌های خود حذف کرده است؛ اما همچنان در بسیاری از نمونه‌های تقلبی شاهد این برچسب‌ها در پشت کتانی هستیم. لذا اگر این مدل برچسب‌ها را بر روی کفش مشاهده کردید بدانید که جنس شما تقلبی است

۲. بندها در کتانی آدیداس اصل

برند آدیداس به‌طورمعمول همراه با کفش‌های ورزشی خود یک سری بندهای اضافی با بسته‌بندی‌های تمیز، شیک و خاص قرار می‌دهد؛ اما معمولاً در نمونه‌های تقلبی این بندها در جعبه کفش موجود نبوده و یا از بندهایی باکیفیت نامرغوب استفاده‌شده است که آگاهی از این مسئله در انتخاب کتانی اصل می‌تواند تأثیرگذار باشد.

۳. سوراخ‌های کتانی آدیداس اصل

در کنار بندهای جدید کفش‌های ورزشی آدیداس از سوراخ‌های پلاستیکی و غیرفلزی استفاده می‌شود درحالی‌که کتانی‌های تقلبی سوراخ‌هایی فلزی دارند.

۴. کوک‌های دوخته‌شده کتانی آدیداس اصل

یکی از دلایل معروف بودن برند آدیداس کیفیت بالای دوخت‌های آن است. شما معمولاً در کفش‌های اصل نخ‌های اضافه، دوخت‌های نامرتب و ناقص و نخ‌های پاره و ناتمام مشاهده نمی‌کنید و در صورت دیدن چنین مواردی به اصل بودن کتانی شک کنید. همچنین به‌طورمعمول چرم کفش‌های اصل مات‌تر از کتانی‌های تقلبی است.

5.شماره سریال کتانی آدیداس اصل

در زیر زبانه‌های کفش‌های آدیداس شماره سریال‌هایی برای آن‌ها ثبت‌شده که برای هر دو جفت کتانی یکسان است. می‌توانید با بررسی این مورد از اصل بودن کفش موردنظر اطمینان حاصل کنید.

۶.لوگو و مارک روی کتانی آدیداس اصل

در کفش‌های تقلبی لوگو آن به شکل استیکر بر روی زبانه کتانی قرارگرفته است درحالی‌که لوگو آدیداس اصل بر روی کفش دوخته و یا حکاکی می‌گردد.

بیماری‌های پا

راه‌کارهایی برای مبارزه با ترک پا:

به پاهایتان کرم مرطوب‌کننده بزنید تا پوست پاهایتان خشک نشود.

از کرم‌ها یا پمادهای مخصوص ضد ترک پا استفاده کنید.

جوراب نخی بپوشید.

بعد از استحمام و یا شستن پا با آب و صابون تا پاها را خشک‌کنید و مقداری روغن‌زیتون به آن‌ها بزنید و سپس جوراب بپوشید.

راه‌کارهای مبارزه با بوی بد پا:

در کفش خود مقداری جوش‌شیرین بریزید تا اگر به مدت طولانی کفش به پا داشتید پاهایتان بوی بد نگیرد.

از جوراب‌های نخی استفاده کنید.

زمانی که هوا گرم است کفش‌های تابستانی روباز بپوشید تا پاهایتان کمتر عرق کند.

روزی دو بار پاها را با آب و صابون بشویید.

راه‌کارهایی برای تسکین درد پا و ناراحتی‌های پا:

اگر درد پا در اثر شکستگی یا دررفتگی پا نباشد می‌توان با ماساژ دادن و ضربه زدن‌های ملایم و متوالی تا حدودی درد و کوفتگی پا را تسکین داد. ماساژ پا باعث رفع خستگی و نیرو بخشیدن به تمام اعضای بدن و آرامش اعصاب می‌شود. برای اینکه ماساژ پا به سهولت انجام گیرد ابتدا آن را با کرم مرطوب‌کننده یا روغن بچه، روغن بادام چرب کرده و سپس ماساژ را شروع کنید از نوک انگشت‌های پا شروع کنید و تا انتهای پا و قوزک پا را با حرکت‌های چرخشی و ضربه‌های ملایم ماساژ دهید. برای مراقبت از پا در ظرفی مقداری آب ولرم و سرکه‌ی ولرم و سرکه‌ی سیب یا آب‌لیمو بریزید و پاها را در این مخلوط قرار دهید و ماساژ دهید تا درد پا تسکین یابد.

نکات گوناگون بهداشتی

به بهداشت ناخن پا هم توجه کنید. ناخن پا را به‌صورت گرد کوتاه کنید تا گوشه‌های ناخن در اثر پوشیدن کفش یا صندل در گوشت پا فرو نرود. اگر در این مورد دقت کافی را نداشته باشید احتمال عفونت پا وجود دارد و گاهی ادامه این مشکل منجر به جراحی ناخن پا می‌شود. اگر ناخن پا کلفت است و کوتاه کردن ناخن پا مشکل است بهتر است بلافاصله پس از بیرون آمدن از حمام ناخن‌های پا را کوتاه کنید چون ناخن نرم‌تر می‌شود و کوتاه کردن آن آسان‌تر انجام می‌شود. روی ناخن‌های پا کرم مرطوب‌کننده بزنید مرتب سوهان بزنید و مانیکور کنید و برای تقویت ناخن پا آن‌ها را در محلول آب‌لیمو و آب قرار دهید تا ناخن‌هایی محکم و زیبا داشته باشید.

7 نکته درباره خار پاشنه پا که حتماً باید بدانید

خار پاشنه مشکلی دردناک و دردسرساز است که خلاص شدن از شر آن چندان راحت نیست.

خار پاشنه مشکلی دردناک و دردسرساز است که خلاص شدن از شر آن چندان راحت نیست.

خار پاشنه از کجا می‌آید؟

زمانی که یک فشار نامتوازن و نامناسب به پا وارد می‌شود، می‌تواند غشاء لیفی کف پا را دچار کشش بیش‌ازحد کند و به‌مرور قسمت کف پاشنه، ملتهب خواهد شد و کلسیم در آن رسوب می‌کند. با رسوب کلسیم و استخوانی شدن آن، خار پاشنه پا تشکیل می‌شود. ابتلا به خار پاشنه، وابسته به جنسیت نیست و هم خانم‌ها و هم آقایان می‌توانند به آن مبتلا شوند ولی ازآنجاکه خانم‌ها کفش‌های پاشنه‌بلند یا کفش‌های نامناسب (کفشی که کف آن صاف باشد و لژ مناسبی نداشته باشد و به‌طورکلی به پا فشار وارد کند) بیشتر می‌پوشند، احتمال این‌که به خار پاشنه مبتلا شوند بیشتر است. به‌غیراز کفش، یکی دیگر از دلایلی که می‌تواند در ابتلا به خار پاشنه نقش داشته باشد، چاقی و اضافه‌وزن محسوب می‌شود و هر چه وزن فرد بیشتر باشد، فشاری که به پا وارد خواهد شد نیز بیشتر است.

افرادی که زیاد می‌ایستند، بیش از دیگر افراد مستعد ابتلا به خار پاشنه هستند. چنانچه خانم‌ها برای انجام کارهای منزل بیش‌ازاندازه بایستند و فشار زیادی به پاهای خود وارد کنند، می‌توانند به خار پاشنه مبتلا شوند. خانم‌ها برای پیشگیری از خار پاشنه پا، باید حتماً در منزل از دمپایی روفرشی نرم، سبک و لژدار استفاده کنند. علاوه بر این، گذاشتن یک چهارپایه کنار سینک ظرفشویی یا اجاق گاز ضروری است و خانم‌ها باید مدام یک پای خود را روی چهارپایه بگذارند و بعد از گذشت مدت‌زمانی جای پای خود را با پای قبلی که روی چهارپایه بود، عوض کنند تا به این شکل فشار روی پاها کاهش یابد.

هوای پاهایتان را داشته باشید افرادی که چاق هستند، باید وزن خود را حتماً پایین بیاورند که برای این منظور باید ابتدا از متخصصتغذیه کمک بگیرند و بعدازاینکه وزنشان کمی پایین آمد، ورزش را شروع کنند.

چنانچه این دسته از افراد بدون پایین آوردن مقداری از وزن خود اقدام به ورزش کنند، به ناحیه پایشان فشار وارد می‌شود که همین مسئله احتمال ابتلا به خار پاشنه یا پیشرفت آن را در صورت ابتلا، زیادتر می‌کند. این دسته از افراد تا زمانی که وزن خود را پایین نیاورده‌اند نباید سراغ ورزش‌هایی بروند که فشار زیادی را به پا وارد می‌کند. راه رفتن روی کف‌پوش محوطه بازی کودکان یا در یک جای صاف و بدون پستی‌وبلندی، به این افراد توصیه می‌شود. برای پیاده‌روی حتماً باید کفش ورزشی سبک، نرم و لژدار پوشید.

مهمان ناخوانده‌ای به نام درد

یکی از مهم‌ترین علائمی که می‌تواند ناشی از خار پاشنه باشد، درد است. این نوع درد در هر ساعتی از روز می‌تواند ایجاد شود حتی زمانی که فرد از خواب بیدار می‌شود و هنوز فعالیتی ندارد، این درد می‌تواند وجود داشته باشد. هنگامی‌که دردی در کف پا ایجاد شود و این درد با تعویض کفش‌ها و کاهش فشار روی پا هم از بین نرود، باید حتماً برای بررسی علت درد به متخصص فیزیوتراپی مراجعه کرد.

اگر مزمن شود

چنانچه خار پاشنه پا در مراحل اولیه درمان نشود و حالت مزمن پیدا کند، در چنین شرایطی درمان سخت‌تر خواهد شد، چون رسوب کلسیم اتفاق افتاده است. بعد از تصویربرداری با عکس رادیولوژی و بررسی وضعیت پا، درمان باید سریعاً شروع شود، چون هر چه زمان بیشتری بگذرد، وضعیت بدتر می‌شود و فرد در چنین شرایطی باید هزینه زیادی را برای جراحی و درمان بپردازد. درمان خار پاشنه، به‌وسیله یک دستگاه به نام «شاک ویو»، انجام می‌شود و به‌وسیله این دستگاه که با امواج صوتی کار می‌کند، به خار پاشنه ضربه وارد می‌شود تا مقداری از کلسیم رسوب‌کرده حل شود. یکی دیگر از مزایای این کار تحریک سلول‌های پروتئین ساز است و به این شکل کلاژن ساخته خواهد شد و به‌نوعی دور خار تشکیل‌شده، یک غلاف ایجاد می‌شود که این غلاف نرم، به بهبود درد و به‌طورکلی بهبود وضعیت خار پاشنه کمک می‌کند.

کارهای درمانی دیگری چون استفاده از لیزر پر‌توان و تکنیک سوزن خشک (گرایشی از طب سوزنی) نیز برای فرد انجام می‌شود. همچنین فیزیوتراپی برای کاهش درد و التهاب را نیز باید انجام داد. برای فرد کفی طبی ساخته می‌شود که این کفی در خانه نیز باید مورداستفاده قرار بگیرد تا فشار روی پاشنه پا به حداقل ممکن برسد. مدت‌زمان درمان در هر فرد نسبت به فرد دیگر متفاوت است ولی به‌طورکلی برای درمان خار پاشنه حدود پنج‌تا ده جلسه فیزیوتراپی لازم است.

کفی طبی کمکی می‌کند؟

کفی‌های زیادی در بازار به‌عنوان کفی طبی فروخته می‌شوند که این کفی‌ها فقط ممکن است به دلیل نرم بودنشان احساس خوشایندی را ایجاد کنند ولی درواقع کفی طبی به‌حساب نمی‌آیند و کار چندانی برای خار پاشنه انجام نمی‌دهند. یک کفی طبی استاندارد، با اسکن کف پا و متناسب با پای هر فرد ساخته می‌شود و افراد باید چنین کفی‌ای را تهیه کنند.

تشخیص زودتر، درمان بهتر

چنانچه خار پاشنه در مراحل اولیه باشد، امکان درمان و پیشگیری از پیشرفت آن وجود دارد. فیزیوتراپیست در مراحل اولیه، انجام برخی حرکات ورزشی را به فرد توصیه می‌کند که این ورزش‌ها کشش عضلات خلف کف پا و غلاف کف پا را به دنبال دارد.

رایج‌ترین مشکلات پا و روش‌های درمان آن

۱. عفونت ناخن قارچی: قارچ‌های ریز می‌توانند از طریق ترک یا برش‌های موجود وارد ناخن شما شده و درنهایت موجب عفونت گردند. همین امر باعث می‌شود ناخنتان ضخیم‌تر گشته، تغییر رنگ داده و بشکند. قارچ‌هایی که در محیط‌های گرم و مرطوب رشد می‌کنند می‌توانند در افرادی که بیشتر شنا می‌کنند یا پاهایشان بیش‌ازحد عرق می‌کند، گسترش و توسعه یابند. کرم‌هایی که بر روی ناخن‌های خود قرار می‌دهید می‌تواند به بهتر شدن شرایط کمک کند. قرص‌های ضد قارچ یا جراحی برای برداشتن عفونت ناخن قارچی ممکن است برای حل مشکل مورداستفاده قرار گیرد.عرق کردن بیش‌ازحد پا یکی از دلایل بروز عفونت ناخن قارچی است.

۲. انحراف شست پا: این برآمدگی استخوانی در پایه انگشت شست پا باعث می‌شود که انگشت بزرگ پای فرد تغییر جهت دهد.  بیماری انحراف شست پا  استخوان پا را از محور اصلی‌اش منحرف می‌سازد و به خاطر فشار یا ورم مفاصل می‌تواند دردناک باشد. این شرایط همچنین ممکن است منجر به ایجاد میخچه شود. تسکین‌دهنده‌های درد، پدهایی برای پوشاندن انحراف، قرار دادن موارد خاص در کفش یا جراحی ممکن است به درمان بیماری انحراف شست پا کمک کند. بهتر است کفش راحت بپوشید و از پوشیدن کفش‌های پاشنه‌بلند نیز خودداری نمایید.برآمدگی استخوانی در پایه انگشت شست پا باعث تغییر جهت انگشت بزرگ پا می‌شود.

۳. میخچه و پینه: سایش و فشار باعث ایجاد این نواحی ضخیم، سفت و مرده از پوست می‌شود. میخچه ظاهر مخروطی شکلی دارد و معمولاً بر روی نقاط فشار تشکیل می‌گردد. پینه تمایل بیشتری به گسترش دارد و می‌تواند در همه‌جای پوست منتشر گردد. پدهایی که در بازار وجود دارد می‌تواند به تسکین درد حاصل از میخچه کمک کند. پزشک ممکن است پینه را بردارد یا توسط جراحی آن را اصلاح نماید. همچنین چسب‌هایی با داروهای خاص در بازار وجود دارد که می‌تواند میخچه یا پینه را درمان کند.میخچه ظاهر مخروطی شکلی دارد و معمولاً بر روی نقاط فشار تشکیل می‌گردد.

۴. نقرس: نقرس شکلی از آرتریت است که باعث ایجاد درد، قرمزی، تورم و خشکی ناگهانی می‌گردد. این بیماری معمولاً مفصل بزرگ انگشت شست را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد اما می‌تواند در پا، زانو یا مچ پا نیز ظاهر شود. نقرس معمولاً به خاطر وجود اوریک اسید زیاد و بیش‌ازحد در بدن ایجاد می‌شود که می‌تواند بلور‌های سوزنی شکل در مفاصل را تشکیل دهد. حملات ممکن است چند روز یا چند هفته طول بکشد. شما می‌توانید نقرس را با داروهایی که برای مبارزه با التهاب (درد، قرمزی و تورم) یا داروهای کاهنده اسید اوریک درمان کنید. برخی از تغییرات در رژیم غذایی به شکستن اسید اوریک کمک می‌کنند. نقرس معمولاً به خاطر وجود اوریک اسید زیاد در بدن ایجاد می‌شود.

۵. زگیل: زگیل معمولاً در کف پا تشکیل می‌شود. زمانی که ویروسی از طریق پوست آسیب دیده وارد بدن شما می‌شود، زگیل نیز ممکن است تشکیل گردد. بیماری زگیل می‌تواند از طریق تماس پوستی یا سطوح موجود در مکان‌هایی همچون استخر یا حمام عمومی نیز منتقل و منتشر شود. زگیل معمولاً بی‌ضرر است بنابراین نیازی به درمان آن نیست. البته در بیشتر موارد زگیل‌ها بسیار دردناک هستند و نمی‌توان آن را نادیده گرفت. شما می‌توانید از اسید سالیسیلیک برای درمان زگیل استفاده کنید. اما سوزاندن، منجمد کردن، لیزردرمانی و جراحی زگیل در برخی از موارد می‌تواند مفید باشد. زگیل معمولاً در کف پا تشکیل می‌شود.

۶. بیماری پای ورزشکاران: این عفونت قارچی می‌تواند باعث ایجاد قرمزی، خارش، سوزش و در برخی از موارد تاول و زخم گردد. بیماری پای ورزشکاران به‌صورت خفیفی مسری است و می‌تواند با تماس مستقیم یا راه رفتن با پای پیاده در مکان‌هایی همچون رختکن یا استخرها منتشر شود. قارچ سپس در کفش به‌خصوص کفش‌هایی که تنگ هستند و امکان جریان هوا در آن وجود ندارد رشد می‌کند. درمان این بیماری معمولاً استفاده از لوسیون‌های ضد قارچ و در موارد حاد قرص‌های ضد قارچی است. قرمزی، خارش و سوزش پا از علائم بیماری پای ورزشکاران است.

۷. انگشت چکشی: هنگامی‌که عضلات پا در اطراف مفاصل از تعادل خارج می‌شود، می‌تواند باعث ایجاد مشکلات دردناک گردد. انگشت چکشی ممکن است انگشت دوم، سوم یا چهارم پا را به سمت داخل در مفصل وسط خم کند. این شرایط ممکن است در خانواده نیز وجود داشته باشد. خطرات دیگر شامل کفش تنگ یا یک آسیب قدیمی به یک‌پاست.سعی کنید از کفش‌هایی استفاده کنید که دارای فضای کافی برای انگشتان پا باشد.

۸. ناخن فرورفته: ناخن‌های پا در این شرایط معمولاً وارد پوست می‌شود. این مشکل می‌تواند باعث ایجاد درد، قرمزی، تورم و عفونت در پا گردد. شما می‌توانید با کوتاه کردن مرتب ناخن‌ها از بروز مشکل ناخن فرورفته جلوگیری کنید. در موارد خفیف، پای خود را در آب گرم فروببرید، آن را تمیز نگه‌دارید و یک‌تکه پارچه تمیز را زیر گوشه ناخن فرورفته قرار دهید. جراحی‌های کوچک نیز می‌تواند همه‌یا بخشی از ناخن فرورفته را بردارد. ایجاد مشکل ناخن فرورفته در پا ممکن است باعث بروز عفونت در پا شود.

۹. کف پای صاف: زمانی که کف پا به‌صورت صاف باشد فرد به این بیماری مبتلاست. این بیماری معمولاً بعد از یک آسیب یا مشکلات سلامتی همچون آرتریت روماتوئید ایجاد می‌گردد. بیشتر افراد نشانه‌ای ندارند اگرچه افزایش وزن، کفش‌های تنگ یا سرپا ایستادن طولانی‌مدت ممکن است درد زیادی در پا ایجاد کند. تمرینات تقویت پا و کفش‌هایی با قوس مناسب می‌تواند مفید باشد.

بیماری‌هایی که از وضعیت پاها تشخیص داده می‌شوند

وضعیت پاها می‌تواند خیلی از ناراحتی‌ها را آشکار کند.علاوه بر این‌که کف پا دارای یک‌چهارم تمام استخوان‌های بدن انسان است پاها ،کل وزن افراد را نیز تحمل می‌کنند.

 گرفتگی و اسپاسم پا: این دو حالت می‌تواند نشانه‌ای از یک نقص در بدن باشد. اسپاسم به علت کم‌آبی و نرسیدن اکسیژن کافی به عضلات رخ می‌دهد. دلیل دیگر اسپاسم عضلات می‌تواند عدم توازن الکترولیت یا مواد غذایی در بدن باشد.

 بزرگ شدن انگشت بزرگ‌پا: نقرس شایع‌ترین آرتریت التهابی در مردان است و می‌تواند باعث قرمزی شست پا ، تورم، گرم و بسیار دردناک شدن انگشت شود. نقرس به دلیل تراکم اوریک‌اسید در بافت‌ها و مایعات بدن ایجاد می‌شود. این نیز دلیل دیگر افزایش خطر سنگ کلیه می‌باشد. این نوع از ورم مفاصل معمولاً خود را در شست پا نشان می‌دهد چون بلور‌های اوریک ‌اسید معمولاً در سردترین قسمت از بدن جمع می‌شود.در افراد چاق و با وزن بالا ، افراد الکلی ، افرادی که در خوردن گوشت افراط می‌کنند خطر بیماری نقرس افزایش می‌یابد .

پاهای سرد،قلب گرم ؟ آیا پاهایتان به‌طور غیرعادی سرد است ؟ اگر چنین باشد این می‌تواند نشانه ضعیف بودن گردش خون ، دیابت، کم‌خونی یا کم‌کاری تیروئید باشد.به‌علاوه، رنگ پاهایتان به قرمز، سفید یا آبی، تغییر رنگ پیدا می‌کند. این حالت می‌تواند نشانه بیماری رینود باشد که در آن عصب به سرما واکنش نشان می‌دهد و باعث باریک شدن رگ‌های خونی می‌شود.به این نوع بیماران توصیه می‌شود تا از سرما و استعمال دخانیات، اجتناب کنند. هرچند که 20 درصد از همه موارد به علت بیماری زمینه‌ای است.

 متورم شدن پاها: ورم پا بیانگر مشکلات متعدد و تهدیدکننده سلامت است و باید حتماً توسط پزشک بررسی شود. ضعیف بودن گردش خون، بیماری کلیوی یا کبدی، ترومبوز ورید عمقی ، لختگی خون ، سلولیت و…نیز می‌تواند دلایل دیگر ورم پا باشد.در صورت متورم شدن پاها سعی کنید هنگام نشستن پاهایتان را بالا قرار دهید، پاها را تمرین دهید، مصرف نمک را کاهش دهید و از پوشیدن لباس‌های تنگ اجتناب کنید .

 ناخن‌های قاشقی شکل: این شکل از ناخن می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری زمینه‌ای باشد و اساساً به کمبود ماده مغذی ارتباط دارد. همچنین با اختلالات ژنتیک، گردشی، بیماری‌های خود ایمنی و اسکلتی عضلانی ارتباط دارد.

ناخن‌های رنگی: بیماری‌هایی مانند سل، یرقان به دلیل مشکلات کبدی و غده تیروئید می‌تواند باعث زرد شدن ناخن شود. زرد شدن ناخن می‌تواند نشانه بیماری ریوی که مشکلات تنفسی ایجاد می‌کند نیز باشد. رنگ و ظاهر مختلف ناخن می‌تواند بیانگر مشکلات سیستمیک باشد. تغییر پیدا کردن رنگ ناخن نیاز به بررسی پزشک دارد.

 سوزن شدن: مشکل گردش خون ، آسیب به سیستم اعصاب محیطی و موارد دیگر می‌تواند به بی‌حسی یا سوزن شدن در پاها منجر شود. این حالت در قسمت‌های تحتانی اندام می‌تواند علائم اولیه بیماری ‌ام اس باشد.

دردناک بودن انگشتان پا: 90 درصد از کسانی که آرتریت روماتوئید دارند درد مفاصل انگشت پا را تجربه کرده‌اند. این بیماری باعث می‌شود مفاصل متورم و ملتهب شود. درنتیجه، مفصل‌ها و رباط‌ های حمایت‌کننده و بافت‌ها آسیب می‌بینند و درنهایت به کاهش تحرک منجرمی‌شود. غذاهای ضدالتهابی متعددی را می‌توان برای تسکین پیدا کردن مصرف کرد. علاوه بر این، کفی‌های کفش می‌تواند فشار واردشده را به حداقل برساند.

افتادگی پا: اگر با بلند کردن قسمت جلوی پا مشکل‌دارید این می‌تواند نشانه یک مشکل زمینه‌ای عضلانی، عصبی باشد. ممکن است آسیب‌دیدگی عصب یا عضله باعث ایجاد مشکل کشیده شدن پا هنگام راه رفتن باشد. افتادگی پا می‌تواند به دلیل آسیب دیدن پا یا آسیب رسیدن به لگن در حین عمل جراحی رخ دهد. یا این‌که به علت بیماری عصبی مثل فلج اطفال ، اختلال در مغز یا نخاع به وجود بیاید.

 زخم‌های مزمن: بیماران دیابتی تا حدی آسیب‌دیدگی عصبی را تجربه می‌کنند. آسیب دیدن عصب، به حس نکردن یا متوجه نشدن زخم‌هایی مانند تاول منجر می‌شود.عدم توجه به زخم پا می‌تواند به السر یاگانگری و در حالت بدتر به قطع عضو منجر شود. آسیب‌دیدگی عصب می‌تواند منجر به تغییر شکل کف پا و انگشتان پا شود. پوست خشک، ترک‌خوردگی ، پینه بستن و گردش ضعیف خون می‌تواند علامت دیابت باشد.

درمان بیماری‌های پا 

پاهای شما در معرض آلودگی و بیماری هستند. هرزمانی که شما در حیاط خانه پابرهنه راه می‌روید، پاهایتان را در معرض میکروب‌های خارج از خانه قرار می‌دهید. زمانی که پاهایتان در کفش ورزشی‌تان عرق می‌کنند و شما از شستن آن‌ها غافل می‌شوید، باید انتظار این را هم داشته باشید که دچار مشکلاتی در این قسمت از بدنتان شده و احساس ناخوشایندی شمارا در بربگیرد.

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از تبیان، بسیاری از مشکلاتی که برای پاهایتان رخ می‌دهد کاملاً طبیعی بوده و قابل‌درمان هستند. در اینجا، به برخی از مشکلات پاها که اغلب پزشکان با آن روبه‌رو می‌شوند و برخی از نکات جهت رفع آن‌ها می‌پردازیم:

فرورفتن گوشه ناخن پا در پوست

هنگامی گوشه ناخن انگشت پا (معمولاً شست پا) شروع به فرورفتن در پوست می‌کند، باعث ایجاد قرمزی و ناراحتی می‌شود. دو دلیل اصلی برای فرورفتن ناخن در پوست وجود دارد : آن‌هایی که ناشی از کوتاه کردن نادرست ناخن (با استفاده از ناخن‌گیر) هستند و آن‌هایی که به‌طور طبیعی رخ می‌دهند.

برای جلوگیری از این مشکل، ناخن را فقط کمی کوتاه کنید (ناخن باید همان شکلی باشد که انگشت پای شما است) و گوشه‌های ناخن را زیاد کوتاه نکنید. اغلب اوقات یک‌گوشه تیز در ناخن وجود دارد که وارد پوست شده و موجب عفونت می‌گردد.

اگر این مشکل برایتان پیش آمد و پوست گوشه ناخنتان دچار کبودی شد، آن را در آب گرم و نمک‌های ضدعفونی‌کننده به مدت 10 دقیقه خیس کنید. اگر دوباره این مشکل عود کرد یا بدتر شد، یک متخصص می‌تواند ناخنتان را به حالت اول بازگرداند.

به نظر می‌رسد که گاهی شما ناخن هایتان را به‌درستی کوتاه می‌کنید، ولی بازهم این مشکل رخ می‌دهد! در این‌گونه مواقع پزشک می‌تواند با کمک روشی به نام ماتریسکتومی جزئی، که بخشی از ناخن را به‌طور دائمی حذف می‌کند، این مشکل را برای همیشه حل نماید.در این روش یک ماده شیمیایی، سلول‌های ماتریکس ناخن را می‌کشد و رشد آن را متوقف می‌کند. این ناحیه چند هفته پس از عمل، تخلیه می‌شود و دردناک خواهد بود، اما اگر موفقیت‌آمیز باشد، دیگر گوشه ناخن در پوست نمی‌رود.

ضخیم شدن و تغییر رنگ ناخن

اگر به نظر می‌رسد ناخن شست پایتان فوق‌العاده ضخیم، ناخوشایند و دردناک است، احتمالاً شما به قارچ ناخن دچار هستید. قارچ ناخن بانام یونیکومیکوز شناخته‌شده است. این حالت معمولاً از وجود قارچی به نام میکرو تروما ناشی می‌شود که به‌طورمعمول در کفش همه ساکن است.

هرچند قارچ ناخن ناخوشایند به نظر می‌رسد، ولی تهدیدی برای سلامتی‌تان ندارد و به سایر قسمت‌های بدن گسترش نخواهد یافت. برای قارچ هیچ درمان همیشگی وجود ندارد و هر شش تا نه ماه یک‌بار، ناخن جدیدی رشد می‌کند. ناخن جدید نیز می‌تواند آلوده شود. استفاده از برخی اسپری‌های ضد قارچی در کفش‌ها و روی پا ممکن است به جلوگیری از عود کمک کند.

سیاه شدن ناخن شست پا

لکه‌های سیاه ناخن در میان دوندگان و کسانی که زیاد می‌پرند رایج است، زیرا ناخن شست پا ممکن است در قسمت کناری کفش فشرده‌شده و یک لکه خونی زیر ناخن با ظاهری سیاه پدید آید.

اگر شما می‌توانید برخی از حفره‌های پوست را در نوک ناخن مشاهده کنید، یک سوزن را استریلیزه کرده و لکه را سوراخ‌کنید تا برخی از مایعات را آزاد کنید، این کار درد را از بین می‌برد. البته بهتر است این کار را یک پزشک برایتان انجام دهد. فقط یادتان باشد هیچ‌گاه ناخن را به‌طور کامل برندارید (بااینکه دیگر یک بافت مرده به‌حساب می‌آید)، بگذارید با رشد ناخن جدید و جایگزین شدن با ناخن مرده، خودش بیفتد.

هنگامی‌که ناخن از بین می‌رود، پماد آنتی‌بیوتیکی را برای جلوگیری از رشد باکتری‌ها اعمال کنید.شما همچنین می‌توانید پاهای خود را در آب گرم و نمک‌های مخصوص خیس کنید. در حالت ایده آل ناخن به‌طور طبیعی رشد می‌کند. اما حواستان باشد که تمام ناخن‌ها شش تا نه ماه طول بکشد تا به‌طور کامل رشد کنند. اگر متوجه قرمزی بر روی ناخنتان شدید و یا احساس درد زیاد کردید حتماً به پزشک مراجعه کنید. این‌ها نشانه‌هایی از عفونت باکتریایی هستند که ممکن است نیاز به آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی داشته باشند.

توده گوشتی عجیب‌وغریب

آیا متوجه توده گوشتی غیرعادی در پایتان شده‌اید؟ احتمالاً می‌توان آن را یک زگیل دانست. این‌ها با زگیل‌های قسمت‌های دیگر بدن فرقی ندارند و فقط ممکن است اسم متفاوتی داشته باشند.

زگیل‌ها توسط ویروس ورکا ولگاریس ایجاد می‌شوند و می‌توانند تکثیر یافته و به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابند- این به‌عنوان پدیده Koebner شناخته می‌شود. مثل یک سرماخوردگی ممکن است شما این ویروس را نیز از افرا دریافت کنید.گاهی بیماران مبتلابه 50 تا 60 زگیل در یک‌پا نیز دیده‌شده است!همان‌طور که می‌توانید تصور کنید، این حالت می‌تواند دردناک و ناتوان‌کننده باشد.

متأسفانه اکثر این زگیل‌ها به داروهای بدون نسخه پاسخ نمی‌دهند. متخصصان می‌توانند این ضایعات گوشتی را با درمان موضعی، تزریقی و خوراکی از بین ببرند. برای مثال برخی پزشکان از دارویی به نام   “Canthacur-PS “استفاده می‌کنند. همچنین برخی از آنان پیشنهاد می‌کنند که 15 میلی‌گرم روی و 10 هزار واحد ویتامین A دو بار در روز مصرف شود. زیرا ویتامین A به پوست کمک می‌کند که سریع‌تر عمل کند و ممکن است بر روی ویروس تأثیر بگذارد، درحالی‌که روی به بدن کمک می‌کند که ایمنی داشته باشد.

پوسته‌پوسته و خونریزی پا

این لزوماً نشانه‌ای نیست که شما نیاز به استفاده از مرطوب‌کننده بیشتر داشته باشید، بلکه یک مشخصه مشهور از بیماری “پای ورزشکار” است.این‌یک عفونت قارچی است که می‌تواند منجر به قرمز شدن، پوسته‌پوسته شدن کف پا و خونریزی شود.

قارچ به سه عنصر نیاز دارد تا در پوست توسعه یابد: تاریکی، گرما و رطوبت. هرکجا که این سه عنصر در آن یافت شود محل مناسبی برای رشد قارچ‌ها بوده و می‌تواند شمارا نیز درگیر مشکلاتی نماید.

خوشبختانه بیماری پای ورزشکار، به‌خوبی به کرم‌ها و لوسیون موضعی جواب می‌دهد. اگر شما نیز از این مشکل رنج می‌برید، کرم ضد قارچ یک یا دو بار در روز برای یک ماه را امتحان کنید.اگر متوجه هیچ بهبودی نشدید، علت قارچ را رفع کنید. “رفع رطوبت آسان‌ترین راه برای رسیدن به بهبودی است”. پیشنهاد می‌شود که قبل از قرار دادن پاهایتان در جوراب و کفش، یک ضد عرق را روی پاهای خود بمالید و همیشه از جوراب‌های نخی که رطوبت را از پاهایتان دور می‌کند، استفاده کنید.

۹ مشکل پا که می‌توانند نشانه بیماری‌های جدی باشند

مشکلات کلیوی

چنانچه کلیه به‌درستی کار نکند، دفع مایعات اضافی بدن به مشکل برمی‌خورد. چنین حالتی در پا، ایجاد ورم می‌کند. چنانچه ناحیه‌ی اطراف چشم شما متورم شده باشد یا احساس درد کنید و در بعضی از قسمت‌های بدن خود احساس شوک الکتریکی کنید، بازهم ممکن است که مشکل شما کلیوی باشد.

نارسایی وریدی

در طول نارسایی وریدی، خون به‌سختی از اندام‌ها به سمت قلب حرکت می‌کند. این اتفاق زمانی می‌افتد که دریچه‌های وریدی، ضعیف شده یا آسیب ببینند.

چنین حالتی باعث تورم می‌شود. به‌این‌ترتیب تورم شدید در ناحیه‌ی مچ پا اتفاق می‌افتد و به دنبال آن احساس سنگینی در پاهای خودخواهید داشت.

نارسایی قلبی

در این حالت، یک یا دو حفره‌ی قلبی، توانایی خود را در فشار دادن جریان خون ازدست‌داده‌اند که باعث می‌شود خون در اندام‌های پایینی بدن تجمع پیدا کند. معمولاً در این حالت، تورم پاها با درد همراه است.

ترومبوز

تورم یک یا هر دو پا می‌تواند نشانه‌ی ترومبوز وریدی باشد. این مسئله بسیار خطرناک است. چنانچه نسبت به ترومبوز مشکوک هستید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

مشکلات کبدی

می‌توانید علائم اولیه‌ی بیماری‌های کبدی را در پاهای خود مشاهده کنید. اگر کبد شما به‌طورغیر طبیعی عمل کند، اندام‌های پاهای شما شروع به تورم کرده و رگ‌های عنکبوتی، شکل می‌گیرد. این اتفاق به دلیل برخی مشکلات در گردش خون بین روده، طحال، پانکراس و کبد اتفاق می‌افتد.

مشکلات غده تیروئید

شرایط پا می‌تواند نشان از برخی مشکلات تیروئید هم داشته باشد.

آترواسکلروز

در طول آترواسکلروز، پاها خون کم‌تری دریافت می‌کنند که می‌توانند باعث رنگ‌پریدگی و درد آن‌ها می‌شود.در اکثر موارد، افراد، علائم آترواسکلروز را نادیده می‌گیرند. بااین‌حال، این بیماری عواقب جدی در پی دارد.

دیابت

حتی کوچک‌ترین زخم‌های پا در صورت ابتلا به دیابت می‌تواند عواقب جدی به همراه داشته باشد. بنابراین مداوای پا در چنین حالتی ضروری است. این مشکل، اغلب با آسیب‌های عصبی همراه است. در این حالت مردم احساس درد نمی‌کنند و متوجه نمی‌شوند که این کبودی سطحی می‌تواند به زخم تبدیل شود.

بارداری

البته بارداری، بیماری محسوب نمی‌شود. بااین‌حال، شما می‌توانید در اوایل دوران بارداری، در نقاطی از پاهای خود تغییراتی را مشاهده کنید. آن‌ها همراه با قوزک‌های پاهای شما شروع به ورم‌کرده و احساس سنگینی در پاها ایجاد می‌کنند که گاهی اوقات موجب اسپاسم عضلانی خواهد شد. گاهی اوقات این علائم حتی قبل از تائید بارداری هم مشاهده می‌شوند.

تشخیص برخی از بیماری‌ها با شکل پا

10نشانه نامحسوس بیماری‌هایی که پاهای شما می‌توانند آشکار کنند!

می‌داند که هر یک از اعضای بدن می‌تواند به‌نوعی خبر از سلامت یا بیماری‌های پنهان داخل جسم را نشان دهد ، یکی از این اعضای افشا کننده بیماری‌ها پاها هستند پس بیایید به پاهایمان اندکی بیشتر ارزش بدهیم چگونه پاها بیمارهایی جدی ، مانند :دیابت، تیروئید و بیماری قلبی را قبل از اینکه حتی به مطب دکتر بروید نشان می‌دهند .

تغییر شکل پاها با 10 بیماری

1- پاهای خشک و پوسته‌پوسته‌شده :مشکل تیروئید

یعنی اینکه ممکن است مشکل تیروئید داشته باشید مخصوصاً اگر مرطوب کردن پاها به برطرف شدن خشکی کمک نکند و نمی‌تواند به‌خوبی هورمون تیروئید که برای کنترل سوخت‌وساز ,فشار خون, رشد بافت و بهبود سیستم اعصاب و اسکلتی لازم است را ترشح کند. مارلن رید متخصص طب پا در شهرناپرویلِ ایلینوز می‌گوید:”وقتی ما ترک‌هایی در پاها می‌بینیم و مرطوب‌سازی هم خشکی را در چند روز بهتر نمی‌کند،معمولاً بیمار را برای تست اولیه تیروئید به پزشک متخصص ارجاع می‌دهیم تا مطمئن شویم که تیروئید بیمار سالم هست یا خیر” . شکنندگی ناخن‌های پا نیز می‌تواند نشانه‌هایی از مشکلات تیروئید باشد.

2-پنجه‌ها و انگشتان بدون مو :بیمارهای شریانی عروقی

برای هر چیزی که تفاوت و یا تغییر در پای شما ایجاد می‌کند سریعاً به پزشک پا و متخصص مراجعه کنید اگر موهای روی انگشتان پا شما به‌طور ناگهانی از بین رفتند می‌تواند نشان‌دهنده، چرخش ضعیف خون براثر بیماری شریان محیطی (PAD) و بیمارهای شریانی عروقی باشد ، در این وضعت حتماً به پزشک مراجعه شود. نشانه‌های بیماری PAD، کاهش در رشد موهادر انگشتان و مچ پا ,انگشتان کبود رنگ ، پوست نازک و براق را شامل می‌شود.علائم نامحسوس هستند,اما پزشکان می‌توانند پالس سالم را در پاها یا نقطه PAD در عکس اشعه ایکس بررسی کنند ، اگر در یک عکس اشعه ایکس از یک پای‌شکسته ، یک سخت شدگی در سرخرگ‌ها دیده شود، در 99 درصد اوقات همین امر در رگ‌های خونی قلب اتفاق می‌افتد .

3-ناخن‌های پا دارای حفره و سوراخ می‌شوند:پسوریازیس

اگر سوراخ‌های کوچک ، شیارها یا خط‌هایی را در ناخن‌های پا پیدا کردید ،ممکن است پسورازیس داشته باشید اگرچه بسیاری از افرادی که پسوریازیس ناخن را تجربه می‌کنند ،پسوریازیس پوست ، نیز دارند. (یک بیماری خود ایمنی ایجاد می‌کند که پوست را تکه‌تکه و تحریک می‌کند)، 5 درصد از افراد مبتلابه پسوریازیس ناخن در جای دیگر تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند. پیچنی میگوید”اگر هرگز تشخیص داده نشده که شما پسوریازیس دارید ، اما در انگشتان پای خود کمی سوراخ و حفره مشاهده می‌کنید، شما باید آن‌ها را چک کنید” علائم دیگر شامل تکه‌های سفید و خطوط افقی در ناخن است. برای درمان پسوریازیس، پزشک ممکن است کرم موضعی دهد و یا استروئیدها را در ناخن تزریق کند.

4 –ناخن‌های قاشقی:کم خونی یا لوپوس

آیا شما در ناخن پا گودی به‌اندازه‌ای عمیق که برای نگه‌داشتن یک قطره آب کافی باشد دارید؟ بیماری‌ای معروف به نام کایولونیچیا وجود دارد که ناخن‌ها قاشقی شکل می‌شوند که می‌تواند با کمبود آهن یا تولید بیش‌ازحد آهن همراه باشد، و یا بیماری رینود (که بر خون‌رسانی به انگشتان دست‌وپا وارد می‌شود) و یا لوپوس (بیماری خود ایمنی که در آن سیستم ایمنی بدن به سلول‌ها، بافت‌ها و اندام‌ها حمله می‌کند) باشد.

بیماری ناخن قاشقی گاها در نوزادان ظاهر می‌شوند، و به‌طور طبیعی در چند سال اول زندگی ایجاد می‌شوند اگر متوجه این بیماری شدید، با پزشک خود مشورت کنید، تا آزمایش خون را برای شناسایی علت دقیق انجام دهد.

5 –یک خط مستقیم زیر ناخن پا :سرطان پوست

یک خط تیره و عمودی در زیر یک ناخن پا می‌تواند ملانوم آتلانتیس آکروال یا ملانوم مخفی باشد – یک نوع از سرطان پوستکه در قسمت‌های بدن نامرئی ظاهر می‌شود. (سایر ملانوم های پنهان شامل :ملانوم چشم و ملانوم دهان است.) این‌یک خط سیاه از پایه ناخن شما تا انتهای ناخن است که باید توسط یک متخصص طب سوزنی یا متخصص پوستی بررسی شود. شما می‌خواهید اطمینان حاصل کنید که این قارچ نیست، که معمولاً در همه ناخن‌ها قهوه‌ای مایل به زرد و پراکنده است ، اگرچه تنها 5 درصد از همه موارد تشخیص داده‌شده، نوع پنهان است، ملانوم پنهان شایع‌ترین نوع در افراد باپوست تیره است.

6 –قوس زیاد ناگهانی :آسیب عصبی

اکثر پاها با قوس زیاد در معرض شرایط خاصی از عصب-عضلانی قرار دارند.اگر کسی عضلات قوسی شکل در پا پیدا کند، می‌تواند نشانه‌ای از وضعیت عصبی به نام دندان شارکوت ماری (CMT) باشد. یک اختلال ارثی که به اعصاب محیطی آسیب می‌رساند (آن دسته که خارج از مغز و نخاع هستند) ،و یاCMT همچنین می‌تواند باعث تغییرات درراه رفتن، بی‌حسی در پا، تعادل دشواری، از دست دادن عضلات در پایین پا و بعداً علائم مشابه در بازوها و دست‌ها شود اگر ناهنجاری‌ها را متوجه شدید، حتماً به پزشک مراجعه کنید .

7 –زخم‌هایی که درمان نمی‌شوند :دیابت

سطح گلوکز کنترل نشده می‌تواند، به عصب‌ها صدمه بزند و باعث چرخه ضعیف خون در بدن شود بنابراین خون به پاها نمی‌رسد.وقتی‌که خون به زخم‌های ایجادشده توسط کفش‌های تحریک‌کننده و نامناسب نمی‌رسد،پوست نمی‌تواند به‌خوبی درمان شود. رید می‌گوید” بسیاری از مردمی که دیابت دارند اولین بار به دلیل مشکلات پاها تشخیص داده می‌شوند باقی نشانه‌های دیابت شامل سوزن شدن و بی‌حسی در پاهاست در این صورت از پزشک خود درخواست گرفتن تست میزان قند خون کنید.

8 –انگشت پای بزرگ‌شده ، همراه با درد شدید:علت آنچه خورده‌اید است

.پرخوری در استیک و …؟ درد بعدازآن می‌تواند ناشی از نقرس باشد،( نوعی از آرتریت که معمولاً بر مفصل انگشت پا تأثیر می‌گذارد.) و بعضی از داروهای طبیعی برای درد و تورم وجود دارند. مواد غذایی با پوریین بالا، یک ترکیب شیمیایی در گوشت قرمز، ماهی و الکل خاص، می‌تواند باعث افزایش سطح اسید اوریک در بدن شود. اسید اوریک به‌طورمعمول از طریق ادرار دفع می‌شود، اما در بعضی افراد بیش‌ازحد تولیدشده یا کمتر دفع می‌شود.

9 –خطوط قرمز زیر ناخن پا :می‌تواند به دلیل عفونت قلبی باشد

رگ‌های قرمز زیر ناخن‌های پا یا انگشتان دست می‌تواند رگ‌های خونی پاره شده معروف به خونریزی‌های شکسته باشد.این اتفاق زمانی می‌افتد که لخته‌های کوچک خون به مویرگ‌های کوچک زیر ناخن آسیب می‌زنند. می‌توانند اندوکاردیت، عفونت داخلی پوشش قلب رانشان دهد. افرادی که سیستم ایمنی بدنشان به‌طور مداوم سرکوب می‌شود (مانند بیماران مبتلابه سرطان که از شیمی درمانی استفاده می‌کنند، بیماران مبتلابه اچ آی وی ویا بیماران دیابتی ) در معرض خطر ابتلا به اندوکاردیت هستند. عفونت ممکن است در صورت عدم درمان، به نارسایی قلبی منجر شود اگر این نوع خونریزی‌ها را روی ناخن‌های پا یا ناخن‌های دست مشاهده می‌کنید و اخیراً هیچ آسیبی به ناخن شما وارد نشده است، به پزشک خود مراجعه کنید تا قلب و گردش خون خود را بررسی کنید.

10 –زخیم و پهن شدن انگشتان پا:سرطان ریه یا بیماری‌های قلبی.

علامت دیگری که در انگشتان پا و انگشتان دستان ظاهر می‌شود، کلابینگ یا ضخیم و پهن شدن است که اغلب با سرطان ریه، عفونت مزمن ریه، بیماری قلبی یا بیماری روده همراه است ، سرطان ریه و بیماری قلبی باعث کاهش مقاومت عروقی می‌شوند که به این معنی است که جریان خون به عروق کوچک در انگشت‌های پا و نوک انگشتان دست افزایش می‌یابد. بافت پوست متورم می‌شود و منجر به‌ظاهر شدن “کلوب” می‌شود (گردتر شدن ،پهن‌تر شدن انگشتان دست‌وپا).

تشخیص انواع سرطان(سرطان ریه)

کشنده ترین سرطان را از ناخن انگشت پا تشخیص دهید!

متأسفانه سرطان ریه در مراحل ابتدایی هیچ نشانه‌ای از خود بروز نمی‌دهد و اغلب، بیماران زمانی به پزشک مراجعه می‌کنند که سرطان در مراحل پیشرفته قرار دارد. بااین‌حال آگاهی از نشانه‌های شایع این بیماری سبب می‌شود که این سرطان مهلک در ابتدایی‌ترین و درمان‌پذیرترین مرحله ممکن تشخیص داده شود.
شایع‌ترین نشانه سرطان ریه، سرفه است که در صورت تهاجم تومور به لایه پوشاننده مجاری تنفسی به وجود می‌آید. بااین‌حال، علائم زیر هم می‌توانند نشانه وجود یک توده در ریه باشند.

در صورت بروز هرکدام از علائم زیر باید حتماً به پزشک مراجعه کنید:

* افزایش تعداد یا شدت سرفه در فرد سیگاری

* سرفه به همراه خلط خونی، حتی اگر میزان خون اندک باشد.

* درد مبهم یا مشخص در قفسه سینه

* تنگی نفس در اثر فعالیت

* خشونت یا تغییر صدا که بیشتر از ۲ هفته طول کشیده باشد.

* عفونت‌های مکرر ریه و مجاری تنفسی

* بروز خس‌خس سینه به‌صورت حاد

سرطان ریه ممکن است با یک سری علائم غیراختصاصی مانند ضعف، خستگی، کاهش وزن و کاهش اشتها و علائم تهاجم به قسمت‌های دیگر بدن مانند درد استخوان و سردرد نیز همراه باشد. کشف سریع و درمان زودهنگام این بیماری در بقا و بهبود کیفیت زندگی بیمار نقش بسیار مفیدی دارد.

علل ایجاد سرطان ریه

علت ایجاد سرطان در همه‌جای بدن یکسان است. در سیستم کنترل تقسیم سلول‌های قسمتی از بدن اختلال ایجاد می‌شود. این اختلال ممکن است به‌صورت خود به خودی یا در اثر عوامل ناشناخته و یا در بیشتر موارد به علت تماس سلول با یک سری عوامل مخرب و زیان‌بار که به عوامل سرطان‌زا مشهور هستند، ایجاد شود.

مهم‌ترین عامل سرطان‌زایی که سبب تغییرات سرطانی سلول‌های ریه می‌شود ترکیبات زیان‌بار مختلف موجود در دود سیگار هستند.

مصرف سیگار هنوز هم مهم‌ترین عامل خطر ابتلا به سرطان ریه محسوب می‌شود. خطر ابتلا به سرطان ریه با افزایش مقدار و مدت تماس با دود تنباکو افزایش می‌یابد و هر چه سن شروع مصرف سیگار پایین‌تر باشد، خطر ابتلا بیشتر است

دانشمندان از حاصل‌ضرب تعداد پاکت سیگار در روز ضرب‌در تعداد سال‌هایی که فرد سیگار کشیده است، استفاده می‌کنند. به‌عنوان‌مثال کسی که به مدت ۲۰ سال روزی ۱ پاکت سیگار کشیده است ازنظر خطر ابتلا به سرطان ریه با کسی که به مدت ۱۰ سال روزی ۲ پاکت کشیده است، برابر است.

مطالعات متعدد هم‌چنین نشان داده‌اند که خانم‌های سیگاری بیشتر از آقایانی که همان مقدار سیگار می‌کشند به سرطان ریه مبتلا می‌شوند. این افزایش ممکن است به دلیل حساسیت بیشتر خانم‌ها به مواد سرطان‌زای موجود در دود سیگار باشد.

دومین علت شایع ابتلا به سرطان ریه گاز رادون است. رادون گاز بی‌رنگ و بی‌بویی است که از تجزیه‌ی طبیعی اورانیوم در آب، خاک و مصالح ساختمانی قدیمی در زیرزمین ساختمان‌های قدیمی تولید می‌شود. تنفس گاز رادون با افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه مربوط شناخته‌شده است.

آلودگی هوای شهرهای صنعتی از دیگر عوامل مؤثر در بروز این سرطان مهلک است. مطالعات انجام‌شده در ایران نشان داده است که میزان بروز سرطآن‌های ریه غیر وابسته به سیگار در ایران بیشتر از آمار سایر کشورها است.

محققین علت احتمالی این تفاوت را آلودگی هوای شهرهای بزرگ ایران و وجود مقدار بیشتر مواد سرطان زای ناشی از مصرف سوخت های غیر استاندارد می‌دانند.

تماس های شغلی با ترکیباتی مانند آزبست، کلرید وینیل، نیکل، کروم و هیدروکربن‌های آروماتیک نیز از دیگر عوامل خطرساز ابتلا به سرطان ریه به شمار می‌روند.

ترک سیگار در بیمارانی که سال‌ها سیگاری بوده‌اند، خطر ابتلا به سرطان ریه را به طرز چشمگیری کاهش می‌دهد و هر چه مدت‌زمان ترک سیگار طولانی‌تر شود، این خطر بیشتر کاهش می‌یابد؛ به‌طوری‌که حدود بعد از ۲۰ سال ترک کامل سیگار، خطر ابتلا به سرطان ریه تقریباً برابر با یک فرد غیر سیگاری می‌شود.

عمر مبتلایان به سرطان ریه

دبیر اجرایی جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات با عنوان این مطلب که ۹۷ درصد علت ابتلا به سرطان ریه ناشی از مصرف مواد دخانی است، اظهار داشت: مبتلایان به سرطان ریه بعد از سه سال می‌میرند.

دکتر محمدرضا معدنی گفت: بررسی‌ها نشان می‌دهد که با استنشاق دود مواد دخانی بیش از چهار هزار نوع ماده شیمیایی و ۲۰ نوع ماده سمی خطرناک و کشنده وارد بدن می‌شود که زمینه ابتلا به انواع بیماری‌های خطرناک را فراهم می‌کند.

وی از وجود سیانور، بنزن، فلزات سنگین، سرب و… دود سیگار خبر داد و افزود: وجود این مواد موجب بروز بدخیمی‌های متعدد و سرطان‌هایی همچون ریه ، حنجره، حفره دهان، حلق، مری، معده، لوزالمعده، کلیه و… می‌شود.

دبیر اجرایی جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات با اشاره به علاقه برخی خانواده‌ها برای استفاده از قلیان به‌عنوان یک تفریح، افزود: متأسفانه برخی از خانواده‌ها و والدین تصور اشتباهی از قلیان و مصرف این ماده دخانی دارند و فکر می‌کنند دود قلیان هیچ خطری برای سلامت آن‌ها ندارد. درحالی‌که هر وعده قلیان نه‌تنها برابر با استعمال ۷۰ نخ سیگار است بلکه علاوه براثرات و سوء بر روی بدن موجب بروز عفونت‌های قارچی و میکروبی نیز می‌شود.

سر نخ خطر ابتلا به سرطان ریه در ناخن انگشت پا

پزشکان در یک تحقیق جدید ادعا کرده‌اند که سرنخ خطر احتمالی ابتلا به سرطان ریه می‌تواند در ناخن‌های انگشتان پا نهفته باشد.

نتایج این تحقیق نشان داده است: مردانی که مقدار نیکوتین در ترکیبات ناخن انگشتان پای آن‌ها زیاد است، ۳/۵ برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان ریه هستند و درعین‌حال سابقه زمانی سیگار کشیدن فرد در این رابطه تأثیری ندارد بدین معنی که بدون توجه به سابقه استعمال دخانیات، هر فرد سیگاری ممکن است در معرض این خطر قرار داشته باشد.مجله تخصصی لایوساینس دراین‌باره گزارش داد: محققان تأکیددارند این یافته به پزشکان هشدار می‌دهد که برای معاینه افراد سیگاری فقط طول مدت سیگار کشیدن را در نظر نگیرند بلکه فاکتورهای زیان‌بار و مهم دیگری هستند که در آزمایشات و مطالعات ممکن است نادیده گرفته شوند درحالی‌که تشخیص احتمال سرطان در این افراد بسیار مهم و تعیین‌کننده هستند.

متخصصان دانشگاه کالیفرنیا در این پژوهش تأکید کردند: حتی افرادی هم که مدت کوتاهی است سیگار می‌کشند، می‌توانند در معرض خطر ابتلا به سرطان ریه باشند چون ممکن است تعداد کمتری سیگار بکشند، اما دود آن را خیلی عمیق‌تر استنشاق کنند که این امر تأثیر منفی‌تر و وخیم‌تری بر روی بدن فرد می‌تواند داشته باشد.

این متخصصان خاطرنشان کردند: علت انتخاب ناخن انگشتان پا این بوده که ناخن‌ها به‌کندی رشد می‌کنند و سطح نیکوتین در این بافت در مقایسه با بزاق و ادرار ثبات بیشتری دارد. بنابراین اطلاعات دقیق‌تری را در اختیار پزشکان و محققان قرار می‌دهد.

12 دلیل خارش پا

خارش پا به‌طورمعمول مشکلی آزاردهنده است که دلیلی نگران‌کننده در پس آن قرار ندارد. اما در برخی موارد خارش پوست پاها می‌تواند با مشکلات سلامت جدی پیوند خورده باشد. در کنار خارش، شما ممکن است متوجه قرمزی یا راش پوستی، تاول، خشکی یا پوسته‌پوسته شدن پوست، جوش‌های خارش‌دار و حتی تورم شوید.

در ادامه با برخی دلایل خارش پا و چگونگی توقف آن بیشتر آشنا می‌شویم.

بیماری پای ورزشکار

بیماری پای ورزشکار یک عفونت قارچی و دلیلی کلاسیک برای خارش پا محسوب می‌شود. قارچ‌ها می‌توانند در مکان‌های تاریک و مرطوب رشد و گسترش یابند و بر همین اساس پای انسان مکانی ایده آل برای رشد آن‌ها محسوب می‌شود. این شرایط خود را اغلب با یک راش قرمز فلس مانند نشان می‌دهد، به‌طورمعمول بین انگشتان پا آغاز می‌شود و خارش پس از درآوردن جوراب تشدید می‌شود.

بیماری پای ورزشکار می‌تواند به شکل‌گیری تاول‌های خارش‌دار روی پا و پوست ترک‌خورده و لایه‌لایه نیز منجر شود. عفونت‌های باکتریایی ثانویه نیز می‌توانند به‌واسطه خاراندن و ایجاد خراش در قسمت تحت تأثیر قرارگرفته شکل بگیرند.

اگر مستعد ابتلا به بیماری پای ورزشکار هستید، کرم‌ها و اسپری‌های ضد قارچ بدون نسخه معمولاً می‌توانند به بهبود شرایط و پیشگیری از عفونت کمک کنند. اگر درمان بدون نسخه مؤثر واقع نشد، به متخصص پوست مراجعه کنید.

اگزما

اگزما یک اصلاح کلی برای گروهی از شرایط پزشکی است که می‌توانند موجب خارش و التهاب پوست شوند و اغلب در سال‌های اولیه زندگی انسان رخ می‌دهد. درماتیت آتوپیک، شایع‌ترین نوع اگزما، به‌طورمعمول در قالب راش خارش‌دار و قرمز روی گونه‌ها، دست‌ها، و پاها ظاهر می‌شود.

خاراندن محل تحت تأثیر قرارگرفته می‌تواند به انتشار مولکول‌های التهابی منجر شود که توسعه بیشتر اگزما و خشکی پوست بیشتر را به همراه دارد.

بهترین روش درمان پرهیز از خاراندن، پیشگیری از تعریق در اطراف منطقه تحت تأثیر قرارگرفته و استفاده از کرم‌ها و لوسیون ها مرطوب‌کننده است. پزشک شما ممکن است داروهای استروئیدی موضعی یا خوراکی را برای تسکین خارش تجویز کند.

سوریازیس

این بیماری خود ایمنی موجب رشد فوق‌سریع سلول‌های پوست و تجمع آن‌ها روی سطح پوست می‌شود. آن‌ها به شکل سلول‌های پوست معمولی ظاهر نمی‌شوند و تجمع آن‌ها شکل‌گیری وصله‌های پوسته‌پوسته نقره‌ای یا سفیدرنگ را در پی دارد.

این بخش‌های فلس مانند و خشک می‌توانند موجب خارش پوست ازجمله در پاها شوند. این ضایعات فلس مانند اغلب روی مفاصل در انگشتان پا ظاهر می‌شوند و می‌توانند با تورم و درد مفصل نیز همراه باشند.

کرم‌ها و پمادهای موضعی و همچنین نوردرمانی می‌توانند اغلب به تسکین علائم سوریازیس کمک کنند. برخی افراد مبتلابه سوریازیس ممکن است نیازمند داروهای خوراکی یا شکل جدیدتری از درمان‌های تزریقی باشند.

نیش حشرات

با توجه به فصل، نیش حشرات مانند پشه می‌تواند موجب خارش پا شود. نیش حشرات موجب یک واکنش التهابی در بدن انسان می‌شود که ترشح ماده شیمیایی هیستامین را به همراه دارد. ازاین‌رو، محل نیش خوردگی دچار خارش می‌شود.

همچنین، نیش حشرات می‌تواند موجب تورم، قرمزی، و تحریک پوست شود.

آنتی‌هیستامین موضعی می‌تواند به تسکین نیش حشرات کمک کند، زیرا معمولاً هیستامین دلیل اصلی مشکل محسوب می‌شود. همچنین، شما می‌توانید از کمپرس سرد یا یخ برای کمک به تسکین التهاب استفاده کنید.

پوست خشک

حمام رفتن بیش‌ازحد و دوش گرفتن با آب داغ بدون استفاده مناسب از مرطوب‌کننده های پوست می‌تواند موجب خشکی پوست شود. همچنین، خشکی پوست پاها را ممکن است از والدین خود به ارث برده باشید، یا به‌واسطه برخی شرایط پزشکی و داروها نیز می‌تواند شکل بگیرد.افزون بر این، خشکی پوست می‌تواند از مصرف آب ناکافی، مصرف ادرارآورها، یا قرار گرفتن در معرض گرما یا نور، اگر شدت آن‌ها زیاد باشد یا شما پوست حساسی داشته باشید، سرچشمه بگیرد.

اگر خارش پا به‌واسطه خشکی پوست شکل‌گرفته است، با بخش‌هایی پوسته‌پوسته و فلس مانند و همچنین ترک در پوست خود مواجه خواهید شد. برای افرادی که پوست تیره دارند خشکی پوست می‌تواند خود را بارنگ سفید یا خاکستری پوست نشان دهد.

ازجمله اقدام‌های پیشگیرانه برای پاهای خشک و خارش‌دار می‌توان به استفاده روزانه از یک مرطوب‌کننده مناسب اشاره کرد. برای پوست‌های بسیار خشک، استفاده از مرطوب‌کننده در شرایطی که پوست همچنان مرطوب است توصیه می‌شود زیرابه حفظ هرچه بیشتر رطوبت کمک می‌کند.

گال

گال یا جرب یک بیماری پوستی است که به واسطه ورود انگل هایی ریز به بخش بالایی پوست شکل می‌گیرد. به‌طورمعمول، گال موجب خارش روی دست ها و همچنین بخش‌هایی از پوست که در تماس با جواهرات هستند می‌شود. اما در کودکان، گال می‌تواند گسترش یافته و کف دست ها و کف پاها را نیز تحت تأثیر قرار دهد.

برخی افراد مبتلابه گال با راش، زخم، یا افزایش ضخامت پوست نیز مواجه می‌شوند. خارش ناشی از گال معمولاً بسیار شدید است و هنگام شب تشدید می‌شود.

ازآنجایی‌که گال از طریق تماس پوست باپوست منتقل می‌شود، این بیماری می‌تواند هر فردی را بدون در نظر گرفتن سن، وضعیت اقتصادی یا نژاد تحت تأثیر قرار دهد.

بیشتر افراد مبتلابه گال با کرم‌ها و لوسیون های تجویزی درمان می‌شوند. برخی بیماران ممکن است به داروهای خوراکی نیز نیاز داشته باشند. آنتی‌هیستامین‌ها و کرم‌های استروئیدی می‌توانند در تسکین خارش و واکنش التهابی مؤثر باشند.

اگر به گال مبتلا هستید باید بدن خود را به‌خوبی تمیز نگه‌دارید زیرا این بیماری بسیار مسری است. تا زمانی که بیماری به‌طور کامل بهبود یابد لباس‌ها، ملافه و روبالشی‌های خود را بشویید.

درماتیت تماسی آلرژیک

یک راش خارش‌دار روی پای شما می‌تواند درماتیت تماسی آلرژیک باشد. تماس با مواد تحریک‌کننده مانند مواد شیمیایی یا حتی آلرژن ها در صابون‌ها، مواد آرایشی، و گیاهان می‌تواند موجب درماتیت تماسی آلرژیک شود. رنگ موجود در جوراب‌های تیره یکی از نمونه‌هایی است که پاها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. درماتیت ناشی از این عامل می‌تواند موجب خارش پاها در هرجایی شود که جوراب با پاها در تماس بوده است.

کنار گذاشتن این جوراب‌ها و استفاده از کرم‌های ضد خارش بدون نسخه می‌تواند شرایط را تسکین دهد.

بیماری کلیه

برخی شرایط پزشکی، مانند بیماری کبد یا کلیه، می‌توانند به خارش دست‌ها و پاها منجر شوند. زمانی که کلیه‌ها عملکرد درست خود را ارائه نمی‌کنند، مایع و مواد زائد در خون جمع می‌شوند. این تجمع مواد زائد و افزایش مایع می‌تواند موجب خارش شدید در اندام‌های انتهایی شود که به‌طورمعمول در پاها محسوس‌تر است.

برای بهبود این نوع خارش باید بیماری زمینه‌ای و عوارض آن، چه با استفاده از داروهای تجویزی یا دیالیز، درمان شوند.

مشکلات تیروئید

کم‌کاری تیروئید می‌تواند به احساس خارش در تمام بدن ازجمله پاها منجر شود. کم‌کاری تیروئید کاهش تغییر و تبدیل سلولی، و خشکی و خارش پوست را به همراه دارد. این نوع از خشکی پوست را می‌توان با افزایش رطوبت موضع با استفاده از کرم‌های بدون نسخه پاشنه پا یاسرم های پا درمان کرد.همچنین آغاز روند درمان کم‌کاری تیروئید و مصرف داروهای آن باید به بهبود خارش پاها منجر شود.

خارش بارداری

اگر باردار هستید و نمی‌توانید از خاراندن پاهای خود دست‌بردارید، ممکن است به خارش بارداری مبتلا شده باشید. این شرایط به‌واسطه ایجاد مانع در مسیر صفرا از کبد رخ می‌دهد.خارش بارداری بیشتر شکم، دست‌ها، و پاها را تحت تأثیر قرار داده و به ایجاد خارش در کف دست‌ها و پاها منجر می‌شود.

برای درمان این شرایط باید به پزشک مراجعه کنید و روند درمان می‌تواند شامل تجویز داروهای خوراکی باشد. پمادها یا کرم‌های آنتی‌هیستامین نیز می‌توانند به تسکین خارش کمک کنند.

دیابت

قند خون بالا در افراد مبتلابه دیابت می‌تواند موجب خشکی و خارش پوست، ازجمله در پاها شود.این شرایط می‌تواند به بروز مشکلات گردش خون نیز منجر شود که افراد مبتلابه دیابت را در معرض خطر بیشتری برای شکل‌گیری زخم‌های باز و عفونت‌ها، ازجمله نمونه‌ای که موجب خارش پاها می‌شود، قرار دهد. پاهای خشک و خارش‌دار می‌تواند از طریق مرطوب‌کننده ها و عفونت‌های قارچی می‌توانند به روشی مشابه با بیماری پای ورزشکار درمان شوند. همچنین در مورد درمان دیابت باید با پزشک خود صحبت کنید.

سرطان

در شرایطی که نادر است، اما خارش پاها می‌تواند نشانه‌ای از ابتلا به سرطان باشد. سرطان‌های کبد یا لوزالمعده یا سرطانی که به کبد گسترش‌یافته است می‌تواند موجب زردی پوست شود که با تجمع ترکیبی به نام بیلی‌روبین در بدن مرتبط است. بیلی‌روبین می‌تواند باپوست واکنش نشان داده و موجب خارش به‌ویژه در دست‌ها و پاها شود.

برای درمان این تغییرات پوستی، باید به پزشک مراجعه کنید تا ابتدا دلیل زمینه‌ای درمان شود.لوسمی، لنفوم و سرطان پوست نیز ممکن است موجب خارش شوند. روش‌های درمان سرطان مانند شیمی‌درمانی و پرتودرمانی نیز خود می‌توانند موجب بروز خارش شوند.

زمانی که دلیل خارش شناسایی شد، ممکن است درمان علائم با آنتی‌هیستامین‌ها و کرم‌های مرطوب‌کننده صورت بگیرد.

بیماری‌های انحنای ساق پا و درمان آن

علل به وجود آمدن زانوی پرانتزی و حرکات اصلاحی آن

ژنو واروم، زانوی درون‌گرد، زانوی پرانتزی یا پاکمانی ( واروس بیش‌ازحد ) اختلال در مفصل زانو است که در آن زانوها از هم فاصله زیادی می‌گیرند. در این عارضه زاویه درشت‌نی- رانی به ۱۸۰ درجه نزدیک شده یا از آن بیشتر می‌شود و بالطبع زاویه Q کاهش می‌یابد. این عارضه می‌تواند وضعیتی یا ساختاری باشد.
نوع ساختاری آن درنتیجه اختلالات و تغییر شکل‌های استخوانی عارض می‌شود. نوع وضعیتی آن در اثر ترکیبی از موقعیت‌های مفصلی، که باعث راستایی غلط در زانو می‌شوند بدون اینکه در استخوان‌های دراز تغییر یا انحنایی وجود داشته باشد عارض می‌شود. این عارضه از نمای خلفی و قدامی قابل‌رؤیت می‌باشد. در این عارضه به علت زاویه داخل ران و ساق پا، خط اعمال وزن به سمت داخل مرکز زانو منتقل می‌شود.

به زبان ساده‌تر:
در حالت عادی وقتی سر پا مستقیم می‌ایستید و مچ پاهایتان را به هم می‌چسبانید زانوهایتان هم در کنار یکدیگر قرارگرفته و فاصله کمی باهم دارند. گاهی این فاصله زیاد می‌شود و به نظر می‌رسد کل اندام‌های تحتانی چپ و راست به‌صورت دو پرانتز () در کنار یکدیگر قرارگرفته‌اند. معمولاً به این تغییر شکل اندام، زانوی پرانتزی می‌گویند.

ولی علت زانوی پرانتزی چیست؟

شایع‌ترین علت آن انحراف قسمت بالایی استخوان درشت‌نی است که به آن ژنو واروم Genu varum می‌گویند. در این عارضه تنه استخوان درشت‌نی به خط محوری بدن نزدیک‌تر می‌شود به عبارت دقیق‌تر هرچه از بالای استخوان درشت‌نی یا تیبیا به سمت پایین‌تر میاییم، می‌بینیم استخوان به خط محوری بدن نزدیک‌تر شده است. البته گاهی علت زانوی پرانتزی در تغییر شکلی است که در قسمت‌های پایینی تنه استخوان ران ایجاد می‌شود.

از نشانه‌های این عارضه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
*زانو از یکدیگر فاصله می‌گیرد
*استخوان درشت‌نی با پیچش داخلی همراه است
*فرد مبتلا بر روی لبه خارجی پا به‌صورت اردکی راه می‌رود.

این بیماری به علت‌های متفاوتی از قبیل وراثت، راه رفتن زودرس کودک و استفاده از پوشک‌های حجیم، نرمی استخوان، پوکی استخوان، آرتروز، آسیب به صفحات رشد، بد جوش خوردن شکستگی، فلج عضلانی، پارگی کپسول و رباط خارجی زانو، ضعف عضلانی و کوتاهی عضلات به وجود می‌آید.

فرد مبتلا با توجه به‌شدت ناهنجاری می‌تواند نشانه‌های زیر را داشته باشد  یا می‌توان گفت موارد زیر عوارض ناشی از زانوی پرانتزی هستند:

*راه رفتن اردک وار
*چرخش ساق
*ضعف عضلات ناحیه خارجی، مانند عضلات کشنده پهن نیام، دوسر رانی و نازک‌نی
*کوتاهی عضلات ناحیه داخلی، مانند عضلات نیمه غشایی و نیمه وتری، راست داخلی و درشت‌نی قدامی
*کشیدگی رباط‌ها و کپسول خارجی زانو ( نازک‌نی- رانی) و مچ پا ( نازک‌نی قاپی) و کوتاهی رباط‌ها و کپسول جانب داخلی زانو ( درشت‌نی- رانی) و مچ پا (دلتوئید)
*کاهش ارتفاع پایین‌تنه
*تغییر زاویه کشگک ها و تمایل آن‌ها به داخل
*آرتروز زودرس
*درد و احساس خستگی زودرس
*سائیدگی بیش‌ازحد کناره خارجی کفش

علل ایجادکننده زانوی پرانتزی
 

*وزن زیاد : فشار بر روی استخوان‌ها هم در بچه‌ها و در بزرگ‌سالان عامل زانوی پرانتزی و ضربدری است.
*زمینه ارثی: افرادی که زمینه استعداد ارثی در آن‌ها وجود دارد.
*بیماری روماتیسم« التهابی» عفونت مفاصل.Rheumatoid Arthritis
*راشیتیسم نرمی استخوان.
*رشدکندیل داخلی در وضعیت طبیعی کندیل داخلی نسبت به خارجی پائین تر است« که رشد کندیل به سمت بیرون منحرف می‌شود».
*شکستگی.
*در مورد بچه‌ها قنداق کردن« پوشاک زیاد» در مرحله بعد زود راه افتادن آن‌ها.
*فرورفتگی در قسمت داخلی زانو که توأم با درد می‌باشد.
*کشیدگی در قسمت خارجی زانو« کشـش».
*کشکـک به سمت داخل انحراف پیدا نموده و درد در قسمت قدامی زانو بروز می‌نماید
*صافی کف پا اگر زاویه به ۹۰ درجه برسد.
*پارگی خارجیLCL .
*اگر عضله همسترینگ ضعیف باشد درد داریم،اگر نیم وتری و نیم غشایی ضعیف شوند،قادر به تحمل فشار عضله ثابت داخلی نبوده،درنتیجه زانو به سمت داخل منحرف می‌شود.
*کوتاهی همسترینگ و ضعف دو سر رانی.
*کوتاهی فاصله درشت‌نی .Iliotibial bond
*قورباغه‌ای نشستن« چهارزانو».W-sitting

روش اندازه‌گیری زانوی پرانتزی

برای اندازه‌گیری این اختلال فرد بدون کفش و جوراب درحالی‌که زانوها و ران‌ها وی دیده می‌شود بدون هیچ‌گونه انقباض غیرطبیعی در عضلات ناحیه ران می‌ایستد. زانو باید در حالت اکستنشن کامل قرارگرفته و قوزک‌های دو پا به‌گونه‌ای به هم بچسبد که استخوان کشکک به روبرو باشند.در این حالت فاصله بین دو کندیل داخلی ران‌ها (فوق لقمه داخلی ران) به‌وسیله متر نواری، خط کش، کولیس و یا کالیپر مخصوص اندازه‌گیری و ثبت می‌شود. در برخی متون بیشترین فراوانی بین این دامنه ۲ تا ۴ سانتی‌متر قیدشده است.

توصیه‌های بهداشتی و حرکات اصلاحی

برای اصلاح این ناهنجاری،ضمن اجرای تمرین‌های و حرکات اصلاحی باید توصیه‌های زیر مدنظر قرار گیرد:

*در صورت وجود اضافه‌وزن بکوشید آن را کاهش دهید.
*سعی کنید هنگام راه رفتن،دویدن و ایستادن،لبه‌ی داخلی پا فعال‌تر باشد(روی لبه داخلی پا فشار بیاورید)
*تمرین‌های اصلاحی باید به‌گونه‌ای طراحی شود که ضمن ایجاد جنبش‌پذیری و تحرک در مفصل زانو،موجب تقویت عضلات جانب داخلی پا و عضلات درون گرداننده ساق پا شود،مثل عضلات نیمه غشایی،نیمه وتری،خیاطه و پهن داخلی.همچنین تمرین‌های دیگری باید انجام داد که باعث کشش و انعطاف عضلات جانب خارجی پا مثل عضله کشنده پهن نیام شود.

ملاحظات اصلاحی و درمانی:

اصلاح زانوی پرانتزی ساختاری، عمدتاً با استفاده به‌موقع از بریس در دوره‌های مناسب امکان‌پذیر می‌شود. به‌طورمعمول، قرار دادن گوه خارجی در کف پا یا پاشنه توصیه نمی‌شود زیرابه دنبال کمانی شدن ساق‌ها، پا به پرونیشن تمایل پیدا می‌کند. اصلاح این نوع ناهنجاری نیاز به اصلاح ساختار اسکلتی دارد که فقط در موارد شدید توصیه به استفاده از جراحی برای اصلاح این وضعیت می‌شود.

در مورد زانوی پرانتزی وضعیتی هم می‌توان ملاحظات اصلاحی زیر را در نظر گرفت:

*ارائه حرکات تقویتی برای عضلات جانب خارجی ساق و ران
*ارائه حرکات کششی برای کپسول داخل زانو
*تصحیح راه رفت به‌صورتی که پنجه مستقیم و در مسیر خط پیشروی قرار گیرد.
*تصحیح کفش و تعویض کفش‌هایی که سائیدگی جانب خارج آن‌ها بیشتر از حد معمول است.*پرهیز از نشستن در وضعیت چهارزانو

آیا زانوی پرانتزی من نیاز به عمل جراحی دارد؟

اگر تنها مشکل شما شکل زانو است جواب منفی است. شما نیاز به جراحی ندارید. اگر تغییر شکل زانوی شما همراه با درد زانو است ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. بگذارید قدری بیشتر مسئله را بازکنیم.
ممکن است تنها مشکل شما این باشد که از شکل پرانتزی زانوی خود ناراحت هستید ( درست مثل کسی که از شکل بینی خود ناراحت است). در این صورت جراحی اصلاح شکل زانو، برای شما حکم یک عمل جراحی زیبایی را دارد. البته در این صورت می‌توانید به تصمیم خودتان از پزشک ارتوپد بخواهید زانوی شمارا جراحی و صاف کند ولی باید بدانید این کار عاری از خطر نیست.
احتمال بروز مشکلات در این جراحی خودخواسته بیش از یک عمل جراحی زیبایی بینی است. این عمل جراحی، یک عمل نسبتاً بزرگ است و احتمال خطراتی مانند عفونت محل عمل، شکستگی استخوان، جوش نخوردن یا دیرجوش خوردن محل جراحی، آسیب به عروق یا اعصاب ناحیه عمل، لخته شدن خون در عروق ساق و یا ایجاد درد زانو بعد از جراحی وجود دارد.

چرا پاها پرانتزی می‌شوند؟

این حالت زاویه‌دار شدن استخوان‌های ساق و ران ممکن است در سطح جلویی یا به‌صورت زاویه‌دار شدن در جهت جلو و عقب یا ترکیبی از این دو حالت ایجاد شود. همه کودکان وقتی متولد می‌شوند پای پرانتزی دارند. این وضع ناشی از قرارگیری جنین داخل رحم است و تا حول‌وحوش یک تا دو سالگی ادامه می‌یابد.

والدین به‌ویژه مادرها توجه ویژه‌ای به اندام کودکشان دارند و با کوچک‌ترین بدشکلی در اندام کودک دلواپس می‌شوند و به پزشک مراجعه می‌کنند. یکی از این نگرانی‌ها وجود قوس در پای کودک است. منظور از قوس، پرانتزی شدن پا یا حالت ضربدری شدن آن‌هاست.

پاهای پرانتزی

پزشکان می‌گویند بیشتر مواقع بدون هیچ اقدامی و با بزرگ شدن کودک، به‌تدریج بدشکلی ایجادشده در پاها اصلاح می‌شود، اما لازم است بدانید اگر واقعاً پاهای کودک در مسیر درستی رشد و تکامل نکند، می‌تواند در آینده مشکل‌ساز شود. برای این‌که بدانید انحنا در پاهای کودک تا چه زمانی طبیعی است و موارد غیرطبیعی آن را زودتر شناسایی کنید، صحبت‌های دو متخصص ارتوپدی در این زمینه را بخوانید. دکتر رضا عبدی ، متخصص ارتوپدی دراین‌باره اظهار می‌کند: «بدشکلی‌های زاویه‌دار اندام‌های تحتانی در کودکان، به‌طور شایع علت مراجعه والدین به کلینیک‌های ارتوپدی است.
پای پرانتزی یا ژنو واروم به وضعیتی گفته می‌شود که در حالت ایستاده، زانوها از هم فاصله بیشتر از حد طبیعی داشته باشند. بیماری پای پرانتزی علت‌های مختلفی دارد. تا سن دوسالگی کودک شایع‌ترین علت آن، فیزیولوژیکی است که جای نگرانی ندارد.
در نوع فیزیولوژیک معمولاً چرخش به داخل اندام تحتانی نیز موجود است. علت این بیماری نامشخص بوده، اما با عبور سن از دو سال شروع به بهبود می‌کند و نیازمند اقدامات درمانی نیست. در سنین پس از دو سال نوع فیزیولوژیک در این بیماری وجود ندارد و غالباً موارد بیماری ژنوواروم دیده می‌شود. همچنین حالت پرانتزی پاها به علت ترکیب چرخش خارجی مفصل ران و چرخش داخلی استخوان ساق پا است.
این حالت زاویه‌دار شدن استخوان‌های ساق و ران ممکن است در سطح جلویی یا به‌صورت زاویه‌دار شدن در جهت جلو و عقب یا ترکیبی از این دو حالت ایجاد شود. همه کودکان وقتی متولد می‌شوند پای پرانتزی دارند. این وضع ناشی از قرارگیری جنین داخل رحم است و تا حول‌وحوش یک تا دو سالگی ادامه می‌یابد.
بیماری بلانتر و راشیتیسم، بیماری‌های دیس پلازی استخوانی به معنای بیماری‌های ژنتیک استخوان، بیماری‌های دستگاه گوارش مانند بیماری سلیاک و بیماری‌های سوءتغذیه در تمام موارد نیازمند درمان‌های تخصصی هستند. بیماری پای پرانتزی در سنین مختلف از خردسالی تا پیری می‌تواند اتفاق افتد. زانوهای پرانتزی در بزرگ‌سالی می‌توانند به علت باقی ماندن اثرات این بیماری‌ها از کودکی باشد که به علت عدم انتقال مساوی وزن در ناحیه زانوها باعث آرتروز زودرس در بیمار شود.
در تمام موارد این بیماری، مشاوره با پزشک لازم است. برای جلوگیری از پیشرفت روند فرسایش در زانوها، تمام موارد (حتی اگر در شروع بدون علامت و بدون درد باشند) پس‌ازآن تصویربرداری مناسب و تائید تشخیص، نیازمند درمان مناسب با توجه به علت  آن خواهند بود.» دکتر علیرضا رحیم نیا، فوق تخصص جراحی ارتوپدی اطفال و عضو دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله نیز به سؤالات زیر در این زمینه پاسخ می‌دهد.

لطفاً درباره پرانتزی یا ضربدری بودن پای کودکان برایمان توضیح دهید و بگویید این حالت تا چه حد طبیعی است
همه کودکان وقتی متولد می‌شوند پای پرانتزی دارند. این وضع ناشی از قرارگیری جنین داخل رحم است و تا حول‌وحوش یک تا دو سالگی ادامه می‌یابد. اما پس از دو سالگی پاها فرم دیگری به خود می‌گیرند و به شکل ضربدری درمی‌آیند. قبل از دو سالگی زانوها از هم فاصله‌دارند و مچ پاها به هم نزدیک هستند، ولی پس از دو سالگی زانوها به هم نزدیک و مچ پاها فاصله می‌گیرند. شکل ضربدری تا پایان شش‌سالگی ادامه می‌یابد.
برخی خانواده‌ها کودکان را در این سن نزد پزشک می‌آورند تا از سالم بودن پاها اطمینان حاصل کنند که خوشبختانه جای هیچ‌گونه نگرانی نیست، ولی اگر کمی به وجود مشکلی در پاها شک کنیم، از والدین می‌خواهیم کودک را یک‌بار در دوسالگی و یک‌بار هم در شش‌سالگی به پزشک ارتوپد اطفال نشان دهند.

موارد غیرطبیعی را چگونه تشخیص می‌دهید؟
در موارد غیرطبیعی وقتی کودک را معاینه می‌کنیم، متوجه می‌شویم زانو به‌ظاهر طبیعی است، ولی تقریباً از بالای ساق به پایین، استخوان حالت پرانتزی پیداکرده است. این موارد را مدنظر گرفته و پیگیر می‌شویم. بیماری‌ای به نام بلانت وجود دارد که خوشبختانه در ایران بندرت دیده می‌شود و در کشورهای اروپایی و آمریکا بیشتر شیوع دارد. این کودکان را در هجده‌ماهگی می‌توانیم شناسایی کنیم. با انجام رادیوگرافی و معاینه، تشخیص تکمیل می‌شود.

برای این کودکان چه اقدامی انجام می‌دهید؟
برای درمان این کودکان از بریس استفاده می‌کنیم و قبل از چهارسالگی حتماً باید پای کودک را اصلاح کنیم. بریس به مدت یک سال استفاده می‌شود و اگر کودکی را دیرتر از این زمان مثلاً در سه‌سالگی نزد پزشک ببرند، دیگر بریس کارساز نبوده و عمل جراحی نیاز است. عمل جراحی قبل از چهارسالگی درصد موفقیت بالایی دارد، ولی بعدازآن نتیجه چندان رضایت‌بخش نخواهد بود.

کدام‌یک شیوع بیشتری دارد، پا پرانتزی یا پا ضربدری و علتش چیست؟
در سطح جامعه تعداد پا پرانتزی بیشتر از پا ضربدری است. این بیماری در بسیاری از موارد دلیل مشخصی ندارد و زمینه ژنتیکی را در آن مشاهده نمی‌کنیم. اما در یک بیماری به نام دیسپلازی استخوانی، درگیری زانو دیده می‌شود که این افراد معمولاً قدکوتاه‌تری نسبت به دیگر افراد دارند و زمینه ژنتیکی نیز در بروز این بیماری نقش اساسی دارد.
در برخی خانواده‌ها هم تعداد افراد دچار پا ضربدری یا پا پرانتزی به نسبت دیگر خانواده‌ها بیشتر است، ولی بازهم به این معنا نیست که پدر یا مادر مبتلابه این ناهنجاری، فرزند یا فرزندان مبتلا خواهند داشت. درهرحال همیشه دلیل قطعی برای بروز این بدشکلی استخوانی یافت نمی‌شود.

حال اگر خانواده از وجود چنین بیماری‌ای در کودک مطلع نشود و پس از چهارسالگی یا در سنین بالاتر تشخیص داده شود، چه باید کرد؟
فرض کنید کودک در 9 سالگی مراجعه کرده است، در این حالت به عمل جراحی نیاز است. در بالای استخوان ساق و پایین استخوان ران ناحیه‌ای به نام صفحه رشد وجود دارد که رشد طولی اندام کودک را کامل می‌کنند. وقتی زانوی فردی از نوع پرانتزی است، فشار بیشتری به قسمت داخلی زانو وارد می‌شود و این وضع به‌تدریج مفصل را دچار ساییدگی می‌کند و به آرتروز منجر می‌شود.
وقتی زانو پرانتزی است، صفحه رشد این دو ناحیه را از قسمت خارجی با روش جراحی کوچک مهار می‌کنیم و مانع از ادامه رشد این منطقه از استخوان می‌شویم. این وضع، رشد پا را متعادل می‌کند و به‌تدریج اصلاح می‌شود. در زانوی ضربدری برعکس عمل می‌کنیم و این بار قسمت خارج صفحه رشد را مهار می‌کنیم. این عمل در سن خاصی باید صورت بگیرد. در دخترها ده تا یازده‌سالگی و در پسرها یازده‌تا دوازده‌سالگی است.

اگر جراحی انجام نشود، چه تبعاتی ممکن است برای بیمار داشته باشد؟
وقتی زانوی فردی از نوع پرانتزی است، فشار بیشتری به قسمت داخلی زانو وارد می‌شود و این وضع به‌تدریج مفصل را دچار ساییدگی می‌کند و به آرتروز منجر می‌شود و در زانوی ضربدری هم آسیب بیشتری به قسمت خارجی زانو وارد می‌شود. در افراد سالم، محوری به نام مکانیکال وجود دارد که اگر خطی عمودی از وسط سر استخوان ران به مچ پا کشیده شود، محور مکانیکال درست از وسط زانو عبور خواهد کرد. ولی در افرادی که زانوی پرانتزی دارند، این خط داخل زانو و در پاضربدری، خارج از زانو قرار می‌گیرد. تعادل نداشتن و فشار بیش‌ازحد به یک منطقه از مفصل، فرد را دچار آرتروز زودرس می‌کند.

آرتروز به دردهای شدید مفصلی، ناتوانی و حتی در پاره‌ای اوقات زمین‌گیر شدن بیمار منجر می‌شود. درمان در سنین بالا چگونه انجام می‌شود؟
در سن بالاتر لازم است استخوان درشت‌نی شکسته شود و با تکنیک‌های ارتوپدی پا را به حالت صاف درآوریم. در زانوی ضربدری کل استخوان ران (پایین استخوان) شکسته و ترمیم‌هایی هم روی آن ناحیه اعمال می‌شود. قطعاً برش در عمل جراحی بزرگ‌سالان بیشتر و عمل نیز دشوارتر است.

بیمار چه مدت پس از عمل جراحی بهبودی خود را به دست خواهد آورد؟
پس از عمل حداکثر دو هفته زانو را با آتل یا زانوبند محکم می‌کنیم. پس از دو هفته به‌آرامی حرکات پا شروع می‌شود. این حرکات برای تقویت عضلات روی ران انجام می‌شود و بیمار با تمرینات مکرر سلامت خود را به دست می‌آورد.

آیا احتمال بروز دوباره این نوع از بدشکلی وجود دارد؟
اگر عمل جراحی به‌خوبی و دقیق صورت بگیرد، احتمال برگشت وجود ندارد. به‌هرحال درمان در سنین پایین بسیار راحت‌تر است و خانواده‌ها در صورت اطلاع از این موضوع به‌هیچ‌وجه نباید درمان را عقب بیندازند.

بیماری بلانت چه نوع اختلال رشدی است؟

بیماری بلانت یک اختلال رشد است که بر استخوان‌های ساق پا اثر می‌گذارد و موجب می‌شود که پاها به سمت بیرون، انحنا پیدا کنند. در کودکان سنین پایین‌تر، فقط تیبیا (استخوان درشت‌نی) مشکل دارد. در نوجوانان، معمولاً هم درشت‌نی و هم فمور (استخوان ران) درگیر هستند. بسیاری از نوزادان با پاهای کمی پرانتزی، ناشی از اینکه در فضای کوچک رحم بوده‌اند، متولد می‌شوند ولی پاهای آنان معمولاً هم‌زمان با رشد بدن و شروع به راه رفتن، صاف می‌شود. انحنای پا درصورتی‌که درمان نشود، بدتر می‌گردد، بنابراین تشخیص زودهنگام، بسیار مهم است. پاهای پرانتزی در نوجوانان به‌ندرت دیده می‌شود. در بسیاری از این موارد، کودک دچار اضافه‌وزن شدید است. علل بروز بلانت علت دقیق بیماری بلانت هنوز نامعلوم است. هرچند، دانشمندان معتقدند که ترکیبی از چندین عامل مؤثر ازجمله ژنتیک، محیط و عوامل مکانیکی، دخیل می‌باشند. به دلیل آن‌که اکثر کودکانی که به بیماری بلانت دچار هستند، در سنین پایین شروع به راه رفتن کرده‌اند، اعتقاد بر آن است که راه‌ رفتن زودتر از موعد، دلیل عمده دیگری برای این مشکل باشد. بیماری بلانت در کودکان چاق یا دارای اضافه‌وزن رایج‌تر است. به نظر می‌رسد که اضافه‌وزن اعمال‌شده بر روی تیبیا در این کودکان، به روند غیرمعمول رشد استخوانی منجر می‌شود. بررسی شایع‌ترین علائم پاهای پرانتزی هنگامی‌که کودک می‌ایستد و راه می‌رود کاملاً مشخص است. شایع‌ترین علامت آن نیز راه رفتن غیرطبیعی است. طفل دارای پاهای پرانتزی رفتاری طبیعی دارد و تأخیری در یادگیری راه رفتن ندارد. البته مقدار خمیدگی می‌تواند مؤثر باشد، به پدر و مادر و اعضای خانواده را کاملاً آگاه سازد. خمیدگی پاها به سمت داخل (intoening) نیز در اطفال رایج است و مرتباً همراه با پاهای پرانتزی اتفاق می‌افتد. معمولاً خمیدگی پاها باعث درد نمی‌شود.البته ادامه خمیدگی تا هنگام نوجوانی، به دلیل تنش‌های غیرطبیعی که خمیدگی در مفاصل ران، زانوها و یا قوزک پا ایجاد می‌کند، می‌تواند منجر به ناراحتی‌هایی شود. علاوه بر این، پدر و مادر معمولاً به خاطر اینکه کودک زیاد زمین می‌خورد، مخصوصاً هنگامی‌که خمیدگی به داخل نیز وجود داشته باشد، نگران هستند.

تشخیص پزشکی پزشک شما با بررسی کامل فیزیک کودکتان، شروع به ارزیابی او می‌کند. اگر کودک شما کمت از ۲ سال سن داشته باشد، سلامت باشد، و دارای خمیدگی متقارن نیز باشد (میزان خمیدگی در هر دو پا یکسان باشد)، احتمالاً پزشک به شما خواهد گفت که نیازی به آزمایش‌های بیشتر نیست. البته اگر پزشک متوجه شود که یکی از پاها دارای خمیدگی شدیدتری نسبت به‌پای دیگر است، ممکن است از پای کوتاه‌تر عکس پرتوایکس تهیه کند. عکس پرتوایکس پای کودک شما در حالت ایستاده، می‌تواند بیماری بلانت یا نرمی استخوان را در صورت وجود نشان دهد. اگر در اولین ویزیت پزشک، کودک شما بیشتر از ۲٫۵ سال سن داشته باشد، و خمیدگی پاهای او متقارن باشد، به‌احتمال‌زیاد پزشک عکس پرتوایکس تهیه می‌کند. در این سن احتمال اینکه کودک شما دچار بیماری بلانت یا نرمی استخوان باشد بیشتر است. اگر عکس پرتوایکس نشان‌دهنده‌ی نرمی استخوان باشد، پزشک برای تائید وجود این مشکل، برای  کودک آزمایش خون خواهد نوشت. روش‌های درمانی نرمی استخوان یا بیماری بلانت دوران کودکی که درمان‌نشده است، منجر به وخیم شدن خمیدگی در دوران بعد از کودکی و نوجوانی می‌شود.سرانجام این کودکان به دلیل تنش‌های غیرطبیعی، دچار ناراحتی‌های استخوانی (به‌ویژه در زانوها) که در مفاصل رخ می‌دهد، خواهند شد. نوجوانان مبتلابه بیماری بلانت نیز معمولاً دچار درد همراه با خمیدگی می‌شوند. درمان بدون جراحی زانوی پرانتزی فیزیولوژیکی: اگرچه زانوی پرانتزی فیزیولوژیکی نیاز به درمان عملی ندارد، بااین‌حال پزشک از شما خواهد خواست تا زمانی که خمیدگی برطرف شود هر ۶ ماه یک‌بار به او رجوع کنید. بیماری بلانت: خمیدگی حاصل از بیماری بلانت دوران کودکی، به درمان نیاز دارد. اگر بیماری در ابتدا شناسایی شود، تنها درمان موردنیاز آتل‌بندی خواهد بود. البته برای نوجوانان مبتلابه بلانت، آتل‌بندی مؤثر نیست. نرمی استخوان: اگر کودک شما نرمی استخوان داشته باشد، پزشک برای درمان ارتپدیک و علاوه بر آن، درمان دارویی، شمارا نزد یک متخصص متابولیک می‌فرستد.تأثیرات نرمی استخوان معمولاً با درمان دارویی برطرف می‌شود. درمان با جراحی زانوی پرانتزی فیزیولوژیکی: در برخی مواقع خاص، زانوی پرانتزی فیزیولوژیکی در اطفال به‌صورت طبیعی درمان نمی‌شود و موجب می‌شود که در دوره نوجوانی، فرد و خانواده‌اش به خاطر ظاهر خمیدگی نگران باشند. اگر خمیدگی به‌اندازه کافی شدید باشد، شاید برای درمان باقیمانده خمیدگی از جراحی استفاده شود. بیماری بلانت:  اگر خمیدگی پاهای کودک مبتلابه بیماری بلانت ادامه یابد، به‌جای استفاده از آتل، بیمار در سن ۴ سالگی جراحی خواهد شد.

جراحی می‌تواند جلوی وخیم‌تر شدن بیماری را بگیرد و از آسیب همیشگی به ناحیه رشد درشت‌نی جلوگیری کند. بچه‌های بزرگ‌تر از ۴ سال تا نوجوانان، برای درمان بیماری بلانت نیاز به جراحی خواهند داشت. نرمی استخوان: کودکان مبتلابه نرمی استخوان نیز درصورتی‌که خمیدگی پای آن‌ها ادامه پیدا کند، به‌جای درمان دارویی باید از جراحی شوند. استفاده از آتل هرچند، اگر این انحنا بدتر شود، یا در یک کودک ۲-۴ ساله تشخیص داده شود، بیماری بلانت می‌تواند با استفاده از آتل‌های ارتوتیک که توسط جراح ارتوپد تنظیم‌شده و در پای کودک قرار می‌گیرد، درمان شود. این آتل‌ها، که بانام آتل‌های KAFO (ارتوتیک زانو، مچ پا، پا) شناخته می‌شوند، از بالای ران تا نوک انگشتان پا هستند. چند مدل متفاوت آتل موجود است ولی هدف همه آن‌ها هدایت تدریجی رشد پاها به سمت حالت صاف پاها است، به‌طوری‌که زانوها و پاها به‌خوبی، بدون هیچ انحنایی، تراز شوند. آتل هر کودک، مخصوص خود او طراحی می‌شود که مستلزم قالب‌گیری پاها است. پس‌ازآن، رشد بعدی پاها با استفاده از آتل‌بندی توسط یک متخصص، از طریق معاینات بعدی و رادیولوژی از پاها، کنترل می‌شود. 

مشکلات کمردرد و بهبود آن با کفش

پوشیدن کدام کفش‌ها باعث بروز کمردرد می‌گردد ؟     

انتخاب نوع کفش می‌تواند به شما کمک بسیاری برای دوری از بیماری‌های مربوط به ستون فقرات کند.علت تعداد زیادی از کمردردها را باید در نوع کفشی که می‌پوشیم جست‌وجو نماییم.اکثر افراد حداقل یک‌بار در طول عمر خود کمردرد را تجربه می‌کنند. و نیمی از کارگرها هرساله کمردرد را تجربه می‌کنند. علاوه بر این، کمردرد دومین مشکلی است که باعث رجوع مردم به پزشک می‌شود. گاهی از اوقات دلیل کمردرد مشخص است که برای مثال می‌توان به آسیب در طول ورزش یا خم شدن به شیوه اشتباه اشاره کرد. باوجوداین، گاهی از اوقات ممکن است که دلایل حیرت‌انگیزی همچون نوع کفش از دلایل کمردرد شما باشند. به‌عبارت‌دیگر، نوع کفش شما نیز می‌تواند در به وجود آمدن مشکل کمردرد دخیل باشد. به همین دلیل در ادامه قصد داریم تا به بهترین و بدترین کفش‌ها برای کمردرد اشاره‌کنیم.   کمردرد و کفش به نظر بعضی از افراد هیچ ارتباطی میان نوع کفش و ابتلا به کمردرد وجود ندارد، اما این را باید گفت که چنین تصوری کاملاً اشتباه است و نوع کفش می‌تواند در ایجاد کمردرد دخیل باشد و باعث خستگی و استرس شود. به این ارتباط یک زنجیره حرکتی می‌گویند، یعنی نحوه حرکت دادن یکی از اعضای بدن (برای مثال پا) دیگر اندام‌های بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. وقتی‌که کفش شما از قوس مناسبی برخوردار نیست و نحوه راه رفتن شما مناسب نیست، کمر شما تحت تأثیر قرار می‌گیرد و درنتیجه در کمر خود احساس فشار خواهید کرد. با پوشیدن کفش‌های پاشنه‌بلند فشار اضافی روی قسمت تحتانی کمر ما وارد می‌شود. همچنین ازآنجایی‌که دمپایی‌های لا انگشتی بسیار صاف هستند، می‌توانند باعث درد قوس پا، درد پاشنه، درد مچ پا و درد زانو شوند. دمپایی‌های لا انگشتی تنها به‌عنوان یک‌لایه محافظتی برای پا عمل می‌کنند.

چه زمانی باید به پزشک پا مراجعه کرد؟ کمردرد می‌تواند علل بسیاری داشته باشد، اما اگر پزشک عمومی شما نتوانست دلیل کمردرد شمارا تشخیص دهد، باید به یک پزشک پا مراجعه کنید تا نحوه راه رفتن و هم‌ترازی شمارا معاینه کند. پیش از آنکه پزشک پا را ملاقات کنید، فهرستی را تهیه کنید که دربرگیرنده سؤال‌ها و علائم مربوط به سابقه پزشکی، داروهای مصرفی و آزمایش‌های شما همچون اشعه ایکس و ام آر آی است. علاوه بر این، اگر در هنگام راه رفتن یا تمرین کردن درد کمر شما بدتر می‌شود، در مورد مناسب یا نامناسب بودن کفش خود اطمینان حاصل کنید.   دلایل موافق و مخالف کفش‌های مخصوص علاوه بر خودداری از پوشیدن بعضی از کفش‌ها همچون کفش‌های پاشنه‌بلند و دمپایی‌های لا انگشتی توصیه می‌شود که برای جلوگیری از درد کمر یا تسکین آن از کفش‌های مخصوص استفاده کنید. شرکت‌های تولیدکننده کفش‌های مخصوص می‌توانند بر اساس شکل پای فرد کفش مخصوصی را برای او درست کنند. با استفاده از این کفش‌های مخصوص، به‌احتمال‌زیاد با بهبود در نحوه راه رفتن و هم‌ترازی مواجه می‌شوید که می‌تواند منجر به استفاده مؤثرتر از عضله‌ها شود. به‌طورکلی، می‌توانید با توجه به نوع پای خود و همچنین مشکل کمر خود کفش مخصوصی را تهیه کنید. باوجوداین، تهیه کفش‌های مخصوص به‌آسانی تهیه کفش‌های معمولی نیست، به‌طوری‌که بتوان آن‌ها را در هر مغازه کفش‌فروشی یافت. برای تهیه این کفش‌های مخصوص باید به یک متخصص مراجعه کنید و غالباً این کفش‌ها بسیار گران هستند. علاوه بر این، ازآنجایی‌که پای شما ممکن است در طول زمان دچار تغییراتی شود، ممکن است در آینده مجبور به تغییراتی در کفش خود شوید.   بهترین کفش برای کمردرد وقتی بحث تسکین علائم ناشی از مشکلات عضلانی‌-اسکلتی همچون درد پا، درد زانو، درد باسن و درد کمر مطرح می‌شود، می‌توان به تسکین این علائم از طریق عوض کردن کفش خود نیز فکر کرد. تمام این مشکلات عضلانی- اسکلتی باهم در ارتباط هستند و فشاری که روی پا وارد می‌شود درنهایت روی کمر شما وارد می‌شود.

در انتخاب نوع کفش، مهم‌ترین چیزی که باید به آن توجه داشته باشید این است که کفش شما باید متناسب با نوع پای شما و شکل پای شما باشد. اولین چیزی که باید به آن توجه داشته باشید، قوس کف‌پایی است. کفش خریداری‌شده باید طوری طراحی‌شده باشد که متناسب با قوس طبیعی پای شما باشد.   انواع قوس کف‌پایی به‌طورکلی، سه نوع قوس کف‌پایی داریم: – چرخش به داخل بیش‌ازاندازه (over-pronation) یا پایین بودن قوس کف‌پایی. – خنثی (Neutral). – چرخش به خارج بیش‌ازاندازه (Excessive Supination) بالا بودن قوس کف‌پایی.   کفش‌های دویدن این کفش‌ها طوری طراحی‌شده‌اند که می‌توانند برای افرادی مفید باشند که یکی از سه قوس مطرح‌شده رادارند.   کفش‌های برهنه یا مینیمال (Minima- Shoes) این کفش‌ها طوری طراحی‌شده‌اند که با پوشیدن آن‌ها بیشتر جلو و وسط پا با زمین تماس پیدا می‌کند. به‌عبارت‌دیگر، این کفش‌ها طوری طراحی‌شده‌اند که پاشنه پا زیاد با زمین تماس ندارد. این کفش‌ها نوع تماس پا با زمین را دگرگون می‌کنند و تماس انتهای پا به زمین را کاهش می‌دهند.   کفی‌های مخصوص استفاده از کفی‌های مخصوص می‌تواند در بعضی از موارد به تسکین کمردرد کمک کند، چون این کفی‌ها تکیه‌گاه اضافی را برای پا فراهم می‌آورند.   ارتزهای (orthotics) تجویزی ارتزهای تجویزی یکی دیگر از کفش‌های مخصوص هستند. ارتزهای معروف به ارتزهای کارکردی، معمولاً از پلاستیک یا گرافیت درست می‌شوند و می‌توانند در درمان مشکلات ناشی از حرکت غیرطبیعی مؤثر باشند. نوع دیگر ارتزهای تجویزی ارتزهای تطبیقی هستند که نرم‌تر هستند و تکیه‌گاه بیشتری برای پا فراهم می‌آورند و بیشتر برای تسکین درد پا و نه درد کمر استفاده می‌شوند. 

۱۰ عاملی که خبر ندارید علت کمردرد همیشگی تان هستند

کمردرد یکی از انواع رایج درد است که همه‌ی ما گهگاه گرفتارش می‌شویم. البته کمردردی که بعد از یک فعالیت سنگین به سراغتان آمده باشد عجیب نیست اما اگر مستعد کمردرد هستید و اغلب دچار این مشکل می‌شوید، به‌طورقطع این مسئله دلیلی دارد که به آن بی‌توجهید. در ادامه به ۱۰ عاملی می‌پردازیم که می‌توانند علت کمردرد همیشگی شما باشند.

۱– خسته و مضطرب هستید

وضعیت عاطفی ما تأثیر زیادی در کمردردهای ما دارد. پریشانی روانی، خود را به‌صورت فیزیولوژیک هم نشان می‌دهد. اگر مدتی طولانی تحت فشار باشید، فشارهای عضلانی می‌تواند منجر به درد و گرفتگی شود. نواحی‌ای که عمدتاً تحت تأثیر فشار و اضطراب قرار می‌گیرند گردن، کتف و کمر هستند. روش‌های آرامش بخشی مثل تنفس عمیق (چهار شماره به‌آرامی هوا را به داخل بکشید، چهار شماره نفستان را نگه‌دارید و چهار شماره نفس را بیرون بدهید)، پیاده‌روی یا یوگا را امتحان کنید.

۲– کفش پاشنه‌بلند می‌پوشید

کفش پاشنه‌بلند شیکتان می‌تواند به کمر شما صدمه بزند. کفش‌های پاشنه‌بلند، مرکز ثقل بدن را جابه‌جا می‌کنند و درنتیجه تعادل بدن را بر هم می‌زنند. پوشیدن این کفش‌ها باعث می‌شود به جلو خم شوید، درنتیجه فشار بیشتری به پاها وارد می‌شود و نمی‌توانید ماهیچه‌ی ساق پایتان را به‌طور کامل کش دهید. همین مسئله فشار و صدمه‌ی بیشتری به کمر وارد می‌کند که می‌تواند منجر به درد شود. اگر مجبورید برای کارتان کفش پاشنه‌بلند بپوشید، درراه کفش‌های راحت و مناسب پیاده‌روی به پا داشته باشید و آن‌ها را در محل کار با کفش‌های پاشنه‌بلند عوض کنید.

۳– رژیم غذایی ناسالمی دارید

تحقیقی در سال ۲۰۱۴ نشان داد ۳۱ درصد از زنان و ۲۵ درصد از مردانی که از کمردرد رنج می‌بردند مشکلات معده‌ای روده‌ای هم داشتند مثل شکم‌درد یا عدم تحمل بعضی مواد غذایی. چیزی که تغذیه و کمردرد را به هم پیوند می‌دهد مسئله‌ی التهاب بدن است. مواد غذایی‌ای که چربی و قند زیادی دارند باعث بروز التهاب در سراسر بدن ازجمله کمر می‌شوند. تا حد ممکن به‌جای مواد غذایی فرآوری شده از مواد غذایی سالم و طبیعی استفاده کنید. مواد پروتئینی مثل گوشت‌های کم‌چربی یا انواع لوبیا، غلات کامل مثل برنج قهوه‌ای و سبزیجات را همیشه در رژیم غذایی خود داشته باشید.

۴– شلوار خیلی تنگ می‌پوشید

شلوارهای جذب می‌توانند صدمات زیادی به کمر شما بزنند. لباس‌های تنگ بدن را منقبض می‌کنند و می‌توانند به کمر، گردن و کتف شما صدمه بزنند. برای آنکه لباس‌هایتان نه جذب بلکه راحت باشند، به دنبال لباس‌هایی باشید که پارچه‌های کشی داشته باشند. برای اطمینان از مناسب بودن اندازه‌ی لباس، باید بتوانید یک انگشتتان را به‌راحتی زیر کمر لباس حرکت دهید.

۵– بیشتر روز را می‌نشینید

بی‌تحرکی یکی از بدترین بلاهایی است که می‌توانید بر سر بدنتان بیاورید. عضلات بدن به حالت نشسته عادت می‌کنند و درنتیجه سفت می‌شوند. برای مقابله با این مسئله، وقتی از خواب بیدار شدید، عضلات نیم‌تنه‌ی پایینی‌تان را با حرکات کششی ورزش دهید. با سفت شدن این ماهیچه‌ها، کمردرد شما هم شروع می‌شود. همچنین کارشناسان توصیه می‌کنند در میانه‌ی روز و قبل از خواب هم حرکات کششی انجام دهید. بهتر است در طول روز هرازگاهی از جای خود بلند شوید و راه بروید. به‌علاوه، در هنگام نشستن، حتماً تکیه دهید و قوز نکنید.

۶– سیگار می‌کشید

محققان آمریکایی پی برده‌اند احتمال بروز کمردرد مزمن در افراد سیگاری ۳ برابر بیشتر از غیر سیگاری‌ها است. مصرف سیگار روی نحوه‌ی واکنش مغز به درد کمر تأثیر می‌گذرد و از قرار معلوم تحمل درد را در شخص کم می‌کند. تحقیقات نشان داده سیگاری‌هایی که مصرف سیگار را قطع می‌کنند از درد مزمن آن‌ها کم می‌شود. همچنین طبق پژوهش‌ها مصرف سیگار با کند کردن گردش خون می‌تواند به بافت کمر صدمه بزند چون در این حالت مواد مغذی کمتری به عضلات پشتی بدن می‌رسد.

۷– شکمتان را ورزش نمی‌دهید

قوی بودن میان تنه می‌تواند با کمردرد مقابله کند. اگر عضلات شکم شما ضعیف باشند، کمر شما مجبور است سخت‌تر کار کند و همین مسئله منجر به کمردرد می‌شود. برای قوی‌تر کردن عضلات شکمتان، تمرینات پلانک، سوپرمن یا سگ پرنده را انجام دهید که ماهیچه‌ی راست کننده‌ی ستون فقرات را درگیر می‌کنند. این ماهیچه ستون فقراتتان را راست نگه می‌دارد و به حفظ حالت مناسب بدن کمک می‌کند. عضلات نیم‌تنه‌ی شما هرگز نباید در زمان نشستن یا پیاده‌روی سست باشد چون این مسئله ریسک بروز درد را بالا می‌برد.

۸– آب بدنتان کم است

مابین استخوان‌های ستون فقرات، دیسک‌هایی وجود دارد که از یک ماده‌ی ژله مانند ساخته‌شده‌اند و ۹۰ درصد این ماده از آب تشکیل‌شده است. بدن شما برای حفظ سلامت این لایه، نیاز به جریان ثابتی از مایعات دارد. وقتی بدن آب خود را از دست می‌دهد، این دیسک‌ها تخت‌تر می‌شوند و از نرمی‌شان کم می‌شود، همین مسئله می‌تواند منجر به بروز درد شود. یک راه خوب برای تشخیص کافی بودن آبی که می‌نوشید توجه به ادرارتان است. ادرار شما باید شفاف یا زرد روشن باشد و اگر زرد تیره باشد باید آب بیشتری بنوشید.

۹– نشیمنگاه تان هم‌سطح نیست

بسیاری از مردم نمی‌دانند که نشیمنگاه آن‌ها هم‌سطح نیست، یعنی یک‌طرف لگن در ارتفاعی بالاتر از طرف دیگر قرار می‌گیرد. این ناهماهنگی می‌تواند عامل کمردرد روزانه‌ی شما باشد و اغلب به‌ویژه زمانی که مشغول کار هستید بروز پیدا می‌کند. این مسئله روی نحوه‌ی واکنش بدن به بعضی حرکات تأثیر می‌گذارد و در هرکسی می‌تواند متفاوت باشد. برای مثال، اگر نیمه‌ی چپ لگن بالاتر از نیمه‌ی دیگر باشد و شما به سمت چپ خیز بردارید، ممکن است احساس کنید عضله‌ی نیمه‌ی چپ نشیمنگاهتان سخت‌تر کشیده می‌شود. اگر هنگام ورزش متوجه شدید که دائماً کمردرد دارید، خوددرمانی نکنید و به پزشک متخصص مراجعه کنید. پزشک با معاینه‌ی تمام بدن می‌تواند ناهماهنگی‌های احتمالی در بدن شمارا تشخیص بدهد.

۱۰– مجرای ادرارتان عفونت کرده

احساس درد در کمر و ناحیه‌ی فوقانی پشت یا تیر کشیدن پهلوها می‌تواند از نشانه‌های عفونت مجرای ادرار باشد که به کلیه‌ها گسترش پیداکرده است. اگر متوجه دیگر نشانه‌های رایج عفونت مجرای ادرار در خودتان شده‌اید مثل افزایش میل به ادرار کردن یا احساس درد در هنگام ادرار کردن، فوراً به پزشک مراجعه کنید

کمردرد، هدیه کفش نامناسب!

حدود 80 درصد افراد در زندگی به کمردرد دچار می‌شوند. این کمردرد می‌تواند از پاها شروع شود و منشأ اصلی کفش مورداستفاده باشد.

کمردرد دومین علت مراجعه افراد به پزشک است. گاهی علت این کمردردها مشخص است مانند آسیب‌های ورزشی و خم شدن به روش‌های نادرست و گاهی مقصر اصلی پاها یا کفش‌ها هستند.انتخاب کفش درست و رعایت اصول در پوشش پا می‌تواند درمان این نوع کمردرد باشد. اگرچه پاها از کمردرد دور هستند، اما با انتقال نامناسب نیروی واردشده از زمین به بدن و اعمال فشار و ایجاد خستگی در عضلات مفاصل بالایی می‌توانند عامل بروز درد در این بخش‌ها باشند. به این مجموعه پا تا کمر زنجیره حرکتی گفته می‌شود.

بر اساس ایده زنجیره حرکتی، حرکت دادن بخشی از بدن، سایر قسمت‌های بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد.وقتی قوس کف پای شما در کفش به‌طور مناسب پر نمی‌شود و الگوی راه رفتن شما دچار اختلال می‌شود، این الگوی غلط به کمر منتقل می‌شود و فشار بر ستون فقرات کمری و لگن را افزایش می‌دهد.کفش و تأثیر آن بر کمردرد، با مد و سلایق القاشده از سوی تولیدکنندگان به مصرف‌کنندگان نیز اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند؛ به‌طور مثال کفش‌های پاشنه‌بلند خط ثقل بدن را جابه‌جا کرده و باعث اعمال فشار بیش‌ازحد و آسیب فقرات کمری می‌شوند.

صندل‌ها هم که کفه تخت و بدون پاشنه‌دارند، قوس کف پا را پر نمی‌کنند و سبب بروز درد کف پا، مچ و زانوها می‌شوند. در بررسی و ارزیابی بیماران کمردرد، فیزیوتراپیست‌ها علاوه بر معاینه و ارزیابی ستون فقرات کمری و مفاصل لگن، میزان تحرک و راستای مفاصل مچ و زانو را هم بررسی می‌کنند و قوس‌های کف پا را هم مدنظر قرار می‌دهند.

زانوهای پرانتزی و ضربدری، مچ پاهای به داخل یا به بیرون منحرف شده و قوس کف پای بیش‌ازحد یا پای صاف با تجویز کفی و کفش طبی مناسب و آموزش تمرینات کششی و تقویتی به بیمار اصلاح و فشار غیرطبیعی از روی ستون فقرات کمری برداشته می‌شود.

گاهی یک کمردرد قدیمی و مقاوم به درمان‌های دارویی، با یک ارزیابی دقیق در فیزیوتراپی و تجویز یک جفت کفی ساده و آموزش چند تمرین کششی عضلات پشت ساق و ران کاملاً برطرف می‌شود.

از آنجا که شکل پای شما در طول زمان تغییر می‌کند و کفی و کفش طبی اصلاحاتی را در آن ایجاد می‌کنند، لازم است هر سه تا شش ماه بیمار مجدد ارزیابی و تغییراتی در کفی و کفش او ایجاد شود. توجه به میزان ساییدگی هر جفت کفش در تجویز اصلاحات مناسب بسیار مؤثر است.کفش باید کاملاً پای بیمار را در بربگیرد و پا داخل کفش آزاد نباشد و لق نزند. کفه کفش باید انعطاف‌پذیری مناسب داشته باشد و بخشی از نیروهای عکس‌العمل وزن وارد از زمین را جذب کند تا سبب آسیب به مفاصل بالایی و فقرات کمری نشود. دو تا سه سانتی‌متر پاشنه می‌تواند اندام تحتانی را نسبت به تنه در وضعیت مناسب قرار دهد.

این کفش‌ها با کمردرد مبارزه می‌کنند

محققان کفش‌هایی طراحی کرده اند که قاتل کمردرد به شمار می‌روند. محققان دریافتند کفش‌های دارای زیره منحنی موجب تقویت عضلات پشت و بهبود انحنای ستون فقرات شده و کمردرد را کاهش می‌دهند.

معمولاً به بیماران مبتلابه کمردرد توصیه می‌شود تمریناتی را برای تقویت عضلات پشت انجام دهند تا پایداری ستون فقرات در کمر بهبود یابد. اکنون محققان دریافتند استفاده از کفش‌های دارای زیره منحنی به مدت چند ساعت در روز تأثیر همان فعالیت‌های فیزیکی را دارد.

در این تحقیقات که با مشارکت40 داوطلب مبتلابه درد خفیف کمر انجام شد، داوطلبان به دو گروه تقسیم شدند. از گروه اول خواسته شد به مدت 4 هفته از کفش‌های دارای زیره منحنی استفاده کند. اما گروه دوم از کفش‌های عادی استفاده کردند. در این مدت میزان فعالیت عضلات کمر و انحنای ستون فقرات داوطلبان با استفاده از تجهیزات خاص به‌دقت اندازه‌گیری شد. سپس اطلاعات به‌دست‌آمده با اطلاعات مربوط به میزان درد کمر و ناتوانی حاصل از آن در بیماران مقایسه شد.

بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش استفاده از کفش‌های دارای زیره منحنی به مدت چند ساعت در روز موجب بهبود وضعیت سلامت افراد مبتلابه کمردرد می‌شود. اکنون محققان در تلاشند تا این آزمایش را با گروه بزرگ‌تری از داوطلبان و برای مدت‌زمانی طولانی‌تر انجام دهند تا از نتایج به‌دست‌آمده اطمینان حاصل کنند.

کفش مناسب برای پیشگیری از کمردرد

پیشگیری از کمردرد با روش‌های مختلفی صورت می‌گیرد مثلاً شیوه درست خوابیدن و یا استفاده از کفش‌های مناسب. کفش ناجور می‌تواند علت بسیاری از مشکلات سلامتی مثل کمردرد باشد. مشکلات کمردرد امروزه دیگر مشکل یک سن یا جنسیت خاصی نیست. بین دوستان و اقوام و آشنایان معمولاً افرادی را می‌بینیم که به مشکلات کمردرد مبتلا هستند.

در این نوشتار با چند نکته‌ی اصولی درباره‌ی کفش مناسب برای پیشگیری از کمردرد آشنا می‌شویم.

۱. برای پیشگیری از کمردرد باید کفشی را پوشید که پاشنه‌کوتاه داشته باشد. (حدود ۲ تا ۳ سانتیمتر)

۲. کفش با پاشنه‌بلند باعث می‌شود به کمر فشار بیشتری وارد شده و فرد را دچار آسیب کند.

۳. افرادی که زیاد راه می‌روند باید کفشی بپوشند که کف آن ضربه‌گیری خوبی داشته باشد.

۴. افرادی که کف پای آن‌ها صاف است باید کفی طبی پوشیده ولی اگر میزان آن زیاد نیست باید کفشی را پوشید که در قسمت داخلی آن برجستگی برای پر کردن قوس داخلی کف پا وجود داشته باشد.

۵. استفاده از دمپایی در منزل جهت پیشگیری از کمردرد دلیل علمی ندارد و استفاده از دمپایی در منزل برای همه افراد جهت جلوگیری از ایجاد کمردرد لازم نیست.

۶. بهتر است محل خم شدن کف کفش، تقریباً زیر محل جدا شدن انگشت شست از کف پا باشد.

۷. برای پوشیدن کفش سعی کنید پاهای خود را خم کنید بجای اینکه کمر خود را خم کنید.

مثلاً می‌توانید بر روی صندلی بنشینید و مچ پای خود را روی زانوی مقابل قرار دهید و کفش را به پا نمایید.
البته در مواردی که درد تیر کشنده‌ای از ناحیه کمر تا کف پا دارید می‌توانید در حالت ایستاده زانوی خود را به سمت عقب خم کنید و وقتی‌که پاشنه پا به نزدیکی پشت ران رسید با دست کفش را به پا کنید ( البته این روش برای کفش‌های بند دار خیلی کمک نمی‌کند)

۸. اگر کف پای شما صاف است یا قوس بلندی دارد می‌توانید از کفی‌های مخصوص که توسط پزشک تجویز می‌شود، استفاده کنید.

راهنمای تعیین سایز کفش

نحوه اندازه‌گیری سایز پا و کفش :

اندازه‌گیری طول پا:

1 – پای خود را روی سطحی صاف مانند کاغذ قرار دهید و به‌صورت عمود و دقیق پاشنه و نوک شصت را علامت‌گذاری کنید

2 – طول پای خود را از پاشنه تا نوک انگشت شصت با خط کش اندازه بگیرید

3 – حال عدد به‌دست‌آمده را در جدول زیر قرار دهید و سایز خود را پیدا کنید، توجه داشته باشید که جدول سایز با توجه به برندهای مختلف متفاوت است، ازآنجایی‌که سایزبندی در محصولات غیر اورجینال خیلی دقیق نمی‌باشد،فروشگاه ورزشی اسپرت با ما امکان ارسال دو سایز مختلف کفش برای محصولات غیر اورجینال (کفش‌های های کپی و درجه‌دو ) برای مشتریان تهرانی را فراهم کرده است.

چند نکته در اندازه‌گیری سایز پا:

برای اطمینان بیشتر می‌توانید از کفش قبلی خود کمک بگیرید. با بررسی زبانه کفش قبلی‌تان سایز خود را تشخیص دهید.

در پایان روز پای شما در بزرگ‌ترین حالت ممکن قرار دارد ، بنابراین بهترین زمان برای اندازه‌گیری سایز پا در ساعات پایانی روز هست.

در اغلب افراد اندازه پای چپ و راست با یکدیگر متفاوت است،لذا اندازه‌گیری را برای هر دو پا انجام داده و سایز را متناسب با پای بزرگ‌تر انتخاب کنید.

جدول سایزبندی کفش آدیداس

سایز کفش زنانه آدیداس

سایز کفش مردانه آدیداس

سایز کفش کودک و نوجوان آدیداس

سایز کفش نوزاد و نوپا آدیداس

سایزبندی کفش‌های برند نایک

سایز کفش زنانه نایک

سایز کفش مردانه نایک

سایز کفش کودک و نوجوان نایک

سایز کفش نوزاد و نوپا نایک

سایز کفش مردانه اسیکس

پای مصنوعی

پای مصنوعی پیشرفته باقابلیت کنترل توسط ذهن

شرکت مهندسی پزشکی Össur در ایسلند که در طراحی و ساخت اندام‌های بیونیکی فوق پیشرفته تخصص دارد، نوعی پای بیونیکی قابل‌کنترل توسط ذهن ساخته است که از آن به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای پزشکی نوین یاد می‌شود.

پروتزهایی که با پالس‌های ماهیچه‌ای کنترل می‌شوند، اواخر دهه ۱۹۶۰ به دنیای پزشکی معرفی شدند اما محدودیت‌های خاص خود رادارند. محققان برای ساخت پروتز جدید، از آرایه‌های دقیقی از حسگرها استفاده کرده‌اند که امکان کنترل ناخودآگاه آن توسط ذهن را فراهم می‌کنند. این شیوه پیش‌تر در اندام‌های فوقانی بدن و همچنین دست‌های مصنوعی با موفقیت به‌کاررفته بود اما درباره اندام‌های تحتانی بدن، موفقیت اندکی حاصل کرده بود. مشکل این بود که اندام‌های فوقانی نسبت به اندام‌های تحتانی بدن بیشتر از کنترل آگاهانه استفاده می‌کنند. انسان‌ها از بازوها و دست‌ها برای انجام کارهایی مانند برداشتن اشیاء بهره می‌برند و این کار به هماهنگی زیادی نیاز دارد اما آن‌ها از پاها برای راه رفتن استفاده می‌کنند و کنترل مغز بر روی این عمل ، کمتر آگاهانه است. پاها همچنین از طریق دستورات مستقیم از مغز کنترل نمی‌شود، بلکه از طریق واکنش‌های ایجادشده توسط نخاع کنترل می‌شود.
این پای بیونیکی جدید از حسگرهای کاشته شده‌ای بهره می‌برد که سیگنال‌ها را به‌طور بی‌سیم به رایانه موجود در آن ارسال می‌کنند و امکان نوعی کنترل بلادرنگ و حرکات و واکنش‌های سریع‌تر و طبیعی‌تر را فراهم می‌کند.
سیستم کنترل پای بیونیکی جدید با «حسگرهای کاشته شده میوالکتریکی (IMES)» کار می‌کند ؛ این حسگرها که به‌اندازه چوب‌کبریت هستند، در درون عضلات خاصی در انتهای پا کاشته می‌شوند. هم‌زمان یک گیرنده سیم‌پیچی موجود در درون پروتز، پالس‌های ماهیچه‌ها را دریافت کرده و آن‌ها را به‌طور بی‌سیم به رایانه پای رباتیک ارسال می‌کند. پای رباتیک و IMES به همراه یکدیگر به‌عنوان نوعی نخاع سایبرنتیکی عمل می‌کنند. به‌جای این‌که کاربر حرکات پا را به‌صورت آگاهانه کنترل کند، کاربر دستوری ناخودآگاه به پروتز ارسال می‌کند که حرکت را کنترل می‌کند.
این فناوری امکان حرکت فیزیکی آنی پروتز را فراهم می‌کند و افراد معلول دیگر نیازی به فکر کردن درباره حرکتشان ندارند، زیرا واکنش‌های ناخودآگاه آن‌ها به‌طور خودکار به پالس‌های میوالکتریکی تبدیل می‌شوند که پای بیونیک را کنترل می‌کنند.
در طی کار آزمایی های این فناوری، دو داوطلب این پای بیونیک را به مدت یک سال استفاده کردند و دیدگاه هردوی آن‌ها درباره آن مثبت بود اما آزمایش‌های بالینی هنوز ادامه دارد. با ارائه این پای بیونیکی که حرکات ناخودآگاه انجام می‌دهد، محققان بیش از گذشته به ساخت پروتزی نزدیک شده‌اند که با کاربر هماهنگ شود.

پنجه مصنوعی پا با فناوری پیچیده ساخته شد

محققان دانشگاه صنعتی اصفهان موفق شدند پنجه‌هایی را برای افرادی که به هر دلیلی از زیر زانو دچار مشکل شده‌اند طراحی کنند که قابلیت انجام فعالیت‌های روزانه رادارند.

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، نیما جمشیدی، عضو هیئت‌علمی گروه مهندسی پزشکی دانشکده فنی مهندسی دانشگاه اصفهان و مجری طرح «طراحی و ساخت پنجه کامپوزیتی»، اظهار کرد: «پنجه‌هایی که معمولاً ساخته می‌شوند فقط انحصار کشور امریکا است و از جنس کربن هستند».وی بابیان اینکه کربن برای کشور ما جز اقلام تحریمی است، گفت: «به دلیل اینکه از این مواد در صنایع نظامی استفاده می‌شود درصدد آمدیم تا پنجه‌ها را با مواد کربنی تولید نکنیم».به گفته جمشیدی، بر این اساس مجبور شدیم از الیافی استفاده کنیم که برای این کار نیست و روی چیدمان مواد کارکردیم تا بتوانیم پنجه‌هایی باکیفیت نمونه‌های آمریکایی به تولید برسانیم.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه اصفهان بابیان اینکه در ساخت این کار خود را با استاندارد‌ها انطباق دادیم، خاطرنشان کرد: «در ساخت این پنجه از فناوری‌‌های تک استفاده‌شده زیرا بر اساس اطلاعات بیمار سختی پنجه مشخص می‌شود».

وی بابیان اینکه معمولاً نمونه‌های آمریکایی سه سال عمر مفید دارند، عنوان کرد: «عمر مفید پنجه‌هایی که تولید کرده‌ایم پنج سال است؛ این ضمانت را بر اساس ۶۰۰۰ قدمی که فرد در روز به‌طور متوسط برمی‌دارد تعیین کرده‌ایم». جمشیدی بیان داشت: «ساخت پنجه‌ها نیاز به تکنولوژی پیچیده‌ای دارد». این محقق بابیان این‌که این پنجه‌ها روی ۳۰ تا ۴۰ نفر تست بالینی شده است، عنوان کرد: «این پنجه‌ها چون اقلام وارداتی محسوب می‌شوند قیمت بالایی دارند ازاین‌رو با تولید آن قیمت نمونه داخلی کاهش می‌یابد».

عضو هیئت‌علمی دانشگاه اصفهان بابیان این‌که تاکنون این پنجه‌ها را در چندین کلینیک به‌صورت سفارشی به فروش رساندیم، افزود: «بنا داریم در سال ۹۷ به‌صورت عمومی این پنجه‌ها را وارد بازار کنیم».وی بابیان این‌که با این پنجه‌ها، همه فعالیت روزانه برای فرد قابل انجام خواهد بود، خاطرنشان کرد: «افرادی که دچار قطع‌شدگی، پای دیابتی‌ها، تصادفات و مشکلات مادرزادی هستند، می‌توانند از این پنجه‌ها استفاده کنند. جانبازان و افراد در بهزیستی می‌توانند مخاطبان این محصول باشند». این طرح با همکاری محمد حیدری عضو هیئت‌علمی دانشکده برق دانشگاه اصفهان به سرانجام رسیده است.

بهترین پای مصنوعی در ایران

آیا تاکنون شما فردی را از نزدیک دیده‌اید که  دارای یک عضو مصنوعی باشد؟ احتمال اینکه شما اصلاً متوجه این عضو نشوید زیاد است چراکه با استفاده از تجهیزات جدید پزشکی مانند اندو اکسو، می‌توان گفت که مشخص نیست چه کسی از این عضو مصنوعی استفاده می‌کند. زمانی که یک فرد در سانحه ای یک از اندام خود را از دست می‌دهد که البته در بیشتر مواقع مربوط به قسمت پایینی بدن است، تصور ادامه زندگی برای وی مشکل است درحالی‌که می‌توان با استفاده از یک پای مصنوعی ، به‌راحتی به روند قبلی زندگی برگشت. البته که انجام این کار به‌راحتی نیست ول غیرممکن هم نیست!

افرادی که از پروتز پای مصنوعی استفاده می‌کنند می‌توانند تمام فعالیت‌های روزمره مانند بالا و پایین رفتن از پله‌ها، شنا کردن، دوچرخه‌سواری، راه رفتن و … را به‌راحتی انجام دهند. جالب است بدانید که تنها یک روز بعد از نصب پای مصنوعی فرد به‌راحتی می‌تواند به زندگی نرمال خود بازگردد.

البته توجه داشته باشید که پروتزها تنها منحصر به‌پای مصنوعی نمی‌شوند. شما می‌توانید از پروتز اندو اکسو برای هر قسمتی از بدن استفاده نمایید. به‌عنوان‌مثال استفاده از دست و انگشت مصنوعی نسبت به‌پای مصنوعی جذابیت بیشتری دارد چراکه ما می‌توانید از هر ۵ انگشت خود برای انجام کارهای روزانه خود استفاده کنید. طبیعی است که شما تصور کنید استفاده از این اندام‌های مصنوعی می‌تواند کار مشکل و دردناکی باشید درحالی‌که اختراع پروتز اندو اکسو یکی از بهترین اتفاق‌هایی بوده است که در دنیای پزشکی افتاده است.

پروتز چیست؟

پروتز یا عضو مصنوعی، اندام مصنوعی، جایگزین اندام به‌وسیله ای گفته می‌شود که شما می‌توانید از آن به‌عنوان جایگزینی برای اندام ازدست‌رفته استفاده کنید. از دست رفتن اندام می‌تواند به هر دلیلی مانند نقص مادرزادی (در هنگام تولد)، حادثه، بیماری یا آسیب‌های جنگی باشد. پروتز پای مصنوعی کمی بیشتر از یک‌تکه فلز است که شما تنها برای راه رفتن از آن استفاده کنید.

انواع پروتز پای مصنوعی چیست؟

در حالت تئوری شما می‌توانید هر قسمت از بدن خود را از گوش تا انگشت پا را می‌توانید با یک عضو مصنوعی جایگزین کنید. اما در عمل تنها می‌توانید از این پروتز برای برخی از اندام‌ها تا این لحظه استفاده کنید.

• پروتز پای مصنوعی از بالای زانو. (اندامی مانند لگن و کمر نیز در این دست قرار می‌گیرند.)
• پروتز پای مصنوعی از پایین زانو.

پروتز پای مصنوعی چگونه کار می‌کند؟

هر پروتز اندام مصنوعی از قسمت‌های مختلفی تشکیل‌شده است. خود اندام مصنوعی، سوکت (که درواقع رابط بین اندام و جسم فرد است)، سیستم کنترلی و پیوستگی.

هرکدام از این قسمت‌ها به‌صورت هماهنگ باهم کار می‌کنند. اندام مصنوعی که در این مورد، پای مصنوعی است، باید به‌گونه‌ای طراحی شود که با جسم فرد هماهنگی داشته باشد و وزن آن متعادل باشد. این ساختار برای هر فرد متفاوت است و باید با دقت زیادی انتخاب شود. چراکه به‌عنوان‌مثال حدود ۳۰ الی ۴۰ درصد از وزن کلی شمارا پاهایتان تشکیل می‌دهند. و حدود ۱۰ درصد را انگشتان. پس برای اینکه تعادل جسمانی شما کنترل شود تا در آینده نیز راحت باشید باید در وزن اندام‌ها بسیار دقیق بود.

قسمت دوم پروتز پای مصنوعی، سوکت است که به‌صورت مستقیم به اندام شما متصل می‌شود. نصب این سوکت از اهمیت زیادی برخوردار است چراکه اگر جراح شما در این زمینه مهارت زیادی نداشته باشد موجب احساس درد در بیمار می‌شود. در حال حاضر با استفاده از تکنولوژی‌های جدید مانند چاپ سه‌بعدی، طراحی انی سوکت به گونه ای انجام می‌شود که مختص اندام بیمار باشد.

توجه : چون اندام بیمار در طول زمان تغییر می‌کند،احتمال اینکه نیاز به تغییر این سوکت باشد وجود دارد.

بعد از انجام جراحی سؤالی که برای بسیاری از افراد ایجاد می‌شود این است که چگونه قرار است از این پای مصنوعی استفاده کنند. در پاسخ به این سؤال باید به این واقعیت اشاره کرد که به‌هرحال بدن شما ممکن است در ابتدا با شرایط جدید مشکل داشته باشد. چراکه قسمتی از بدن شما ازدست‌رفته است. اما خبر خوب این است که با استفاده از تمرینات ورزشی و تکنیک های فیزیوتراپی که توسط پرستاران به شما آموزش داده می‌شود، شما می‌توانید به‌راحتی با شرایط جدید وفق پیدا کنید.

طراحی طبیعی‌ترین پای مصنوعی معلولان با قوزک پیشرفته توسط دانشمند ایرانی

دانشمند ایرانی در کلینیک مایو دانشگاه صنعتی میشیگان و همکارش در حال ساخت یک پای مصنوعی با قوزک پیشرفته هستند که افراد معلول را قادر می‌سازد راه رفتن طبیعی‌تری را تجربه‌ کنند.راز موفقیت این پای مصنوعی در قوزک آن نهفته است و محمد رستگار، استادیار دانشگاه مهندسی مکانیک دانشگاه میشیگان، و همکارش اواندرو فیکانا در حال ساخت پروتزی هستند که توسط میکرو پردازنده کنترل می‌شود و دستیابی به طیف حرکتی این مفصل بسیار پیچیده را واقعی‌تر می‌کند.

این پای مصنوعی رایانه محور دارای حسگرهای حساس به فشار بر روی کف پا بوده و چگونگی راه رفتن فرد معلول را شناسایی می‌کند.این حسگرها به‌صورت آنی سیگنال‌ها را به یک میکرو پردازنده می‌فرستند و میکرو پردازنده نیز به‌نوبه خود پروتز را برای راه رفتن طبیعی‌تر سازگار می‌کند.به گفته رستگار، پروتزهای موجود در بازار که با میکرو پردازنده کنترل می‌شود، می‌توانند پای مصنوعی را فقط در یک‌جهت حرکت دهند و انگشت بزرگ پا را نیز در جهت بالا یا پایین تکان دهند. اما انسان‌ها بر روی خط مستقیم راه نمی‌روند و زمانی که به مانعی برخورد می‌کنند مجبورند بچرخند.
بنابراین دکتر محمد رستگار و همکارش در حال ساخت پای مصنوعی با قوزکی هستند که می‌تواند بر روی دو محور راه برود، چرخش را انجام داده و انگشت بزرگ پا را بالا و پایین ببرد.کابلی که پروتز پا با این نوع قوزک را حرکت می‌دهد، مشابه کابل به‌کاررفته در ترمز دوچرخه است و می‌تواند پا را تقریباً در هر جهتی بچرخاند.این تیم علمی، به‌عنوان بخشی از مطالعه‌ خود، تردمیل مدور بزرگی را طراحی کردند که پای رباتیک بر روی آن در دایره‌هایی راه می‌رود. در آزمایشات انجام‌شده پروتز قادر به تقلید از زوایای قوزک پای انسان به هنگام راه‌رفتن در خط مستقیم و چرخیدن بود.
گفته می‌شود، این دانشمندان با همکاری کنتون کاوفمان، مدیر «آزمایشگاه تحلیل حرکت/بیومکانیک» کلینیک مایو، در تلاش به‌منظور دسترس‌پذیر کردن این سامانه برای معلولان و به‌ویژه سربازان جنگی هستند.

کاوفمان بر این باور است، این سیستم پیشرفته‌ترین نسل پروتزهایی است که توسط میکروپردازنده کنترل می‌شود، گامی در جهت درست بوده و کنترل فعال مفصل و ارتقای ایمنی و کارکرد را ارائه می‌دهد.این دانشمند مزیت سامانه جدید را تقلیدپذیری آن از پای طبیعی عنوان کرد که این امر به آن امکان الگوی راه رفتن طبیعی را می‌دهد. چنین قابلیتی به پیاده‌روی بهتر و سقوط‌های کمتر می‌انجامد.محققان امیدوارند بازبینی این طرح را در کلینیک مایو در تابستان 2014 آغاز کنند.آن‌ها نتیجه دستاورد خود را در سال 2013 و در «کنفرانس کنترل و سیستم‌های دینامیک ASME» ارائه می‌دهند.

کارکرد انواع پروتز پای مصنوعی زیر زانو و ساق پا برای معلولین در ایران

تکنولوژی و پژوهش‌های جدید، کارکرد و زیبایی پروتزهای پا را ظرف دهه گذشته متحول ساخته است. امروزه افرادی که به هر دلیل مجبور به قطع پا شده‌اند، دامنه انتخاب گسترده‌ای دارند. مدل‌های مختلف پروتز پای مصنوعی برای فعالیت‌های گوناگون، از پیاده‌روی، رقص و دویدن گرفته تا دوچرخه‌سواری، گلف، شنا و حتی اسکی روی برف طراحی‌شده است. مواد فولادی و چوبی سنگین‌تر ظرف سال‌ها با پلاستیک سبک، آلیاژهای فلزی و کامپوزیت فیبر کربنی جایگزین شده است. بسیاری از پاهای مصنوعی جدید شباهت زیادی به‌پای طبیعی انسان دارند و بخشی از انرژی تولیدشده هنگام راه رفتن را ذخیره می‌کنند و به بدن برمی‌گردانند. همچنین فنرهایی در پاشنه و پنجه تعبیه می‌شود تا بیمار بتواند مچ پا را به‌طور طبیعی حرکت دهد، پروتز خاصیت ضربه‌گیری و چرخش چندمحوری داشته باشد، ارتفاع پاشنه آن قابل تنظیم باشد و همچنین پروتز ضدآب باشد.

پروتز پای مصنوعی زیر زانو ازنظر ساختاری به دو نوع تقسیم‌بندی می‌شود: اول، پروتزهایی که اتصال سخت به ساق پای پروتز دارند و اصطلاحاً غیر مفصلی هستند و دوم، پروتزهایی با سازوکار مفصلی در مچ پا و قطعات متحرک. البته پروتزهای پای مصنوعی ازنظر کارکرد نیز دسته‌بندی می‌شوند

انواع پروتز پای مصنوعی

پروتز پای مصنوعی SACH و Elastic Keel

ساده‌ترین پای مصنوعی زیر زانو دارای دو نوع است: دارای بالشتک پاشنه با مچ پای سخت (SACH) و دارای keel ارتجاعی (elastic keel). این نوع پای مصنوعی زیر زانو از نئوپرن کرپ یا فوم اورتانی ساخته می‌شود که حول keel به‌گونه‌ای شکل داده می‌شوند که شبیه به پا باشند. چون این پروتز قطعه متحرک ندارد، قیمت نسبتاً پایینی دارد، بادوام است و نیازی به نگهداری ندارد. این نوع پای مصنوعی خاصیت ضربه‌گیری و جذب انرژی دارد، اما انرژی را به‌اندازه پای دینامیک ذخیره نمی‌کند. پای مصنوعی SACH و elastic keel معمولاً برای بیمارانی تجویز می‌شود که می‌توانند با تغییر سرعت جزئی، اندکی راه بروند.

پروتز پای مصنوعی SACH

پروتز SACH ساده‌ترین نوع پای مصنوعی بدون قطعه متحرک و غیر مفصلی است. شکاف پاشنه پروتز SACH از جنس لاستیک نرم است که به دلیل فشرده شدن در ابتدای وضعیت راه رفتن، مانند مچ پا عمل می‌کند. اما جنس keel سخت است تا پایداری پا را در وضعیت میانی گام برداشتن تأمین کند و فقط اجازه حرکت جانبی جزئی بدهد. پروتز SACH با بلندی پاشنه مختلف تهیه می‌شود تا مناسب کفش‌هایی با بلندی پاشنه‌ مختلف باشد.

پروتز پا با Keel نرم

حرکاتی که می‌توان با این نوع پروتز انجام داد، شبیه به پروتز SACH است. به‌علاوه جلوی پا خود را با سطوح ناهموار تطبیق می‌دهد و درعین‌حال حمایت و پایداری لازم را برای ایستادن و راه رفتن به دست می‌دهد.

پروتز پای تک‌محوری و چندمحوری

پروتز پای مفصل‌دار و با قطعات متحرک در دو مدل تک‌محوری و چندمحوری عرضه می‌شود. منظور از محور حرکتی است که در یک یا چند صفحه از سه صفحه متفاوت انجام می‌شود و حرکت آن شبیه به حرکت طبیعی پا است. چنانچه پروتز پا در دو یا سه محور حرکت کند، توانایی حرکتی پا افزایش می‌یابد و به‌این‌ترتیب بیمار می‌تواند تعادل خود را روی سطوح ناهموار حفظ کند.

پروتز پای تک‌محوری

پروتز پای تک‌محوری مفصل‌دار دارای مفصل مچ پا است تا بیمار بتواند پا را رو به بالا و پایین حرکت دهد و پایداری زانو را افزایش دهد. هرچه کف پا سریع‌تر با زمین تماس پیدا کند، پروتز پایدارتر خواهد بود. این ویژگی برای بیماران با سطح قطع عضو بالا، قطع پا در ناحیه بین زانو و لگن، بسیار مفید است. بیمار باید پروتز را کنترل کند تا زانو خم نشود. سازوکار پروتز پای تک‌محوری به‌گونه‌ای است که بیمار می‌تواند پا را با صرف انرژی کمتری کنترل کند. متأسفانه مچ پای تک‌محوری وزن پروتز را افزایش می‌دهد و به نگهداری و سرویس بیشتری نیاز دارد. به‌علاوه این پروتز اندکی گران‌تر از پروتز ساده‌تر SACH است. پای مصنوعی زیر زانو تک‌محوری برای بیماران دچار مشکل پایداری و حفظ تعادل مناسب‌تر است.

پروتز پای چندمحوری

پروتز پای چندمحوری ازنظر وزن، دوام و قیمت شبیه به پروتز تک‌محوری است، اما پروتز چندمحوری بهتر خود را با سطوح ناهموار سازگار می‌کند. پای چندمحوری علاوه بر حرکت رو به بالا و پایین، به طرفین نیز حرکت می‌کند. چون حرکت‌های اضافه‌شده بخشی از فشار و استرس مربوط به راه رفتن را جذب می‌کند، از پوست و پروتز در برابر ساییدگی بهتر محافظت می‌شود.

پروتز واکنش نشان‌دهنده دینامیک

افرادی که فعالیت بیشتری دارند، معمولاً پروتز ساق پا و پا با واکنش دهی بالاتر را ترجیح می‌دهند. پای واکنش‌دهنده دینامیک برای افرادی مناسب است که می‌توانند سرعت راه رفتن خود را تغییر دهند، جهت راه رفتن خود را به‌سرعت عوض کنند یا مسافت طولانی راه بروند. پای دینامیک انرژی مربوط به چرخه راه رفتن را ذخیره و بازگردانی می‌کند، برای این کار پروتز انرژی keel را در مرحله چرخش جذب و سپس آزاد می‌کند تا به استفاده‌کننده حسی از راه رفتن بدهد. به‌علاوه پروتز دینامیک دامنه حرکتی عادی‌تری را ارائه می‌دهد و گام برداشتن منظم‌تری را ممکن می‌کند. بعضی از پاهای واکنش نشان‌دهنده‌ی دینامیک با انگشتانی جدا از هم طراحی می‌شوند تا با تقلید حرکات اینورژن یا اورژن عادی پا و مچ پا، پایداری بیشتر شود. راحتی و واکنش نشان دادن پروتز دینامیک فرد را ترغیب می‌کند تا سطح فعالیت خود را افزایش دهد و حس طبیعی‌تری هنگام راه رفتن داشته باشد. به‌علاوه بعضی از این پروتز ساق پا و پا استرس و نیروهای برخوردی روی کنار پا را کاهش می‌دهد.

پروتز کنترل شونده با ریزپردازنده

پای کنترل شونده با ریزپردازنده (MPC) نوع جدیدی از پروتزهای پا است. بخش‌های مچ و پایین پا سنسورهای کوچکی دارند که با رایانه کنترل می‌شود و اطلاعات دریافتی از اعضاء بدن بیمار و محیط اطراف را پردازش می‌کند و خود را با شرایط موجود وفق می‌دهد. این پردازنده‌ها با توجه به اطلاعات حاصل از سیگنال‌های ورودی، الگوریتم یا مجموعه قواعدی را اعمال می‌کنند تا درنهایت درباره چگونگی واکنش نشان دادن پا یا مچ پا در هر موقعیت مفروض تصمیم بگیرند. ریزپردازنده دستوراتی را به بخش‌های مختلف پروتز می‌دهد تا پا عملکردی مطلوب ارائه دهد. مچ پاهای MPC فعلی سنسورهای متعددی دارند که شامل سنسورهای زاویه مچ پا، شتاب سنج، ژیروسکوپ و سنسور گشتاور نیرو می‌شود. ریزپردازنده‌های این سیستم‌ها پیام‌های ورودی را دریافت و تصمیم لازم را درباره شیوه قراردادن مچ پا، اعمال مقاومت میرایی در مقابل مچ پا و گرداندن موتور مچ پا در زمان راه رفتن می‌گیرند. مزیت شاخص سیستم مچ پا MPC نسبت به دیگر پروتزهای پا به قابلیت بالای آن در واکنش نشان دادن به موقعیت‌های محیطی مختلف مربوط می‌شود؛ سیستم کنترل شونده با ریزپردازنده تنظیمات یا ویژگی‌های مکانیکی مختلفی را برای بهبود توانایی حرکتی و تعادل بیمار ارائه می‌دهد. برای مثال پروتزهای دیگر روی سطوح صاف و هموار عملکرد مناسبی دارند، اما توانایی آن‌ها برای تطبیق یافتن با ویژگی‌های مکانیکی و هم‌ترازی در زمان راه رفتن روی سطوح شیب‌دار یا ناهموار کاهش می‌یابد. پروتزهای موتوری فشار رو به جلویی را هنگام حرکت وارد می‌کنند تا بیمار بتواند با استفاده از این نیروی به‌موقع بهتر راه برود. بعضی از مدل‌ها دارای نرم‌افزار و برنامه‌هایی هستند که با استفاده از آن‌ها می‌توان پروتز را از راه برنامه‌های رایانه‌ای یا گوشی هوشمند به وسایل الکترونیکی هوشمند متصل کرد. این قابلیت به کاربر کمک می‌کند تا متناسب با فعالیت‌های مختلف از پا استفاده کند، با توجه به زمان‌بندی و داده‌های ورودی تغییرات لازم را ایجاد کند و بعضی قابلیت‌ها را خاموش یا روشن کند. تمام این ویژگی‌ها کمک می‌کند تا بیمار تجربه منحصربه‌فردی از عملکرد پایی داشته باشد که قرار است مانند یک پای طبیعی عمل کند. هدف نهایی از ابداع چنین پروتزی این است که پای مصنوعی حتی‌الامکان شبیه به‌پای طبیعی عمل کند.

بااین‌حال پروتز ازنظر قابلیت و میزان سازگار شدن با تمام محیط‌ها با پای طبیعی تفاوت دارد. هرچند پروتز کنترل شونده با ریزپردازنده حرکات پا و مچ پا را به‌طور خودکار هماهنگ می‌کند، اما ارتباط مستقیم با بدن ندارد. پروتز پای موتوری یا کنترل شونده با ریزپردازنده برای کار کردن چیپ، سنسور، موتور و محرک نیاز به باتری دارد. به‌علاوه قطعات الکترونیکی مربوط به سیستم‌های ریزپردازنده آن‌ها را نسبت به دیگر پروتزها آسیب‌پذیرتر و ظریف‌تر می‌سازد. بسیاری از این پروتزها مناسب استفاده در آب یا محیط‌های آلوده و پرگرد و غبار نیستند. به‌علاوه چون به دلیل وجود ریزپردازنده از قطعات بیشتری استفاده می‌شود، پروتز سنگین می‌شود. همچنین هنگامی‌که ریزپردازنده اطلاعات را برون‌یابی و قطعات مختلف پا و مچ پا را هماهنگ می‌کند، بیمار غالباً صداهایی را از داخل پروتز می‌شنود. نکته آخر این‌که بهره‌گیری از تکنولوژی روز و طراحی پیچیده و ظریف باعث افزایش قیمت این پروتز شده است.

بهترین پروتز پای مصنوعی

همان‌طور که ابزار واحدی برای تمام کارها وجود ندارد، نمی‌توان یک پروتز را به تمام افراد دچار قطع عضو توصیه کرد. بیمارانی که با پروتزهای مختلف آشنایی دارند، بهتر می‌توانند درباره انتخاب پروتز مناسب با متخصص صحبت کنند. آگاهی از نقاط قوت و ضعف هر پروتز کمک می‌کند تا بیمار بهترین پروتز را با توجه به نیازها و توانایی‌های فردی خود انتخاب کند. پزشکان و متخصصین پروتز هنگام مقایسه مزایای پروتزهای کنترل شونده با ریزپردازنده با دیگر پروتزها، باید جنبه‌های کارکردی هر پروتز و تناسب آن با نیازها و اهداف خاص هر بیمار را مدنظر قرار دهند.

ساخت انواع پروتز پای مصنوعی: مچ پا، زیر زانو، بالا و روی زانو و لگن

پای مصنوعی زمانی مورداستفاده قرار می‌گیرد که بخشی از پای بیمار یا تمام آن، غالباً به دلیل ابتلا به دیابت یا صدمه دیدن قطع‌شده باشد. پای مصنوعی انواع گوناگون دارد، از وسیله‌ای مقدماتی که راه رفتن روی سطح صاف را امکان‌پذیر می‌سازد تا پای مصنوعی هوشمند که دویدن یا شرکت در فعالیت‌های ورزشی حرفه‌ای را ممکن می‌کند. البته بهره‌گیری از فیزیوتراپی و کاردرمانی نیز برای آموزش چگونگی انجام دادن وظایف روزمره در خانه یا محل کار ضروری خواهد بود. اگرچه زمان شروع فرایند استفاده از پروتز پای مصنوعی در بیماران مختلف متفاوت است، در کل این فرایند معمولاً چند هفته پس از جراحی آغاز می‌شود. در طول هفته نخست پس از جراحی غالباً از محافظ اعضاء استفاده می‌شود.

مرکز جامع توان‌بخشی امید به‌عنوان مرکز چند تخصصی با کمک متخصصین طب فیزیکی و توان‌بخشی، مهندس پروتز، فیزیوتراپیست و کار درمانگر در موارد زیر به این افراد کمک می‌کنند؛
* کنترل زخم استامپ از طریق ازن درمانی
* کنترل ادم بافتی از طریق آموزش تکنیک‌های بانداژ مخصوص و فیزیوتراپی
* درمان دردهای خیالی و همچنین گزگز و مورمور عضو قطع‌شده به کمک فیزیوتراپی، کاردرمانی و همچنین تزریقات تخصصی پزشک متخصص
* شکل‌دهی استامپ از طریق مدالیته های فیزیوتراپی
* درمان دردهای اسکلتی و عضلانی مرتبط و  به قطع عضو و استفاده از پروتز
* آموزش استفاده از پروتز و راه رفتن از طریق سیستم‌های کامپیوتری و تردمیل مخصوص و همچنین واقعیت مجازی
* ساخت روکش‌های پروتز

مشاوره انتخاب و همچنین تکنیک ساخت سوکت پروتز از مهم‌ترین مسائلی است که باید به آن دقت کرد. مهندس پروتز مرکز جامع توان‌بخشی امید سعی دارد تا با توجه به پتانسیل‌ها و توانمندی‌های بیمار بتوان بهترین و از همه مهم‌تر کاربردی‌ترین قطعات رو استفاده کرد.
در مرکز جامع توان‌بخشی امید به‌منظور قالب‌گیری دقیق‌تر و سریع‌تر از اسکنرهای ۳ بعدی و سیستم طراحی کامپیوتری CAD_CAM استفاده می‌شود.

در مواد ساختنی سوکت نیز از انواع کامپوزیت و فیبرهای کربن که نازک‌تر و سبک‌تر هستند و استقامت زیادی دارند استفاده می‌شود.
در انتخاب قطعات نیز از شرکت‌های بزرگ سازنده قطعات از آلمان، فرانسه، آمریکا و ترکیه به بیماران مشاوره داده می‌شود.

انواع پروتز

• پروتز موقت

استفاده از پروتز موقت مزایای بسیاری مانند صرف زمان لازم برای فروکش کردن ورم یا التیام کامل قسمت باقی‌مانده از پا یا هر عضو قطع‌شده دیگری دارد، این زمان حدود شش ماه یا بیشتر طول می‌کشد. ژل لاینر محافظ یا جوراب پروتز برای محافظت از پوست حساس عضو به‌جامانده بین بدن و سوکت پوشیده می‌شود. عضو به‌جامانده هرروز به‌موازات کاهش تورم کوچک‌تر می‌شود و به‌این‌ترتیب بیمار می‌تواند لایه‌های بیشتری از جوراب را برای جلوگیری از شل نشدن سوکت اضافه کند. اگر سوکت بیش‌ازاندازه شل شود، لازم خواهد بود تا سوکت جدیدی برای ایجاد تغییر در حجم ساخته شود.

پایلون (انتقال‌دهنده وزن از سوکت به پنجه پروتز پا) پروتز موقت عموماً هیچ روکش زیبایی ندارد تا متخصص بهتر و راحت‌تر بتواند هم‌ترازی و هم‌محوری آن را تنظیم کند. بیماران معمولاً فیزیوتراپی و آموزش راه رفتن را هنگام به پا داشتن پروتز پای مصنوعی موقت شروع می‌کنند. تعیین محل نقطه‌های فشار یا سایش روی قسمت باقی‌مانده عضو در طی این مدت بسیار مهم است. هرگاه حجم عضو باقی‌مانده ثابت شد و بیمار به سطح ثابت فعالیت رسید، می‌توان از پروتز نهایی استفاده کرد.

• پروتز نهایی

به‌منظور قالب‌گیری سوکت نهایی احتمالاً مجدداً از فن‌آوری اسکن لیزر برای تهیه تصاویر نهایی استفاده خواهد شد. متخصص و بیمار به همراه یکدیگر تصاویر را بررسی می‌کنند تا تنظیم‌های ظریف و ضروری را انجام دهند. بیماران معمولاً تمایل دارند تا در فرایند اندازه کردن پای مصنوعی مشارکت داده شوند و بتوانند تصاویر اسکن شده و داده‌های کالبدشناختی را به‌راحتی در رایانه مشاهده کنند. ممکن است بازهم بخشی از عضو باقی‌مانده به مداخله بیشتر و قالب‌گیری گچی سوکت نیاز داشته باشد. ارتوپد فنی مناسب‌ترین رویکرد را برای ساختن بهترین سوکت بر اساس نیازهای فردی تعیین می‌کند.

پروتز پای مصنوعی جایگزین بخشی از عضو یا تمام عضو ازدست‌رفته است. اگرچه عضو مصنوعی هیچ‌گاه مانند عضو اصلی و اولیه طبیعی نخواهد بود، بااین‌حال به بیمار کمک می‌کند تا به‌خوبی از عهده بسیاری از کارها بربیاید؛ البته شرط لازم این توانایی آن است که شخص بیمار انرژی و اراده را برای فراگیری روش استفاده از عضو مصنوعی با یکدیگر تلفیق کند. همکاری با پزشک، ارتوپدی فنی و متخصص فیزیوتراپی در پرداختن به کلیه نگرانی‌ها و دغدغه‌ها و همکاری با آنان درزمینهٔ فرایندهای طراحی، اندازه کردن و آموزش از مهم‌ترین جنبه‌های موفقیت به شمار می‌روند و راحتی فرد را تا حد زیادی تضمین می‌کنند.

اندازه کردن پروتز

قاعده کلی این است که هر چه عضو مصنوعی سریع‌تر اندازه و کار گذاشته شود، بیمار سود بیشتری خواهد برد. یکی از دشوارترین مشکلاتی که ارتوپد فنی و بیمار با آن مواجه می‌شوند تورم بخش باقی‌مانده عضو، به دلیل تجمع مایع، است. تورم، اندازه کردن عضو مصنوعی را دشوار می‌کند، اگرچه اقدام‌های خاصی را می‌توان برای کاهش میزان ورم انجام داد.محکم پانسمان کردن در کنترل تورم مؤثر است؛ پس از باز کردن این پانسمان و زمانی که از پای مصنوعی استفاده نمی‌شود، باند کشی برای جلوگیری از تورم به‌کاربرده می‌شود.روش صحیح پانسمان کردن به بیمار آموزش داده می‌شود و معمولاً انتظار می‌رود که وی بتواند به‌تنهایی این کار را انجام دهد. یک یا دو باند کشی با عرض 10 سانتیمتر (چهار اینچ) برای یک فرد بزرگ‌سال معمولی کفایت می‌کند. هنگام بستن باند باید تا اندازه  توان کشش باند، آن را کشید.

انتهای عضو قطع‌شده باید دائماً پانسمان باشد، اما باندها را باید هر 4 تا 6 ساعت عوض کرد و هرگز نباید پانسمان بیش از 12 ساعت روی عضو باقی بماند. اگر عضو ضربان داشت، پانسمان را باید عوض کرد.البته می‌توان به‌جای باندهای کشی از”جوراب‌های منقبض کننده” مخصوص با خاصیت ارتجاعی استفاده کرد، هرچند برخی معتقدند این جوراب‌ها به‌اندازه یک پانسمان مناسب کارآمد نیستند، اما بدون شک جوراب‌های منقبض کننده از پانسمان اشتباه بهتر هستند.خواه جوراب منقبض کننده استفاده شود خواه باند کشی، باید آن را دست‌کم سه بار در روز عوض کرد و انتهای عضو را به‌شدت به مدت 10 تا 15 دقیقه ماساژ داد و سپس جوراب یا پانسمان را به‌سرعت استفاده کرد.

ساخت

بیمار چند هفته یا چند ماه پس از جراحی قطع عضو به متخصص ارتوپدی فنی مراجعه می‌کند. وی اندازه‌گیری‌های لازم را انجام می‌دهد و قالبی را از انتهای باقی‌مانده عضو برای ساخت پای مصنوعی موقت تهیه می‌کند. پروتز پای مصنوعی موقت یک سال یا بیشتر استفاده می‌شود، به‌عبارت‌دیگر پروتز موقت تا زمان التیام عضو و تغییر شکل و اندازه آن در اثر آتروفی عضلانی، به‌کاربرده می‌شود.

بیمار پس از رسیدن بخش باقی‌مانده عضو به حالت پایدار مجدداً به ارتوپدی فنی مراجعه می‌کند تا جزییات لازم در مورد گونه‌های مختلف اعضاء مصنوعی دائمی در دسترس به دست آید. ضمناً این متخصص قالب دیگری را از انتهای باقی‌مانده عضو برای ساخت پای مصنوعی دائمی تهیه می‌کند.پس از آزمایش پای مصنوعی در مطب متخصص پروتز و هنگام فعالیت روزانه، بیمار برای اندازه کردن نهایی به مطب بازمی‌گردد.

قبل از نهایی شدن پروتز، بیمار در کلینیک ارتوپدی فنی پروتز پای مصنوعی را آزمایش کرده تا از مناسب بودن آن اطمینان حاصل کنید. در صورت تمایل بیمار، می‌توان پوشش زیبایی را طبق مدل انتخابی وی تهیه کرد از اجزاء گوناگون بسیاری در ساخت پای مصنوعی استفاده می‌شود که بسیاری از آن‌ها قابل‌جایگزینی‌ هستند. بخش‌هایی مانند زانو، کف پا یا لاینر تفاوت چشمگیری را در راحتی و عملکرد پروتز پا به وجود می‌آورد. گونه‌های مناسب با توجه به نکاتی مانند وزن و میزان فعالیت انتخاب می‌شود.

عامل‌های دیگر تأثیرگذار بر انتخاب اجزاء مناسب سازگاری بین بخش‌ها، قیمت پروتز پای مصنوعی، ابتلا به بیماری‌های دیگر، مسائل زیبایی‌شناختی، نوع فعالیت‌ها (به‌طور مثال شرکت در فعالیت‌هایی که احتمال خیس شدن پا در آن‌ها می‌رود) و البته نظر بیمار را در برمی‌گیرد.پروتزهای پا شامل انگشت، مچ پا، زیر زانو، بالا و روی زانو و همچنین لگن هست. که در ادامه به شرح هر یک پرداخته می‌شود:

1.  کف پا و انگشتان (پنجه):

• پروتزهای اصلی پایین‌تنه پنجه پا با مچ ثابت و پاشنه (پنجه ساچ) را شامل می‌شود.
• پایه خارجی، پنجه یا مچ تک‌محوره، بیماران در سطح عملکرد 1 یا بالاتر را تحت پوشش قرار می‌دهد.
• پنجه با پایه منعطف و مچ یا پنجه چند محوره برای بیماران در سطح عملکرد 2 یا با نیازهای عملکردی بیشتر مناسب است.
• سیستم پنجه خمیده، پنجه ذخیره کننده انرژی، پنجه یا مچ چند محوری، واکنش پویا (دینامیک) یا سیستم خمیدگی در هنگام راه رفتن یا نظایر آن‌ها بیماران در سطح عملکرد 3 یا بالاتر را تحت پوشش قرار می‌دهد.

2. زانوها:

• پروتزهای اصلی پایین‌تنه، زانوی تک‌محوری با سایش ثابت را شامل می‌شود.
• زانوهای پنوماتیک و روان، بیماران در سطح عملکرد 3 یا بالاتر را تحت پوشش قرار می‌دهد.
• دیگر سیستم‌های زانو برای بیماران در سطح عملکرد 1 یا بالاتر مناسب هستند.

3. مچ:

•  بخش‌های چرخشی محوری بیماران در سطح عملکرد 2 یا بالاتر را تحت پوشش قرار می‌دهند.

در ادامه به خط‌مشی‌های معمول در مورد پوشش سوکت‌های پروتز پای مصنوعی اشاره می‌شود:

• ازنقطه‌نظر پزشکی ضرورتی برای انجام آزمایش‌های تشخیصی بر روی سوکت‌های “پروتزهای فوری” وجود ندارد.
•  معمولاً برای هر پروتز دو سوکت آزمایشی بدون مستندسازی بیشتر کفایت می‌کند.
•  قرار دادن بیش از دو سوکت یکسان به‌طور هم‌زمان برای یک پروتز مجزا مجاز نیست.
• در صورت وجود مدارک کافی دال بر نیاز فیزیولوژیکی یا عملکردی، جایگزینی سوکت ضرورت می‌یابد.

در بیمارانی که دچار قطع عضو شده‌اند، مسئله‌ای که حائز اهمیت است، عملکرد عادی فرد در زندگی روزمره و بدون کمک گرفتن از دیگران بااندام‌های مصنوعی و وسایل کمکی می‌باشد. به دلیل آمار نسبتاً بالای تصادفات در کشور ما، متأسفانه تعداد نستا زیادی از افراد قطع عضو شده و نیازمند اندام‌های مصنوعی مانند پا، دست، انگشتان و… می‌شوند. بعلاوه افرادی که دچار معلولیتی مانند فلج مغزی، ضایعه نخاعی و انحرافات ستون فقرات و… نیاز به وسایل کمکی دارند. برای همین بسیار مهم است که کیفیت ارائه‌شده در این وسایل مناسب بوده تا بیمار علاوه بر اینکه توانایی لازم را بتواند به دست آورد، به دلیل استفاده از وسایل کمکی و اندام‌های مصنوعی که استاندارد نیستند، دچار مشکل و درنهایت انزوا نشود. امروز با تکیه‌بر تکنولوژی روز برای ساخت انواع اندام‌های مصنوعی و وسایل کمکی، خطرات ناشی از خطاهای انسانی حذف‌شده و ارتوپد فنی می‌تواند اطمینان حاصل کند که وسایل ساخته‌شده برای بیمار مناسب هستند. در کلینیک ارتوپدی فنی امید ساخت این وسایل با استفاده از ارزیابی بیومکانیکال و اسکن‌های خاصی صورت می‌گیرد، سپس با استفاده از نرم‌افزارهای کامپیوتری اقدام به طراحی این وسایل می‌شود و با استفاده از پرینترهای سه‌بعدی این وسایل آماده می‌شود. بدین ترتیب جلوی خطاهای انسانی در ساخت این وسایل گرفته می‌شود و وسایل کاملاً مناسبی برای فرد تهیه می‌شود.

زمان استفاده از پروتز

بیمار معمولاً چند هفته پس از جراحی یعنی زمان بهبود جراحت و کاهش تورم بافت برای اندازه‌گیری‌های پروتز و اندازه کردن آن آماده است. برای تسریع بهبود می‌توان از حرکت‌های اصلاحی و توان‌بخشی‌ بهره جست. دراین‌بین گروه پزشکی نیز نهایت تلاش خود را به کار می‌بندد تا قسمت باقی‌مانده عضو را در شکل صحیح نگه دارد و عملکرد و استقامت کلی آن را افزایش دهد. اندازه کردن پروتز معمولاً بدون فشار است و پس از طی چند مرحله پروتز پای مصنوعی منحصربه‌فردی برای بیمار ساخته می‌شود.

قیمت

هزینه و قیمت پروتز پای مصنوعی جدید بسیار متغیر است، اما حتی گران‌ترین عضو مصنوعی نیز تنها 3 تا 5 سال دوام دارد و پس‌ازآن به دلیل فرسودگی قابل‌استفاده نیست و باید تعویض شود. پس هیچ عضو مصنوعی مادام‌العمر نیست.

اکثر افرادی که دچار نقص عضو می‌شوند، می‌توانند وظایف خود را مانند گذشته به شیوه‌ای طبیعی ظرف چند ماه، بسته به محل نقص عضو و توانایی جسمی، انجام دهند. نحوه عملکرد آنان در درجه نخست به اهدافشان، صرف زمان کافی برای اندازه کردن پروتزی راحت، مراجعه منظم به پزشک و نگرش مثبت بیمار و گروه پزشکی بستگی دارد. پروتز مصنوعی پا انواع مختلفی دارد که با توجه به نیاز بیمار، هزینه آن و… توسط ارتوپدی فنی برای وی ساخته می‌شود. ساخت پروتز پای مصنوعی معمولاً بعد از التیام جای زخم و کاهش تورم صورت می‌گیرد.

تولید کفش به روش تزریق مستقیم

تولید کفش به روش تزریق مستقیم از مراحلی تشکیل شده است که در این مقاله سعی شده به نحوی ساده و قابل درک برای شما توضیح داده شود.

۱. مدلسازی

۲. تهیه جنس رویه و لمینیت کاری

۳. برشکاری

۴. خیاطی

۵. اشتروبل کاری

۶. کارکشی به قالب

۷. تزریق

۸. بسته بندی

در ادامه به بررسی دقیق تمامی مراحل بیان شده پرداخته خواهد شد.

۱. مدلسازی

مدلسازی عبارت است طراحی مفهومی و اصولی یک کفش از صفر به منظور تولید صنعتی پس از انتخاب سبک اولیه مدل از یک مدلیست برای طراحی دعوت به عمل می آید. طراح پس از بررسی اولیه و مشورت با مدیر تولید در مورد اولیه طرح اولیه به توافق میرسد .

برای درک بهتر مراحل طراحی برای مدل مردانه توضیح داده می‌شود ماهیچه سایز چهل و دو تحویل مدلساز می‌شود. مدلساز با استفاده از فویل الومینیومی کل ماهیچه را میپوشاند و شکل روی پا بر حسب ماهیچه موجود را بر روی فویل آلومینیومی تهیه می کند طراحان به این عملیات لاست کپی گرفتن یا کفن پوش کردن می‌گویند.

این طرح اولیه را بر روی یک مقوی سفید می‌گذارند و طرح آن را روی مقوی می‌کشند. سپس طراحی تکه های مدل بر حسب ماهیچه و با مطابقت با این لاست کپی انجام خواهد شد.

تشخیص سایز و محل سوار تیکه های کفش در کل پروسه تولید کفش بر اساس نشان می‌باشد.نشان در واقع یک علامت کوچک است که کنار دستک اصلی یا هر تیکه مورد استفاده تعبیه می‌شود

پس از مدلسازی اولیه بر روی مقوای سفید نوبت به دستبری کار می‌رسد.جنس مورد استفاده تهیه شده و تحویل مدلساز می‌گردد. مدلساز ابتدا جنس را بر روی میز کار خود فیکس می‌کند و سپس شابلون تیکه مخصوص به آن جنس را روی آن قرار داده و با تیغ مخصوص تیکه مورد نظر را از جنس می‌برد. سپس بقیه تکه‌ها را هم به همین نحو برش می‌دهند و در نهایت تمامی تکه‌های بریده را بر اساس نشان‌هایی که برای هر تیکه طراحی کرده است سوار می‌کند و می‌دوزد. در این مرحله مدلساز فقط یک لنگه سایز چهل و دو را دست بری می‌کند و می‌دوزد. سپس یک لنگه سایز چهل دو با حضور خود مدلساز در کارخانه تولید می‌شود و پس از تایید تیکه‌های کاغذی یا همان شابلون‌های مدل به یکی از تیغه سازی ها ارسال میگردد. شابلون کاغذی سایز چهل و دو در این مرحله گرید می‌شوند.

گرید چیست؟

شابلون های کاغذی سایز چهل و دو ابتدا اسکن شده و در کامپیوتر بر طبق مقیاس خاصی تبدیل به سایزهای دیگر میگردند. هر سایز با سایز بالایی خود از طول ۶/۶۶ میلیمتر و از عرض۳.۳۳ میلیمتر متفاوت است. شابلون‌های مقوایی کل سایزهای خواسته شده توسط کامپیوتر با مقیاس مناسب گرید شده و سپس بریده شده و دوباره تحویل مدلساز می‌گردد. در این مرحله مدلساز عملیات دستبری را برای سایز بزرگ (در سایز مردانه معمولا ۴۵) و کوچک (سایز ۴۰) انجام داده و یک لنگه سایز بزرگ و‌یک لنگه سایز کوچک را خیاطی می‌کند. سپس دو لنگه تحویل مدیر تولید می‌شود و مدیر تولید با نظارت مدلیست انها را تولید میکند . شابلون ها پس از انجام ویرایش و تصحیح های لازم برای تیغه سازی ارسال میشود که تیغه های فلزی که دقیقا به شکل تیکه های یک مدل می‌باشند ساخته شود. پس از اینکه تیغه‌ها ساخته شد برشکار با استفاده از تیغه ها تکه‌های مورد نظر را برشکاری می‌کند و تست اولیه برای سی جفت انجام می‌شود.

۲. تهیه جنس رویه و لمینیت کاری

پس از مرحله مدلسازی و انتخاب نوع جنس مورد استفاده برای رویه کفش یا همان پستایی باید به سراغ آماده سازی جنس های مورد نیاز رویه رفت .در این مرحله لازم است شناخت درستی از نوع پارچه ها یا فوم های موجود در بازار داشته  داشته باشید.فوم‌ها ممکن است با مواد پی یو یا مواد پی وی سی ساخته شده باشند و پارچه ها هم که انواع متفاوتی دارند

در انتخاب فوم چند نکته حایز اهمیت است :

ظاهر، رنگ و رخ یا طرح مناسب با مدل

ضخامت جنس

بافت آستر پشت فوم که می‌تواند واترجت یا نمد یا اسم های متفاوت بازاری داشته باشد.

جنس خود فوم که می‌تواند پی یو یا پی وی سی باشد (این نکته بسیار مهم است چرا که فوم با پایه پی وی سی به مواد زیره که قرار است بعدا ریزش شود چسبندگی ندارد، البته در تولید دمپایی و صندل می‌توان از فوم‌های پی وی سی که پوشش سطحی با لاک پی یو دارند استفاده کرد اما در تولید کفش این امکان وجود ندارد )

پس از تهیه جنس رویه باید جنس آستر که سطح داخلی یک پستایی را تشکیل میدهد نیز انتخاب شود.

لمینیت کاری

حال سراغ عملیات لمینیت کاری میرویم. لمینیت کاری عبارت است از چسباندن دو یا سه لایه جنس به یکدیگر اینکار توسط دستگاه مخصوص که مجهز به غلطک‌های بزرگی می‌باشد انجام می‌پذیرد. یک روی جنس به چسب آغشته می‌شود و به جنس دیگری در حضور گرما می‌چسبد . بسته به نوع مدل ممکن است لمینت کاری های متفاوت انجام شود انواع لمینیت به دو دسته دوبله کاری و سوبله کاری تقسیم می شود.

میتوان از چسب دوغی که به چسب لاتکس معروف است استفاده کرد بعضا مشاهده شده که کارگاه‌های لمینیت کاری اب نیز با این چسب مخلوط میکنند تا اقتصادی تر شود. بهترین نوع لمینیت لمینیت فیلم است که در این نوع لمینیت یک لایه پلاستیک حرارت دیده و بین دولایه جنس مورد نظر قرار میگیرد و از چسبندگی بسیار قوی برخوردار است. جنس رویه و آستر لمینیت شده پس از انجام عملیات لمینیت به کارخانه بازگردانده میشوند و آماده برشکاری هستند .

عملیات لمینیت کاری ممکن است در تهیه جنس کفی و جاهای دیگر نیز مورد استفاده قرار گیرد . در واقع هر نوع چسبانده شدن دو نوع جنس به یکدیگر را لمینیت کاری می‌گویند که میتواند با مواد مختلف و طرق مختلفی بسته به نوع مدل انجام شود .

۳. برشکاری

پس از مرحله انتخاب و خرید جنس و لمینیت کردن جنس های مناسب با یک دیگر طاقه جنس مورد نظر آماده است و باید تکه های کفش و یا دمپایی را از جنس مورد نظر برش داد. همانطور که در بخش مدلسازی توضیح داده شد شابلون های کفش پس از طراحی به صورت تیغه های فلزی لب تیز ایجاد می‌شوند.

در بخش برشکاری ابتدا چندین لایه از جنس مورد نظر بر روی میز برشکاری پهن می‌شوند و برشکار با در نظر گرفتن نکات ایمنی و فنی با توجه به آن جنس تیغه مناسب مدل مورد نظرش را روی آن لایه ها قرار داده و پرس دروازه ای را تحریک می‌کند پرس پایین آمده تیغه فلزی را با فشار چند صد کیلویی بر روی جنس به سمت پایین فشار می‌دهد و تعداد زیادی از آن تکه ها تولید می‌شود .

سایزبندی تیغه ها و نوع سوار آن ها توسط نشان مشخص می‌شوند مثلا در کنار تیغه سایز چهل و یک یک فرورفتگی ایجاد می‌شود که شکل همین فرو رفتگی دقیقا روی جنس ایجاد می‌شود و یا روی سایز چهل و دو، دو فرورفتگی ایجاد شده که به دو نشان معروف است. این مرحله نیز مانند مراحل دیگر کفش ریزه کاری‌ها و نکات فنی بسیاری دارد.

تمام تکه های یک مدل کفش در بخش برشکاری به صورت صنعتی و سری کاری برش داده می‌شود بسته بندی می‌شود و در صورت نیاز به چاپخانه ارسال می‌شود.

۴. خیاطی

پس از برشکاری و ارسال برای چاپخانه تکه های بریده شده آماده خیاطی میباشند .ممکن است در این مرحله نیاز به یراق الات ،مارک،پرچ و..باشد که پس از تهیه از بازار پاچنار تهران همراه تکه های بریده شده به کارگاه خیاطی ارسال میشود.

خیاطی کار کفش توسط استادکاران ماهر و چرخ های خیاطی همچون چرخ راسته دوز،نواردوز بطر،زیگزال و ..انجام میشود.کارها پس از ورود به کارگاه خیاطی ابتدا مرحله جداسازی و آماده سازی برای خیاطی را طی میکنند.

سپس تکه های کار یکی یکی پروسه خیاطی را طی میکنند.ممکن است ابتدا لازم باشد تکه ها با چسب پی یو بر روی هم سوار شوند.مهمترین نکته ای که باید مد نظر قرار گرفت این است که مثلا تکه های سایز چهل و سه بر روی هم سوار شوند و اگر یک تکه از سایز چهل و دو با تکه دیگر سایز چهل و سه دوخته شوند سایز نهایی دچار مشکل شده و قابل تولید نیست.

مرحله خیاطی واقعا مرحله جذاب و حرفه ای است که فقط خیاطان و پیشکاران حرفه ای از پس اینکار بر می آیند. رویه آماده شده دمپایی یا کفش را اصطلاحا پستایی مینامند که برای ادامه عملیات تولید دوباره به کارخانه ارسال میشوند.

۵. اشتروبل

اشتروبل کاری در واقع یک عملیات دوردوزی میباشد که طی آن رویه یا همان پستایی کفش به یک کفی دوخته شده و به شکل یک جوراب در می آید. این عملیات با چرخ خیاطی خاصی انجام می‌شود. اسم اشتروبل و عملیات اشتروبل کاری برگرفته از نام چرخ های خیاطی آلمانی با نام STROBEL می‌باشد که اولین بار برای این منظور در ایران استفاده شدند. این عملیات دوردوزی یا همان اشتروبل کاری الحق کار بسیار حرفه ای می‌باشد تا حدی که اشتروبل کار یکی از نیروهای اصلی یک کارخانه می‌باشد.

چرخ های اشتروبل می‌توانند چرخ های آلمانی اشتروبل، چرخ های طرح آلمانی میدان که ترکیه هستند یا چرخ های چینی یا تایوانی باشد. این چرخ ها بازار سیاه زیادی دارند و بعضا مبالغ غیر واقعی برای آن ها ارائه می‌شود ولی چرخ های میدان ترک با قیمتی حدود دو هزار دلار در ترکیه ارائه می‌شوند. برای تولید کفش چرخ اشتروبل حتما باید مجهز به چروک کن باشد. کفی که برای دوختن به رویه یا پستایی استفاده می‌شود باید ویژگی خاصی داشته باشد و به اندازی کافی محکم باشد . پس از عملیات اشتروبل کاری کلیه پستایی ها مثل یک جوراب آماده کشیدن تن قالب های فلزی می‌باشند.

۶. کارکشی به قالب

همانطور که در بخش قبل گفته شد پستایی ها پس از اشتروبل کاری به صورت یک جوراب در می آیند. حتی کار کشی یک کفش نیز از ریزه کاری های فنی خاصی برخوردار است و مهارت کارگران در امر کارکشی بییار حائز اهمیت است و هر گونه خطا می‌تواند باعث کج شدن کفش‌ها شود. کارکش پس از کشیدن پستایی اشتروبل شده بر روی قالب فلزی آن را تنظیم کرده و با چکش پلاستیکی چروک های سر کفش رو میکوبد تا محو شوند و برای عملیات تزریق آماده شوند.

۷. تزریق

پس از اینکه پستایی یا رویه کار آماده شد و اشتروبل دوزی شد و به ماهیچه قالب کارکشی شد نوبت به تزریق و تولید نهایی میرسد.

یکی از سخت ترین و پر دردسرترین مراحل کار سر و کله زدن با مواد زیره کفش است که ویژگی های خیلی خاصی دارد. مواد استفاده شده در زیره کفش به روش تزریق مستقیم از پلی یورتان میباشد. پلی یورتان کفشی ویژگی های خاصی دارند چرا که سبک هستند و در عین حال عمر بسیاربالایی دارند. و در برابر شرایط اب و هوایی نیز بسیار مقاوم هستند.

در واقع بکاربردن واژه تزریق که معنی واژه انگلیسی اینجکشن است است برای این عملیات کاملا بی معنی است و اینجا باید کلمه ریزش به کار رود که لازم است برای درک بهتر آن کمی با مواد پلی یورتان آشنا شویم .

کاربرد پلی یورتان ها چیزی فراتر از حد تصور است. از زیره کفش و کفپوش و دیوار سازی گرفته تا گچ شکسته بندی و خودرو سازی و …. همه و ‌همه می‌توانند با پلی یورتان مخصوص به خود تولید شوند. پلی یورتان ها در واقع پلیمر هایی با پایه پلاستیک هستند که از دو جز پلی و‌ایزو تشکیل می‌شوند و بسته به نوع پلی آنها به دو دسته تقسیم میشوند: پلی اتر یا پلی استر

گاها به دو‌جز اصلی پلی و ایزو اجزای دیگری نیز اضافه می‌شود.

این اجزای فرعی مواردی همچون عامل حجم دهنده، کاتالیست، سخت کننده، فیلر و …. می‌باشند.

آب نقش عامل حجم دهنده را ایفا می‌کند به این صورت که در حین واکنش اصلی با مواد باعث تولید گاز CO2 می‌شود که بدلیل تمایل این گاز به خروج از سیستم  لابه‌لای مواد گیر می‌کند و مواد را با خود به اطراف (بیشتر به سمت بالا) می کشاند. به این صورت آب باعث افزایش حجم بیشتر فوم و فرو رفتن بهتر مواد در دیواره های قالب خواهد شد . در این روند می‌توان از سخت کننده یا هاردنر نیز استفاده کرد. سخت کننده در واقع نوعی پلی یورتان است، البته با ساختار خیلی ساده‌تر که به همین دلیل زودتر واکنش می‌دهد و چهار چوب اصلی تشکیل می‌شود. در واقع سخت کننده نقشی شبیه نقش اسکلت در ساختمان را ایفا می‌کند یعنی سریع ایجاد می‌شود و موجب مستحکم شدن بقیه مواد می‌شود . مواد پلی یورتان که از دو جز ایزو و پلی تشکیل شده است باید قبل از ورود به دستگاه توسط گرمکن (آون) کاملا گرم شود و بعد داخل دستگاه شود.

مواد از پیش گرم شده توسط پمپ ایزو کش و پلی کش وارد دستگاه شده و آماده تزریق می‌شود. نسبت اختلاط ایزو و پلی بسیار بسیار اهمیت دارد و هر گونه خطایی باعث خراب شدن مواد زیره کفش می‌شود . اپراتور دستگاه باید آنقدر نسبت اختلاط ایزو با پلی را تغییر دهد تا حالت ارتجاعی مناسبی برای مواد مختلط شده ایجاد شود.

مواد زیره کفش باید ویژگی های زیر را دارا باشد:

۱.حالت ارتجاعی مناسبی داشته باشد.

۲.زیادی جمع نشود و تغییر حالت ندهد.

۳.زیادی متخلخل نباشد.

قسمت تزریق قسمت بسیار حساس و البته تجربی است .

پس از مرحله تنظیم نسبت ایزو به پلی مرحله تنظیم وزن ریزش مواد درون هر قالب می‌باشد. وزن ریزش مواد باید آنقدر بالا باشد تا چگالی مجاز مواد در حالت محصول را ایجاد کند. این مرحله نیز بسیار فنی و مهم هست .

اولین زیره تزریق شده داخل یخچال قرار می‌گیرد و آزمایش‌های لازم نیز بر روی آن صورت می‌گیرد. در طی فرآیند آزمایش سختی سطحی، چگالی و وزن زیره کفش مورد بررسی قرار گرفته و با معیارهای مجاز مقایسه می‌شود. پس از تزریق مواد داخل کاسه قالب، ماهیچه کفشی که رویه کفش به آن سوار شده است پایین می‌آید، مواد ایزو و پلی حین تزریق با یکدیگر مخلوط شده و واکنش می‌دهند و پف می‌کنند و به رویه کفش می‌چسبند. پس از مدت زمانی حدودا چهار پنج دقیقه ای که زمان پخت نام دارد درب قالب ها باز شده و کفش را خارج میگردد.

۸. بسته بندی

پس از تزریق مرحله دورگیری انجام میشود. طی این مرحله پلیسه های اضافی دور کفش با دستگاه مخصوص دورگیر کلاغی یا قیچی جدا شده و داخل کفش ها کفی مناسب چسبانده می‌شوند. سپس داخل پلاستیک و جعبه بسته بندی می‌شود و لیبل مناسب روی کارتن ها نصب می‌شود .