یکی از موارد مهم در ساخت استخر عایقبندی است. چرا؟ چون ما با عایقبندی صحیح و اصولی میتوانیم جلوی هدر رفت انرژی و ماده را از سیستم استخر خود بگیریم و بهتبع ما هزینه کمتری را صرف خواهیم کرد. همچنین فعالیتها و پیگیریهای لازم برای جبران این هدر رفت نیز کاهش مییابد که این مورد میتواند موجب صرفهجویی در هزینههای مادی، زمان و… میشود؛ پس عایقبندی قدم مهمی در ساخت استخر است.
مواد عایقبندی بر اساس کارکرد و مواد پایه خود به گروههای مختلفی تقسیمبندی میشود که در ادامه به بررسی آنها میپردازیم.
شامل عایقهایی میشود که مانع از مبادله حرارت بین محیط داخل استخر و بیرون آن میشود.
این دسته شامل عایقهایی میشود که مانع از مبادله رطوبت و آب بین محیط داخل استخر و بیرون آن میشود.
پس تا این مرحله دانستیم که عایقها بر اساس کارکرد به دو گروه عایقهای حرارتی و عایقهای رطوبتی تقسیم میشوند.در مرحله بعد میخواهیم عایقهای رطوبتی را بر اساس حالت فیزیکی و مواد پایه آن دستهبندی کنیم در مورد آن توضیحاتی ارائه کنیم.
این عایقها دارای پودرهای درزگیری میباشند که نسبت بهروشهای دیگر دارای سرعت بیشتری است. این دسته با ایجاد فشار منفی به عایق شدن بیشتر استخر کمک میکند.
این دسته عایقها که شامل عایقهای دوجزئی آکریلیکی و پلیمری نیز میشوند، روی سیمان و یا بتن ما اجرا میشود و مانند یکلایه محافظتی عمل مینماید.
پس باید توجه داشته باشیم که در عایقبندی با این روش این مرحله باید قبل از نصب کاشیها و بعد از عملیات بتنریزی انجام شود.
در نوشته مراحل ساخت استخر میتوانید اطلاعات بیشتری در مورد این موضوع کسب کنید.
این روش شاید یکی از آشناترین روشها برای شما باشد؛ زیرا به دلیل قیمت مناسب و اجرای راحتتر بیشتر مورداستفاده قرارگرفته است.در این روش که ما در آن نیاز به قیرگونی و ایزوگام داریم باید روی سطح سیمانی و یا بتنی خود با توجه به شرایط یک یا چندلایه از آن را بکشیم تا عایقبندی انجام شود.
در مورد این روش باید این نکته را نیز مدنظر قرارداد که هرگونه عاملی ازجمله برخورد مواد سخت با آن یا قرار گرفتن در انبساط یا انقباض شدید که مثلاً میتواند براثر سرما و گرما اتفاق بیفتد و یا عوامل دیگری ازایندست میتواند عایق ما را سوراخ کرده و زحمت ما را به هدر دهد.
بهعنوان آخرین مطلب در مورد این روش به این نکته اشاره میکنیم که کاربرد این روش در استخرهای کشاورزی و صنعتی بسیار زیاد است.
این روش که میتوان گفت یکی از جدیدترین روشها در عایقبندی است به دو صورت اضافه شدن به ملات سیمان و ترکیب شدن بارنگهای بر پایه آب یا آکریلیک انجام میشود. شاید لازم به گفتن نباشد که درروش دوم دست ما بسیار بازتر است زیرا هم عایقبندی در آن انجامشده و هم طراحی استخر.
از مزیتهای دیگر این نوع عایقبندی نیز میتوان به سهولت در اجرا و قیمت مناسب آنهم اشاره کرد.
این روش که در استخرهای طبیعی بیشترین استفاده را دارد از روکشهای لاستیکی برای عایقبندی استفاده میکند. این روش ب عنوان یک روکش روی استخرهای خاک، کشاورزی و ازایندست استخرها میتواند ایفای نقش کند.
این لاستیکهای مصنوعی میتوانند اتیلن پروپیلن، دیون مونومر یا روکش PVCباشند.
باید این نکته را متذکر شد که اگر در ساخت استخر از بلوک و سیمان استفاده میکنید بهتر است از این روش صرفنظر کنید.
در این روش که هنگام بتنریزی انجام میشود باید چسب مخصوص را به بتن اضافه کرد. واضح است که چسب چسبندگی و گیرایی بتن را زیاد میکند پس باید حواسمان این نکته باشد و عملیات بتنریزی را سریعتر انجام دهیم؛ در غیر این صورت ممکن است مواد مصرفی ما از بین برود.
در صورت کاهش تراکم بتن براثر اضافه شدن چسب به آن میتوان از ویبراتور برای رفع این مشکل استفاده کرد.
در انتها نیز میتوان به این نکته اشاره کرد که این روش عایقبندی در بین روشهای مقرون بهصرفه قرار میگیرد.
این مدل عایقکاری دو روش دارد که میخواهیم به توضیح آن بپردازیم.
روش اول: با استفاده از ملات آببند الیاف دار RCM که آن را باید به ملات خود بیفزاییم و ماهیچه سیمانی به عایقکاری میپردازیم.
دلیل این کار عدم اجرا ماهیچه سیمانی در قسمتهایی که دیوارهها به کف مخزن متصل میشوند است.
این ملات آببند بر پایه سیمان و دارای مواد مخصوصی مانند پری پروپیلن است و معمولاً هم ماهیچهای که با آن میکشند پنج تا هفت سانت ضخامت دارد.
باید در نظر داشت که این ترکیب علاوه بر اینکه مقاومت مکانیکی بالایی دارد، چسبندگی بسیار زیادی هم دارا است که باید این نکته را نیز مدنظر داشته باشیم.
با توجه به تأثیر مطلوب این روش در عملیات بندکشی این روش برای اجرا عملیات نرمه کشی و زیرسازی بدنه پیشنهاد میگردد.
همچنین برای بهبود خواص و جلوگیری از ترک خوردن ماهیچه میتوانیم قبل از خشک شدن ملات از نوارهای فایبرگلاس نوع FARTA استفاده کنیم؛ همچنین برای بهبود انجام این بهینهسازی میتوانیم با ترکیب مقدار مشخصی از پودر و مایع عایق رطوبتی MCI به هم و اجرا آن روی مشهای فایبرگلاس با یک قلممو استفاده کنیم.
روش دوم: این روش مدل قدیمیتر روش قبل است و در آن بجای استفاده از ملات ترمیمی RCM از چسب MCP Super استفاده میشود. این روش را زمانی اجرا میکنیم که فضای ما بسیار زیاد بوده یا به هر دلیلی عایقبندی با روش قبل بهصرفه نباشد.
گفته میشود که در این روش میتوان بتنی با عیاری تقریباً معادل 400 تهیه کرد و 10 تا 20 درصد از وزن آب داخل آن را با چسب جایگزین نمود.
همچنان در این روش به استفاده از نوارهای فایبرگلاس و عایق رطوبتی MCI توصیه میشود.
جهت ثبت هرگونه درخواست مرتبط با سایت، میتوانید فرم زیر را پر کنید. کارشناسان ما در اولین فرصت با شما تماس خواهند گرفت.
دراین پست می خواهیم به بررسی انواع سیستمهای مورداستفاده در استخر که درمرحله انتهایی ساخت استخر بهآن ملحق میشود بپردازیم.
با ما همراه باشید.
سیستم تهویه بهصورت full fresh با مدیریت هوشمند طراحی میشود بدینصورت که با تغییر دمای هوای آزاد طبق برنامهریزی سیستم عملکرد هواساز نیز تغییر میکند و در هر شرایط آب و هوایی و هر میزان رطوبت فضای استخر، سیستم تهویه بهترین عملکرد را با بالاترین راندمان ایجاد میکند. بدیهی است کیفیت هوای استخر و میزان اکسیژن در استخر تأثیر بسزایی در رضایتمندی استفادهکنندگان خواهد داشت.
بهترین پیشنهاد برای سیستم گرمایش محیط استخر و بالا بردن کیفیت هوا و دمای استخر استفاده همزمان از سیستم گرمایش کف و دهش هوای تازه گرم شده در است. ترکیب این دستگاهها ضمن احساس مطلوب همدمایی بدن، حین تماس با سرامیک کف و عدم احساس سرما موجب افزایش قابلتوجه کیفیت هوای استخر میشود.همچنین درحالیکه استفادهکنندگان احساس رضایتمندی از دمای محیط استخر دارند، میزان رطوبت نیز در بهترین رنج موردنیاز تثبیت میگردد.
آب استخر باید دمایی نزدیک به دمای بدن انسان داشته باشد. اگر خانه یا محل احداث استخر مجهز به تأسیسات گرمایشی باشد میتوان از این تأسیسات استفاده کرد یا اگر این تجهیزات وجود نداشت باید سیستم کوره گرمایشی را در استخر ایجاد کرد و با مبدل حرارتی آب استخر را به دمای مطلوب رساند.
کنترل استانداردهای فیزیکی، شیمیایی و میکروبی آب دارای اهمیت فراوانی است. در این مجموعه ذراتی که از طریق غبار موجود در هوا و یا بدن شناگران وارد آب میشوند ،ابتدا توسط فیلترهای شنی و سپس توسط فیلترهای کارتریجی جذب میشوند. همچنین از دیگر مزایای داشتن فیلتر در امان ماندن از جلبک و دیگر آلایندههاست.
فیلترهای شنی ساختهشده از بدنه استیل ضدزنگ با مقاومت فشار 6 بار و سیلیسهای با خلوص 99.8 درصد قابلیت جذب ذرات تا اندازه 30 میکرون رادارند و پسازآن فیلترهای کارتریجی ذرات تا اندازه 5 میکرون را نیز جذب خواهند کرد که طی این فرایند تقریباً تمامی پارامترهای فیزیکی معلق در آب جذب فیلترها میشوند و آب از شفافیت قابلتوجهی برخوردار خواهد شد.
استفاده از فناوری جدید سرامیک نانو کریستال،باقدرت استریلیزاسیون میکروارگانیسمها در آب استخر و جکوزی بدون استفاده از مواد شیمیایی مانند کلر، فنّاوری ترکیب فتوکاتالیستی رادیکال آزاد هیدروکسیل و اشعه فرابنفش آلودگیها را از بین میبرد و باعث میشود آب تازه و تمیز به نظر برسد.
در مورد روش های ضدعفونی میتوانید اطلاعات خوبی را در این نوشته پیدا کنید.
این مجموعه برای کنترل عملکرد دقیق سیستم تهویه و تصفیه و سیستم گرمایش، مجهز به تابلو برق هوشمند با لاجیک قابلبرنامهریزی است. تعریف سناریوهای از پیش مشخصشده و امکان تغییرات در هرلحظه، این امکان را بهما میدهد که کلیه عملکردها بهصورت دقیق و لحظهبهلحظه کنترل و توسط سیستم هوشمند مدیریت شود.
کنترل سیستم روشنایی و تمامی تجهیزات، در دو پنل لمسی نصبشده در محوطه استخر و سالن جیم (gym) با درجه حفاظت 65 امکانپذیر خواهد بود و ضمن بالا بردن ضریب امنیت در مواجهه با تجهیزات الکتریکال بسیار کاربرپسند و زیباست.
ممنون از همراهی شما با ما در انواع سیستم های مورد استفاده در استخر
جهت ثبت هرگونه درخواست مرتبط با سایت، میتوانید فرم زیر را پر کنید. کارشناسان ما در اولین فرصت با شما تماس خواهند گرفت.
در اینپست بهبررسی مراحل ساخت استخر پرداخته و اطلاعات لازم در این حوزهرا بهشما سروران گرامی منتقل می کنیم.
پس با ما همراه باشید.
1) تعیین بودجه
قبل از هر کاری باید بودجه خود را مشخص کنیم. باید بدانیم که قرار است جقدر برای کاری که می خواهیم خرج کنیم. چون با توجه به نوع استخر قطعاً هزینه اولیه آن متفاوت خواهد بود. همچنین علاوه بر هزینه اولیه باید هزینه جانبی و هزینه نگهداری سالانه را هم در نظر گرفت.
بهمنظور صرفهجویی در هزینهها، پیشنهاد میشود مکانی را برای ساخت استخر برگزینید که در معرض نور خورشید قرار دارد و اصطلاحاً آفتابگیر است و در اطراف آن نیز خبری از درختان و گل و گیاه نیست (بیشتر در استخرهای سرباز کاربرد دارد)
دلیل آن این است که بهمرورزمان و با رشد تدریجی ریشههای آنها، زیر یا اطراف سازه استخر و سیستم لولهکشی و تخلیه آب آسیب میبیند. از طرفی، اگر در کنار استخر خانگی درخت بود، علاوه بر اینکه سایه ایجاد میکند و اجازه نمیدهد نوری بتابد و فضا گرمتر شود، با ریختن برگها و صمغ آب را آلوده کرده و باعث رسوب در کف استخر میشود و درنتیجه مجبور خواهید بود برای نظافت و تمیز کردن آن هزینه اضافهای را متحمل شوید.
ساخت استخر در مکانی که باد میوزد باعث افزایش تبخیر آب میشود، به این معنی که برای حفظ سطح مناسب باید مرتباً آب استخر را اضافه کنید. وزش باد شدید همچنین میتواند هنگام خیس بودن باعث شود احساس سرما و لرز کنید. با احداث نردهای پوشیده یا با کاشتن یک ردیف درختچه یا بوتههای شمشاد مخصوص این کار، یک بادگیر زیبا ایجاد کنید و از این مشکلات جلوگیری کنید.
استخر نباید زیر سیم تلفن و سیمهای برق احداث شود، یا در نزدیک خطوط فاضلاب مدفون و یا کابلهای برق ساختهشده باشد. استخر را در جلوی خانه بنا کنید بهاینترتیب، حتی در داخل خانه نیز میتوانید مراقب شناگران باشید، مخصوصاً بچهها. همچنین به زیبایی بصری و لاکچری شدن طراحی نمای خانه کمکی بینظیر خواهد کرد. فضای کافی برای نصب لوازم جانبی مانند دوش آبگرم ، تختهای مخصوص، تجهیزات و ابزارهای موردنیاز نیز در نظر گرفته شود.
هر آنچه در ذهن دارید را با تمامی جزئیات شامل شکل استخر خانگی (مربعی، مستطیلی، بیضی، دایرهای و . . .)، تعداد پلهها، قسمتهای کمعمق و عمیق، آپشنهای تزییناتی و . . . را با بیشترین دقت ممکن ترسیم نمایید. همچنین میتوانید از یک طراح دکوراسیون داخلی کمک بگیرد.
بیشتر استخرهای خانگی، در ابعاد استاندارد مانند 3 در 6.1 متر، 4.6 در 9.1 متر و 6.1 در 12 متر ساخته میشوند و ممکن است از 1.2 تا 4.6 متر عمق داشته باشد. این نکته نیز قابلذکر است که هر چه عمق استخر بیشتر شود دیوارها نیاز به تقویت بیشتری دارند. به خاطر داشته باشید که هرچه طراحی استخر شما پیچیدهتر و خاصتر باشد، هزینه کل نیز بیشتر خواهد شد.
در این مرحله، نوبت به انتخاب یک پیمانکار مطمئن میرسد. توجه کنید که انجام دادن این کار اهمیت ویژهای دارد به دلیل اینکه از ابتدا تا انتهای فرآیند ساخت را به پیمانکار میسپارید که انتخاب کردهاید پس نسبت به این مرحله حساسیت به خرج دهید.
باید مجوزهای لازم از سازمانهای مربوطه گرفته شود تا در ادامه مسیر به مشکل بر نخوریم.
ممکن است آنها نیاز به استفاده از بیل مکانیکی و سایر ماشینآلات سنگین داشته باشند. گودبرداری استخر، یکی از مهمترین قسمتهای ساخت استخر است، زیرا اجرای صحیح سایر اجزای استخر بستگی به انجام درست آن دارد.
شامل تسطیح خاک و زیرسازی بهوسیله پوشاندن سطح زیرین با یکلایه ضخیم از ماسهبادی است که پسازآن کاملاً صاف و فشرده میشود. چند روش مختلف برای تسطیح خاک استخر وجود دارد. برخی از استخرها دارای کفهای مسطح هستند، درحالیکه برخی دیگر با کفهای شیبدار ساختهشدهاند که دارای یک انتهای عمیق و یک انتهای کمعمق است.
در استخر پیشساخته فایبرگلاس بعدازاین مرحله استخر پیشساخته را در محل گودبرداری تسطیح شده نصب میکنند. در استخر بتنی بعدازاین مرحله آرماتوربندی، قالببندی، سیمکشی، لولهکشی و بتنریزی میشود.
در این مرحله کف و دیوارههای محل گودبرداری شده با شبکه مش آرماتوربندی میشود. این ساختار برای ایجاد شکل و استحکام ایجاد میشود. اینکه دیوارهای استخر شما صاف، مسطح و همسو با یکدیگر باشند نکته مهمی است. بعد از آرماتوربندی، سیمکشی و لولهکشی، با صفحات مخصوص فلزی یا چوبی مخصوص اطراف آرماتورها قالببندی میشود.
در این مرحله تمام شبکه لولهکشی موردنیاز نصب میشود. پیمانکار باید یک متخصص لولهکشی استخر را برای این مرحله استخدام کند. این شامل قسمتهایی مانند تخلیه، اسکیمرها، شیرهای 2 و 3 طرفه، فیلتر تصفیه و پمپهای تصفیه است که وظیفه پر کردن، خالی کردن، تصفیه و جابجایی آب در سراسر استخر را بر عهده دارد.
تجربه و تخصص لولهکش در این مرحله بسیار حائز اهمیت است.
بهمنظور تأمین برق سیستم ورود آب، تخلیه، تصفیه آب و روشنایی زیر و روی آب انجام میگردد. این مرحله باید توسط یک برقکار ماهر انجام شود زیرا سیمکشی نادرست میتواند خطر بروز شوک الکتریکی شناگران را افزایش دهد.
مرحله بعدی در ساخت استخر بتنی و استخر وینیلی قالببندی و بتنریزی استخر، در قسمت دیواره و کف است. با نصب لولهکشی و لامپهای الکتریکی، پیمانکار ساخت استخر، از میکسر بتنی برای پوشاندن آرماتورها تنظیمشده در امتداد فضای داخلی استخر استفاده میکنند. آنها بتن را درحالیکه هنوز حالت پذیر است مرتب و صاف میکنند. برای استخرهایی با عمقهای مختلف، لازم است که بررسی کنید که زاویه شیب از یک انتها تا انتهای دیگر سازگار است. بتنریزی استخر به دو روش قالبگیری و شات کریت یا بتن پاشی انجام میشود. همچنین در دیواره میتوان از روش بلوک گذاری استفاده کرد.
این مرحله روشهای زیادی دارد که یکی از شایعترین آنها استفاده از ترکیب سیمانسفید، چسب بتن و پودر سنگ است که با آنها ملاتی میسازند و استخر را با آن عایقبندی میکند. این ملات را دو بار روی تمام کف و دیوارههای استخر میکشند و سپس آزمایش میکنند که آیا آب از استخر نشت میکند یا خیر. این آزمایش به این صورت است که درون استخر را کامل از آب پر میکنند، بعد از چند روز سطح آب را اندازهگیری میکنند.
اگر سطح استخر به میزان فراوانی پایینتر رفته باشد یا دیوارههای بیرونی استخر نمزده باشد، نشانهی نشتی آب است و باید کار آببندی دوباره تکرار شود. همچنین میتوان با استفاده از ورقهای عایق مانند ژئوتکستایل یا ژئوکامپوزیت نیز عایقبندی را انجام داد.
یکی از بهترین روشهای آببندی عایقکاری با فایبرگلاس، است که بهصورت کامل نسبت به نفوذ و نشتی آببند میشود. باید توجه داشت که این مرحله بسیار تخصصی است و باید توسط یک متخصص مجرب انجام شود در غیر این صورت کل پروژه به مشکل میخورد.
اگر مشتاق به مطالعه در اینمورد هستید احتمالا پست عایقبندی ما بتواند به شما کمک کند.
انتخاب سرامیک و رنگ و طرح آن در نما و زیبایی استخر بسیار مهم است. این مرحله با استفاده از چسب مخصوص یا ملات اجرا میشود. گرفتن درزهای بین کاشی با استفاده از چسب ضروری است، زیرا هرگونه درز به معنای نفوذ آب و خرابی زیرسازی خواهد بود.
این سیستمها با توجه به نوع استخر میتوانند متفاوت باشد که با توجه به طولانی شدن مطلب در پست انواع سیستمهای مورداستفاده دراستخر در مورد آن توضیحات لازم دادهشدهاست.
جهت ثبت هرگونه درخواست مرتبط با سایت، میتوانید فرم زیر را پر کنید. کارشناسان ما در اولین فرصت با شما تماس خواهند گرفت.
دستهبندی در هر علم و دانشی ما را در داشتن تصور بهتری از آن آگاهی یاری میکند. ما نیز بدینمنظور به بررسی انواع و دستهبندیهای استخر می پردازیم.
استخرها با توجه به عوامل و مقیاس های مختلف به دستههای گوناگونی تقسیم میگردند که در ادامه مطلب به شرح برخی از آنها میپردازیم.
انواع استخر خانگی از لحاظ شکل
انتخاب بیشتر افراد استخر مستطیلی است. زیرا هم هزینه ساخت کمتری دارد و هم درزمانی که فضای محدودی در اختیار فرد میباشد احداث این شکل از استخر کاربردیتر است . همچنین امکان شنا کردن در این استخرها بیشتر و بهتر فراهم است چونکه شناگر فضای بیشتری برای شنا کردن دارد.
یکی دیگر از اشکال استخر که در منازل زیاد دیده میشود استخر دایرهای و نیمدایرهای و بیضی است. این شکل از استخرها متفاوت با استخرهای سنتی و کلاسیک ازنظر ظاهر هستند.
بیشتر در خانههایی مورداستفاده قرار میگیرد که حداقل فضا را دارا میباشند. ازاینگونه استخرها در خانههای ساحلی نیز به خاطر داشتن فضای کافی استفاده میشود. استخرهای توکار اغلب از نوع پیشساخته ( در قسمت زمان ساخت استخر به آن اشارهشده است) هستند که در مدتزمانی بسیار کوتاه آماده و درون فضای آمادهسازی شده موردنظر تعبیه میشوند.
همانند یک وان بزرگ هستند که بر روی سطح زمین قرار دادهشده است. این استخرها دارای لبه و کنارههای سنگی و چوبی هستند که از این کنارهها میتوان بهعنوان مکانی برای نشستن استفاده کرد.
در حیاط خانهها و یا حتی بهارخواب آپارتمانها و نیز بعضاً در پشتبام آپارتمانها اجرا میشود. معمولاً پای ثابت دکوراسیون خارجی خانههای ویلایی و منازلی هستند که از فضای کافی برای ساخت استخر برخوردار هستند. استخر روباز به دلیل اینکه نیازی به تهویه، گرمایش و سرمایش، ندارد هزینه کمتری نسبت به ساخت استخر سرپوشیده دارد همچنین استخر روباز مناسب برای آفتاب گرفتن در فصل تابستان نیز است.
باعث میشود تا یک فضای لوکس و لاکچری بسیار کاربردی در تمام فصول سال در آپارتمان، برجها و مجتمعهای مسکونی ایجاد شود. استخر خانگی سرپوشیده، همچنین مکان مناسبی برای شنا و تفریحات آبی بهصورت انفرادی و یا خانوادگی است.
استخر سرپوشیده، بهاندازه یک استخر در فضای باز بهعلاوه هزینههای مربوط به مکان سرپوشیدهای که در آن احداث میشود هزینه خواهد داشت اما باوجوداینکه هزینههای بیشتری برای احداث این نوع استخر صرف میشود طرفداران بیشتری نیز دارد زیرا از این نوع استخرها میتوان در تمام طول سال استفاده کرد و آن را متناسب با نوع دکوراسیون داخلی ساختمان، طراحی نمود. این نوع از استخرها در محیطهای بسته و اختصاصی همچون طبقات پایینی ساختمانها و یا حتی در واحدهای آپارتمان بهطور مجزا اجراشده و به بالا رفتن رفاه و امکانات ساکنین ساختمانها کمک میکنند.
این استخر ها از معروف ترین انواع آنها هستند و نیاز ب توضیح خاصی ندارند چون با اکثر ویژگی های آن در پستهای ما خصوصا در پست مراحل ساخت استخر آشنا شده اید.
فنّاوری فايبرگلاس، برای اولين بار در سال ١٩٣٠ ميلادی در آمريكا و در صنعت هواپیماسازی مورداستفاده قرار گرفت و از سال ١٩٩٠ به بعد در طرحها و شکلهای مختلفی از استخرها وارد بازار شد. فايبرگلاس، يك نوع پوشش كامپوزيت است كه اکثراً به دليل داشتن مقاومت خوب آن در مخازن آب، صنعت خودروسازی و حتی هواپیماسازی از آن استفاده میکنند. بهتدریج از این ترکیب شگفتانگیز و بادوام در ساخت استخر، نیز بهره گرفتند.نصب بسیار سریعتر نسبت به استخرهای بتنی؛ صاف بودن سطح و عدم وجود سطح ناصاف يا تيزی، آبند بودن و داشتن سازگارى با مواد شيميايی (ازن و كلر) داشتن مقاومت بسيار بالا در برابر تغییرات دمایی از ویژگیهای مثبت آن به شمار میرود.
سطح آن مساعد برای رشد باکتری و آلودگی نیست. سیستم تصفیه و پمپ در این استخرها ساده است بنابراین تنوع سیستم تصفیه میتواند بدون هیچ مشکلی مورداستفاده قرار بگیرد. فراتر از این ساختار بدنه آن بسیار مقاوم و بادوام است و از مواد محکمتری ساختهشده که دیگر نیازی نیست تا 25 سال آینده استخر را عوض کنید.
نصب استخر پیشساخته فایبرگلاس؛ در سریعترین زمان، پس از مرحله تسطیح و زیرسازی با ماسهبادی انجام میگیرد. که معمولاً این زمان هفت روز است.استخر پیشساخته فایبرگلاس، بهخاطر شرایط ویژهای که دارد پیشنهاد بسیار خوبی برای ساخت استخر در باغ است. از دیگر مزایای آن هزینه نگهداری پایین و عمر و دوام بالاست که به خاطر فنّاوری و مواد سازنده آن میباشد.
3)استخرهای وینیلی Vinyl
از نوعی پلاستیک آستری رزین مانند ساخته میشود که بر روی سطح بتنی استخر قرار میگیرد و مانع نفوذ آب به داخل زمین میشود. این سازهها در قیمتهای مواد اولیه ، بهطور قابلتوجهی ارزانتر از سیمان یا فایبرگلاس میباشند. برخلاف انواع دیگر آنها، استخرهای شنا با جنس vinyl شما را درگیر خواهند کرد که با هزینه قابلتوجهی آسترها را عوض کنید. آسترها نیز در معرض آسیب بیشتری قرار دارند و اگرچه بیشتر سوراخها را میتوان با تکه زدن ترمیم کرد.
باوجوداین نوع متریال شما میتوانید هزینه ساخت استخر خود را کاهش دهید و بودجه مناسبی را پسانداز کنید. ولی دقت نمایید که این نوع استخر عمری نیست و تقریباً در صورت استفاده مکرر حداقل هرچند سال یکبار باید آستر پلاستیکی را تعویض نمایید. از طرف دیگر اگر زیاد از آن استفاده نمیکنید و زود از طرح آن خسته میشوید، استخر با جنس وینیل میتواند برای شما مناسب باشد که هرسال از یک آستر با طرح جدید استفاده نمایید.
ممنون ازاینکه در دستهبندی انواع استخرهاهمراه ما بودید.
جهت ثبت هرگونه درخواست مرتبط با سایت، میتوانید فرم زیر را پر کنید. کارشناسان ما در اولین فرصت با شما تماس خواهند گرفت.
در این پست به معرفی لوازم و تجهیزاتی که در استخر به آنها نیاز داریم خواهیم پرداخت.
در تصویر زیر لیستی ازاین لوازم را مشاهده می کنید.
پمپ تصفیه استخر را میتوان قلب سیستم تصفیه استخر دانست. پمپ تصفیه استخر، درواقع با سیرکوله کردن آب در استخر در طی بازههای زمانی مختلف با توجه به نوع و کاربری استخر و پس از عبور از فیلتر شنی آب استخر، شفاف و از راکد ماندن آب استخر جلوگیری میکند. موتور الکتریکی موجود در پمپ، پروانه را در درون محفظه پمپ به جریان میآورد و آب را از مجاری مختلف منتقل میکند. هنگامیکه آب از استخر کشیده میشود از قسمت ورودی پمپ استخر عبور میکند. قسمت ورود پمپ شامل سبد صافی، پروانه متصل به شفت(محور مرکزی که پروانه به دور آن میچرخد را شفت میگویند) است. آب از پمپ عبور میکند و یک مقدار از ذرات در سبد پمپ یا استرینر تصفیه میشود.
در مورد موتورخانه هم این نکته دارای اهمیت است که باید موتورخانه یک متر زیر کف استخر باشد.
برای جداسازی ذرات آلاینده، معلق و ناخالصیهای موجود در آب مورداستفاده قرار میگیرد و بهتنهایی قادر به ضدعفونی کردن آب و از بین بردن میکروارگانیسمهای موجود در آن نیست. این نکته نیز حائز اهمیت است که برای ضدعفونی کردن آب لازم است تا آب خروجی از فیلتر، توسط مواد شیمیایی مناسب پیش از ورود مجدد به استخر، ضدعفونی شود.
فشاری که در ورودی و خروجی فیلتر وجود دارد به شما نشان میدهد که فیلتر در حال حاضر چه مقدار پرشده است. درصورتیکه فشار زیاد باشد حتماً باید فیلتر را تمیز کنید.
همچنین فیلترها دارای سه نوع :
میباشند.
در برخی از استخرها روند تصفیه آب بهصورت یکنواخت انجام نمیشود و این موضوع در استخرهای خانگی نیز بیشتر اتفاق میافتد. تصفیه نشدن بهموقع آب استخر موجب آن میشود آب موجود در استخر راکد مانده و این تداوم وضعیت میتواند محلی را برای رشد جلبکها ایجاد کند. در استخر ممکن است زبالههایی از قبیل سنگریزه، گردوخاک، شاخ و برگ درختان و دیگر اشیاء در داخل استخر بیفتد به همین دلیل نیاز است تا این اشیاء از داخل استخر خارج شوند و اسکیمر این کار را برای ما انجام خواهد داد.
برای نگهداری هر چهبهتر آب استخر مورداستفاده قرار میگیرد. قرص کلر استخر، به شکل یک قرص جوشان طراحیشده و حاوی کلر است. از آنها میتوان برای سمزدایی استخر استفاده کرد. با انداختن این قرص داخل آب استخر، قرص حل میشود و با آب استخر مخلوط شده و عمل میکند. میزان استفاده از قرص کلر بستگی به ابعاد استخر دارد و این تعداد متغیر است.
اگر به دنبال جایگزینی سازگارتر با محیطزیست هستید، آب نمکی یا آبمعدنی که دارای مواد شیمیایی کمتری هستند میتوانند انتخاب مناسب و سالمتری باشد. البته که آبشور هم کاملاً بدون کلر نیست.این استخرها از یک دستگاه تولیدکننده نمک تشکیلشدهاند که سطوح پایینتری از کلر را تولید میکنند. استخرهای آبمعدنی فاقد کلر هستند و از مواد معدنی ضدعفونیکننده برای جلوگیری از تکثیر باکتریها استفاده میکنند.
نهتنها باعث روشنایی محیط میشود بلکه وظیفه نورپردازی و ایجاد یکچشم انداز زیبا را بر عهدهدارند ازنظر نوع جایگذاری در دو مدل توکار و روکار تولید میشود و ازنظر جنس در سه مدل هالوژنی، LED و SMD در بازار عرضه میشود.
در نورپردازی در استخرهای مستطیلی نورپردازی منظم و در غیر این صورت نامنظم پیشنهاد میگردد.
همچنین روشهایی مثل نورپردازی حاشیهای، نورپردازی از بالا میتواند مجموعه ما را جذابتر کند که با توجه به شرایط ، خاصه نوع استخر میتواند متفاوت باشد و شایسته تحقیق و خلاقیت در این زمینه است.
بهمنظور گرم کردن آب استخر، مورداستفاده قرار میگیرد . تبادل گرما میتواند بهوسیله آب، گاز، روغن یا هوا انجام شود. این مبدلها دارای دو مدار گردش سیال هستند. در یک مدار آب حاصل از تجهیزات مولد (دیگها) و در مدار دیگر آب گرم موردنیاز شامل آب استخر، آب گرم مصرفی و غیره گردش میکند. مزیت مبدل حرارتی در مقایسه با آبگرمکن در این است که کیفیت، دوام و پایداری بالاتری دارد، مصرف انرژی آن کمتر است و ازلحاظ اقتصادی نیز مقرونبهصرفه است.
برای استخرهای خانگی که در حیاط خانه هستند و یا در محیطی باز قرار دارند بهتر است از روکش استخر، استفاده شود تا در هنگامیکه از استخر استفاده نمیکنید چیزی داخل استخر نیافتد. این روکشها از جنس برزنت هستند و در سایزهای مختلف در بازار عرضه میشوند. این روکشها به خاطر جنسی که دارند در برابر رطوبت و تابش نور آفتاب و سرما مقاوم هستند.
همچنین وجود وسایل جانبی و ایمنی دیگر نیز به مجموعه باعث افزایش کیفیت و کاهش خطرات احتمالی میشود که ب علت ازدیاد و عدم نیاز جدی به آنها از ذکر نام و بیان جزییاتشان در این مطلب صرفنظر شده است.
ممون ازاینکه با ما در پست لوازم و تجهیزات در استخر همراه بودید.
جهت ثبت هرگونه درخواست مرتبط با سایت، میتوانید فرم زیر را پر کنید. کارشناسان ما در اولین فرصت با شما تماس خواهند گرفت.
اگر تصمیم دارید که از باتری LiPo به مدت طولانی استفاده نکنید (مثلا بیش از یک هفته)، می بایست:
وقتی که یک سل LiPo در 3.8-3.85V است، 40% تا 50% شارژ شده است و این جایی است که پایدارترین حالت برای یک باتری LiPo است. به همین خاطر است که وقتی یک باتری جدید را خریداری می کنید، با شارژ نیمه می آید.
نگه داشتن باتری LiPo در شارژ کامل برای مدت طولانی نه تنها غیر ایمن است، بلکه عملکرد آن را در طول زمان ضعیف می کند. اگر هر چند روز پرواز می کنید، این قضیه مشکل کمتری برای شما ایجاد می کند.
کیف های ایمن LiPo از تجهیزات اجباری برای باتری ها است. آنها برای شارژ و نگهداری باتری ها استفاده می شوند. کیف های LiPo طوری طراحی شده اند که وقتی باتری دچار حریق می شود، آتش در خود نگه می دارند.
وقتی یک LiPo بطور کامل دشارژ می شود، سل را با گذر زمان اکسید می کند و باعث افت عملکرد دائمی می شود. هرچند اگر آن را سریع دریابید، می توانید باتری را بدون آسیب خیلی زیاد نجات دهید.
شارژر ها ممکن است نتوانند یک باتری اضافه-دشارژ شده را به خاطر ولتاژ بسیار کمش تشخیص دهند. پیشنهاد این است که از قید آن باتری بگذرید. هرچند روشی وجود دارد که یک LiPo اضافه-دشارژ شده را نجات داد، اما این را با ریسک خود انجام می دهید.
بیشتر خطوط هوایی و فرودگاه ها به مسافران اجازه حمل باتری های LiPo را در کیف دستی خود می دهند. چند نکته را باید در ذهن داشته باشیم:
باتری های LiPo تعداد سیکل کار محدودی دارند. هر زمان که آنها را شارژ و دشارژ می کنید، یک سیکل است. باتری شروع به از دست دادن قدرت (افزایش مقاومت داخلی) و ظرفیت خود می کند. گفته می شود یک باتری اگر به خوبی استفاده شود می تواند تا 300 سیکل کار کند (با پیروی از قواعدی که گفته شد). خط پایان مشخصی وجود ندارد، اما با پف کردن و یا عدم توانایی نگه داری بیش از 80% ظرفیت نامی، احتمالا باید شاید زمان تعویض آن باشد.
طبق منابع موثق، بالاترین ظرفیت باتری لیتیوم پلیمر ۲۰۰۰۰ میلی آمپر ساعت است که معمولاً در لپتاپهای رده بالا و سایر دستگاههایی که به قدرت زیادی نیاز دارند، یافت میشود. باتریهای لیتیوم پلیمر به خاطر وزن سبک و چگالی انرژی بالا معروف هستند، میتوانند به سرعت شارژ و دشارژ شوند و برای کاربردهایی که نیاز به انتقال سریع برق دارند، عالی هستند.
در حالی که در حال حاضر باتریهای موجود در بازار ظرفیتهای متفاوتی دارند، مهم است که توجه داشته باشید این باتریها دارای قیمت بالاتری هستند. اگر به دنبال گزینه ارزانتری هستید، میتوانید باتریهای لیتیوم پلیمر با ظرفیتهای پایینتر را پیدا کنید که آنها هم انرژی زیادی برای نیازهای شما فراهم میکنند.
مهم است که روشی برای چک کردن ولتاژ هر سل را در LiPo مانند استفاده از تستر LiPo داشته باشید تا از یکسان بودن کامل ولتاژ سل ها با یکدیگر مطمئن شوید. اگر یک سل، ولتاژ خیلی بالاتر یا پایین تر از سایر سل ها داشته باشد (یا همان چیزی که آن را نامتعادل می نامیم)، احتمالا مشکلی در آن سل به وجود آمده است که باید آن را به دقت چک کرده و قبل از استفاده، شارژ بالانس کنید.
پاسخ آسانی برای این سوال وجود ندارد، چون به عوامل مختلفی بستگی دارد. باتریهای لیتیوم پلیمر نسبت به باتریهای نیکل متال هیبرید دارای انرژی بیشتری هستند، به این معنا که میتوانند انرژی بیشتری را در یک فضای مشخص ذخیره کنند و همین آنها را برای کاربردهایی ایدهآل میکند که وزن و فضا دغدغه اصلیشان است، مثل هواپیماهای آرسی و یا هواپیماهای بدون سرنشین. با این حال، باتریهای لیپو هم در صورت عدم استفاده صحیح، مستعد آتشسوزی و انفجار هستند و بنابراین باید موقع استفاده از این باتریها ایمنی مورد توجه قرار بگیرد.
از سوی دیگر، باتریهای نیکل متال هیبرید دارای چگالی انرژی کمتری هستند، اما استفاده از آنها بسیار ایمنتر است. پس موقع تصمیمگیری اینکه کدام نوع باتری برای یک کاربرد خاص بهترین است، این عوامل باید به دقت سنجیده شوند.
چون باتریهای لیتیوم پلیمر یکسان نیستند، چند متغیر وجود دارد که باید موقع انتخاب بهترین باتری لیتیوم پلیمر برای نیازهای خود در نظر بگیرید، از جمله ظرفیت، ولتاژ و نرخ تخلیه. با در نظر گرفتن این سه عامل، میتوانید انتخابهای خود را محدود کرده و بهترین باتری را برای مصرف خود پیدا کنید.
باتریهای لیتیوم پلیمر اغلب به دلیل میزان دشارژ بالا مورد تحسین قرار میگیرند، بدان معنا که میتوانند انرژی بیشتری را نسبت به باتریهای سنتی به دستگاه شما ارائه بدهند. اگر از باتری خود برای چیزهایی مثل اتومبیلهای آرسی یا هواپیماهای بدون سرنشین استفاده میکنید که به انرژی زیادی نیاز دارند، این امر خیلی مهم است. یکی دیگر از مزایای بزرگ این باتریها وزن سبک آنهاست که یک ویژگی عالی برای کسانی است که نیاز به صرفه جویی در وزن دارند، مثل هنگام پرواز با پهپاد. باتریهای لیتیوم پلیمر همچنین به تعمیر و نگهداری زیادی نیاز ندارند که این هم یک مزیت عالی دیگر است!
باتری های LiPo استفاده شده در RC از سل های متصل به صورت سری ساخته شده اند. هر سل ولتاژ نامی 3.7V دارد. بنابراین ولتاژ باتری بر اساس تعداد سل ها بیان می شود.
(1S = 1 cell = 3.7V، 2S = 2 cells = 7.4V، 3S = 11.1V، 4S = 14.8V، 5S = 18.5V، 6S = 22.2V)
ولتاژ مستقیما بر RPM موتورهای براشلس تاثیر می گذارد. بنابراین اگر موتور/ اسپید کنترل و سایر قطعات الکترونیک پشتیبانی کنند می توان ولتاژ بالاتری برای افزایش RPM استفاده کرد.
اما یک باتری با تعداد بیشتر سل با ظرفیت مشابه سنگین تر است چراکه شامل تعداد سل بیشتری است. برای ساخت یک باتری 4S و 1000mAh، می توانید به سادگی دو باتری 2 سل 1000mAh، یا یک 3 سل 1000mAh و یک 1 سل 1000mAh استفاده کنید.
(ولتاژ سل باتری LiPo برابر 3.7V است. اما این مقدار، ولتاژ باتری چه در حالت شارژ کامل چه دشارژ کامل نیست. تعداد از طرف شرکت سازنده گفته شده و آن نزدیک به وسط بازه امن ولتاژ است).
ولتاژ باتری LiPo برای عمل در یک رنج ولتاژ ایمن از 3 تا 4.2 ولت است. دشارژ در زیر 3 ولت می تواند موجب از دست رفتن جبران ناپذیر عملکرد آن شده و حتی به باتری آسیب بزند. شارژ بیش از حد، بالای 4.2 ولت می تواند خطرناک بوده و باعث آتش سوزی شود.
در ضمن، توصیه می شود از دشارژ باتری به زیر 3.5 ولت جهت سلامت باتری جلوگیری شود. برای مثال در یک LiPo سه سل، ولتاژ 12.6 است و باید وقتی به 10.5 ولت رسید (3.5 ولت بر سل) پرواز را متوقف کرد.
ظرفیت یک باتری بر حسب mAh اندازه گیری می شود. mAh بیانگر مقدار جریانی است که می توان از یک باتری در یک ساعت کشید تا تخلیه شود.
(برای مثال، در یک باتری 1300 mAh LiPo، یک ساعت زمان لازم است تا کامل دشارژ شود اگر جریان 1.3 آمپر از آن کشیده شود. اگر جریان دو برابر شود (2.6 آمپر)، زمان نصف می شود (1.3/2.6=0.5). اگر بدون توقف 39A جریان کشیده شود، فقط 2 دقیقه دوام می آورد (1.3/39=1/30 h) ).
افزایش ظرفیت باتری زمان پرواز بیشتری را می دهد، اما وزن و حجم اشغالی بیشتر می شود. یک بهینه سازی در وزن و ظرفیت انجام می شود که بر مدت زمان پرواز و چابکی پرنده موثر است.
توجه داشته باشید که هر 1000 mAh برابر 1 Ah است.
C-Rating مشخص کننده نرخ دشارژ پیوسته یک باتری LiPo است. این مشخصه کاربران را قادر می سازد تا حداکثر جریان ثابتی را که می توان از باتری LiPo به طور ایمن و بدون آسیب زدن به باتری کشید محاسبه کنند.
مثلا اگر یک باتری 3S 1000mAh 20C LiPo داشته باشید، جریان حداکثر ایمن برابر خواهد بود با 1000mA x 20C = 20A
دشارژ سریع یک باتری برای سلامت آن مضر است و باعث می شود که مقاومت داخلی آن سریع تر از دشارژ در محدوده، بالا برود.
بعضی باتری ها با دو C-rating می آیند: ریتینگ “پیوسته” و “هجومی”. ریتینگ هجومی فقط در مدت کوتاهی از بازه زمانی کاربرد دارد. (برای مثال 10 ثانیه).
اگر C-Rating خیلی کم باشد، باتری زمان سختی را برای تحویل جریان به موتور ها خواهد داشت و کواد کم توان خواهد بود. اگر جریان از مقدار ریتینگ ایمن عبور کند، باتری نیز می تواند صدمه ببیند.
وقتی C-Rating از مقدار مورد نیاز بیشتر باشد، بهبود زیادی در عملکرد بوجود نمی آید. در عوض باتری احتمالا سنگین تر بوده و پرنده وزن اضافی را حمل خواهد کرد که باعث کاهش زمان پرواز می شود.
در شکل زیر نمودار ولتاژ-زمان سه نمونه باتری LiPo در چند پرواز مختلف را مشاهده می کنید.
هرچه باتری پیر تر شود، مقاومت داخلی (IR) آن افزایش می یابد. اما از فاکتور های دیگری نیز مثل تغییر دما اثر می گیرد.
بعضی باتری ها IR پایینی دارند، شاید به این دلیل که C-Rating بالایی دارند. اما این همیشه درست نیست که باتری های با C-Rating بالا لزوما IR کم دارند.
C-Rating مشخصه ای مفید برای انتخاب LiPo است. امروزه متاسفانه بسیاری از سازندگان RC LiPo بر C-Rating برای اهداف بازاریابی زیادی تاکید می کنند. بنابراین اگرچه C-Rating نشانگر این است که یک باتری LiPo چقدر خوب است، اما همه چیز نیست.
بهترین کار، پیدا کردن عملکرد کلی صحیح باتری ها از طریق تست ها و نظرات دیگران است.
بخاطر داشته باشید که معمولا باتری های ضعیف تر کیفیت خوبی ندارند، که این یعنی IR آن به سرعت بالا می رود و افت ولتاژ، بیشتر و بیشتر اثر منفی خود را در عمر باتری می گذارد.
مقاومت داخلی در هر سل باتری وجود دارد و IR می تواند در هر سل از باتری LiPo مشابه، متفاوت باشد. مقاومت داخلی بیشتر، جریان حداکثر تولیدی توسط LiPo را کاهش می دهد. به همین خاطر است که هر چه LiPo پیرتر شده و یا زیادی استفاده شود، کنترل یا توان از دست می رود.
IR بر روی باتری درج نمی شود، چراکه با گذر زمان تغییر می کند. مقاومت داخلی LiPo با موارد زیر افزایش می یابد:
LiHV یک نوع متفاوت از باتری LiPo است. HV مخفف high voltage است. این نوع، انرژی بیشتری را در خود ذخیره می کند و اجازه می دهد تا 4.35V بازای هر سل شارژ شود. هرچند نظرات متفاوتی درباره طول عمر LiHV بیان می شود که در عملکرد نرمال نسبت به LiPo کمتر است.
در پست بعدی به لینک زیر می توانید از نکات مهمی درباره ی کاربرد و نگهداری از باتری ها آگاه شوید.
باتری های لیتیم پلیمری-نکات کاربردی در استفاده
در قسمت های قبل در مورد مولتی روتور ها ، کاربرد و انواع آنها صحبت کردیم حال میخواهیم به مبحث باتری ها بپردازیم.
باتری های لیتیوم پلیمری که معمولا تحت عنوان LiPo شناخته می شوند، از تراکم انرژی و نرخ تخلیه شارژ فوق العاده بالایی برخوردار هستند و در مقابل وزن آن ها بسیار سبک است. با توجه به چنین ویژگی هایی بسیاری از کاربران این نوع باتری ها را گزینه ای ایده آل برای کوادکوپتر ها و سایر سیستم های کنترلی می دانند.
باتری های LiPo مورد استفاده در سیستم های کنترلی نظیر کوادکوپتر از سلول های مجزایی تشکیل شده اند. این سلول ها در یک مجموعه به صورت سری کنار هم قرار گرفته اند و هر کدام از آن ها به صورت پیش فرض ولتاژی برابر با 3.7 V دارند. به همین دلیل در بسیاری از باتری های لیتیوم پلیمری برای اشاره به مقدار ولتاژ از تعداد سلول ها استفاده می کنند که با حرف S مشخص می شود.
به عنوان مثال یک باتری لیتیوم پلیمر با ولتاژ 7.4 V که طبیعتا دارای دو سلول است، با عبارت “2S” تشخیص داده می شود. در ادامه مثال های بیشتری را مشاهده می کنید :
ولتاژ باتری ها مستقیما سرعت چرخش موتور ها (RPM) را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین شما می توانید باتری هایی با تعداد سلول های بیشتر را به کار بگیرید و سرعت کوادکوپتر خود را افزایش دهید. البته قبل از خرید باتری باید به این نکته توجه داشته باشید که کنترل کننده های الکترونیکی سرعت (ESCs) و سایر اجزای الکترونیکی کوادکوپتر از توانایی بهره برداری از ولتاژ های بالا برخوردار باشند. اما باتری های LiPo دارای سلول های بیشتر همیشه انتخاب مناسبی به حساب نمی آیند، چرا که به دلیل تعداد بیشتر سلول ها از وزن بالاتری نیز برخوردار هستند.
در تصویر زیر یک نوع باتری کواد کوپتر را مشاهده میکنید.
هر یک از سلول های موجود در باتری لیتیم پلیمر در محدوده ولتاژ بین 3V تا 4.2V عمل می کند که مقداری ایمن و مناسب است. معمولا تخلیه برق با ولتاژ کمتر از 3Vباعث از بین رفتن عملکرد بهینه باتری می شود و در مواردی حتی آسیب های جبران ناپذیری را به وجود می آورد. از سوی دیگر شارژ شدن با ولتاژ بیشتر از 4.2V ممکن است خطرناک باشد و در نهایت باعث انفجار و آتش سوزی شود.
اما در عمل این مقادیر کمی تغییر می کنند و معمولا توصیه می شود با نزدیک شدن ولتاژ خروجی هر یک از سلول ها به مقدار 3.5V پرواز را متوقف کنید تا از آسیب رسیدن به باتری LiPo جلوگیری شود.
به عنوان مثال در یک باتری 3s LiPo که حداکثر ولتاژ برابر با 12.6 V است، با رسیدن ولتاژ واقعی به 10.5 V باید کوادکوپتر را فرود آورید و شرایط لازم جهت شارژ مجدد باتری ها را فراهم کنید.
باتری های نیکل متال هیدرید – تقریباً برای هر کاربردی مناسب است باتری های نیکل متال هیدرید پیشرفته هستند و برای کاربردهای پیچیده و کم هزینه ایده آل هستند. آنها مخصوصاً برای کاربردهای وسیع دمای کار طراحی شده اند.
فناوری باتری Ni-MH جانشین فناوری Ni-Cd (نیکل کادمیوم) است که برای دستگاه های قابل شارژ و قابل حمل استفاده می شود. پاناسونیک باتری های استاندارد را برای کاربردهای متداول و خانواده ای مدرن از باتری های درجه حرارت بالا ارائه می دهد که قابلیت اطمینان عالی را در دمای محیط بالا و شرایط سخت ارائه می دهد. باتری های ما به ویژه برای برنامه های انرژی خورشیدی، خودرو و ابزارهای برقی طراحی شده اند.
مزایای باتری نیکل متال هیدرید:
باتریهای نیکل–کادمیم گونهای از باتریهای قابل شارژ هستند که در آن از نیکل (III) اکسید و کادمیم به صورت فلز به عنوان الکترود استفاده می شود و به همین دلیل اسم این باتری ها را Ni-Cd قرار داده اند.
در مقایسه با سایر باتری های قابل شارژ، باتری های NiCd دارای چرخه کار بهتری هستند اما مهمترین مزیت آنها تحویل ظرفیت نامی حتی در نرخ دشارژ بالا است اگرچه این باتری ها دارای قیمت بالاتری نسبت به باتری های سرب اسید هستند و نرخ خود دشارژی این باتری ها بالا است.
سلول های نیکل کادمیوم میتوانند به صورت تک یا چند سلول پک شوند. سلول های کوچک میتواند برای کاربردهایی نظیر اسباب بازی ها یا وسایل الکترونیکی همراه به کار برده شود.
به طور عمده باتری های نیکل کادمیوم در تلفن های بی سیم، روشنایی اضطراری، کامپیوترها، اسباب بازی ها استفاده میشود. باتری های نیکل کادمیوم بزرگ در خودروهای الکتریکی، قایق ها، سیستم های برق اضطراری و استارتر هواپیما استفاده میشود.
سلول های نیکل کادمیوم میتوانند به صورت تک یا چند سلول پک شوند. سلول های کوچک میتواند برای کاربردهایی نظیر اسباب بازی ها یا وسایل الکترونیکی همراه به کار برده شود.
به طور عمده باتری های نیکل کادمیوم در تلفن های بی سیم، روشنایی اضطراری، کامپیوترها، اسباب بازی ها استفاده میشود. باتری های نیکل کادمیوم بزرگ در خودروهای الکتریکی، قایق ها، سیستم های برق اضطراری و استارتر هواپیما استفاده میشود.
از میان 3 نوع باتری لیتیم پلیمر ، نیکل متال هیدرید و نیکل کادمیموم بهترین گزینه باتری لیتیم پلیمر است.به علت کارایی بالا و مورد استفاده بودن گسترده و تخصصی برای کوادکوپتر ها و از دیگر مزایای این باتری ها میتوان به وزن مناسب و انتقال نیروی بدون نوسان و پایدار اشاره کرد.
حال در پست بعدی به بررسی دقیق تر باتری های لیتیم پلیمری میپردازیم.
باتری های لیتیم پلیمر-توضیحات تکمیلی
در پست قبلی انواع بدنه کواد کوپتر ها و اصلی ترین ویژگی های ان را بررسی کردیم. حال میخواهیم سایر ویژگی های تاثیرگذار در ساخت کوادکوپتر ها را بررسی کنیم.
از موارد مهم در انتخاب فریم در نظر گرفتن پایه دوربین مناسب برای پرواز FPV و مخصوصا مسابقات سرعت کواد کوپتر های سایز کوچک است .قبل از تهیه فریم از نوع و مدل دوربینی که قصد استفاده از آن را دارید اطمینان حاصل کنید تا پایه دوربین مناسب آن را بر روی فریم خود نصب کنید. همواره در انتخاب زاویه مناسب برای نصب دوربین دقت کنید چرا که با نصب اشتباه باعث خراب شدن زاویه دید در هنگام پرواز FPV خواهید شد. پایه دوربین ها هم معمولا از جنس فیبر کربن می باشند و یا ممکن است پلاستیکی و یا پرینت ۳ بعدی نیز باشند.
برخی برای محافظت از موتور های خود از قطعات جانبی استفاده می کنند که در کرش ها و یا برخورد ها از آسیب رسیدن به موتور جلوگیری کند.اما توجه داشته باشید که استفاده از این نوع محافظ ها باعث بیشتر شدن وزن کواد کوپتر شما خواهد شد.
محل درست نصب باتری ها در کواد کوپتر های سایز کوچک همیشه جزو مشکلات و بحث های داغ بین پایولت ها و طرفداران پرواز FPV بوده است.
نصب باتری در قسمت بالایی کواد کوپتر و بر روی صفحه بالایی فریم به دو دلیل بهتر از نصب آن در زیر کواد کوپتر است:
اولا اینکه با نصب باتری در زیر پرنده شما در هر دفعه فرود مجبور به فرود آمدن برروی باتری خود هستید که این کار به مرور زمان باعث آسیب رسیدن به باتری می شود.
دوما نصب باتری بر روی صفحه فیبر کربن بالایی فریم باعث می شود که وزن باتری به مرکز جرم کواد و هم سطح با ملخ ها به جایی که نیروی بالا برنده تولید می شود نزدیک تر باشد.
این امر باعث کمتر شدن لختی ( اینرسی ) کواد کوپتر در حرکت شده و در واقع کواد کوپتر عکس العمل سریع تر و عملکرد بهتر و فرز تری را خواهد داشت.
اما با نصب باتری در زیر بدنه شما جای بیشتری را برای نصب سایر قطعات و امکانات اضافه خواهید داشت و گاهی به دلیل کمبود جا مجبور به نصب باتری در صفحه فیبر کربن زیر فریم می شوید.
پست آینده در مورد انواع باتری های پرکاربرد در کواد کوپترهاست. پیشنهاد می کنیم به لینک زیر نگاهی کنید:
باتری ها – انواع و مقایسه آنها
ساختار کلی فریم کواد کوپتر های سایز کوچک
بدنه و فریم کواد کوپتر به طور کلی به دو قسمت بدنه اصلی و بازو ها تقسیم بندی می شود.بدنه اصلی به منظور نصب قطعات الکترونیکی نظیر فلایت کنترلر ، باتری ، فرستنده و گیرنده ، دوربین و … ساخته می شود که خود نیز گاها از دو یا چند بخش جداگانه مانند صفحه بالایی و صفحه پایینی تشکیل میشود.این قسمت نقش پایه و قسمت اصلی کواد کوپتر را تشکیل می دهد که تمام اجزای سازنده کواد کوپتر را به یکدیگر متصل می کند. بازو ها در کواد کوپتر برای نصب موتور ها می باشند که از یک قسمت به بدنه اصلی متصل بوده و از سمت دیگر آن برای نصب آن استفاده می کنند و معمولا در وسط آن اسپید کنترل های هر موتور متصل می شود. اندازه شکل اتصال بازو ها به بدنه و طول آن ها به نوع طراحی کواد کوپتر و ملخ ها و موتورهای مورد استفاده بستگی دارد.
ابعاد در ربات های پرنده عمدتا به وسیله فاصله قطری بین موتورها مشخص میشوند بر این اساس فریمها را میتوان مطابق جدول زیر به 4 دسته کلی تقسیم کرد.
اندازه بدنه | اندازه ملخ |
120-160 mm | 3” |
160-180 mm | 4” |
180-250 mm | 5” |
+250 mm | +6” |
در این میان ملخهای 5 اینچی بیشترین کاربرد را در مسابقات مختلف دارند.
اگر ابتدای راه هستید و تازه می خواهید که یک پرنده اف پی وی برای خود جمع کنید پیشنهاد ما انتخاب بدنه با سایز بین 210 تا 280 برای شما می باشد. در این سایز شما با ملخ های بالای 5 اینچ اقدام به پرواز می کنید که ستاپ و پرواز با این پرنده ها نسبت به سایزهای کوچکتر راحت تر می باشد. هرچه که به جلوتر می روید و توانایی خلبانی شما با پروازها بالاتر می رود شما می توانید ستاپ های با سایز کوچکتر آماده کنید و پرواز کنید ( البته عده ای از همان ابتدا اقدام به خرید سایزهای کوچک بدون تجربه پرواز می کنند که این اقدام ممکن است ولی هزینه و زمان یادگیری بالایی نیاز دارند).
در ایران، اف پی وی به صورت جدی 3 ساله است که استارت خورده است که در این مدت خلبان ها به سرعت پیشرفت و رشد کرده اند در حال حاضر اکثر خلبان های حرفه ای و نیم حرفه ای سایز 210 برای خود انتخاب می کنند سایزی که با توجه به موتورهای موجود در بازار بهترین انتخاب می باشد. پس به جرات می توان گفت که فریم سایز 210 ، فریم سال می باشد که اکثرا اف پی وی کارها این فریم را انتخاب کرده اند. ( در مسابقات FPV که در ایران در حال برگزاری می باشد می توانید این موضوع را احساس کنید).
این نوع بدنه را می توان جزو قدیمی ترین بدنه هایی دانست که همچنان به صورت گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. همانطور که مشاهده می شود ، این نوع بدنه شامل 4 بازو است که به یک بدنه مرکزی متصل شده و شکلی مثل حرف H انگلیسی ایجاد می کند. در این نوع بدنه به واسطه قرارگیری اجزای مختلف بر روی بدنه، در هنگام برخود با موانع آسیب کمتری به سیستم های الکترونیک داخل فریم وارد می شود.
این نوع بدنه به شکل گسترده ای در مسابقات مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. بازوهای ضربدری این مدل بدنه کمک می کند تا مرکز جرم به مرکز پرنده نزدیک شود. این امر موجب مانورپذیری بسیار بیشتر پرنده که در مسابقات سرعت دارای اهمیت است، می شود. در اغلب این مدل بدنه ها، باتری باید در زیر پرنده نصب شود که این پدیده آن را در برابر برخوردهای احتمالی بسیار آسیب پذیر می کند. این بدنه در ایران زیاد طرفدار ندارد بر خلاف آن چیزی که در دنیا می باشد!! اکثرا بزرگان اف پی وی FPV در مسابقات که شرکت می کنند با بدنه های X به مسابقات می روند و آن هم به خاطر پرواز فوق العاده ای که این پرنده ها دارند ولی هزینه استفاده از این پرنده ها بالا می باشد که در هر پرواز احتمال آسیب به باتری بالا بوده ( به خاطر نصب باتری در زیر بدنه) لذا باید هزینه خرید باتری نو رو به جون بخرید.
این نوع بدنه خود انواع مختلفی دارد که در تصاویر زیر مشاهده میکنید.
استفاده از این نوع بدنه موجب می شود که پرنده در طی مسیر مستقیم عملکرد بهتری از خود به نمایش بگذارد. همچنین این باور وجود دارد که در این حالت مکان قرارگیری ملخ ها راندمان بالاتر آیرودینامیکی را برای پرنده در پی دارد. همچنین به خاطر شکل متقارن آن، کنترل آن حس بهتری به کاربر القا می کند. از سوی دیگر به خاطر قرارگیری ملخ در قسمت جلویی پرنده، مکان قرارگیری دوربین دچار محدودیت هایی می شود.
در این نوع بدنه در مقایسه با بدنه X شکل ساده، فاصله بیشتری بین ملخ موتورهای جلو با عقب وجود دارد. این باور وجود دارد که افزایش فاصله باعث مانورپذیری بالاتر در مانورهای رول و پیچ می شود. معمولا در این نوع فریم ها باتری بر روی بدنه جاسازی می شود که این امر موجب می شود تا باتری در کرش ها آسیب کمتری ببیند. مهمترین مزیت این نوع فریم ها جادار بودن آن ها است که موجب می شود تمام ماژول ها داخل فریم جاسازی شود که انجام این کار باعث آسیب دیدگی کمتر قطعات در کرش می شود.
ابعاد کلی هر مولتی روتور را بر اساس اندازه فریم آن می شناسند.عموما برای اندازه گذاری فریم ها نیز از فاصله مرکز دو موتور مقابل هم استفاده می کنیم.که در فریم های مولتی روتور های دایره ای و کواد کوپتر های سایز کوچک به عنوان قطر فریم در نظر گرفته می شود.
اندازه فریم رابطه مستقیمی با نوع و سایز ملخ قابل استفاده در کواد کوپتر دارد. به این صورت که هرچه قطر یک فریم و طول بازو های آن بیشتر باشد ، ملخ قابل استفاده می تواند سایز بزرگ تری را داشته باشد و به همین نسبت موتور با سایز بزرگتری را می توان بر روی مولتی روتور و کواد کوپتر نصب کرد که این به معنی قدرت بیشتر می باشد. ممکن است کواد کوپتری برای استفاده سایز و یا نوع خاصی از ملخ ساخته شده باشد که باید در هنگام انتخاب فریم به این نکته نیز دقت کنیم. ممکن است شنیده باشید که گاهی فریم ها را با اندازه های اینچ اندازه گذاری می کنند. که این به معنای نوع ملخ قابل استفاده در این فریم است. برای مثال یک فریم ۵ اینچی می تواند از یک ملخ با حداکثر سایز ۵ اینچ را پشتیبانی کند.
طراحی فریم کواد کوپتر ها و کواد کوپتر های سایز کوچک به دو صورت طراحی یکپارچه و یا طراحی جداگانه قطعات انجام می گیرد. هرکدام از روش های بالا دارای معایب و مزایای خاص خود هستند. با طراحی هرچه یکپارچه تر بدنه می توانید وزن کواد را تا حد امکان پایین بیاورید.
اما از طرف دیگر با شکستن یا خراب شدن قسمت کوچکی از بدنه مجبور به تعویض کل یا بخش بزرگی از آن خواهید بود.برای این کار نیاز دارید تا تمام قطعات نصب شده بر روی کواد را از روی آن باز کرده و روی فریم جدید نصب کنید که کاری بس دشوار و وقت گیر خواهد بود و همچنین تعویض کلی بدنه نیز هزینه های به مراتب بیشتری را نسبت به تعویض جداگانه یک قطعه خاص به همراه خواهد داشت. هدف از ساخت بدنه به صورت قطعات جداگانه و اتصال آن ها با پیچ و مهره به یکدیگر ساخت فریمی با قابلیت تعویض قطعات با کمترین هزینه و دردسر است.چرا که تنها با باز کردن اتصالات قطعه معیوب بدون دست کاری سایر قطعات می توانید مشکل کواد کوپتر خود را در کمترین زمان و با کمترین هزینه حل کنید.اما طراحی این گونه فریم ها نیز دارای مشکلاتی است. یکی از این مشکلات اضافه شدن وزن فریم به دلیل استفاده زیاد از پیچ و مهره است که در نوع پرواز و عملکرد کواد کوپتر تاثیر مخربی خواهد گذاشت.
پس اگر در فکر یک پرنده پر سرعت و سبک هستید بهتر است از یک بدنه یکپارچه اما مقاوم استفاده کنید اما در صورتی که می دانید سقوط های متوالی در پیش خواهید داشت بهتر است فریم خود را به صورت قطعات جداگانه تهیه کرده و آن ها را به یکدیگر متصل کنید تا در صورتی خرابی و شکستگی هزینه و وقت کمتری را برای تعمیر کواد کوپتر خود صرف کنید.
در پست بعدی به لینک زیر می توانید پارامتر های دیگر در انتخاب بدنه کواد کوپتر را مشاهده کنید:
دیگر پارامتر های مهم در انتخاب فریم و بدنه کواد کوپتر